Wróć do informacji o e-podręczniku Wydrukuj Pobierz materiał do PDF Pobierz materiał do EPUB Pobierz materiał do MOBI Zaloguj się, aby dodać do ulubionych Zaloguj się, aby skopiować i edytować materiał Zaloguj się, aby udostępnić materiał Zaloguj się, aby dodać całą stronę do teczki
Polecenie 1

Jakie znasz metody wykrywania białek? Jakie odczynniki są do tego stosowane? Przeanalizuj grafikę interaktywną, a następnie rozwiąż ćwiczenie nr 1.

RZLhpmJNzKy411
Ilustracja interaktywna Ilustracja składająca się z dwóch części przedstawia fragment łańcucha polipeptydowego w postaci modelu kulkowo-pręcikowego znajdujący się na górze oraz a także znajdujący się poniżej fragment łańcucha zapisany w postaci wzoru strukturalnego. W górnej części znajduje się model, w którym czerwone kulki odpowiadają atomom tlenu O, niebieskie reprezentują atomy azotu N, białe - wodoru H, zaś zielone - atomy węgla C. Na środku modelu przedstawiono zakreślone w czarną ramkę wiązanie peptydowe zbudowane z atomu węgla połączonego za pomocą wiązania podwójnego z atomem tlenu oraz za pomocą wiązania pojedynczego z grupą NH. W lewo odchodzi fragment łańcucha łączący się ze wspomnianym atomem węgla biorącym udział w wiązaniu peptydowym, który łączy się węglem alfa podstawionym grupą metylową CH3 oraz grupą NH biorącą udział w tworzeniu kolejnego wiązania peptydowego, dalsza część staje się rozmyta i niewidoczna. Po prawej stronie grupa NH znajdująca się we wspomnianej ramce łączy się z atomem węgla związanym z dalszym fragmentem łańcucha polipeptydowego, który również jest nieco rozmyty i zanika w miarę przesuwania się w prawą stronę. Poniżej w nawiasie kwadratowym znajduje się kolejny fragment łańcucha polipeptydowego również z zakreślonym za pomocą ramki wiązaniem peptydowym składającym się z atomu węgla zaznaczonego na zielono połączonego za pomocą wiązania podwójnego z atomem tlenu zaznaczonym za czerwono oraz za pomocą wiązania pojedynczego z grupą NH, w której atom azotu zaznaczony jest na niebiesko i łączy się za pomocą wiązania pojedynczego z atomem wodoru zaznaczonym na szaro. Wspomniany atom węgla związany jest z węglem alfa podstawionym atomem wodoru, grupą R2 oraz atomem azotu. Atom ten związany jest z atomem wodoru i atomem węgla, który to łączy się za pomocą wiązania podwójnego z atomem tlenu oraz za pomocą wiązania pojedynczego z kolejnym węglem alfa związanym z atomem wodoru, grupą R1 i atomem azotu podstawionym atomem wodoru. O wspomnianego atomu azotu odchodzi również wiązanie pojedyncze poza nawias kwadratowy świadczące o dalszej części łańcucha. Po prawej stronie od atomu azotu przy zakreślonym wiązaniu peptydowym odchodzi wiązanie łączące z węglem alfa podstawionym grupą R3, atomem wodoru oraz atomem węgla, który to łączy się za pomocą wiązania podwójnego z atomem tlenu. Ponadto od wspomnianego atomu węgla odchodzi wiązanie pojedynczego odchodzące poza prawy nawias. 1. Metody wykrywania białek Metody, takie jak reakcja biuretowa i jej modyfikacje, pozwalają na wykrywanie wiązań peptydowych w białkach., 2. Reakcja biuretowa Zwana reakcją Piotrowskiego, ma na celu wykrywanie obecności wiązań peptydowych w różnych związkach organicznych, zwłaszcza w białkach i peptydach. Jej wadą jest niska czułość, stąd też istotnym czynnikiem dla pozytywnego wyniku próby jest występowanie co najmniej dwóch wiązań peptydowych bezpośrednio obok siebie lub przedzielonych nie więcej niż jednym atomem węgla.

Ilustraja przedstawiająca aparaturę wykorzystaną do przeprowadzenia reakcji biuretowej. Schemat doświadczenia składający się z probówki umieszczonej w łapie zamontowanej w statywie. W probówce znajduje się niebieski wodny roztwór wodorotlenku miedzi(II). Do wnętrza probówki skierowana jest strzałka wskazująca na dodanie roztworu białka. Strzałka w prawo. Za strzałką znajduje się probówka w łapier statywu z ciemnofioletowy roztworem świadczącym o pozytywnym wyniku reakcji biuretowej.Indeks górny Graficzne przedstawienie reakcji biuretowej Licencja: CC BY-SA 3.0. Źródło: GroMar Sp. z o.o., 3. Metoda Lowry`ego Jest ona modyfikacją metody biuretowej. Podobnie jak w poprzedniej metodzie, tworzą się kompleksy miedziowo-białkowe. Jony miedzi(II) są następnie redukowane za pomocą specjalnego reagenta (mieszanina fosfomolibdenianu i fosfowolframianu), ze skutkiem otrzymania intensywnie niebieskiej barwy. Metoda ta jest czulsza niż reakcja biuretowa oraz powoduje zużycie znacznie mniejszej ilości próbki, jednak jest dużo bardziej skomplikowana.

Zdjęcie przedstawiające sześć ustawionych jedna obok drugiej w szeregu kuwet wykorzystywanych w pomiarach spektrofotometrycznych. Od prawej w pierwszej znajduje się roztwór całkowicie przeźroczysty i bezbarwny, w kolejnych znajdują się coraz ciemniejsze błękitne roztwory. W przedostatniej znajduje się jasnoniebieski roztwór, a w ostatniej roztwór o intensywnie niebieskim zabarwieniu.Indeks górny Metoda Lowry`ego Licencja: domena publiczna. Źródło: wikipedia.org, 4. Metoda z kwasem bicynchoninowym To kolejne ulepszenie reakcji biuretowej, jest jednak czulsza i mniej wrażliwa na warunki zewnętrzne od poprzednich metod. Kwas bicynchoninowy tworzy z jonami miedzi(II) stabilny kompleks, który maks. intensywność osiąga przy charakterystycznej długości fali (562 nm). Podobnie do poprzednich metod, opartych na reakcji biuretowej, metoda ta jest wrażliwa na obecność związków redukujących np. kwasu askorbinowego.

Ilustracja przedstawiająca wzór cząsteczki kwasu 2,2'-bicynchoninowego zbudowanego z dwóch pierścieni chinoliny, z których każdy podstawiony jest grupą karboksylową COOH. Chinolina to bicykliczny związek heteroaromatyczny składający się z dwóch pierścieni sześcioczłonowych, z których pierwszy stanowi sześć atomów węgla tworzących sześcioczłonowy pierścień aromatyczny. Dwa z atomów to atomy mostkowe, co oznacza, że są one wspólne dla obu pierścieni i należą jednocześnie do drugiego pierścienia, który, poza dwoma mostkowymi atomami węgla, tworzy sąsiadujący z jednym z nich atom azotu połączony z kolejnym atomem węgla, ten z następnym, który to związany jest z drugim mostkowym atomem węgla, co zamyka drugi sześcioczłonowy pierścień chinoliny. Cząsteczka kwasu 2,2'-bicynchoninowego składa się z dwóch fragmentów pochodzących od omówionej struktury chinoliny. Obie części chinolinowe połączone są wiązaniem pojedynczym łączącym atomy węgla sąsiadujące z atomem azotu niebędącym atomem mostkowym. W obu fragmentach atomy węgla wbudowane w pierścień zawierający atom azotu i sąsiadujące z drugim atomem mostkowym podstawione są grupami karboksylowymi.Indeks górny Wzór szkieletowy kwasu bicynchoninowego Licencja: domena publiczna. Źródło: wikipedia.org
Grafika interaktywna pt. Metody wykrywania białek. Na grafice, za pomocą ramki, zaznaczono wiązanie peptydowe.
Źródło: Chemistry-grad-student, źrodło: wikipedia.org; korzystano z artykułów dostępnych na stronie internetowej: http://www.e-biotechnologia.pl/Artykuly/Metody-oznaczania-bialek/, dostępny w internecie: wikipedia.org, licencja: CC BY-SA 3.0.
R1LWtLAsf5TdP
Ćwiczenie 1
Które metody są ulepszeniem reakcji biuretowej? Zaznacz wszystkie poprawne odpowiedzi. Możliwe odpowiedzi: 1. metoda z kwasem bicinchoninowym, 2. reakcja Libermanna, 3. metoda Lowry’ego, 4. reakcja cystynowa
Dla zainteresowanych
Polecenie 2

Czy znasz metody umożliwiające rozróżnienie poszczególnych aminokwasów i peptydów? Zapoznaj się z fiszkami, a następnie rozwiąż zadania.

R5q4SPuRwemYh
1. Reakcja ninhydrynowa to reakcja charakterystyczna pozwalająca wykrywać wolne grupy aminowe. Aminy pierwszorzędowe w reakcji z ninhydryną wytwarzają zasadę Schiffa (iminę), która w wieloetapowej reakcji rozpada się z wytworzeniem 2-amino-3-hydroksy-1H-inden-1-onu (aminokwasy tracą grupę aminową i ulegają dekarboksylacji do aldehydów krótszych o jeden atom węgla). Otrzymana pochodna aminoindenu reaguje z kolejną cząsteczką ninhydryny, tworząc kolejną zasadę Schiffa o barwie fioletowoniebieskiej tzw. purpurę Ruhemanna. 2. Reakcja cystynowa pozwala na wykrywanie siarki cystyny i cysteiny w aminokwasach. W trakcie ogrzewania białek z ługiem sodowym (eN a O Ha) dochodzi do ich hydrolizy. Następnie zawarta w cystynie i cysteinie siarka ulega uwolnieniu w postaci jonów siarczkowych, które z jonami Pe be indeks górny 2 plus dają czarny osad Pe be eS. Metionina (inny aminokwas siarkowy) nie prowadzi do dodatniego wyniku testu. 3. Reakcja ksantoproteinowa pozwala na wykrywanie ugrupowania aromatycznego w aminokwasach aromatycznych. Wynik pozytywny obserwujemy, gdy białko podczas ogrzewania ze stężonym kwasem azotowym pięć dają żółte zabarwienie, a po dodaniu zasady lub amoniaku zmieniają kolor na pomarańczowy. Żółta barwa pochodzi od produktów nitrowania reszt aminokwasów aromatycznych (fenyloalaniny i tyrozyny) oraz tryptofanu, zawierającego również pierścień benzenowy, które wchodzą w skład białka. 4. Reakcja Libermanna służy do identyfikacji glikoprotein. W trakcie jej przebiegu, podczas ogrzewania ze stężonym roztworem Ha Ce el dochodzi do hydrolizy białka, cukry natomiast tworzą pochodne furfuralowe, które z uwolnionymi w czasie hydrolizy fenolami, dają fioletowo zabarwione połączenia. 5. Próba Paulyego stosowana w celu wykrywania pierścienia imidazolowego w histydynie i tyrozynie. W środowisku zasadowym pierścień imidazolowy obecny w histydynie w reakcji sprzęgania z jonem p-sulfobenzenodiazioniowym prowadzi do uzyskania pomarańczowego barwnika, tzw. barwnika azowego. 6. W reakcji Millona białka posiadające odpowiednią grupę funkcyjną barwią się na czerwono. Odczynnik Millona to roztwór azotanu rtęci dwa w stężonym kwasie azotowym. Czerwone zabarwienie pochodzi od produktów reakcji reszt tyrozyny z kwasem azotawym i rtęcią. Reakcji ulegają białka zawierające resztę tyrozyny. 7. Metoda McCarthy-Sullivana pozwala na wykrywanie metioniny. Reakcja przebiega ze stęż. eN a O Ha, roztworem nitroprusydku sodu oraz glicyną. Roztwór ogrzewa się do temp. 40-80 stopni CElsjusza i pozostawia na 10 minut, a następnie dodaje się stężony Ha Ce el. W probówce z metioniną pojawia się różowobrunatne zabarwienie. 8. Reakcja z nitroprusydkiem sodu pozwala wykryć cysteinę. Do roztworu cysteiny dodaje się roztworu nitroprusydku sodu, następnie nasyca się go sierczanem sześć amonu i alkalizuje zasadą amonową. Pojawia się barwa czerwonofiołkowa. 9. eakcja Voiseneta pozwala na wykrycie tryptofanu w białku. Do probówki wprowadza się roztwór tryptofanu, kroplę roztworu aldehydu mrówkowego oraz stęż. Ha Ce el. Zawartość probówki należy wytrząsnąć, a następnie pozostawić w spokoju przez 5 minut Po tym czasie dodaje się bardzo wolno kroplami roztwór azotanu trzy sodu. Pojawia się fiołkowe zabarwienie. 10. Reakcja Sakaguchiego pozwala na wykrycie w białku argininy. Do roztworu argininy dodaje się roztwór eN a O Ha, 2-3 krople roztworu α-naftolu, a następnie należy wymieszać mieszaninę. Kolejno wprowadza się kroplę wody bromowej i obserwuje się różowopomarańczową barwę.
Grafika interaktywna pt. Wykrywanie i rozdział peptydów
Źródło: GroMar Sp. z o.o., korzystano z artykułów dostępnych na stronie internetowej: http://www.e-biotechnologia.pl/Artykuly/Peptydy/; fotografie są zaczerpnięte z witryny wikipedia.org., licencja: CC BY-SA 3.0.

Zapoznaj się z poniższymi informacjami dotyczącymi metod umożliwiających rozróżnianie poszczególnych aminokwasów i peptydów, a następnie wykonaj ćwiczenia sprawdzające.

Reakcja ninhydrynowa

Reakcja ninhydrynowa umożliwia wykrycie wolnych grup NH2, które formują zasadę Schiffa (iminę) w reakcji z ninhydryną. W wyniku wieloetapowej reakcji zasada ta rozpada się z wydzieleniem 2-amino-3-hydroksy-1H-inden-1-onu (aminokwasy tracą grupę aminową i ulegają dekarboksylacji do aldehydów krótszych o jeden atom węgla). Otrzymana pochodna aminoindenu ulega reakcji z kolejną cząsteczką ninhydryny, tworząc kolejną zasadę Schiffa o barwie fioletowoniebieskiej tzw. purpurę Ruhemanna.

Równanie reakcji ninhydrynowej:

Dwie cząsteczki ninhydryny zbudowanej z dwóch skondensowanych pierścieni – sześcioczłonowego pierścienia aromatycznego oraz pięcioczłonowego pierścienia nasyconego. Pierścienie te posiadają dwa atomy mostkowe, są one wspólne dla obu z nich. Pierścień pięcioczłonowy składa się z sąsiadujących ze sobą dwóch mostkowych atomów węgla. Każdy z nich łączy się z atomem węgla połączonym za pomocą wiązania podwójnego z atomem tlenu. Wspomniane atomy węgla łączą się z tym samym atomem węgla podstawionym dwiema grupami hydroksylowymi, co zamyka pierścień pięcioczłonowy. Dodać cząsteczkę aminokwasu zbudowaną z grupy CH, do której przyłączone są łańcuch boczny R, grupa aminowa NH2 oraz grupa karboksylanowa COO-. Strzałka w prawo, pod strzałką minus cząsteczka tlenku węgla(IV), minus trzy cząsteczki wody, minus cząsteczka aldehydu zbudowanego z atomu węgla połączonego za pomocą wiązania podwójnego z atomem tlenu oraz za pomocą wiązań pojedynczych z podstawnikiem R oraz z atomem wodoru. Za strzałką cząsteczka powstałego kompleksu zbudowanego z fragmentu pochodzącego od jednej cząsteczki ninhydryny, który to stanowi sześcioczłonowy pierścień aromatyczny, skondensowany z nim pierścień pięcioczłonowy, w którym jeden z dwóch związanych ze sobą atomów mostkowych łączy się z atomem węgla połączonym za pomocą wiązania podwójnego z atomem tlenu oraz za pomocą wiązania pojedynczego z atomem węgla, od którego odchodzi wiązanie pojedyncze poza pierścień wiążące go z atomem azotu oraz wiązanie podwójne wbudowane w pierścień i łączące go z atomem węgla, który wiążąc się z drugim atomem mostkowym, zamyka pierścień, a także podstawiony jest atomem tlenu obdarzonym ładunkiem ujemnym. Wspomniany wcześniej atom azotu łączy się za pomocą wiązania podwójnego z atomem węgla należącym do pięcioczłonowego pierścienia pochodzącego od drugiej cząsteczki ninhydryny. Atom ten związany jest z dwoma atomami węgla, z których każdy łączy się za pomocą wiązania podwójnego z jednym atomem tlenu oraz z jednym atomem mostkowym pierścienia. Atomy mostkowe łącza się ze sobą, budując jednocześnie fragment przyległego sześcioczłonowego pierścienia aromatycznego.

Reakcja cystynowa

Reakcja cystynowa pozwala na potwierdzenie obecności siarki cystyny i cysteiny w aminokwasach. Podczas ogrzewania białek z NaOH, ma miejsce hydroliza, podczas której zawarta w cystynie i cysteinie siarka zostaje uwolniona w postaci jonów siarczkowych, które z jonami Pb2+ dają czarny osad PbS. Metionina (inny aminokwas siarkowy) nie prowadzi do dodatniego wyniku testu.

Wzór chemiczny cystyny:

Cystyna jest dimerem składającym się z dwóch cząsteczek cysteiny, które związane są wiązaniem pojedynczym łączącym atomy siarki. Zatem cystyna zbudowana jest dwóch połączonych ze sobą za pomocą wiązania pojedynczego atomów siarki, z których każdy łączy się z jedną grupą metylenową CH2. Każda z grup metylenowych związana jest z grupą CH. Wspomniane atomy tworzące opisany szkielet zostały przedstawione w jedenj płaszczyźnie, to jest w płaszczyźnie monitora. Od atomu węgla znajdującego się po prawej stronie w prawą stronę, do góry, za płaszczyznę odchodzi wiązanie łączące go z grupą karboksylową COOH, z kolei drugie wiązanie znajduje się w płaszczyźnie, odchodzi w prawą stronę do dołu i wiąże go z grupą aminową NH2. Wracając do grupy CH znajdującej się po lewej stronie szkieletu, od należącego do niej atomu węgla przed płaszczyznę w lewą stronę, do góry, odchodzi wiązanie łączące go z grupą karboksylową. Z kolei drugie wiązanie znajduje się w płaszczyźnie, odchodzi w lewą stronę do dołu i łączy wspomniany atom węgla z grupą aminową NH2.

Reakcja ksantoproteinowa

Reakcja ksantoproteinowa pozwala na wykrywanie ugrupowania aromatycznego w aminokwasach aromatycznych. Wynik pozytywny obserwujemy, gdy białko podczas ogrzewania ze stężonym kwasem azotowym(V) dają żółte zabarwienie, a po dodaniu zasady lub amoniaku zmieniają kolor na pomarańczowy. Żółta barwa pochodzi od produktów nitrowania reszt aminokwasów aromatycznych (fenyloalaniny i tyrozyny) oraz tryptofanu, zawierającego również pierścień benzenowy, które wchodzą w skład białka.

Wiązanie N-glikozydowe pomiędzy asparaginą a grupą oligosacharydową w reakcji Libermanna

Reakcja Libermanna ma na celu wykrywanie obecności glikoprotein. Podczas ogrzewania ze stężonym roztworem HCl ma miejsce hydroliza białka, wówczas cukry tworzą pochodne furfuralowe, które wraz z wydzielonymi fenolami powodują fioletowe zabarwienie roztworu.

Histydyna

Próba Pauly’ego stosowana w celu wykrywania pierścienia imidazolowego w histydynie i tyrozynie. W środowisku zasadowym pierścień imidazolowy obecny w histydynie w reakcji sprzęgania z jonem p-sulfobenzenodiazioniowym prowadzi do uzyskania pomarańczowego barwnika, tak zwanego barwnika azowego.

Wzór szkieletowy histydyny zbudowany jest z atomu węgla połączonego z grupą karboksylową, grupą aminową, atomem wodoru oraz łańcuchem bocznym, który stanowi grupy metylenowa związana z pierścieniem imidazolowym, czyli pięcioczłonowym pierścieniem, który stanowią kolejno połączony z wspomnianą grupą metylenową atom węgla łączący się za pomocą wiązania pojedynczego z atomem azotu, który to za pomocą wiązania podwójnego łączy się z grupą CH. Grupa ta wiąże się z grupą NH związaną z kolejną grupą CH połączoną za pomocą wiązania podwójnego z wspomnianym na początku atomem węgla, co zamyka pięcioczłonowy pierścień.

Tyrozyna

W reakcji Millona białka, które posiadają odpowiednią grupę funkcyjną, barwią się na czerwono. Odczynnik Millona to roztwór azotanu rtęci(II) w stężonym kwasie azotowym(V). Czerwone zabarwienie pochodzi od produktów reakcji reszt tyrozyny z kwasem azotawym i rtęcią. Reakcji ulegają białka zawierające resztę tyrozyny.

Wzór szkieletowy tyrozyny zbudowany jest z atomu węgla połączonego z grupą karboksylową, grupą aminową, atomem wodoru oraz łańcuchem bocznym, który stanowi grupa metylenowa połączona z pierścieniem fenylowym podstawionym w pozycji czwartej grupą hydroksylową OH.

Metionina

Metoda McCarthy‑Sullivana pozwala na wykrywanie metioniny. Reakcja przebiega ze stężonym NaOH, roztworem nitroprusydku sodu oraz glicyną. Roztwór ogrzewa się do temperatury czterdziestu‑osiemdziesięciu stopni Celsjusza i pozostawia na dziesięć minut, a następnie dodaje się stężonego HCl. W probówce z metioniną pojawia się różowobrunatne zabarwienie.

Wzór szkieletowy metioniny zbudowany jest z atomu węgla połączonego z grupą karboksylową, grupą aminową, atomem wodoru oraz łańcuchem bocznym, który stanowią dwie kolejno połączone ze sobą grupy metylenowe, z których druga łączy się z atomem siarki podstawionym grupą metylową CH3.

Cysteina

Reakcja z nitroprusydkiem sodu pozwala wykryć cysteinę. Do roztworu cysteiny dodaje się roztworu nitroprusydku sodu, następnie nasyca się go siarczanem(VI) amonu i alkalizuje zasadą amonową. Pojawia się barwa czerwonofiołkowa.

Wzór szkieletowy cysteiny zbudowany jest z atomu węgla połączonego z grupą karboksylową, grupą aminową, atomem wodoru oraz łańcuchem bocznym, który stanowi grupa metylenowa połączona z grupą tiolową SH.

Tryptofan

Reakcja Voiseneta pozwala na wykrycie tryptofanu w białku. Do probówki wprowadza się roztwór tryptofanu, kroplę roztworu aldehydu mrówkowego oraz stężonego HCl. Zawartość probówki należy wytrząsnąć, a następnie pozostawić w spokoju przez pięć minut. Po tym czasie dodaje się bardzo wolno kroplami roztwór azotanu(III) sodu. Pojawia się fiołkowe zabarwienie.

Wzór szkieletowy tryptofanu zbudowany jest z atomu węgla połączonego z grupą karboksylową, grupą aminową, atomem wodoru oraz łańcuchem bocznym, który stanowi grupa metylenowa podstawiona fragmentem pochodzącym od indolu, to jest dwupierścieniowej, heteroaromatycznej struktury składającej się z sześcioczłonowego i pięcioczłonowego pierścienia, w skład ostatniego wchodzi atom azotu, który sąsiaduje z jednym z dwóch mostkowych atomów węgla, to jest atomów wspólnych dla obu pierścieni.

Arginina

Reakcja Sakaguchi’ego pozwala na wykrycie w białku argininy. Do roztworu argininy dodaje się roztwór NaOH, dwie‑trzy krople roztworu α-naftolu, a następnie należy wymieszać mieszaninę. Kolejno wprowadza się kroplę wody bromowej i obserwuje się różowopomarańczową barwę.

Wzór szkieletowy argininy zbudowany jest z atomu węgla połączonego z grupą karboksylową, grupą aminową, atomem wodoru oraz łańcuchem bocznym, który stanowią trzy kolejno połączone ze sobą grupy metylenowe CH2, z których ostatnia wiąże się z grupą NH związaną z atomem węgla połączonym za pomocą wiązania podwójnego z kolejną grupą NH oraz za pomocą wiązania pojedynczego z grupą NH2.

Ćwiczenie 2
R16dProwSffYs
Wymień, który z aminokwasów jest podstawą ilościowego oznaczania w reakcji Millona.
Źródło: GroMar Sp. z o. o., licencja: CC BY-SA 3.0.
R13GDrPSUQeK5
Który z aminokwasów jest podstawą ilościowego oznaczania w reakcji Millona? Możliwe odpowiedzi: 1. Tyrozyna., 2. Histydyna., 3. Cysteina., 4. Cystyna.
1
Ćwiczenie 3
RxOfMeYvppSVt1
Wymyśl pytanie na kartkówkę związane z tematem materiału.
Źródło: GroMar Sp. z o.o., licencja: CC BY-SA 3.0.
Ro4WYVWiSMjvK
Zaznacz, jakie grupy zawarte w białkach pozwala wykryć reakcja ninhydrynowa. Możliwe odpowiedzi: 1. Grupy aromatyczne., 2. Grupy tiolowe., 3. Grupy aminowe., 4. Grupy iminowe.