Rx5Su94Z325IO1
lustracja interaktywna przedstawia strukturę przestrzenną lasu strefy umiarkowanej. Na ilustracji głównej jest las od ściółki aż po korony drzew. Na wysokości od zera do 0,5 metra jest runo leśne, od 0,5 metra do 4 metrów podszyt, od 4 metrów do 50 metrów są korony drzew. Opis treści przypisanej do punktu pierwszego. Korony drzew. Warstwa lasu, którą tworzą korony wysokich drzew liściastych (np. dąb, brzoza) i iglastych (np. sosna, świerk). Korony drzew znajdujące się powyżej innych roślin mają zapewnione dobre warunki oświetlenia. Tę strefę zamieszkują głównie ptaki, np. dzięcioł, oraz nadrzewne ssaki, np. wiewiórki. Na zdjęciu jest dzięcioł. Siedzi na pniu drzewa. Ma czarno-białe pióra. Czubek głowy czerwony. Opis treści przypisanej do punktu drugiego. Podszyt. Warstwa lasu składająca się z młodych drzew oraz krzewów, np. kalina. Tę strefę zamieszkują głównie ssaki, np. sarna, wilk, lis, dzik oraz owady. Na zdjęciu jest lis. Ma rudą sierść. Brzuch ma biały. Lis siedzi na trawie. Opis treści przypisanej do punktu trzeciego. Runo leśne. Warstwa lasu utworzona przez krzewinki, paprocie oraz porosty. W tej strefie lasu zamieszkują niewielkie ssaki, np. ryjówki, jeże. Na zdjęciu jest jeż. Chodzi po liściach. Opis treści przypisanej do punktu czwartego. Ściółka. Warstwa lasu utworzona z liści, igliwia, szczątków zwierząt oraz reducentów, czyli bakterii i grzybów rozkładających martwą materię do prostych związków mineralnych. W tej strefie znajdują się owady, np. mrówki, żuki. Zdjęcie przedstawia dwie mrówki znajdujące się na ziemi. Mrówki są rude.
Struktura przestrzenna lasu strefy umiarkowanej.
Źródło: Dariusz Adryan, licencja: CC BY 3.0.
Polecenie 1
RaNLxMTl9PGsD
Na przykładzie ekosystemu leśnego wyjaśnij, jak biocenoza może wpływać na elementy biotopu, takie jak temperatura, ruchy powietrza, skład chemiczny gleby. (Uzupełnij).
R8Lq8pLsNaRha1
Ilustracja interaktywna przedstawia strukturę przestrzenną jeziora. Po lewej stronie ilustracji jest wysoki brzeg, na którym rośnie drzewo. Blisko brzegu rosną wysokie rośliny. To miejsce, gdzie żyje narybek. Nieco dalej są rośliny zanurzone w wodzie. Żyją tam małe i średnie ryby. Głębiej, gdzie nie ma roślinności, są duże ryby. Opis treści przypisanej do punktu pierwszego. Strefa przybrzeżna (litoral). Dobrze prześwietlona strefa wód. Dzielimy ją na eulitoral – górną część strefy przybrzeżnej, dobrze prześwietloną, z falami przyboju, kipieli, pływów – oraz sublitoral – dolną część strefy przybrzeżnej, o słabszym dopływie światła i spokojniejszych wodach. Warunki życia w strefie przybrzeżnej zależą od charakteru dna, temperatury, zasolenia. Fauna i flora odznaczają się bujnością i różnorodnością. Strefa przybrzeżna jest strefą samowystarczalną, dostarczającą pokarmu innym strefom. Opis treści przypisanej do punktu drugiego. Strefa roślinności wynurzonej. Zajmuje pas przy linii brzegowej. Dominującymi gatunkami są tu rośliny o wąskich liściach, zakorzenione w dnie lub na linii brzegowej, np. trzcina pospolita (Phragmites australis) oraz pałka wodna (Typha). Zdjęcie przedstawia rosnącą pałkę wodną. Ma podłużny kształt i brązowy kolor. Wokół rosną wysokie, zielone, żółte i czerwonawe liście. W tle jest tafla wody. Opis treści przypisanej do punktu trzeciego. Strefa roślinności pływającej. W tej strefie występują rośliny o liściach pływających, np. grzybienie białe (Nymphaea alba), rzęsa wodna (Lemna minor). Zdjęcie przedstawia białą lilię z żółtymi pręcikami. Pod nią są pływające zielone liście. Opis treści przypisanej do punktu czwartego. Strefa roślinności zanurzonej. Inaczej zwana strefą łąk podwodnych; jest to obszar występowania roślin zanurzonych, np. moczarki kanadyjskiej (Elodea canadensis), ramienicy (Chara). Zdjęcie przedstawia zanurzoną w wodzie roślinność. Nad powierzchnię wody wystają podłużne liście. Opis treści przypisanej do punktu piątego. Otwarta toń wodna (pelagial). Obejmuje epipelagial – górną, prześwietloną warstwę wód stykających się z wodami przybrzeżnymi nerytycznej strefy (tzw. nerytopelagial) – oraz batypelagial – ciemne wody zalegające ponad stokiem kontynentalnym i głębokim dnem abisalu (w przypadku jezior powyżej 400 m głębokości). Pelagial zasiedlają rozmaite zespoły planktonu i nektonu. Od epipelagialu, jako obszaru produkcji materii organicznej (fotosynteza), jest pośrednio uzależniona odżywczo fauna batypelagialu. Opis treści przypisanej do punktu szóstego. Obszar wody głębokiej (profundal). Obszar wody głębokiej styka się z dnem i znajduje się poza zasięgiem promieniowania słonecznego. W związku z dużym nagromadzeniem szczątków organicznych poddawany jest wahaniom stężenia tlenu, czasem może dochodzić tu do całkowitego jego braku.
Struktura przestrzenna jeziora.
Źródło: Andrzej Bogusz, licencja: CC BY 3.0.
Polecenie 2
R17OwgWHZ8oR21
Opisz wyzwania, z którymi muszą się zmagać organizmy zasiedlające strefę przybrzeżną (litoral). Zwróć uwagę na niestałość czynników środowiskowych, m. in. na dobową i sezonową zmienność oświetlenia i temperatur. (Uzupełnij).