Obraz główny przedstawia uśmiechające się, abstrakcyjne, zdeformowane twarze. Mają szerokie usta. Wydaje się, że to jedna postać o wielu twarzach. W kompozycji jest dużo plam, linii falistych. Bogata kolorystyka. Opis punktów znajdujących się na ilustracji: 1. Czysta Forma Witkacy, Kompozycja. Obraz przedstawia dużego mężczyznę, o wielkich dłoniach. Jest nagi. Przedstawiony został z lewego profilu. Pochyla głowę. Ma nienaturalnie duże usta. W prawej dłoni trzyma kamień, na którym jest wizerunek uśmiechającej się kobiety z długimi włosami. W kompozycji jest dużo ukośnych linii. Autorska teoria Czystej Formy była częścią koncepcji filozoficznej Witkacego, szczególnie interesowało go zagadnienie Tajemnicy Istnienia. Zadawał pytania o istotę ludzkiego bytu: dlaczego człowiek w ogóle istnieje; dlaczego jest takim, a nie innym bytem; dlaczego żyje w takim, a nie innym miejscu wszechświata i akurat w tym, a nie innym czasie. Uznawał je za pytania fundamentalne, które każda myśląca jednostka musi sobie stawiać. Jego zdaniem przez wieki odpowiedzi na nie poszukiwały religia, metafizyka i sztuka. Wszystkie te dziedziny ludzkiego doświadczenia uległy jednak degradacji – poezja oderwała się od misteriów religijnych i została pozbawiona podstaw metafizycznych, a sztuka zaczęła naśladować naturę i przestała wywoływać uczucia metafizyczne. 2. Czysta Forma. Witkacy, Projekt scenografii. Na ilustracji jest projekt scenografii. Widać dwie postacie, drzwi, meble: krzesło, stołek, kanapa. Na projekcie są liczne napisy. Witkacy uznał, że niemożliwy jest wprawdzie powrót do pierwotnych przeżyć religijnych ani do odkrywania prawdy dzięki poszukiwaniom filozoficznym, ale jeszcze sztuka może pozwolić na przeżycie Tajemnicy Istnienia. Konieczne jest do tego uwolnienie sztuki od naśladowania życia i dostrzeżenie w niej wyłącznie Czystej Formy. Autor Szewców postulował zatem bezwzględną izolację sztuki od życia i odkrywanie piękna w jej elementach formalnych. Związek tych elementów, specyficzny dla każdego dzieła sztuki, decydujący o jego całości miałby być podstawą uczuć metafizycznych. Czysta Forma teatralna to konstrukcja, na którą składają się dźwięki, barwy, słowa, działania sceniczne wolne od życiowego prawdopodobieństwa. Natomiast dla widza samo stawanie się dzieła na deskach teatralnych ma być porywające i wywoływać przeżycia czysto estetyczne. 3. Historiozofia Witkacy, Portret Janusza de Beaurain. Rysunek przedstawia portret pulchnego mężczyzny. Jego twarz jest owalna. Usta są wykrzywione przez grymas. Jego oczy są na wpół otwarte. Witkacy był twórcą koncepcji historiozoficznej (czyli filozoficznej refleksji nad sensem dziejów) głoszącej, że konsekwencją rozwoju cywilizacji europejskiej oraz demokratyzacji społeczeństwa będzie katastrofa kultury zachodniej. Oznaki upadku Witkacy dostrzega we współczesnym sobie stechnicyzowanym świecie, w którym człowiek coraz bardziej przypomina bezduszną maszynę; społeczeństwa się uniformizują – ich członkowie upodabniają się do siebie pod względem wyglądu, sposobu myślenia i zachowania. Wybitne indywidualności zostają zdominowane przez bezimienny tłum. Ludzkość traci zdolność doświadczania uczuć metafizycznych. 4. Historiozofia. Witkacy, Pejzaż z czerwonymi drzewami. Obraz przedstawia kilka drzew o cienkich pniach rosnących blisko siebie. Katastrofa zagrażająca kulturze dopełni się za sprawą rewolucji, po której nadejdzie epoka człowieka płytkiego duchowo, ubezwłasnowolnionego przez władzę, pieniądz i technikę. 5. Antyutopia. Stanisław Ignacy Witkiewicz, Portret Marii Kasprowiczowej "Płaczący rycerz”. Na rysunku jest twarz mężczyzny. Pod lewym okiem widać łzy. Kompozycja jest zbudowana z licznych białych i czarnych kresek. Szewcy Witkacego to utwór o cechach antyutopii. Terminem „antyutopia” określa się dzieła ukazujące zagrożenia nowoczesnej cywilizacji. Przedstawia się w nich zwykle społeczeństwa przyszłości dążące do doskonałej organizacji wszystkich sfer życia, w rzeczywistości jednak zmierzające ku katastrofie. Antyutopia jest przeciwieństwem utopii, czyli obrazu doskonałego państwa i społeczeństwa.