Na ilustracji na tle mapy świata umieszczono trzy czarno-białe fotografie. Na pierwszej z nich stoi na baczność czarnoskóry młody mężczyzna w lekkim, jasnym mundurze wojskowym i walcowatym nakryciem głowy. Przy prawym boku trzyma strzelbę z bagnetem. W pasie ma przypięty szeroki pas z dwiema prostokątnymi wypukłymi kieszeniami. Na drugiej fotografii są stojący w kilku rzędach mężczyźni w mundurach i hełmach. Mundury mają dwa rzędy guzików. Przy prawych bokach mężczyźni mają strzelby z bagnetami. Większość z żołnierzy jest czarnoskóra. Jeden z nich się uśmiecha. na trzecim zdjęciu ukazany jest czarnoskóry żołnierz w ujęciu od torsu wzwyż. Ma założony hełm, pasek hełmu przebiega mu przez prawy polik. Na ilustracji opisano treści: 1. Armée d'Afrique zwani Goumiers, wywodzący się z rdzennej ludności zamieszkującej terytorium Maroka oraz Algierii. Jednostki funkcjonowały między 1908 a 1956 rokiem. Kilkunastotysięczna grupa Goumiers wchodziła w skład sił alianckich podczas II wojny światowej, przechodząc wraz z nimi szlak bojowy w Afryce Północnej, a następnie front włoski., 2. Korpus senegalskich strzelców wyborowych podczas II wojny światowej liczył 200 000 żołnierzy, co stanowiło około 9% sił francuskich. Brali oni udział w obronie a następnie w wyzwalaniu południowej Francji., 3. W czasie II wojny światowej w oddziałach Wolnych Francuzów służyło m.in. 15 000 żołnierzy czadyjskich.

Na ilustracji na tle mapy świata umieszczono trzy flagi. Pierwsza z flag ma trzy poziome pasy. Od góry licząc: czerwony, czarny, zielony. Dodano opis: 1. Elementem mającym podkreślać tożsamość kulturową Afrykańczyków były barwy panafrykańskie. Kolor czerwony symbolizuje krew przelaną w walce o niepodległość oraz wspólnotę krwi ludności Afryki. Kolor czarny to duma z przynależności do rasy wyróżniającej Afrykańczyków, kolor zielony nawiązuje do bogactwa przyrodniczego Afryki. Barwy panafrykańskie zostały przyjęte jako barwy narodowe i znajdują się na wielu flagach niepodległych afrykańskich krajów. Do trzech najpopularniejszych barw część państw zamiennie dodaje barwę żółtą., Druga z flag jest ciemnozielona. W centrum znajduje się biały kształt będący kołem z mnóstwem równych promieni dookoła. Owo słońce oplecione jest okręgiem z małych złotych gwiazd. Na tle białego słońca znajduje się ciemnozielony kontynent afrykański. Dodano opis: 2. Unia Afrykańska – organizacja powołana w 2002 roku, która przejęła kompetencje Organizacji Jedności Afrykańskiej. Cele: przyspieszenie politycznej i społeczno-gospodarczej integracji państw członkowskich, wspieranie państw członkowskich w rozwoju gospodarczym i poprawie warunków życia ich mieszkańców, promowanie i obrona wspólnych interesów na arenie międzynarodowej, wspieranie pokoju, bezpieczeństwa i stabilności na kontynencie, obrona suwerenności, terytorialnej integralności i niepodległości państw członkowskich, wspieranie demokratycznych procesów i instytucji społeczeństwa obywatelskiego oraz zasad dobrego rządzenia. Trzecia z flag ma trzy równe poziome pasy. Górny i dolny pas są jasnozielone. Środkowy pas jest biały, z brązową obwódką nad i pod. W centrum białego pasa jest brązowy kształt Afryki, umieszczony w okręgu zielonym i brązowym. U dołu okręgów znajduje się siedem nachodzących na siebie częściowo kółek. Od prawej i od lewej od kółek odchodzi brązowa wstęga, z której z kolei wychodzi gałązka z zielonymi listkami. Wstęga i gałązka skierowane są zgodnie z bokiem okręgów. Dodano opis: 3. Unia Jedności Afrykańskiej – organizacja istniejąca w latach 1963-2002 zrzeszająca kraje kontynentu afrykańskiego. Cele: zwalczanie wszelkich form kolonializmu na kontynencie, wspieranie narodów Afryki w dążeniach niepodległościowych, pomoc polityczna, organizacyjna i finansowa ruchom narodowościowym w Afryce, zapobieganie konfliktom międzypaństwowym i wewnętrznym państw członkowskich, wzmacnianie jedności i solidarności państw afrykańskich, umacnianie współpracy politycznej i gospodarczej między państwami członkowskimi, wspieranie państw członkowskich w rozwoju gospodarczym i poprawie warunków życia ich mieszkańców.

Na schematycznej politycznej mapie Afryki zaznaczono kilka punktów, do których dodano opisy. 1. Ahmad Ben Bella (1916-2012) . Pochodził z rodziny rolniczej. Jako żołnierz armii francuskiej brał udział w II wojnie światowej. Po powrocie do kraju stał się jednym z przywódców Frontu Wyzwolenia Narodowego Algierii. W 1962 r. objął funkcję premiera Rządu Tymczasowego, a rok później został pierwszym prezydentem kraju. Czarno-białe zdjęcie ukazuje twarz mężczyzny w średnim wieku o podłużnej głowie. Ma krótkie, kędzierzawe czarne włosy, czarne brwi i głęboko osadzone czarne oczy. Ma poważny wyraz twarzy. 2. Léopold Sédar Sengho (1906-2001). Pochodził z rodziny o tradycjach plantatorsko-kupieckich. Studiował na paryskiej Sorbonie. Od lat 30. XX wieku aktywnie zaangażowany w politykę. Jako żołnierz armii francuskiej brał udział w II wojnie światowej, wzięty do niewoli spędził dwa lata w obozie koncentracyjnym. W 1961 r. został wybrany pierwszym prezydentem Senegalu. Urząd sprawował przez kolejne 19 lat. Zdjęcie ukazuje siedzącego drobnego mężczyznę w jasnym garniturze, białej koszuli z czarnym krawatem i poszetką. Twarz ma okrągłą, ale szczupłą, włosy krótkie. Nosi okulary. Jest rasy czarnej. Ma poważny wyraz twarzy. 3. Amílcar Cabral (1924-1973). Studiował w Portugalii. Po powrocie do kraju w 1950 r. inicjował ruchy niepodległościowe we wszystkich koloniach portugalskich. Był założycielem Afrykańskiej Partii Niepodległości Gwinei i Wysp Zielonego Przylądka, uczestniczył w powstawaniu Ludowego Ruchu Wyzwolenia Angoli. Zdjęcie przedstawia lewy profil mężczyzny w okularach. Twarz ma okrągłą, wysokie czoło, drobny zarost. Na tył głowy ma nasunięta materiałową, wzorzystą czapkę. Ma otwarte usta. 4. Kwame Nkrumah (1909-1972)

Studiował w Stanach Zjednoczonych oraz w Wielkiej Brytanii na prestiżowej School of Economics. Po powrocie do kraju Założył Ludową Partię Konwencji domagającą się przeprowadzenia przez władze kolonialne powszechnych wyborów. Zainicjował i stał na czele strajku powszechnego. Po przeprowadzonych wyborach został premierem autonomii Złotego Wybrzeża. W 1957 roku ogłosił niepodległość Złotego Wybrzeża (Ghany), pozostawiając jednocześnie kraj we Wspólnocie Brytyjskiej. W 1960 r. po przeprowadzonym plebiscycie ogłosił Ghanę republiką i objął funkcję prezydenta. Uznawany za ikonę ruchu antykolonialnego w Afryce. Zdjęcie przedstawia mężczyznę ujętego od torsu wzwyż, z lewego profilu.. Postać jest w ciemnym garniturze, z białą koszulą i ciemnym krawacie ze wzorem. Mężczyzna jest czarnoskóry, ma wysokie czoło, kędzierzawe, czarne włosy, szeroki nos, rozchylone usta. Wyraz twarzy jest pogodny. 5. Jomo Kenyatta (1891–1978). Pochodził z ludu Kikujów zamieszkujących Kenię. Studiował na prestiżowej School of Economics w Londynie. W 1946 r. stanął na czele Afrykańskiego Związku Kenii, który domagał się przyznania krajowi autonomii. Po wygranych wyborach został premierem, a w 1964 r. - po odzyskaniu niepodległości i proklamowaniu republiki przez Kenię - został jej pierwszym prezydentem. Na zdjęciu znajduje się okrągła twarz czarnoskórego mężczyzny w średnim wieku. Ma wysokie czoło, kędzierzawe włosy zaczesane nieco ku tyłowi. Nos jest szeroki, oczy podkrążone. Mężczyzna ma niedużą bródkę, mocno przyprószone siwizną. Wyraz twarzy jest dość poważny. 6. Patrice Lumumba (1925–1961)

Pochodził z rodziny rolniczej. Uczył się w protestanckiej szkole misyjnej, a następnie ukończył kursy na stanowiska urzędnicze. W 1958 r. był współzałożycielem i przewodniczącym Kongijskiego Ruchu Narodowego (MNC) – pierwszej ogólnokrajowej partii dążącej do niepodległości. Propagował ideę panafrykanizmu, wzywał do likwidacji systemu kolonialnego i jedności różnych grup etnicznych. W roku 1960 został premierem Demokratycznej Republiki Konga. Na zdjęciu znajduje się młody czarnoskóry mężczyzna w jasnym płaszczu, spod którego wystaje biały kołnierzyk i kawałek krawata. Mężczyzna ma twarz krótką, okrągłą, dość szczupłą, krótki, szeroki nos, krótki wąs i małą bródkę. Krótkie kędzierzawe włosy z przedziałkiem po lewej stronie. 7. Nelson Mandela (1918-2013)

W 1942 r. wstąpił do Afrykańskiego Kongresu Narodowego – organizacji narodowowyzwoleńcza czarnej ludności Republiki Południowej Afryki. Od 1950 r. był jej przywódcą. Więzień polityczny przez blisko 30 lat. Symbol walki z apartheidem. W 1994 r. został pierwszym czarnoskórym prezydentem Republiki Południowej Afryki. Na zdjęciu znajduje się czarnoskóry mężczyzna w starszym wieku, Ubrany jest w ciemny garnitur, błękitna koszulę i szeroki, metaliczny krawat. Włosy ma kędzierzawe, czarne, ale mocno już przyprószone siwizną. Na czole są zmarszczki, brwi mało widoczne, oczy są małe, głęboko osadzone, pod oczami piegi. Wyraz twarzy jest skupiony.