Spośród podanych wybierz prawidłowe dokończenie zdania: Różnorodność gatunkowa to: Możliwe odpowiedzi: 1. zróżnicowanie gatunków w ekosystemie, 2. zróżnicowanie w obrębie gatunku, 3. zróżnicowanie pomiędzy ekosystemami, 4. żadne z powyższych
Wybierz prawidłowe dokończenie zdania:
Różnorodność gatunkowa to…
zróżnicowanie gatunków w ekosystemie.
zróżnicowanie osobników w obrębie gatunku.
zróżnicowanie pomiędzy ekosystemami.
zróżnicowanie gatunków między jednym ekosystemem, a innym.
Rr50ewlkhwoQb1
Ćwiczenie 2
Łączenie par. Określ prawdziwość poniższych stwierdzeń, zaznaczając prawda lub fałsz.. Łąki jako ekosystemy często zależą od właściwego użytkowania, np. koszenia czy wypasu.. Możliwe odpowiedzi: Prawda, Fałsz. Skład gatunkowy łąki zależy w dużej mierze od zróżnicowanego składu gatunkowego organizmów glebowych.. Możliwe odpowiedzi: Prawda, Fałsz. Ptaki są najliczniejszą grupą zwierząt na łąkach, gdyż mają tam obfitość miejsc gniazdowania.. Możliwe odpowiedzi: Prawda, Fałsz. Łańcuchy pokarmowe na łące muszą zaczynać się od producenta – rośliny.. Możliwe odpowiedzi: Prawda, Fałsz
Łączenie par. Określ prawdziwość poniższych stwierdzeń, zaznaczając prawda lub fałsz.. Łąki jako ekosystemy często zależą od właściwego użytkowania, np. koszenia czy wypasu.. Możliwe odpowiedzi: Prawda, Fałsz. Skład gatunkowy łąki zależy w dużej mierze od zróżnicowanego składu gatunkowego organizmów glebowych.. Możliwe odpowiedzi: Prawda, Fałsz. Ptaki są najliczniejszą grupą zwierząt na łąkach, gdyż mają tam obfitość miejsc gniazdowania.. Możliwe odpowiedzi: Prawda, Fałsz. Łańcuchy pokarmowe na łące muszą zaczynać się od producenta – rośliny.. Możliwe odpowiedzi: Prawda, Fałsz
Określ prawdziwość poniższych stwierdzeń.
Prawda
Fałsz
Łąki jako ekosystemy często zależą od właściwego użytkowania, np. koszenia czy wypasu.
□
□
Skład gatunkowy łąki zależy w dużej mierze od zróżnicowanego składu gatunkowego organizmów glebowych.
□
□
Ptaki są najliczniejszą grupą zwierząt na łąkach, gdyż mają tam obfitość miejsc gniazdowania.
□
□
Łańcuchy pokarmowe na łące muszą zaczynać się od producenta – rośliny.
Uporządkuj w kolejności stadia sukcesji wtórnej na łące, która przestała być użytkowana rolniczo. Elementy do uszeregowania: 1. Nowe gatunki wygrywają konkurencję, zwiększając swoją liczebność., 2. Ustala się równowaga dynamiczna między elementami nowego ekosystemu – lasu., 3. Łąka – różnorodne trawy i byliny wraz z gatunkami, które je wykorzystują., 4. Na łące pojawiają się krzewy i szybko rosnące drzewa., 5. Zmieniają się warunki siedliskowe (dostęp do zasobów środowiska)., 6. Zmienia się skład konsumentów i destruentów.
Uporządkuj w kolejności stadia sukcesji wtórnej na łące, która przestała być użytkowana rolniczo. Elementy do uszeregowania: 1. Nowe gatunki wygrywają konkurencję, zwiększając swoją liczebność., 2. Ustala się równowaga dynamiczna między elementami nowego ekosystemu – lasu., 3. Łąka – różnorodne trawy i byliny wraz z gatunkami, które je wykorzystują., 4. Na łące pojawiają się krzewy i szybko rosnące drzewa., 5. Zmieniają się warunki siedliskowe (dostęp do zasobów środowiska)., 6. Zmienia się skład konsumentów i destruentów.
Uporządkuj w kolejności stadia sukcesji wtórnej na łące, która przestała być użytkowana rolniczo.
Zmienia się skład konsumentów i destruentów.
Na łące pojawiają się krzewy i szybko rosnące drzewa.
Nowe gatunki wygrywają konkurencję, zwiększając swoją liczebność.
Łąka – różnorodne trawy i byliny wraz z gatunkami, które je wykorzystują.
Ustala się równowaga dynamiczna między elementami nowego ekosystemu – lasu.
Zmieniają się warunki siedliskowe (dostęp do zasobów środowiska).
31
Ćwiczenie 5
RZWsJ4n2ajtD0
Ilustracja
Kret europejski (Talpa europaea).
Źródło: Didier Descouens, Wikimedia Commons, licencja: CC BY-SA 4.0.
RVIf4gmMNgdke
Ilustracja
Turkuć podjadek (Gryllotalpa gryllotalpa).
Źródło: Tobias b köhler, Wikimedia Commons, licencja: CC BY-SA 3.0.
RdqLXPcO27jNU
(Uzupełnij).
Do jakich warunków i trybu życia przystosowały się te zwierzęta?
Obły, wałeczkowaty kształt ciała, kończyny przednie grzebne – szerokie, spłaszczone, z pazurami.
3
Ćwiczenie 5
R10Gbn1dF3vXB
(Uzupełnij).
31
Ćwiczenie 6
Na podstawie wykresu odpowiedz na pytania.
ROrcsge29bIDW
Na wykresie przedstawiono procentowy wskaźnik liczebności populacji poszczególnych gatunków oraz wszystkich gatunków jako Indeks żyjącej planety. Indeks żyjącej planety jest wskaźnikiem stanu światowej różnorodności biologicznej. Mierzy trendy w populacji kręgowców.
Na wykresie przedstawiono zmieniające się dane procentowe w okresie od 1970 roku do 2000. Wskaźnik liczebności populacji gatunków morskich w 1970 wynosił 100%, w 1980 wynosił już 90%, w 1985 wynosił 88% następnie drastycznie spadł. W 1995 wynosił już 78%, w 2000 wynosił 70%.
Wskaźnik liczebności populacji dla gatunków lądowych, w 1970 wynosił 100%, w 1975 105%, w 1980 100%, w 1985 wynosił 98%, w 1990 wynosił 95%, w 1995 wynosił 83%, w 200 roku wynosił 68%.
Wskaźnik liczebności populacji gatunków słodkowodnych w 1970 roku wynosił 100%, w 1975 wynosił 96%, w 1980 wynosił 98%, w 1985 wynosił 96% następnie wskaźnik zmalał. W 1990 roku wskaźnik wynosił 80%, w 1995 wskaźnik wynosił 60%, w 2000 wskaźnik wynosił 45%.
Indeks Żyjącej planety w 1970 roku wynosił 100%, w 1980 98%, w 1985 wynosił 96%, w 1990 roku wynosił 86%, w 1995 wynosił 70% a w 200 roku wyniósł 60%.
Największy spadek na wykresie wykazuje liczebność gatunków słodkowodnych.
Na wykresie przedstawiono procentowy wskaźnik liczebności populacji poszczególnych gatunków oraz wszystkich gatunków jako Indeks żyjącej planety. Indeks żyjącej planety jest wskaźnikiem stanu światowej różnorodności biologicznej. Mierzy trendy w populacji kręgowców.
Na wykresie przedstawiono zmieniające się dane procentowe w okresie od 1970 roku do 2000. Wskaźnik liczebności populacji gatunków morskich w 1970 wynosił 100%, w 1980 wynosił już 90%, w 1985 wynosił 88% następnie drastycznie spadł. W 1995 wynosił już 78%, w 2000 wynosił 70%.
Wskaźnik liczebności populacji dla gatunków lądowych, w 1970 wynosił 100%, w 1975 105%, w 1980 100%, w 1985 wynosił 98%, w 1990 wynosił 95%, w 1995 wynosił 83%, w 200 roku wynosił 68%.
Wskaźnik liczebności populacji gatunków słodkowodnych w 1970 roku wynosił 100%, w 1975 wynosił 96%, w 1980 wynosił 98%, w 1985 wynosił 96% następnie wskaźnik zmalał. W 1990 roku wskaźnik wynosił 80%, w 1995 wskaźnik wynosił 60%, w 2000 wskaźnik wynosił 45%.
Indeks Żyjącej planety w 1970 roku wynosił 100%, w 1980 98%, w 1985 wynosił 96%, w 1990 roku wynosił 86%, w 1995 wynosił 70% a w 200 roku wyniósł 60%.
Największy spadek na wykresie wykazuje liczebność gatunków słodkowodnych.
Procentowy wskaźnik liczebności populacji przy założeniu, że liczebność populacji w 1970 r. wynosiła 100%.
Źródło: Englishsquare.pl Sp. z o.o., licencja: CC BY-SA 3.0.
RrFfDA9Jn5cxV
Która grupa kręgowców najbardziej, a która najmniej straciła na liczebności?
(Uzupełnij). Wyciągnij wniosek na podstawie przedstawionych wyników badań.
(Uzupełnij).
Wniosek określa kierunek zmian i odnosi się do badanych obiektów.
Najbardziej straciły na liczebności gatunki słodkowodne, a najmniej gatunki morskie. Wniosek: liczebność populacji kręgowców wszystkich środowisk wykazuje tendencję spadkową.
Informacja do ćwiczeń 7 i 8
Większość zagrożonych gatunków motyli znajduje się w południowych regionach Europy. Motylom najbardziej zagraża utrata siedlisk w związku z rolnictwem (zarówno intensyfikacja, jak i nieużytkowanie) oraz izolowaniem populacji. Mapa przedstawia bogactwo gatunków motyli w Europie. Zagęszczenie określono jako liczbę gatunków na sześciokąt o powierzchni 864 kmIndeks górny 22 na podstawie danych z monitoringów krajowych.
R9aZKThwSeuX71
Na mapie przedstawiono rozmieszczenie gatunków motyli. Najmniej, bo 1 gatunek na sześciokąt o powierzchni 864 kilometrów kwadratowych występuje między innymi w Wielkiej Brytanii, Belgii i Holandii, południowo-zachodniej części Hiszpanii i Portugalii, Szwecji, Norwegii i Finlandii, północnej części Rosji. 50 gatunków motyli na sześciokąt o powierzchni 864 kilometrów kwadratowych występuję między innymi na północnych terenach Francji, Niemiec, w Estonii, na Litwie i Łotwie, w południowej części Finlandii i Szwecji oraz na większości terenów Polski, z wyjątkiem granicy wschodniej, południowej i częściowo zachodniej. 100 gatunków motyli na sześciokąt o powierzchni 864 kilometrów kwadratowych występuje między innymi w południowo-wschodnich rejonach Hiszpanii i Portugalii, w południowej części Francji, w Austrii, Szwajcarii, Czechach, na Słowacji i Węgrzech, w Słowenii, Albanii, na Białorusi, Ukrainie, we Włoszech, na terenach Polski, przy granicy wschodniej, południowej i częściowo zachodniej. 170 gatunków motyli na sześciokąt o powierzchni 864 kilometrów kwadratowych występuję między innymi w Pirenejach, Alpach, w centralnej części półwyspu Peloponeskiego. 194 gatunki motyli na sześciokąt o powierzchni 864 kilometrów kwadratowych występują między innymi w Pirenejach, południowo-zachodnich Alpach i środkowej części Azji.
Bogactwo gatunków motyli w Europie.
Źródło: Englishsquare.pl Sp. z o.o., licencja: CC BY-SA 3.0.
31
Ćwiczenie 7
R1AzZPUD3IdKZ
(Uzupełnij).
Zwróć uwagę na związek pomiędzy rolnictwem i występowaniem motyli.
W części południowej i wschodniej prawdopodobną przyczyną jest zachowanie tradycyjnego sposobu gospodarowania i niska intensyfikacja rolnictwa.
31
Ćwiczenie 8
RW0R9KCMIKq0x
(Uzupełnij).
Motyle są zależne od roślin, na których się rozmnażają i które są ich pokarmem. Zastanów się, jak opisane zabiegi wpływają na rośliny.
Zaorywanie łąk i osuszanie mokradeł skutkuje niszczeniem siedlisk gatunków łąkowych i mokradłowych, a tym samym zmniejszeniem różnorodności roślin. W konsekwencji zmniejsza się też liczba gatunków motyli. Chemiczne środki ochrony powodują bezpośrednie zatrucie motyli lub ich stadiów rozwojowych. Rośliny nazywane przez nas chwastami mogą być roślinami żywicielskimi motyli. Ich niszczenie także skutkuje zmniejszeniem liczby gatunków motyli.
