Grafika przedstawia strefy roślinności przy zbiorniku wodnym. Roślinność porastająca strefę brzegową to drzewa, krzewy i rośliny zielne. Pokonują one siłę ciążenia na lądzie dzięki tkankom wzmacniającym: sklerenchymie i kolenchymie. Strefa przyprzeżna podzielona jest na trzy podstrefy, kolejno będących coraz bliżej tafli wody. Strefę roślin wynurzonych porastają helofity, czyli rośliny zanurzone w wodzie jedynie częściowo. Należą do nich trzcina pospolita (Phragmites australis) oraz pałka szerokolistna (Typha latifolia). Rośliny te zmniejszyły swoją gęstość poprzez wytworzenie przestworów międzykomórkowych. Ponadto ich liście zazwyczaj są cienkie i płaskie, przez co z łatwością dryfują na powierzchni wody. Do roślin o liściach pływających należą: salwinia pływająca (Salvinia natans), grążel żółty (Nuphar lutea) czy grzybień biały (Nymphaea alba). Rośliny zanurzone mogą płożyć się po dnie lub unosić swobodnie w toni wodnej dzięki obecności miękiszu powietrznego. Występują do głębokości, do której dociera światło słoneczne. Należy do nich np. moczarka kanadyjska (Elodea canadensis Michx). Ostatnią strefą jest otwarta toń wodna – jezioro. Literą A oznaczono wysoki poziom wody w jeziorze, literą B przeciętny poziom wody, natomiast literą C niski poziom wody w jeziorze. Odniesiono je do poziomu wody gruntowej, który w przypadku wysokiego poziomu wody w jeziorze przewyższa poziom przeciętny, natomiast w przypadku niskiego poziomu wody w jeziorze jest mniejszy od poziomu przeciętnego. Ponadto na rysunku oznaczono metody rozprzestrzeniania się nasion. Anemochoria (wiatrosiewność) jest wśród roślin lądowych powszechnym sposobem rozprzestrzeniania się nasion jest ich przenoszenie wraz z wiatrem. Nasiona te są lekkie i wytwarzają specjalne aparaty lotne lub komory powietrzne, pozwalające na ich przenoszenie na duże odległości., Hydrochoria (wodosiewność) polega na tym, że nasiona niektórych roślin częściowo zanurzonych oraz o liściach pływających są przystosowane do unoszenia się na powierzchni wody: wytwarzają komory powietrzne lub pokryte są tłuszczem. Nasiona takie przenoszone są na powierzchni wody do czasu, aż odnajdą dogodne warunki do wykiełkowania. Do roślin wytwarzających tego typu nasiona należy grążel żółty (Nuphar lutea). Hydrochoria (wodosiewność). Część roślin wodnych wytwarza ciężkie nasiona opadające na dno, które mogą być dodatkowo roznoszone przez prądy wodne. Należy do nich kotewka orzech wodny (Trapa natans), mająca stożkowate, ciężkie nasiona przypominające kształtem kotwicę (stąd nazwa).