Ilustracja interaktywna to mapa geograficzna świata. Zaznaczono na niej osiem punktów z nazwami rzek. Opisano: 1. Tamiza. Zdjęcie przedstawia pociąg, który jedzie po zalanych wodą torach. Opis. Woda zalewająca Londyn – stacja Kew Bridge 8 stycznia 1928 roku. Reżim: deszczowo-oceaniczny
Przyczyna powodzi: 7 stycznia 1928 roku powódź zalała centrum Londynu oraz była przyczyną zawalenia się części nadbrzeża Chelsea. Przyczyną powodzi były opady śniegu oraz nagła odwilż. W Boże Narodzenie 1927 roku u źródeł Tamizy, w okolicach Cotswolds, spadła bardzo duża ilość śniegu. W nowym roku nastąpiła szybka odwilż, po której przyszły bardzo ulewne deszcze. Tak gwałtowny wzrost ilości spływającej do rzeki wody zbiegł się w czasie z przypływem spowodowanym falą sztormową., 2. Jukon. Reżim: śnieżny. Przyczyna powodzi: z 3 na 4 maja 2009 roku na rzece Jukon na granicy Alaski i Kanady zaczął pękać lód. Kawałki pokrywy lodowej zaczęły płynąć wraz z prądem rzeki w stronę miasteczka Eagle. Wysoki już poziom wody spowodowany odwilżą w połączeniu z zatorem lodowym tworzącym się na zwężeniu koryta rzeki na wysokości miasteczka spowodował wystąpienie wody z brzegów. Miasteczko poniosło szkody nie tylko z powodu zalania wodą, zniszczenie niosły również wydostające się z rzeki bloki lodowe., 3. Ren. Reżim: lodowcowy. Przyczyna powodzi: Na rzece powodzie odnotowywane są co kilka lub co kilkanaście lat. Ostatnie z nich miały miejsce w 2018, 2002, 1995, 1993 oraz 1970 roku. Ren płynie przez kilka państw Europy. Źródłem Renu jest alpejskie jezioro Toma. Powódź w roku 1995 wywołana była głównie przez zwiększoną ilość opadów. Pod koniec grudnia 1994 roku w wyżej położonych regionach górskich spadły obfite śniegi. W styczniu 1995 roku bardzo duże opady śniegu oraz śniegu z deszczem nawarstwiały pokrywę śnieżną w górach, ale obszar opadów – głównie w postaci deszczu – rozszerzył się również na Nizinę Północnoniemiecką. Późniejsze dni stycznia 1995 roku przyniosły ze sobą zmianę pogody. Nagłe podniesienie się temperatury powietrza przyniosło roztopy i zasilenie koryta Renu wodą z topniejącego śniegu oraz wodą spływającą z obszarów zasilanych przez padające deszcze. Od 22 do 31 stycznia zmieniające się napływy raz zimnego, a raz ciepłego morskiego powietrza przyniosły ze sobą ciągłe opady, które wywołały powódź. Na ilustracji jest wykres przedstawiający przepływ Renu w różnych miejscowościach w dniach od 7 stycznia do 25 lutego. Najmniejszy przepływ jest w Bazylei, około 2000 metrów sześciennych na sekundę. Największy jest w Rees między 28 stycznia a 4 lutego - około 11 500 metrów sześciennych na sekundę. 11 000 metrów sześciennych na sekundę było w Kolonii, a 10 000 w Andernach. Opis. W wyniku powtarzających się okresów opadów nastąpił gwałtowny wzrost przepływu wody w zlewni, zwłaszcza na środkowym i dolnym Renie oraz na dopływach (Men, Nahe, Mosel, Sieg)., 4. Rodan. Reżim: lodowcowy. Przyczyna powodzi: Ostatnia powódź na Rodanie wystąpiła w sierpniu 2018 roku. Podobnie jak powodzie na Renie powodem podtopień w południowej Francji są obfite opady deszczu na obszarze zlewni Rodanu oraz śniegu u źródeł. Rzeka wypływa bezpośrednio z lodowca górskiego o tej samej nazwie znajdującego się w Alpach Urneńskich. Największy przepływ wody na rzece odnotowano w 2003 roku, wynosił on wówczas 11 500 metrów sześciennych na sekundę, gdzie średni przepływ na Rodanie wynosi 1700 metrów sześciennych na sekundę . Powódź w 2003 roku była największą w historii rzeki, aż 15 tysięcy osób musiała ewakuować się z zalanego obszaru, a 5 osób zginęło., 5. Odra. Zdjęcie przedstawia zalane osiedle bloków. Woda zalała piwnice budynków. W wodzie stoi bus, widać tylko jego dach. Na wodzie znajduje się ponton z ludźmi. Opis. Wrocławskie osiedle Kozanów – lipiec 1997 roku. Reżim: deszczowo-śnieżny. Przyczyna powodzi: Tragiczna w konsekwencjach powódź z roku 1997 spowodowana została przez dwie obfite fale opadów. Od 4 do 8 lipca 1997 roku nad obszarem między Wrocławiem, Katowicami i Brnem odnotowano opady o wielkości opadu miesięcznego, a w górach nawet wielkości dwumiesięcznej. Następne tygodnie lipca 1997 roku również były obfite w opady – głównie na południu Polski. Spływająca woda niemieszcząca się w korytach rzek przyniosła ogromne straty materialne. Zdarzenie z lipca 1997 nosi nazwę powodzi tysiąclecia., 6. Ebro. Reżim: śródziemnomorski. Przyczyna powodzi: Ostatnia powódź na rzece Ebro miała miejsce w 2018 roku. Główną przyczyną wystąpienia wody z koryta rzeki były zwiększone opady deszczu i śniegu. Hiszpanie często na przełomie zimy i wiosny borykają się z problemem występujących z brzegów rzeki Ebro wód. Zwiększona intensywność opadów w tym okresie jest główną przyczyną powodzi., 7. Amazonka. Reżim: równikowy. Przyczyna powodzi: Powodzie na Amazonce występują coraz częściej. Ekstremalne zjawiska powodziowe ostatnio wystąpiły na rzece w 2017 roku, a w okresie 2009–2015 występowały co roku. Główną przyczyną ekstremalnych powodzi na Amazonce jest silniejsza cyrkulacja Walkera. Cyrkulacja Walkera wiąże się z różnicą temperatur pomiędzy wschodnim i zachodnim Atlantykiem, wpływa ona na ilość opadów w strefie równikowej, które są bezpośrednim powodem wylewania Amazonki., 8. Huang He. Reżim: monsunowy. Przyczyna powodzi: Powódź w Chinach w 1931 roku jest opisywana jako największa klęska żywiołowa XX wieku. Konsekwencją tego ekstremalnego zjawiska była śmierć blisko 4 milionów ludzi. Przyczyną samej powodzi były bardzo obfite opady śniegu w styczniu 1931 roku oraz okres letnich ulewnych deszczy (monsunowa pora mokra) u źródeł rzeki.