Ilustracja interaktywna przedstawia wnętrze luksusowo urządzonego pokoju. Znajdują się w nim cztery kobiety w sile wieku. Trzy z nich siedzą lub półleżą na dywanie. Mają ciemne, długie włosy upięte w misterne fryzury. Są bogato ozdobione biżuterią: naszyjniki, pierścienie, bransolety na przegubach rąk i na kostkach nóg, wiszące kolczyki ze szlachetnymi kamieniami. Są ubrane w falujące, błyszczące, cienkie i wzorzyste szaty. Wypoczywają. Dwie z nich rozmawiają, paląc fajkę wodną. Po prawej stronie obrazu ukazana jest czarna niewolnica, która zagląda przez ramię, odchodząc od siedzących. Na ścianie pokoju wisi lustro w szerokiej, złotej ramie, bogato zdobionej. Ścianę pokrywają wzorzyste kafelki. Znajduje się w niej wnęka, w której stoją ozdobne naczynia: kielichy i dzbanek. Na drugiej ścianie wisi wzorzysta zasłona z grubego materiału. Opis punktów znajdujących się na ilustracji: 1. Obraz powstał po powrocie Delacroix z Afryki Północnej i reprezentuje nurt romantycznej fascynacji egzotyką w malarstwie. Ilustracja przedstawia wnętrze łaźni. Na tkaninach ułożonych na podłodze siedzą lub leżą gie kobiety. Ich jasne ciała zdobi jedynie biżuteria. Postaci relaksują się: drzemią, grają na instrumentach, tańczą, częstują się owocami lub napojami. Jedna w nich siedzi, pozwalając służącej zraszać długie, jasne włosy. Inna kobieta zanurza się w basenie ukazanym po lewej stronie obrazu. W tle, na jednej ze ścian znajduje się wnęka z umieszczoną w niej dużą amforą. (przykład innego obrazu: Jean Auguste Dominique Ingres, Łaźnia turecka, 1862), 2. Barwy dopełniające. Ilustracja przedstawia schemat w kształcie dwunastoramiennej gwiazdy. Każde z ramion ma inną barwę. Są to, zaczynając od góry i kierując się w prawo: czerwony, czerwono-pomarańczowy, pomarańczowo-żółty, żółty, żółto-zielony, zielony, zielono-niebieski, niebieski, niebiesko-fioletowy, fioletowy i fioletowo-czerwony. Zaznaczone są kolory podstawowe, czyli czerwony, żółty i niebieski oraz pochodne: pomarańczowy, zielony i fioletowy. Pary barw leżące naprzeciw siebie na grafice to barwy dopełniające. Są to następujące pary: czerwony i zielony, czerwono-pomarańczowy i zielono-niebieski, pomarańczowy i niebieski, pomarańczowo-żółty i niebiesko-fioletowy, żółty i fioletowy oraz żółto-zielony i fioletowo-czerwony. Delacroix jako pierwszy w pełni świadomie stosował znane artystom od stuleci kontrasty barw dopełniających. 3. Ze względu na harmonijną kompozycję barw, świateł i cieni obraz ten jest uznawany za biblię wszystkich kierunków kolorystycznych w malarstwie. Ale nie tylko nowatorstwo formalne przesądza o jego wartości. Mistrzowsko oddany jest nastrój haremu – ze zmęczonych upałem, bezczynnych kobiet emanuje zmysłowość i przesycenie.