Schemat przedstawia przysadkę mózgową i podwzgórze. Podwzgórze to część podkorowa mózgowia zaliczana do międzymózgowia. Znajduje się między podstawną częścią kresomózgowia a brzuszną częścią śródmózgowia, poniżej wzgórza. Wielkością jest porównywalna do orzecha włoskiego. Podwzgórze odpowiada za wiele procesów zachodzących w naszym organizmie. Jest jednym z najważniejszych gruczołów układu dokrewnego. Przysadka to część kostnego zagłębienia, obustronnie otacza ją zatoka jamista, a przykrywa przepona siodła. Przysadka jest ściśle funkcjonalnie związana z inną częścią mózgu, podwzgórzem. Podwzgórze i przysadka mózgowa znajdują się blisko siebie i ściśle współdziałają ze sobą oraz gruczołami obwodowymi. Mechanizm regulujący wydzielanie hormonów w układzie podwzgórze–przysadka–gruczoły obwodowe działa zgodnie z zasadą ujemnego sprzężenia zwrotnego: niedobór hormonów obwodowych gruczołów wydzielania dokrewnego pobudza wydzielanie neurohormonów i hormonów przysadki, natomiast ich nadmiar wywiera działanie przeciwne. Podwzgórze wydziela neurohormony, które można podzielić na hormony stymulujące (liberyny) i hamujące (statyny) pracę przysadki mózgowej, a także hormony oddziałujące bezpośrednio na tkanki obwodowe – wazopresynę oraz oksytocynę. Płat przedni przysadki mózgowej wydziela hormony pobudzające syntezę hormonów gruczołów obwodowych, tarczycy, kory nadnerczy i gruczołów płciowych. W płacie tylnym przysadki mózgowej magazynowane są hormony dokrewne wydzielane przez podwzgórze. Do grupy neurohormonów należą m.in.: kortykoliberyna (CRH) – pobudzająca wydzielanie adrenokortykotropiny (ACTH), tyreoliberyna (TRH) – pobudzająca sekrecję tyreotropiny, gonadoliberyna (GnRH) – pobudzająca wydzielanie gonadotropin (LH i FSH), somatoliberyna (GHRH) – pobudzająca hormon wzrostu somatotropinę, somatostatyna – hamująca uwalnianie niektórych hormonów (przede wszystkim hormonu wzrostu) i dopamina – hamująca wydzielanie prolaktyny (Prl).