Scharakteryzuj wybrane problemy dwóch najmłodszych państw świata oraz wyjaśnij ich przyczyny. Korzystając z innych źródeł informacji geograficznej, dowiedz się więcej o tych państwach i wskaż kilka innych problemów, z którymi się borykają.
R1Ld7xQujMPAg
(Uzupełnij).
R1MevPgZrr7rA1
Na ilustracji jest flaga Kosowa. Na niebieskim tle jest obszar Kosowa w kolorze jasnobrązowym. Nad nim jest sześć białych gwiazdek ułożonych poziomo. Dookoła flagi są strzałki prowadzące do ośmiu kół, na których są cyfry. Opisano: 1. Utworzone 17 lutego 2008 roku Kosowo, które wyodrębniło się z Serbii, jest uznawane jedynie przez 93 państwa. W konsekwencji jest to jeden z czynników, który uniemożliwia akcesję Kosowa do Organizacji Narodów Zjednoczonych. Jest ono uzależnione od wsparcia Unii Europejskiej i NATO. Argument ten jest często wykorzystywany m.in. przez Rosję jako uzasadnienie istnienia quasi-państw takich jak Osetia Południowa, Abchazja i Naddniestrze. Na mapie świata zaznaczono następujące kraje: Kanada, USA, Honduras, Panama, Kolumbia, Peru, Gujana, Gujana Francuska, Australia, Nowa Zelandia, Malezja, Tajlandia, Bangladesz, Japonia, Korea Południowa, Tajwan, Mauretania, Senegal, Gwinea, Sierra Leone, Gwinea Bissau, Gambia, Liberia, Wybrzeże Kości Słoniowej, Burkina Faso, Benin, Gabon, Niger, Czad, Libia, Egipt, Somalia, Tanzania, Malawi, Oman, Arabia Saudyjska, Zjednoczone Emiraty Arabskie, Kuwejt, Katar, Pakistan, Afganistan, Turcja, Bułgaria, Macedonia, Albania, Węgry, Chorwacja, Słowenia, Polska, Czechy, Austria, Szwajcaria, Włochy, Portugalia, Francja, Irlandia, Wielka Brytania, Islandia, Niemcy, Dania, Belgia, Holandia, Norwegia, Szwecja, Finlandia, Litwa, Łotwa, Estonia. Podpis pod zdjęciem: Państwa uznające Kosowo., 2. Podczas wyborów obserwuje się wiele nieprawidłowości. Należą do nich między innymi: fałszywe upoważnienia do oddania głosu, manipulacje przy urnach wyborczych oraz zastraszanie wyborców i obserwatorów ze strony UE. W związku z tym często zachodzi konieczność powtórnego głosowania. Od 2008 roku pojawiały się też liczne kontrowersje związane z wybieranymi prezydentami kraju. Zdjęcie przedstawia męską dłoń, która trzyma długopis. Mężczyzna wypełnia kartę do głosowania., 3. Za problematyczną bywa uznawana dawna obecność władz Kosowa w organizacji o nazwie Armia Wyzwolenia Kosowa (AWK), zaangażowanej w działania zbrojne między Serbami a mieszkańcami Kosowa. Formalnie została rozwiązana z końcem XX w., 4. Problem stanowi przestępczość zorganizowana, w którą według obserwatorów zaangażowane są najważniejsze osoby w kraju. Dotyczy to na przykład współpracy z czeską i albańską mafią, a także zleceń zabójstw. Władze kategorycznie zaprzeczają powyższym oskarżeniom, lecz ich wizerunek i wiarygodność pozostawiają wiele do życzenia i nie sprzyjają rozwojowi demokracji., 5. Chociaż Kosowo odznacza się młodą i dosyć dobrze wykwalifikowaną siłą roboczą, znajomością kultury zachodniej i umiejętnością posługiwania się językiem angielskim i niemieckim, to jego poziom rozwoju gospodarczego jest wciąż niski. Powodami takiej sytuacji są negatywne zjawiska społeczne, gospodarcze i polityczne. Wysokie (ok. 30-procentowe, wg ceicdata.com) bezrobocie, niski poziom życia, wysoki poziom korupcji i przestępczości powodują, że kraj uzależniony jest od zagranicznych ofiarodawców i nie jest atrakcyjny dla inwestorów. Zdjęcie przedstawia szpakowatego mężczyznę w garniturze. Za mężczyzną stoją samochody, a dalej są budynki miasta. Kosowo odznacza się niskim poziomem rozwoju, mimo stabilności waluty (euro) i umów z UE i CEFTA., 6. Znacznym udziałem w PKB kraju odznaczają się środki transferowane przez Kosowian mieszkających w bogatych państwach Europy, a także pomoc finansowa organizacji międzynarodowych, między innymi IMF. Kraj ten korzysta także ze środków przedakcesyjnych UE. Są one niezbędne, mimo dużego potencjału gospodarczego kraju (bogate złoża węgla brunatnego, żelaza i metali nieżelaznych). Zdjęcie przedstawia salę, w której na ścianie wyświetlana jest prezentacja. Siedzi pod nią przy półokrągłym stole pięć osób - czterech mężczyzn i jedna kobieta. Jeden z mężczyzn przemawia do zgromadzonych. Naprzeciwko nich są rzędy krzeseł, na których siedzą ludzie., 7. Serbia uważa Kosowo za swoją południową prowincję, administrowaną przez ONZ. Serbia, zdając sobie sprawę z możliwości wejścia w przyszłości do UE (obecnie jest oficjalnym kandydatem), pod wpływem nacisków tej organizacji zgodziła się na porozumienie z Kosowem w sprawach swobodnego przepływu osób i towarów, dokumentacji stanu cywilnego oraz wzajemnego uznawania dyplomów studiów wyższych. Większość mieszkańców Kosowa stanowią Albańczycy. Jedynie północna jego część, najbardziej niebezpieczna, jest zamieszkiwana przez Serbów. Prisztina nie sprawuje tam władzy de facto. Ministerstwo Spraw Zagranicznych Polski apeluje, aby nie udawać się do tej części kraju. Występują tam: korupcja, kradzieże, handel narkotykami, zakłócanie ciszy nocnej, nielegalny hazard, nagabywanie (szczególnie młodych kobiet) i prostytucja. Szczególnie niebezpieczne są obrzeża miast. Zdjęcie przedstawia dużą halę. Przy dużym zbiorniku pracuje mężczyzna., 8. Jednym z rozwiązań złagodzenia konfliktu jest uregulowanie granicy między Serbią a Kosowem. W północnej części Kosowa występuje mniejszość serbska, a w południowej części Serbii – mniejszość albańska. Władze Kosowa musiałyby się pogodzić z utratą części terytorium na rzecz uzyskania pełnej suwerenności.
Na ilustracji jest flaga Kosowa. Na niebieskim tle jest obszar Kosowa w kolorze jasnobrązowym. Nad nim jest sześć białych gwiazdek ułożonych poziomo. Dookoła flagi są strzałki prowadzące do ośmiu kół, na których są cyfry. Opisano: 1. Utworzone 17 lutego 2008 roku Kosowo, które wyodrębniło się z Serbii, jest uznawane jedynie przez 93 państwa. W konsekwencji jest to jeden z czynników, który uniemożliwia akcesję Kosowa do Organizacji Narodów Zjednoczonych. Jest ono uzależnione od wsparcia Unii Europejskiej i NATO. Argument ten jest często wykorzystywany m.in. przez Rosję jako uzasadnienie istnienia quasi-państw takich jak Osetia Południowa, Abchazja i Naddniestrze. Na mapie świata zaznaczono następujące kraje: Kanada, USA, Honduras, Panama, Kolumbia, Peru, Gujana, Gujana Francuska, Australia, Nowa Zelandia, Malezja, Tajlandia, Bangladesz, Japonia, Korea Południowa, Tajwan, Mauretania, Senegal, Gwinea, Sierra Leone, Gwinea Bissau, Gambia, Liberia, Wybrzeże Kości Słoniowej, Burkina Faso, Benin, Gabon, Niger, Czad, Libia, Egipt, Somalia, Tanzania, Malawi, Oman, Arabia Saudyjska, Zjednoczone Emiraty Arabskie, Kuwejt, Katar, Pakistan, Afganistan, Turcja, Bułgaria, Macedonia, Albania, Węgry, Chorwacja, Słowenia, Polska, Czechy, Austria, Szwajcaria, Włochy, Portugalia, Francja, Irlandia, Wielka Brytania, Islandia, Niemcy, Dania, Belgia, Holandia, Norwegia, Szwecja, Finlandia, Litwa, Łotwa, Estonia. Podpis pod zdjęciem: Państwa uznające Kosowo., 2. Podczas wyborów obserwuje się wiele nieprawidłowości. Należą do nich między innymi: fałszywe upoważnienia do oddania głosu, manipulacje przy urnach wyborczych oraz zastraszanie wyborców i obserwatorów ze strony UE. W związku z tym często zachodzi konieczność powtórnego głosowania. Od 2008 roku pojawiały się też liczne kontrowersje związane z wybieranymi prezydentami kraju. Zdjęcie przedstawia męską dłoń, która trzyma długopis. Mężczyzna wypełnia kartę do głosowania., 3. Za problematyczną bywa uznawana dawna obecność władz Kosowa w organizacji o nazwie Armia Wyzwolenia Kosowa (AWK), zaangażowanej w działania zbrojne między Serbami a mieszkańcami Kosowa. Formalnie została rozwiązana z końcem XX w., 4. Problem stanowi przestępczość zorganizowana, w którą według obserwatorów zaangażowane są najważniejsze osoby w kraju. Dotyczy to na przykład współpracy z czeską i albańską mafią, a także zleceń zabójstw. Władze kategorycznie zaprzeczają powyższym oskarżeniom, lecz ich wizerunek i wiarygodność pozostawiają wiele do życzenia i nie sprzyjają rozwojowi demokracji., 5. Chociaż Kosowo odznacza się młodą i dosyć dobrze wykwalifikowaną siłą roboczą, znajomością kultury zachodniej i umiejętnością posługiwania się językiem angielskim i niemieckim, to jego poziom rozwoju gospodarczego jest wciąż niski. Powodami takiej sytuacji są negatywne zjawiska społeczne, gospodarcze i polityczne. Wysokie (ok. 30-procentowe, wg ceicdata.com) bezrobocie, niski poziom życia, wysoki poziom korupcji i przestępczości powodują, że kraj uzależniony jest od zagranicznych ofiarodawców i nie jest atrakcyjny dla inwestorów. Zdjęcie przedstawia szpakowatego mężczyznę w garniturze. Za mężczyzną stoją samochody, a dalej są budynki miasta. Kosowo odznacza się niskim poziomem rozwoju, mimo stabilności waluty (euro) i umów z UE i CEFTA., 6. Znacznym udziałem w PKB kraju odznaczają się środki transferowane przez Kosowian mieszkających w bogatych państwach Europy, a także pomoc finansowa organizacji międzynarodowych, między innymi IMF. Kraj ten korzysta także ze środków przedakcesyjnych UE. Są one niezbędne, mimo dużego potencjału gospodarczego kraju (bogate złoża węgla brunatnego, żelaza i metali nieżelaznych). Zdjęcie przedstawia salę, w której na ścianie wyświetlana jest prezentacja. Siedzi pod nią przy półokrągłym stole pięć osób - czterech mężczyzn i jedna kobieta. Jeden z mężczyzn przemawia do zgromadzonych. Naprzeciwko nich są rzędy krzeseł, na których siedzą ludzie., 7. Serbia uważa Kosowo za swoją południową prowincję, administrowaną przez ONZ. Serbia, zdając sobie sprawę z możliwości wejścia w przyszłości do UE (obecnie jest oficjalnym kandydatem), pod wpływem nacisków tej organizacji zgodziła się na porozumienie z Kosowem w sprawach swobodnego przepływu osób i towarów, dokumentacji stanu cywilnego oraz wzajemnego uznawania dyplomów studiów wyższych. Większość mieszkańców Kosowa stanowią Albańczycy. Jedynie północna jego część, najbardziej niebezpieczna, jest zamieszkiwana przez Serbów. Prisztina nie sprawuje tam władzy de facto. Ministerstwo Spraw Zagranicznych Polski apeluje, aby nie udawać się do tej części kraju. Występują tam: korupcja, kradzieże, handel narkotykami, zakłócanie ciszy nocnej, nielegalny hazard, nagabywanie (szczególnie młodych kobiet) i prostytucja. Szczególnie niebezpieczne są obrzeża miast. Zdjęcie przedstawia dużą halę. Przy dużym zbiorniku pracuje mężczyzna., 8. Jednym z rozwiązań złagodzenia konfliktu jest uregulowanie granicy między Serbią a Kosowem. W północnej części Kosowa występuje mniejszość serbska, a w południowej części Serbii – mniejszość albańska. Władze Kosowa musiałyby się pogodzić z utratą części terytorium na rzecz uzyskania pełnej suwerenności.
W centrum grafiki jest flaga. Od dołu flagi są trzy pasy różnych kolorów: zielony, czerwony, czarny. Pomiędzy nimi jest cienki biały pasek. Po lewej stronie flagi jest niebieski trójkąt. Na jego tle jest żółta gwiazda. Opisano: 1. Sudan Południowy jest najmłodszym państwem świata. Powstał 9 lipca 2011 roku w wyniku odłączenia się (secesji) od Sudanu. Chęć uzyskania niepodległości przez południową część Sudanu zrodziła się niemal w tym samym momencie, w którym powstał ten kraj (1956 r.). Ówczesny Sudan składał się z dwóch odrębnych grup społecznych: północną, pustynną część kraju stanowiła napływowa ludność arabska wyznająca islam, a południową – czarnoskóre plemiona afrykańskie, u których dominującą religią jest – oprócz lokalnych wyznań - chrześcijaństwo. Po wielu latach ucisków ze strony ludności części północnej Sudan Południowy uzyskał w 2011 roku niepodległość. Wielu historyków podkreśla, że była to jedna z najbardziej krwawych i najdłuższych wojen domowych na świecie. Na ilustracji jest fragment mapy północnej Afryki. Zaznaczono obszar Sudanu Południowego oraz graniczącego z nim od północy Sudanu. Podpis pod zdjęciem: Na ciemnobrązowo zaznaczono obecne terytorium Sudanu, a na czerwono – Sudan Południowy., 2. Podstawę gospodarki Sudanu Południowego stanowi rolnictwo (50% struktury zatrudnienia i 10,4% PKB, według danych Banku Światowego). Uprawia się tam m.in. bawełnę, sorgo, trzcinę cukrową, orzeszki ziemne, papaję i drzewo tekowe, które zajmuje ważne miejsce w strukturze eksportu tego kraju. Zdjęcie przedstawia kilka krów w zagrodzie. Krowy mają jasne umaszczenie. W zagrodzie stoi czarnoskóry mężczyzna. Dookoła zagrody również stoją mężczyźni i dzieci. W zagrodzie jest piaszczysta, sucha gleb. Poza nią rosną gdzieniegdzie drzewa. Bydło dla mieszkańców tego kraju jest rodzajem waluty, wyznacznikiem statusu materialnego, zabezpieczeniem na starość i wianem dla kobiet. Hodowla bydła jest bardzo ważna również ze względu na pozyskiwane mleko., 3. Większość mieszkańców Sudanu Południowego wyznaje różne odłamy chrześcijaństwa (głównie katolicyzm i protestantyzm). Znaczna mniejszość praktykuje tradycyjne religie plemienne i islam. W kraju miały miejsce ogromne przesiedlenia ludności wynikające z długotrwałego konfliktu. Powyższe oraz duży odsetek regularnie migrujących pasterzy uniemożliwiają dokładne oszacowanie populacji i demografii religijnej kraju., 4. Mimo uzyskania niepodległości Sudanu Południowego na pograniczu Sudanu i Sudanu Południowego trwają działania zbrojne. Głównym ich powodem jest ropa naftowa. W Sudanie Południowym znajdują się bogate złoża tego surowca, jednakże kraj ten nie ma dostępu do morza. W związku z tym, w celu eksportu, zmuszony jest transportować ropę przez terytorium Sudanu. Jednakże Chartum żąda bardzo wysokich opłat za tę usługę. Sudan Południowy, mimo tak bogatych złóż ropy naftowej, jest zaliczany do najbiedniejszych państw świata. Zdjęcie przedstawia stojących w jednym rzędzie kilkoro czarnoskórych nastolatków oraz dzieci. Za nimi jest stado krów. Zwierzęta leżą. Mają bardzo długie rogi wygięte do góry., 5. Sudan odznaczał się bardzo dużą niestabilnością rządu. Zmiana rządu następowała tam średnio co roku. Ludność cechowała się niechęcią do władzy, uznając ją za obcą siłę, funkcjonowała najlepiej bez jakichkolwiek kontaktów z tą władzą. Najprawdopodobniej jest to wynik położenia tego kraju na styku dwóch różnych kręgów cywilizacyjnych: islamskiego (na północy) i afrykańskiego (na południu). W tak narzuconych odgórnie warunkach bardzo trudno było funkcjonować i współpracować z rządem i jego przedstawicielami., 6. Szczególnie niespokojna sytuacja występuje w Darfurze, w zachodniej części Sudanu. Muzułmańscy ekstremiści usuwają stamtąd chrześcijan, zwykle metodami nacisków i szantażu. Na zdjęciu w plenerze są zbiorniki - cysterny. Są zamontowane na podwyższeniach. Zbiorniki połączone są rurociągami., 7. Innymi problemami Sudanu Południowego jako kraju słabo rozwiniętego są: • brak podstawowej infrastruktury (elektrycznej, wodno-kanalizacyjnej, drogowej, kolejowej), • bardzo słabe, prymitywne warunki mieszkaniowe (szczególnie na wsiach), • waśnie międzyplemienne i zabójstwa, • głód, • gwałty, • mały dostęp do edukacji i opieki medycznej, • napady rabunkowe. Na zdjęciu jest grupa uzbrojonych mężczyzn, opierają się o wojskowy samochód stojący w cieniu pod drzewem. Teren dookoła jest piaszczysty., 8. Nasilenie się zjawiska El Niño powoduje długotrwałe i dotkliwe susze, które wpływają negatywnie m.in. na produkcję żywności w Sudanie Południowym. Zdjęcie przedstawia grupę osób przebywających na piaszczystym placu. To głównie kobiety i dzieci. Wokół placu są prowizoryczne stoiska, co przypomina bardzo skromny bazar. W tle widać kopułę budynku.
W centrum grafiki jest flaga. Od dołu flagi są trzy pasy różnych kolorów: zielony, czerwony, czarny. Pomiędzy nimi jest cienki biały pasek. Po lewej stronie flagi jest niebieski trójkąt. Na jego tle jest żółta gwiazda. Opisano: 1. Sudan Południowy jest najmłodszym państwem świata. Powstał 9 lipca 2011 roku w wyniku odłączenia się (secesji) od Sudanu. Chęć uzyskania niepodległości przez południową część Sudanu zrodziła się niemal w tym samym momencie, w którym powstał ten kraj (1956 r.). Ówczesny Sudan składał się z dwóch odrębnych grup społecznych: północną, pustynną część kraju stanowiła napływowa ludność arabska wyznająca islam, a południową – czarnoskóre plemiona afrykańskie, u których dominującą religią jest – oprócz lokalnych wyznań - chrześcijaństwo. Po wielu latach ucisków ze strony ludności części północnej Sudan Południowy uzyskał w 2011 roku niepodległość. Wielu historyków podkreśla, że była to jedna z najbardziej krwawych i najdłuższych wojen domowych na świecie. Na ilustracji jest fragment mapy północnej Afryki. Zaznaczono obszar Sudanu Południowego oraz graniczącego z nim od północy Sudanu. Podpis pod zdjęciem: Na ciemnobrązowo zaznaczono obecne terytorium Sudanu, a na czerwono – Sudan Południowy., 2. Podstawę gospodarki Sudanu Południowego stanowi rolnictwo (50% struktury zatrudnienia i 10,4% PKB, według danych Banku Światowego). Uprawia się tam m.in. bawełnę, sorgo, trzcinę cukrową, orzeszki ziemne, papaję i drzewo tekowe, które zajmuje ważne miejsce w strukturze eksportu tego kraju. Zdjęcie przedstawia kilka krów w zagrodzie. Krowy mają jasne umaszczenie. W zagrodzie stoi czarnoskóry mężczyzna. Dookoła zagrody również stoją mężczyźni i dzieci. W zagrodzie jest piaszczysta, sucha gleb. Poza nią rosną gdzieniegdzie drzewa. Bydło dla mieszkańców tego kraju jest rodzajem waluty, wyznacznikiem statusu materialnego, zabezpieczeniem na starość i wianem dla kobiet. Hodowla bydła jest bardzo ważna również ze względu na pozyskiwane mleko., 3. Większość mieszkańców Sudanu Południowego wyznaje różne odłamy chrześcijaństwa (głównie katolicyzm i protestantyzm). Znaczna mniejszość praktykuje tradycyjne religie plemienne i islam. W kraju miały miejsce ogromne przesiedlenia ludności wynikające z długotrwałego konfliktu. Powyższe oraz duży odsetek regularnie migrujących pasterzy uniemożliwiają dokładne oszacowanie populacji i demografii religijnej kraju., 4. Mimo uzyskania niepodległości Sudanu Południowego na pograniczu Sudanu i Sudanu Południowego trwają działania zbrojne. Głównym ich powodem jest ropa naftowa. W Sudanie Południowym znajdują się bogate złoża tego surowca, jednakże kraj ten nie ma dostępu do morza. W związku z tym, w celu eksportu, zmuszony jest transportować ropę przez terytorium Sudanu. Jednakże Chartum żąda bardzo wysokich opłat za tę usługę. Sudan Południowy, mimo tak bogatych złóż ropy naftowej, jest zaliczany do najbiedniejszych państw świata. Zdjęcie przedstawia stojących w jednym rzędzie kilkoro czarnoskórych nastolatków oraz dzieci. Za nimi jest stado krów. Zwierzęta leżą. Mają bardzo długie rogi wygięte do góry., 5. Sudan odznaczał się bardzo dużą niestabilnością rządu. Zmiana rządu następowała tam średnio co roku. Ludność cechowała się niechęcią do władzy, uznając ją za obcą siłę, funkcjonowała najlepiej bez jakichkolwiek kontaktów z tą władzą. Najprawdopodobniej jest to wynik położenia tego kraju na styku dwóch różnych kręgów cywilizacyjnych: islamskiego (na północy) i afrykańskiego (na południu). W tak narzuconych odgórnie warunkach bardzo trudno było funkcjonować i współpracować z rządem i jego przedstawicielami., 6. Szczególnie niespokojna sytuacja występuje w Darfurze, w zachodniej części Sudanu. Muzułmańscy ekstremiści usuwają stamtąd chrześcijan, zwykle metodami nacisków i szantażu. Na zdjęciu w plenerze są zbiorniki - cysterny. Są zamontowane na podwyższeniach. Zbiorniki połączone są rurociągami., 7. Innymi problemami Sudanu Południowego jako kraju słabo rozwiniętego są: • brak podstawowej infrastruktury (elektrycznej, wodno-kanalizacyjnej, drogowej, kolejowej), • bardzo słabe, prymitywne warunki mieszkaniowe (szczególnie na wsiach), • waśnie międzyplemienne i zabójstwa, • głód, • gwałty, • mały dostęp do edukacji i opieki medycznej, • napady rabunkowe. Na zdjęciu jest grupa uzbrojonych mężczyzn, opierają się o wojskowy samochód stojący w cieniu pod drzewem. Teren dookoła jest piaszczysty., 8. Nasilenie się zjawiska El Niño powoduje długotrwałe i dotkliwe susze, które wpływają negatywnie m.in. na produkcję żywności w Sudanie Południowym. Zdjęcie przedstawia grupę osób przebywających na piaszczystym placu. To głównie kobiety i dzieci. Wokół placu są prowizoryczne stoiska, co przypomina bardzo skromny bazar. W tle widać kopułę budynku.