Wróć do informacji o e-podręczniku Wydrukuj Pobierz materiał do PDF Pobierz materiał do EPUB Pobierz materiał do MOBI Zaloguj się, aby dodać do ulubionych Zaloguj się, aby skopiować i edytować materiał Zaloguj się, aby udostępnić materiał Zaloguj się, aby dodać całą stronę do teczki

W celu zbadania współczesnych kierunków zmian w rozmieszczeniu ludności w Polsce (wzięto pod uwagę okres 2013‑2018) obliczono wskaźnik zmian liczby ludności na poziomie powiatów oraz województw. Poniższa mapa obrazuje, o jaki procent liczba ludności zwiększyła się lub zmniejszyła w okresie 5 lat. Odcieniami czerwieni zaznaczono powiaty o przyroście liczby ludności, a niebieskimi – o jej ubytku.

Polecenie 1

Po przeanalizowaniu wcześniejszych map wykaż związek między rozkładem przestrzennym wskaźnika zmian liczby ludności a pozostałymi, analizowanymi wcześniej współczynnikami. Zwróć uwagę nie tylko na układ powiatów, ale również na układ województw.

Po przeanalizowaniu opisów wcześniejszych map wykaż związek między rozkładem przestrzennym wskaźnika zmian liczby ludności a pozostałymi, analizowanymi wcześniej współczynnikami. Zwróć uwagę nie tylko na układ powiatów, ale również na układ województw.

R1LbOk31CebzP
(Uzupełnij).
RzymEphot8n0e1
Mapa Polski z podziałem na województwa oraz powiaty z opisami. Na mapie kolorami zaznaczono wartości wskaźników: najwyższy - zaznaczony kolorem czerwonym - wynosi powyżej 4 i dotyczy dużych polskich miast, na przykład Warszawy, Poznania, Wrocławia, Krakowa. Najniższy wskaźnik - zaznaczony kolorem niebieskim - wynosi minus 4 i dotyczy głównie powiatów województw: podlaskiego, lubelskiego, warmińsko-mazurskiego, świętokrzyskiego. Opisano: 1. Wysokie wartości wskaźnika odnotowuje się w strefach podmiejskich dużych i bardzo dużych miast (na przykład Warszawy, Poznania, Krakowa, Białegostoku czy Lublina). Liczba ludności na tych obszarach wzrosła w badanym okresie o ponad 4% (natomiast w powiatach: wrocławskim, poznańskim i gdańskim – o ponad 10%). Jest to związane zarówno ze współczynnikiem przyrostu naturalnego, jak i saldem migracji wewnętrznych. W przypadku średnich i mniejszych miast wartości tego wskaźnika są mniejsze, ale również dodatnie. 2. Kilka największych miast (takich jak Warszawa czy Kraków) również odznacza się wysokimi wartościami analizowanego wskaźnika. Koresponduje to również ze współczynnikiem przyrostu naturalnego oraz saldem migracji wewnętrznych. 3. Polska Południowa (głównie Małopolska i część Podkarpacia) odznacza się wysoki wartościami omawianego wskaźnika, do czego w największym stopniu przyczynia się duży przyrost naturalny. 4. Rejon Kaszub oraz obszary znacznej części Wielkopolski oddalone od Poznania również charakteryzują się wysokimi wartościami omawianego wskaźnika, do czego w największym stopniu przyczynia się duży przyrost naturalny. 5. Bardzo wysokie wskaźniki odnotowane w Zielonej Górze i w Opolu mogą wynikać ze zmiany granic tych miast w analizowanym okresie. Powiększyły one swój obszar kosztem terenów do nich przylegających. 6. Jedne z najniższych wartości wskaźnika występują na wschodzie i w centrum kraju, do czego przyczyniają się głównie: ujemny przyrost naturalny i ujemne saldo migracji wewnętrznych. 7. Miasta (z kilkoma wyjątkami) odznaczają się generalnie bardzo niskimi, ujemnymi wartościami analizowanego wskaźnika. Wpływają na to m.in.: ujemny przyrost naturalny i ujemne saldo migracji wewnętrznych. 8. Rejon Dolnego Śląska i Sudetów cechuje się także niskimi, ujemnymi wartościami omawianego wskaźnika. Wpływają na to wszystkie analizowane w tym temacie współczynniki.
Wskaźnik zmian liczby ludności w Polsce w latach 2013–2018 roku [%].
Źródło: Englishsquare.pl sp. z o.o., CC BY-SA 3.0, https://creativecommons.org/licenses/by-sa/3.0/
Opracowanie własne na podstawie danych BDL GUS
.
R12wZmNbJUBkr
Wskaźnik zmian liczby ludności w Polsce w latach 2013–2018 roku [%]
Źródło: Englishsquare.pl sp. z o.o., CC BY-SA 3.0, https://creativecommons.org/licenses/by-sa/3.0/
Opracowanie własne na podstawie danych BDL GUS.
.