Na mapie świata zaznaczono 36 punktów, które opisano. Opisy: 1. Meksyk Rok: 2006
Liczba ofiar: ok. 100 000 osób.
Przyczyna: konkurujące ze sobą o terytorium kartele narkotykowe zaczęły walkę również z rządem.
Opis konfliktu: w Meksyku mimo prób przywrócenia bezpieczeństwa sytuacja cały czas się pogarsza. Szaleje przestępczość zorganizowana, korupcja, handel ludźmi, występują sporadyczne masakry ludności, w społeczeństwie panuje powszechna niepewność i strach o życie., 2. Kolumbia Rok: 1964
Liczba ofiar: od 1958 do 2013 było to 220 000 osób.
Przyczyna: walki pomiędzy partyzanckimi grupami: dysydenckimi FARC iELN oraz EPL i Los Urabeños a lordami i kartelami narkotykowymi.
Opis konfliktu: w listopadzie 2016 roku rząd oraz FARC podpisały porozumienie pokojowe. Dokument ten wymagał od członków FARC demobilizacji. Obecnie trwają również pokojowe rozmowy z ELN. W czasie konfliktu przesiedlono ok. 5,7 mln osób., 3. Sahara Zachodnia Rok: 1970
Liczba ofiar: od 14 000 do 21 000
Przyczyna: lud Sahrawi pragnie zdobyć niepodległość.
Opis konfliktu: Maroko kontroluje większość terytorium, na którym żyje lud Sahrawi. Lud ten, wspierany przez Algierię, dąży do niepodległości. Obecnie konflikt jest zamrożony, gdyż każda próba rozmowy kończy się fiaskiem. W Algierii w związku z konfliktem w obozach żyje bardzo dużo uchodźców, szacunkowo jest to od 50 do 150 tys. osób. W Maroku zdarzają się arbitralne aresztowania i nadużycia praw., 4. Afryka Północna Rok: 2007
Liczba ofiar: do 1000 osób.
Przyczyna: Al-Kaida w Kraju Islamskiego Maghrebu (AQIM) dąży do oczyszczenia Afryki Północnej z jej zdaniem niewystarczająco islamskich rządów i wpływów Zachodu.
Opis konfliktu: konflikt odżył w 2015 i 2016 roku po atakach w Mali, Burkina Faso i na Wybrzeżu Kości Słoniowej. Po tym, jak interwencja wojskowa prowadzona przez Francuzów wypędziła Al-Kaidę z okupowanego terytorium, grupa dopuściła się serii zamachów bombowych i ataków w Mali, Burkina Faso i na Wybrzeżu Kości Słoniowej., 5. Mali Rok: 2012
Liczba ofiar: do 4000
Przyczyna: rebelianci Tuaregów, do których przyłączają się grupy islamistów chcące narzucić prawo szariatu, walczą o autonomię w północnym Mali.
Opis konfliktu: północ pozostaje niestabilna, pomimo wynegocjowanego z Algierią porozumienia pokojowego podpisanego w Bamako w czerwcu 2015 r. Głównym skutkiem konfliktu jest 230 000 przesiedlonych, w tym ponad 140 000 uchodźców. Porwania osłabiły turystykę., 6. Nigeria Rok: 2009
Liczba ofiar: ok. 20 tys. osób.
Przyczyna: islamska grupa ekstremistyczna Boko Haram chce założyć własny kalifat w północnej Nigerii i poza nią.
Opis konfliktu: prawie 1,8 miliona osób przesiedlonych, 130 000 uchodźców. Okrucieństwa wobec ludności cywilnej, porwania dziewcząt i kobiet zmuszanych do niewoli jako „żony”, skrajna i powszechna niepewność żywnościowa, wiele obszarów niedostępnych dla agencji pomocowych. Ostatnie działania nigeryjskiego wojska osłabiły rebelię Boko Haram., 7. Libia Rok: 2011
Liczba ofiar: od 15 do 30 tys.
Przyczyna: w Trypolisie ma siedzibę rząd wspierany przez ONZ, ale dwa inne rywalizujące rządy i ich sojusznicze milicje rywalizują o władzę. Samozwańcze Państwo Islamskie kontroluje odcinek północnego regionu przybrzeżnego.
Opis konfliktu: znaczna część kraju jest objęta bezprawiem. Tak zwane Państwo Islamskie straciło kontrolę nad twierdzami, ale bojownicy są nadal obecni. Znaczącym skutkiem konfliktu jest 313 000 przesiedlonych i 1,3 miliona potrzebujących pomocy, występuje handel ludźmi., 8. Republika Środkowoafrykańska Rok: 2013
Liczba ofiar: ponad 6 tys.
Przyczyna: konflikt między muzułmańskimi rebeliantami Séléka i ochotniczymi jednostkami chrześcijańskimi Antybalaka, ataki na chrześcijan i represje.
Opis konfliktu: wybory na początku 2016 r. nie przyniosły pokoju poza Bangi (stolica). Skutkiem konfliktu jest 475 000 uchodźców, 402 000 lub więcej przesiedlonych wewnętrznie i 2,2 mln potrzebujących pomocy humanitarnej. Schizma między wspólnotami chrześcijańskimi i muzułmańskimi., 9. Darfur Rok: 2003
Liczba ofiar: ok. 300 tys.
Przyczyna: grupy rebeliantów z Darfuru walczą o położenie kresu uciskowi ze strony sił rządowych prezydenta Umara al-Baszira i powiązanych milicji.
Opis konfliktu: walki skoncentrowane głównie w rejonie Dżabal Marra. 2,7 miliona osób wewnętrznie przesiedlonych. Powszechne ostre niedożywienie wśród dzieci. Baszir oskarżony o zbrodnie wojenne., 10. Kordofan Południowy/ region Nilu Błękitnego Rok: 2011
Liczba ofiar: ok. 5000 osób
Przyczyna: rebelianci walczący o zakończenie rządowych ucisków w Kordofanie Południowym i regionie Nilu Błękitnego sprzymierzyli się z grupami rebeliantów z Darfuru.
Opis konfliktu: bombardowanie zmusiło kobiety i dzieci do życia w jaskiniach. 130 000 w obozach dla uchodźców w Sudanie Południowym, kolejne 40 000 w Etiopii. Spodziewane są powroty uciekających przed konfliktem oraz uchodźców z Sudanu Południowego., 11. Sudan Południowy Rok: 2011
Liczba ofiar: od 50 do 100 tys. osób.
Przyczyna: wojna domowa między zwolennikami prezydenta Salvy Kiira, etnicznego Dinka, a lojalnymi wobec byłego wiceprezydenta Rieka Machara, etnicznego Nuera.
Opis konfliktu: od czasu zerwania porozumienia pokojowego w lipcu 2016 r. konflikt nasilił się, zakłócając rolnictwo i dostarczanie pomocy. Głód ogłoszono w lutym 2017 r. Obecnie 1,9 miliona osób wewnętrznie przesiedlonych i 1,6 miliona w krajach sąsiednich. Prawie 5 milionów ludzi na granicy głodu., 12. Uganda/ Sudan Południowy Rok: 1987
Liczba ofiar: ponad 100 000 osób.
Przyczyna: deklarowanym celem Armii Bożego Oporu (Lord’s Resistance Army, LRA), kierowanej przez Josepha Kony’ego, jest państwo oparte na biblijnych dziesięciu przykazaniach.
Opis konfliktu: dwa miliony wysiedlonych w szczytowym momencie konfliktu. 60 000 porwań dzieci, wiele zatrzymanych jako dzieci żołnierze i niewolnicy seksualni. Kony pozostaje na wolności, pomimo długiej obławy z udziałem amerykańskich sił specjalnych. Uważa się, że przywództwo jest w Sudanie Południowym. Ostatnie ataki w Republice Środkowoafrykańskiej i Demokratycznej Republice Konga., 13. Somalia Rok: 1988
Liczba ofiar: pomiędzy 300 a 550 tys. osób.
Przyczyna: wojna domowa w Somalii w dużej mierze ustąpiła miejsca powstaniu powiązanej z Al-Kaidą islamistycznej ekstremistycznej grupy Asz-Szabab.
Opis konfliktu: większa stabilność w Mogadiszu, ale reszta kraju nadal jest podatna na zagrożenia, przedłużająca się susza na obszarach kontrolowanych przez Asz-Szabab sprawia, że dostarczanie pomocy jest prawie niemożliwe. Bombardowania w Mogadiszu. Ataki terrorystyczne w Kenii. Ponad 1,1 miliona osób wewnętrznie przesiedlonych, ponad milion uchodźców w regionie., 14. Uganda/ Demoratyczna Republika Konga Rok: 1995
Liczba ofiar: do 5000 osób.
Przyczyna: Sojusznicze Siły Demokratyczne (ADF), grupa islamistycznych rebeliantów, dążą do obalenia rządów Ugandy i DRK. Nawiązały silne lokalne powiązania z przemytnikami surowców.
Opis konfliktu: ADF otrzymały poważny cios w kwietniu 2015 r., kiedy ich przywódca Jamil Mukulu został aresztowany w Tanzanii, ale ataki na ludność cywilną w regionie Beni trwały w 2016 r. Obecnie ADF oskarżone są o powszechne okrucieństwa, w tym ukrzyżowania, egzekucje i tortury. Armia narodowa i inne grupy rebeliantów są również zamieszane w przemoc., 15. Demokratyczna Republika Konga Rok: 1994
Liczba ofiar: w latach 1996–2006 ok. 60 tys. osób.
Przyczyna: długotrwały konflikt etniczny w północno-wschodnim Kongu, zarówno w Ituri, jak i północnym i południowym Kiwu (odrębna rebelia M23 na północnym wschodzie zakończyła się w 2013 r.)
Opis konfliktu: w DRK od 1990 r. miliony osób zostały przesiedlone, a kolejne miliony zginęły pośrednio w wyniku niedożywienia i chorób. Dziesiątki grup zbrojnych działają na obszarach wschodnich, w tym w Kiwu Północnym i Południowym. W sierpniu 2016 r. w prowincji Kasai i Lulua wybuchła rebelia Kamwina Nsapu., 16. Demokratyczna Republika Konga Rok: 1960
Liczba ofiar: ok. 3000 osób.
Przyczyna: częste starcia w południowym regionie Katanga między siłami rządowymi a separatystycznymi rebeliantami Mai-Mai.
Opis konfliktu: Z powodu przesiedleń i braków żywności ucierpiało 607 000 osób. Ofensywa rządowa w 2015 roku przyniosła pewną stabilizację w regionie Katanga, a przesiedleńcy zaczęli wracać do domów, ale nowe starcia z grupami zbrojnymi na początku 2017 roku spowodowały nowe wysiedlenia., 17. Jemen Rok: 2004
Liczba ofiar: ponad 10 000 osób.
Przyczyna: siły lojalne wobec obalonego (ale uznanego na arenie międzynarodowej) prezydenta Abd Rabbu Mansura Hadiego, wspierane przez naloty koalicji kierowanej przez Arabię Saudyjską, zwalczające wspieranych przez Iran rebeliantów Huti i siły sprzymierzone z byłym prezydentem Ali Abdullahem Salehem. Al-Kaida na Półwyspie Arabskim (AQAP) panuje w niektórych częściach południa.
Opis konfliktu: 3 miliony przesiedlonych. System opieki zdrowotnej zniszczony. 7 milionów osób na skraju głodu., 18. Synaj Rok: 2011
Liczba ofiar: do 1000 osób.
Przyczyna: pogarszająca się sytuacja w zakresie bezpieczeństwa od wycofania się Izraela w 1982 r., ale od czasu rewolucji z 2011 r. napływ islamistów i beduińskich bojowników.
Opis konfliktu: ok. 10 000 zostało przesiedlonych w ramach przymusowej ewakuacji przez egipskie siły bezpieczeństwa. Setki chrześcijan uciekło przed przemocą. Liczba i skala ataków rośnie, w większości wymierzone w siły bezpieczeństwa. Chrześcijanie również stali się celem ataku., 19. Izrael/Palestyna Rok: 1948
Liczba ofiar: ponad 120 000
Przyczyna: Izrael dąży do konsolidacji terytorium i obrony państwa, podczas gdy Palestyńczycy dążą do utworzenia niepodległego państwa w Gazie, Zachodnim Brzegu i Wschodniej Jerozolimie.
Opis konfliktu: główne źródło konfliktu między muzułmanami a Żydami. Gospodarka palestyńska sparaliżowana. Ekspansja izraelskich osad na obszarach palestyńskich trwa., 20. Irak Rok: 2014
Liczba ofiar: kilkadziesiąt tysięcy.
Przyczyna: Wspierane przez USA irackie siły bezpieczeństwa, większość szyickich milicji i kurdyjskich peszmergów walczą z tak zwanym Państwem Islamskim w Mosulu.
Opis konfliktu: po odzyskaniu Ramadi i Faludży armia iracka i jej sojusznicy toczyły zaciętą walkę o odzyskanie kontroli nad Mosulem. 3 miliony przesiedlonych. Regularne ataki na ludność cywilną w Bagdadzie i na innych obszarach., 21. Syria Rok: 2011
Liczba ofiar: 470 000
Przyczyna: wojna domowa między siłami sprzymierzonymi z prezydentem Baszarem al-Asadem i różnymi grupami rebeliantów. Nakładający się konflikt z tzw. Państwem Islamskim.
Opis konfliktu: rozmowy pokojowe nie przyniosły rozwiązania politycznego. Wznowienie walk na północnym zachodzie i na granicach oznacza ciągłe ofiary cywilne. 6,3 mln osób wewnętrznie przesiedlonych, 5 mln uchodźców, 13,5 mln potrzebujących pomocy humanitarnej., 22. Turcja Rok: 1984
Liczba ofiar: od 35 000 do 45 500
Przyczyna: Partia Pracujących Kurdystanu (PKK) zabiega o większe prawa i autonomię dla dużej mniejszości kurdyjskiej w Turcji.
Opis konfliktu: negocjacje załamały się w lipcu 2015 r. Turecki rząd od tego czasu zbombardował bazy PKK w północnym Iraku i większości kurdyjskiej w południowo-wschodniej Turcji, gdzie toczą się aktywne walki między siłami rządowymi a sprzymierzonymi z PKK bojówkami. Turcja ma milion własnych przesiedleńców, ale przyjmuje również 2,9 miliona syryjskich uchodźców. Masowe przemieszczenia ludności na południowym wschodzie., 23. Iran Rok: 2004
Liczba ofiar: kilkaset osób.
Przyczyna: irański odłam kurdyjskiego separatyzmu, Partia Wolnego Życia w Kurdystanie (PJAK), walcząca z islamskim reżimem.
Opis konfliktu: napięcia są wysokie wśród mniejszości kurdyjskiej w Iranie, sporadyczne potyczki, partyzanci pozostają dobrze uzbrojeni. Niektórzy bojownicy PJAK włączyli się do walki z tzw. Państwem Islamskim., 24. Czeczenia Rok: 1999
Liczba ofiar: 25 000 do 100 000
Przyczyna: walka o niepodległość w Czeczenii oraz o utworzenie muzułmańskiego, ponadetnicznego państwa wyznaniowego – Emiratu Kaukaskiego.
Opis konfliktu: walki między czeczeńskimi separatystami a wojskami Federacji Rosyjskiej, ataki terrorystyczne, represje, korupcja i poczucie bezkarności podsycały islamistyczny radykalizm., 25. Ukraina Rok: 2014
Liczba ofiar: ponad 10 000
Przyczyna: ukraińskie siły bezpieczeństwa walczą z prorosyjskimi separatystami, którzy zajmują duże połacie wschodnich obwodów ługańskiego i donieckiego.
Opis konfliktu: regularne starcia pomimo rzekomego zawieszenia broni. 3,8 mln potrzebuje pomocy, 1,7 mln wewnętrznie przesiedlonych. Aneksja Krymu przez Federację Rosyjską. Konflikt wzmaga napięcia między Zachodem a Rosją., 26. Pakistan Rok: 2004
Liczba ofiar: ok. 4000 osób oraz liczne zaginięcia.
Przyczyna: nacjonaliści Beludżów walczący o niepodległe państwo, głównie w południowo-zachodnim Pakistanie.
Opis konfliktu: nadużycia wojskowych, domniemane naruszenia praw człowieka, tysiące zaginięć, tortury i zabójstwa polityczne., 27. Afganistan/Pakistan Rok: 2004
Liczba ofiar: ponad 150 000 osób.
Przyczyna: Afgańskie siły rządowe, wspierane przez Stany Zjednoczone i NATO, walczące z rebelią talibów i grupami islamistycznymi powiązanymi z Al-Kaidą.
Opis konfliktu: siły afgańskie, zwłaszcza policja, poniosły duże straty i straciły grunt od czasu wycofania się USA w 2014 r. Konflikt nasilił się w 2016 r., prowadząc do rekordowej liczby ofiar cywilnych. 1,6 mln Afgańczyków wewnętrznie przesiedlonych, w tym pół miliona nowo przesiedlonych w 2016 r. Wiele obszarów niedostępnych dla agencji pomocowych., 28. Kaszmir Rok: 1947
Liczba ofiar: do 100 000 osób.
Przyczyna: terytorium sporne między grupami rebeliantów z Indii, Pakistanu i Kaszmiru.
Opis konfliktu: punkt zapalny między uzbrojonymi w broń nuklearną Indiami a Pakistanem. Powstały islamistyczne grupy ekstremistów w Pakistanie. Sporadyczne starcia wzdłuż de facto granicy zwanej Linią Kontroli, bez większego konfliktu od 1999 r., 29. Indie Rok: 1980
Liczba ofiar: powyżej 10 000
Przyczyna: rebelia maoistów (lub naksalitów) w środkowych i wschodnich Indiach stara się zaradzić marginalizacji regionalnej i nierówności ekonomicznej.
Opis konfliktu: w kwietniu w stanie Chhattisgarh nastąpił wzrost przemocy z trzema śmiertelnymi atakami w kolejnych dniach. Setki tysięcy przesiedlonych. Powszechna niepewność spowodowana kampaniami zastraszania i wymuszeń., 30. Sinciang Rok: 2007
Liczba ofiar: powyżej 1000
Przyczyna: muzułmańscy Ujgorowie skarżą się na długotrwałe prześladowania religijne i kulturowe ze strony Chińczyków Han w regionie Sinciang.
Opis konfliktu: walka separatystyczna trwa od dziesięcioleci, ale od 2007 roku stale nabiera intensywności. Ataki terrorystyczne, niepokoje społeczne, prześladowania, inwigilacja i masowe uwięzienia Ujgurów., 31. Mjanma Rok: 1948
Liczba ofiar: setki tysięcy, bardzo ciężko ustalić właściwą liczbę.
Przyczyna: Mjanma (dawniej Birma) boryka się z niemal nieustanną wojną domową i buntem etnicznym od czasu uzyskania niepodległości.
Opis konfliktu: zmiana w rządzie cywilnym w 2011 r. przyniosła nadzieję na zakończenie konfliktu, ale odpowiedź wojskowa na ataki muzułmańskich rebeliantów pod koniec 2016 r. była surowa. Milion bezpaństwowców Rohingjów padł ofiarą handlu, brania zakładników. Prawie 500 000 uchodźców., 32. Korea Południowa/Korea Północna Rok: 1953
Liczba ofiar: ponad 1000
Przyczyna: 160-milowa długa i szeroka na 2,5 mili ziemia niczyja leżąca po obu stronach linii zawieszenia broni pod koniec (1950–1953) wojny koreańskiej pozostaje punktem zapalnym.
Opis konfliktu: napięcia na najbardziej zmilitaryzowanej granicy świata. Wąski pas lądu niespodziewanie stał się jednym z najlepiej zachowanych parków przyrody na świecie., 33. Tajlandia Rok: 2004
Liczba ofiar: ok. 10 000
Przyczyna: konflikt buddyjsko-muzułmański.
Opis konfliktu: regularne ataki z udziałem bomb i granatów. Brak zaangażowania na dużą skalę. Wysokie ofiary wśród cywilów. Zamachy samochodowe, ścinanie głów, atakowanie szkół, szpitali sieją powszechny strach., 34. Filipiny Rok: 1969
Liczba ofiar: 40 000
Przyczyna: maoistowscy rebelianci z Nowej Armii Ludowej (NPA) dążą do obalenia rządu i ustanowienia państwa komunistycznego.
Opis konfliktu: regularne ataki na małą skalę. Rozmowy pokojowe zawieszone. Setki pozasądowych zabójstw i zaginięć., 35. Filipiny Rok: 1971
Liczba ofiar: ponad 100 000
Przyczyna: Islamski Front Wyzwolenia Moro (MILF) dąży do utworzenia autonomicznego regionu muzułmańskiego w południowych częściach głównie chrześcijańskich Filipin.
Opis konfliktu: małe odgałęzienia, takie jak BIFF, kontynuują ataki na małą skalę. Kilka milionów zostało przesiedlonych w ciągu dziesięcioleci konfliktu. Społeczności zubożałe., 36. Indonezja/Papua-Nowa Gwinea Rok: 1969
Liczba ofiar: ponad 100 000
Przyczyna: długotrwała separatystyczna walka rdzennej ludności w Papui Zachodniej i Papui Zachodniej, zachodniej części Nowej Gwinei.
Opis konfliktu: konflikt na niskim szczeblu trwa. Zubożenie obszarów wiejskich, na których w większości zamieszkuje ludność tubylcza, spowodowane nierównowagą demograficzną.