Grafika interaktywna

Polecenie 1

Zastanów się i napisz, jakie działania należy podjąć (lub się podejmuje) w celu zmniejszenia dysproporcji w dostępności do usług edukacyjnych na świecie.

RJyoWM01hmie8

W jaki sposób przedstawia się zróżnicowanie poziomu zaspokojenia potrzeb edukacyjnych?

RQL2xPMCSAjMs1

Źródło: Pixabay License, dostępny w internecie: https://pixabay.com/sv/photos/pojkar-barn-lycklig-sammantr%C3%A4de-286245/.

Zróżnicowanie poziomu zaspokojenia potrzeb edukacyjnych na świecie

Poziom zaspokojenia potrzeb edukacyjnych na świecie jest nierównomierny. Zależy od poziomu rozwoju społeczno‑gospodarczego.

W krajach wysoko rozwiniętych - w przeciwieństwie do krajów słabo rozwiniętych - odnotowuje się największą oczekiwaną liczbę lat edukacji, wysokie wydatki z budżetu państwa na edukację w przeliczeniu na jednego mieszkańca, najwyższe współczynniki skolaryzacji netto i najmniejszą liczbę uczniów przypadającą na jednego nauczyciela.

Należy jednak zwrócić uwagę na dynamiczny rozwój tych wskaźników w wielu krajach o niskim i średnim poziomie rozwoju, zwłaszcza w zakresie wydatków na edukację i współczynnika skolaryzacji brutto (posyłanie do szkół osób w starszym wieku, bez wykształcenia). Wartości wskaźników skolaryzacji wykazują także zróżnicowanie w podziale na płeć.

W wielu krajach słabo rozwiniętych - głównie ze względów kulturowych - występują znacznie większe wartości tych wskaźników dla mężczyzn (chłopców) niż dla kobiet (dziewczynek).

Oczekiwana liczba lat edukacji dzieci i młodzieży w 2019 r.

RoNA0TE6vSJlL

Mapa świata przedstawia oczekiwaną liczbę lat edukacji dzieci i młodzieży. Powyżej 16 lat edukacji było w Kanadzie, Stanach Zjednoczonych, Argentynie, Chile, w krajach skandynawskich, Wielkiej Brytanii, zachodniej Europie, Polsce, Estonii, na Litwie, w Arabii Saudyjskiej, Korei Południowej, Australii, Nowej Zelandii. Liczba lat edukacji w przedziale od 14,1 do 16 lat wystąpiła między innymi w Meksyku, Brazylii, Urugwaju, Kolumbii, Ekwadorze, Wenezueli, na Łotwie, Białorusi, Ukrainie, w Rumunii, na Węgrzech, w Bułgarii, na Słowacji, w Bośni i Hercegowinie, w Chorwacji, Serbii, Turcji, w Iranie, w Rosji, Kazachstanie, Mongolii, Japonii, Tajlandii. Liczba lat edukacji w przedziale od 12,1 do 14 lat wystąpiła między innymi w Peru, Boliwii, Paragwaju, Chinach, Indiach, Indonezji, Malezji, Libii, Egipcie, Maroku, RPA, Namibii, Botswanie, Zambii, Kenii, Kamerunie. Lata nauki poniżej 10 lat wystąpiły przede wszystkim w Mali, Mauretanii, Czadzie, Nigerii, Nigrze, Sudanie, Sudanie Południowym, Etiopii, Demokratycznej Republice Konga, Mozambiku, Pakistanie, Birmie i Papui‑Nowej Gwinei. — **Oczekiwana liczba lat edukacji dzieci i młodzieży w 2019 r.**
Źródło: Englishsquare.pl sp. z o.o., oprac. na podstawie hdr.undp.org, licencja: CC BY-SA 3.0.

Liczba uczniów przypadających na jednego nauczyciela w szkołach podstawowych w latach 2016–2018

R1IAs0hIXuG8C

Mapa świata przedstawia liczbę uczniów przypadających na jednego nauczyciela w szkołach podstawowych. Powyżej 50 uczniów na jednego nauczyciela przypada w Czadzie, w Republice Środkowoafrykańskiej, Angoli, Mozambiku, w Tanzanii. Jeden nauczyciel na 35,1 do 50 uczniów przypada w Afganistanie, w Pakistanie, w Kambodży, Papui–Nowej Gwinei, na Madagaskarze, w Zambii, w Mali, w Nigrze, w Senegalu, w Gwinei, na Wybrzeżu Kości Słoniowej, w Togo, w Beninie, w Kamerunie, w Sudanie Południowym, w Ugandzie, Erytrei. Jeden nauczyciel na 20,1 do 35 uczniów przypada między innymi w Rosji, Mongolii, Indiach, Iranie, Birmie, Wietnamie, Laosie, Demokratycznej Republice Konga, Namibii, Botswanie, RPA, Algierii, Maroku, Mauretanii, Egipcie, w Brazylii, Kolumbii, Ekwadorze, w Meksyku. Jeden nauczyciel na 15,1 do 20 uczniów przypada w Kanadzie, we Francji, w Wielkiej Brytanii, w Czechach, na Słowacji, Białorusi, w Rumunii, Bułgarii, Turcji, Kazachstanie, Chinach, Japonii, Indonezji, Australii. Poniżej lub równe 15 uczniów na jednego nauczyciela przypada między innymi w Stanach Zjednoczonych, Skandynawii, na Islandii, w Portugalii, Hiszpanii, we Włoszech, w Niemczech, Belgii, Holandii, Danii, w Polsce, na Litwie, Łotwie, w Estonii, na Ukrainie, w Arabii Saudyjskiej, w Omanie i w Malezji. — **Liczba uczniów przypadających na jednego nauczyciela w szkołach podstawowych w latach 2016–2018**
Źródło: Englishsquare.pl sp. z o.o., oprac. na podstawie danych Banku Światowego, licencja: CC BY-SA 3.0.

Współczynnik skolaryzacji netto w szkołach podstawowych w latach 2016–2019 (%)

RYvlkXFffjdsJ

Mapa świata przedstawia współczynnik skolaryzacji netto w szkołach podstawowych. Współczynnik powyżej 95% wystąpił w Kanadzie, Meksyku, Brazylii, Argentynie, Urugwaju, w Peru, w Gujanie Francuskiej, w Skandynawii, w Portugalii, Hiszpanii, Francji, Belgii, Holandii, w Portugalii, Wielkiej Brytanii, Irlandii, na Islandii, we Włoszech, w Polsce, na Litwie, Łotwie we Włoszech, w Grecji, w Rosji, Mongolii, Nepalu, na Sri Lance, w Birmie, w Malezji, Australii, w Nowej Zelandii, w Maroku, w Saharze Zachodniej, w Algierii, w Egipcie, w Korei Południowej. Współczynnik w przedziale od 90,1 do 95% wystąpił między innymi w Stanach Zjednoczonych, Kolumbii, Ekwadorze, Boliwii, Chile, Niemczech, na Węgrzech, w Uzbekistanie, w Mozambiku, w Kamerunie. Współczynnik w przedziale od 85,1 do 90% wystąpił w Wenezueli, Czechach, Austrii, Kazachstanie, Turcji, RPA. Wartość od 80,1 do 85% wystąpiła w Tanzanii, Zambii, Jemenie, Rumunii. Poniżej 80% wystąpiło w Mali, Mauretanii, Czadzie, Nigerii, Nigrze, Sudanie, Etiopii, Somalii, Kenii, Demokratycznej republice Konga, Angoli, Botswanie, Zimbabwe, Papui Nowej Gwinei, Pakistanie. — **Współczynnik skolaryzacji netto w szkołach podstawowych w latach 2016–2019 (%)**
Źródło: Englishsquare.pl sp. z o.o., oprac. na podstawie danych Banku Światowego, licencja: CC BY-SA 3.0.

Współczynnik skolaryzacji brutto w szkołach podstawowych w latach 2016–2019 (%)

RahdAnrvf4Tx7

Mapa świata przedstawia współczynnik skolaryzacji brutto w szkołach podstawowych. Współczynnik powyżej 110% wystąpił w Brazylii, w Peru, Kolumbii, Kostaryce, Szwecji, Iranie, Turkmenistanie, Nepalu, Birmie, Wietnamie, w Mozambiku, Namibii, w Demokratycznej Republice Konga, w Togo, Beninie, w Maroku, Tunezji. Współczynnik w granicach od 105,1 do 110% wystąpił w Meksyku, Argentynie, Algierii, Egipcie, w Indonezji, Kambodży. Współczynnik pomiędzy 100,1 a 105% wystąpił między innymi w Stanach Zjednoczonych, w Norwegii, Finlandii, w Europie Zachodniej, w Rosji, Kazachstanie, Mongolii, Chinach, Australii, Mauretanii, Arabii Saudyjskiej, Omanie. Współczynnik w przedziale 95,1 do 100% odnotowano między innymi w Wenezueli, w Boliwii, w Polsce, na Słowacji, na Węgrzech, w Grecji, Indiach, Pakistanie, Kenii, RPA, Zambii. Współczynnik poniżej 95% dotyczy Mali, Nigerii, czadu, Turcji, Rumunii, Bułgarii. — **Współczynnik skolaryzacji brutto w szkołach podstawowych w latach 2016–2019 (%)**
Źródło: Englishsquare.pl sp. z o.o., oprac. na podstawie danych Banku Światowego, licencja: CC BY-SA 3.0.

Wydatki budżetu państwa na edukację w przeliczeniu na jednego mieszkańca oraz ich relacja do wartości PKB w wybranych krajach w 2018 r.

R1KZi8PSmEzbg

Wykres przedstawia wydatki budżetu państwa na edukację w przeliczeniu na jednego mieszkańca, oraz ich relacje do wartości PKB w wybranych krajach w 2018 roku. Można z niego odczytać, że na edukację jednego mieszkańca Norwegii wydano 5 973 dolarów, co stanowi 7,9 % PKB tego kraju; w Danii wydano 4 466 dolarów na jedną osobę, co stanowi 7,8 % PKB; w Australii wydano 2 771 dolarów, co stanowi 5,1% PKB; w Katarze wydano 1 651 dolarów na osobę, co stanowi 2,7% PKB. W Polsce wydano na ten cel 632 dolarów na osobę, co stanowi, 4,6% PKB; w Rumunii wydano 335 dolarów na osobę, co stanowi 3,1% PKB; w Wietnamie wydano 99 dolarów na osobę to stanowi 4,2% PKB, a w Burkina Faso 40 dolarów na osobę co stanowi 5,4% PKB tego państwa. — Wydatki budżetu państwa na edukację w przeliczeniu na jednego mieszkańca oraz ich relacja do wartości PKB w wybranych krajach w 2018 r.
Źródło: Englishsquare.pl sp. z o.o. na podstawie danych Banku Światowego, licencja: CC BY-SA 3.0.

Przyczyny niskiego poziomu zaspokojenia potrzeb edukacyjnych w krajach słabo rozwiniętych

R12a3mRBT2oKn

Konsekwencje niskiego poziomu zaspokojenia potrzeb edukacyjnych w krajach słabo rozwiniętych

RyvCeLPn0yhhQ

RILtsdcZvFd8Y

Zdjęcie przedstawia dzieci afrykańskie. Trzymają one w rękach książki i przybory szkolne. Stoją na schodach przed budynkiem. — **Dzieci afrykańskie cieszące się z obdarowania ich pomocami szkolnymi w ramach pomocy międzynarodowej**
Źródło: dostępny w internecie: https://commons.wikimedia.org/wiki/File:Children_in_Africa_with_donated_school_supplies.jpg, licencja: CC BY-SA 4.0.

R1Yq9xmMd6GHO

Zdjęcie przedstawia zajęcia w szkole w Somalii. Z prawej strony siedzą w ławkach uczniowie. Jeden z nich stoi przy tablicy. Z lewej strony stoi nauczyciel pokazujący ręką na tablicę, na której znajdują się wypisane liczby. — **Szkoła w Somalii**
Źródło: U.S. National Archives, domena publiczna.

Przyczyny wysokiego poziomu zaspokojenia potrzeb edukacyjnych w krajach wysoko rozwiniętych

RoMoPg5pXQktL

R4vkN6eejCB0f

Konsekwencje wysokiego poziomu zaspokojenia potrzeb edukacyjnych w krajach wysoko rozwiniętych

R1Yie9G7naq4X

R1GTr4G3EXNwx

Zdjęcie przedstawia zajęcia w szkole w Europie. Na pierwszym planie znajdują się dzieci siedzące przodem do ekranu, na którym wyświetlana jest gra edukacyjna. Obok za biurkiem stoi nauczyciel w okularach. — **Szkoła w Europie**
Źródło: domena publiczna.

Więcej na ten temat przeczytasz w materiałach „Przyczyny i skutki zróżnicowania poziomu zaspokojenia potrzeb edukacyjnych w wybranych regionach świata” oraz „Usługi tradycyjne i nowoczesne”.

Przeczytaj

Sprawdź się