1. Ilustracja przedstawia łąkę pokrytą żółtymi kwiatkami, pagórki oraz fragment lasu mieszanego. Ekosystemy leśne są zróżnicowane gatunkowo. Na ich skład gatunkowy wpływają: gleba, klimat i zależności pomiędzy gatunkami, a także gospodarka leśna, czyli sadzenie, ochrona i wycinka drzew, oraz gospodarka łowiecka. Lasy mieszane są bardziej odporne na choroby i szkodniki niż jednogatunkowe., 2. Ilustracja przedstawiająca ujście jeziora do morza. Ekoton to strefa przejściowa pomiędzy dwoma ekosystemami. Ma zróżnicowane warunki abiotyczne, a w biocenozie znajdują się gatunki charakterystyczne dla obu ekosystemów, np. lasu i łąki. Występują też gatunki charakterystyczne tylko dla tej strefy, więc liczba gatunków może być większa niż w sąsiednich biocenozach., 3. Ilustracja przedstawia fragment krzewu, na którym siedzi mały ptak. Zadrzewienia śródpolne pełnią ważne funkcje: są miejscem bytowania wielu gatunków, zwiększając bioróżnorodność. Drzewa stanowią mikroekosystemy, złożone z owadów, ptaków, ssaków i grzybów (głównie mikoryzowych). Zwierzęta wykorzystują jako siedliska wszystkie części drzewa: pień, gałęzie, liście, kwiaty i owoce, a także korzenie., 4. Ilustracja przedstawiająca łąkę wysokich traw. Trawy to najbardziej charakterystyczny zespół na łąkach. Mają różną wysokość, więc są użytkowane (jako miejsca życia i zdobywania pokarmu) przez owady, ich larwy, a także gryzonie i większych roślinożerców. Przykładem owadów bytujących na łąkach są liczne gatunki mrówek, które zakładają gniazda w ziemi o odpowiednim nasłonecznieniu., 5. Ilustracja przedstawiająca kreta wychodzącego spod ziemi. Gleba jest siedliskiem dla gatunków ryjących nory w ziemi, jak kret (zjadający dżdżownice i larwy owadów) czy nornik. Szczątkożercy, np. dżdżownice, zjadają liście roślin, a ich odchody są pokarmem dla mniejszych organizmów, takich jak skoczogonki, roztocze, grzyby. Bakterie amonifikacyjne i nitryfikacyjne rozkładają szczątki organiczne i odchody zwierząt, wzbogacając glebę w potrzebne roślinom minerały. Bakterie w brodawkach korzeniowych roślin motylkowatych (bobowatych) wiążą azot atmosferyczny., 6. Ilustracja przedstawiająca siedzącego na trawie zająca. Wysokie rośliny i krzaki są miejscem schronienia dla zajęcy, a także ptaków, które mogą na nich zakładać gniazda lub żywić się ich nasionami. Zwykle roślinność ta nie jest zjadana przez dużych roślinożerców, gdyż jest niesmaczna, twarda lub kolczasta, jak np. osty., 7. Ilustracja przedstawiająca siedzącego na kwiatostanie motyla. Kwitnące rośliny to raj dla zapylaczy – pszczół, trzmieli i motyli. Owady korzystają z kwitnących roślin nie tylko jako źródła pyłku i nektaru, ale też jako miejsca do składania jaj i żerowania gąsienic. Rozwój wielu gatunków owadów (np. chrząszczy z rodziny stonkowatych, kózkowatych i ryjkowcowatych) jest uzależniony od występowania w ekosystemie roślin żywicielskich, czyli będących źródłem pokarmu lub środowiskiem życia dla innych organizmów.