Zapoznaj się z treścią audiobooka i opisem galerii obrazów. Zwróć uwagę na to, które motywy biblijne pojawiały się jako tematy arcydzieł malarskich na przestrzeni wieków. Odpowiedz na pytanie, w jaki sposób zostały przedstawione? Zwróć uwagę na charakterystyczne cechy stylów artystów, którzy uwiecznili w swoich dziełach motywy Pisma Świętego.
Zapoznaj się z treścią audiobooka i opisem galerii obrazów. Zwróć uwagę na to, które motywy biblijne pojawiały się jako tematy arcydzieł malarskich na przestrzeni wieków. Odpowiedz na pytanie, w jaki sposób zostały przedstawione? Zwróć uwagę na charakterystyczne cechy stylów artystów, którzy uwiecznili w swoich dziełach motywy Pisma Świętego.
Zapoznaj się z treścią audiobooka i opisem galerii obrazów. Zwróć uwagę na to, które motywy biblijne pojawiały się jako tematy arcydzieł malarskich na przestrzeni wieków. Odpowiedz na pytanie, w jaki sposób zostały przedstawione? Zwróć uwagę na charakterystyczne cechy stylów artystów, którzy uwiecznili w swoich dziełach motywy Pisma Świętego.
Zapoznaj się z audiobookiem i galerią obrazów. Zwróć uwagę na to, które motywy biblijne pojawiały się jako tematy arcydzieł malarskich na przestrzeni wieków. W jaki sposób zostały przedstawione? Zapamiętaj charakterystyczne cechy stylów artystów, którzy uwiecznili w swoich dziełach motywy Pisma Świętego.
R1RS2Qg8TOiQQ
Nagranie dźwiękowe lekcji pod tytułem Motywy biblijne w malarstwie.
Nagranie dźwiękowe lekcji pod tytułem Motywy biblijne w malarstwie.
R1XmGlsLm687i1
Grafika interaktywna przedstawia freski z Kaplicy Sykstyńskiej. Oto sceny przedstawione na fresku. 1. Fresk przedstawia dwie kobiety. Kobieta po lewej stronie niesie na głowie tacę z odciętą głową brodatego mężczyzny. Mężczyzna ma zamknięte oczy. Druga kobieta po prawej stronie, odwrócona tyłem do obserwatora, nakrywa odciętą głowę tkaniną. Judyta z głową Holofernesa. Judyta była młodą wdową, która podstępem uwiodła i zabiła wodza wrogich wojsk zagrażających Izraelowi. Dzięki niej skończyło się wyczerpujące oblężenie Betulii. 2. Fresk przedstawia dwóch mężczyzn. Jeden leży na brzuchu, jest dużo większy od mężczyzny, który stoi nad nim w rozkroku i trzyma leżącego za włosy, ciągnąc jego głowę do góry. Stojący mężczyzna w prawej uniesionej dłoni trzyma krótki, ostry miecz. Walka Dawida z Goliatem. Dawid, młody i niezbyt postawny pasterz z Betlejem, dzięki sprytowi i wstawiennictwu Boga pokonał olbrzyma Goliata, który miał nad nim fizyczną przewagę. 3. Na obrazie są liczne postaci – kobiety i mężczyźni. Po prawej stronie są nadzy ludzie zaatakowani przez węże. Próbują się bronić – są przedstawieni w różnych pozach. Na środku fresku jest wąż owinięty wokół pala. Mojżesz sporządza miedzianego węża. Za brak wdzięczności Bóg zesłał na Hebrajczyków węże, które kąsały ich na śmierć. Mojżesz za Bożym nakazem sporządził miedzianego węża i umieścił go na wysokim palu. Ten, kto spojrzał na węża, był uzdrowiony. 4. Fresk przedstawia starszego, nagiego mężczyznę. Jest w pozycji półleżącej, śpi. Przed nim stoi trzech młodych mężczyzn. Dwóch z nich trzyma w rękach tkaninę. Jeden z nich nachyla się z tkaniną nad śpiącym mężczyzną. Pijaństwo Noego. Po potopie Noe wypił wino ze swojej winnicy i stracił nad sobą panowanie. Jego syn Cham znalazł ojca pijanego i nagiego. Zawołał swoich braci, naśmiewając się z rodzica. Sem i Jafet nie chcieli oglądać nagiego ojca, więc przykryli go suknią. 5. Obraz przedstawia dzieci, kobiety i mężczyzn. Wszyscy są nadzy. Dzieci trzymają się kurczowo matek, kobiety mężczyzn. Jedna z kobiet weszła na drzewo. W tle jest woda. Potop. Michał Anioł pokazał grozę niszczycielskiej siły zesłanego przez Boga potopu. Arka Noego odpływa, podczas gdy pozostali na lądzie ludzie próbują uciec przed nadchodzącym kataklizmem. 6. Po lewej stronie obrazu przedstawiony jest moment, w którym Adam i Ewa popełniają grzech pierworodny, spożywając owoc z zakazanego drzewa. Owoc podaje z drzewa postać mężczyzny. Sylwetki Adama i Ewy są nagie i dobrze zbudowane. Adam przypomina olimpijskiego atletę, został namalowany z profilu w postawie sportowej. Ciężar jego ciała opiera się na jednej – wysuniętej do przodu – nodze, widać dobrze zarysowane biodro i mięśnie ręki, którą mężczyzna trzyma się gałęzi zakazanego drzewa. Ewa została przedstawiona w pozycji leżącej. Łokciem jednej ręki opiera się o podłoże, drugą dłonią leniwie sięga w stronę węża, który podaje jej owoc. Krajobraz Edenu jest ubogi: to skała, drzewo i fragment zielonej trawy. W prawej części fresku została przedstawiona scena późniejsza: wygnanie pierwszych ludzi z raju. Widać groźnego anioła odzianego w czerwoną szatę, który kieruje w stronę Adama i Ewy miecz. Ostrze styka się z karkiem mężczyzny próbującego je od siebie odsunąć. Ludzie wygnani z raju są skuleni. Na ich twarzach maluje się smutek i przerażenie. Ewa lękliwie spogląda za siebie.
Adam i Ewa. Scena przedstawia dwa starotestamentowe wydarzenia: zerwanie owocu z Drzewa Poznania Złego i Dobrego oraz wygnanie z Raju. 7. Na pierwszym planie są postacie – Adama, Ewy i Boga. Stwórca widnieje po prawej stronie fresku. Przedstawiono go w szarej szacie, jest mężczyzną w podeszłym wieku z długimi włosami i brodą. Wzrok Stworzyciela skupiony jest na Adamie i Ewie. Bóg wyciąga rękę w stronę Ewy, która kłaniając się podnosi dłonie do Pana niemal stykając się z nim. Ewa jest po lewej stronie Adama. Jej twarz wyraża pokorę. Bóg emanuje ciepłem i spokojem. Mężczyzna leży na prawym boku tuż obok groty. Nieopodal groty płynie rzeka. Stworzenie Ewy. Bóg stwarza Ewę z żebra Adama podczas jego snu. Na fresku Michała Anioła dosłownie wychodzi z boku śpiącego towarzysza. 8. Na obrazie Bóg jest przedstawiony jako starszy człowiek z brodą. Spoczywa na rozłożystej purpurowej szacie, razem z kilkoma cherubinami. Jego lewe ramię obejmuje kobietę, prawdopodobnie Ewę, która dopiero czeka w niebie na bycie stworzoną. Adam przedstawiony jest na tle ogrodów i wód Edenu. Prawe ramię Boga wysuwa się, aby przekazać iskrę życia do palca Adama. Palce Boga i Adama znajdują się w bardzo niewielkiej odległości od siebie. Stworzenie Adama. Akt kreacji człowieka jest pełen dynamizmu. Bóg nachyla się ku swojemu dziełu: pierwszemu człowiekowi. Adam został uwieczniony w klasycznej pozie półleżącej. Jego idealnie proporcjonalne, muskularne ciało przypomina rzeźbiarskie dzieła Michała Anioła. 9. Na fresku, w centralnym miejscu, dwukrotnie znajduje się postać Boga. Najpierw widzimy go – po prawej stronie obrazu – z wyciągniętą przed siebie, uniesioną prawą ręką, stwarzającego Słońce i Księżyc, po lewej stronie jest odwrócony i odchodzący. Bóg ma rozwiane siwe, długie włosy i brodę. Scena jest dynamiczna. Towarzyszą mu anioły dzieci. W czterech rogach obrazu przedstawiono dorosłe postaci aniołów. To mężczyźni. Mają silne, muskularne sylwetki. Bóg stwarza słońce i planety. We wszystkich scenach stwarzania świata akt ten został przedstawiony zgodnie z renesansową interpretacją Księgi Rodzaju. Bóg jest zawsze otoczony przez aniołów i ma ludzką postać starszego mężczyzny z brodą. 10. Na fresku Bóg, przedstawiony z długimi włosami i długą brodą, w burzliwym pośpiechu, lecąc, tworzy gwiazdy i dzieli przestrzeń ruchem szeroko rozłożonych ramion. Bóg oddziela światło od ciemności. Akt stworzenia jest dynamiczny: przedstawiony w ludzkiej postaci Bóg zdaje się unosić, wznosząc ręce nad swoim dziełem. Jest to zarówno gest kreacji, jak i błogosławieństwa. 11. Fresk przedstawia siedzącego starszego mężczyznę z długą brodą. Jest zamyślony. Ma opuszczoną głowę. Podpiera dłonią podbródek, zakrywając dłonią usta. W tle stoją dwie kobiety. Prorocy i Sybille. U podstawy centralnych ilustracji z Księgi Rodzaju Michał Anioł umieścił postaci dwunastu Widzących, to jest Proroków i Sybilli, siedzących na tronach. 12. Fresk przedstawia trzy osoby: kobietę, mężczyznę i dziecko. Siedząca na ziemi kobieta, ma wyprostowane nogi, założone jedna na drugą. Obok niej, po prawej stronie, siedzi starszy mężczyzna z siwą, długą brodą. Przytula się do niego stojące, nagie dziecko. Starotestamentowi królowie. Ezechiasz król Judy (jako dziecko) z matką i ojcem Achazem.
Grafika interaktywna przedstawia freski z Kaplicy Sykstyńskiej. Oto sceny przedstawione na fresku. 1. Fresk przedstawia dwie kobiety. Kobieta po lewej stronie niesie na głowie tacę z odciętą głową brodatego mężczyzny. Mężczyzna ma zamknięte oczy. Druga kobieta po prawej stronie, odwrócona tyłem do obserwatora, nakrywa odciętą głowę tkaniną. Judyta z głową Holofernesa. Judyta była młodą wdową, która podstępem uwiodła i zabiła wodza wrogich wojsk zagrażających Izraelowi. Dzięki niej skończyło się wyczerpujące oblężenie Betulii. 2. Fresk przedstawia dwóch mężczyzn. Jeden leży na brzuchu, jest dużo większy od mężczyzny, który stoi nad nim w rozkroku i trzyma leżącego za włosy, ciągnąc jego głowę do góry. Stojący mężczyzna w prawej uniesionej dłoni trzyma krótki, ostry miecz. Walka Dawida z Goliatem. Dawid, młody i niezbyt postawny pasterz z Betlejem, dzięki sprytowi i wstawiennictwu Boga pokonał olbrzyma Goliata, który miał nad nim fizyczną przewagę. 3. Na obrazie są liczne postaci – kobiety i mężczyźni. Po prawej stronie są nadzy ludzie zaatakowani przez węże. Próbują się bronić – są przedstawieni w różnych pozach. Na środku fresku jest wąż owinięty wokół pala. Mojżesz sporządza miedzianego węża. Za brak wdzięczności Bóg zesłał na Hebrajczyków węże, które kąsały ich na śmierć. Mojżesz za Bożym nakazem sporządził miedzianego węża i umieścił go na wysokim palu. Ten, kto spojrzał na węża, był uzdrowiony. 4. Fresk przedstawia starszego, nagiego mężczyznę. Jest w pozycji półleżącej, śpi. Przed nim stoi trzech młodych mężczyzn. Dwóch z nich trzyma w rękach tkaninę. Jeden z nich nachyla się z tkaniną nad śpiącym mężczyzną. Pijaństwo Noego. Po potopie Noe wypił wino ze swojej winnicy i stracił nad sobą panowanie. Jego syn Cham znalazł ojca pijanego i nagiego. Zawołał swoich braci, naśmiewając się z rodzica. Sem i Jafet nie chcieli oglądać nagiego ojca, więc przykryli go suknią. 5. Obraz przedstawia dzieci, kobiety i mężczyzn. Wszyscy są nadzy. Dzieci trzymają się kurczowo matek, kobiety mężczyzn. Jedna z kobiet weszła na drzewo. W tle jest woda. Potop. Michał Anioł pokazał grozę niszczycielskiej siły zesłanego przez Boga potopu. Arka Noego odpływa, podczas gdy pozostali na lądzie ludzie próbują uciec przed nadchodzącym kataklizmem. 6. Po lewej stronie obrazu przedstawiony jest moment, w którym Adam i Ewa popełniają grzech pierworodny, spożywając owoc z zakazanego drzewa. Owoc podaje z drzewa postać mężczyzny. Sylwetki Adama i Ewy są nagie i dobrze zbudowane. Adam przypomina olimpijskiego atletę, został namalowany z profilu w postawie sportowej. Ciężar jego ciała opiera się na jednej – wysuniętej do przodu – nodze, widać dobrze zarysowane biodro i mięśnie ręki, którą mężczyzna trzyma się gałęzi zakazanego drzewa. Ewa została przedstawiona w pozycji leżącej. Łokciem jednej ręki opiera się o podłoże, drugą dłonią leniwie sięga w stronę węża, który podaje jej owoc. Krajobraz Edenu jest ubogi: to skała, drzewo i fragment zielonej trawy. W prawej części fresku została przedstawiona scena późniejsza: wygnanie pierwszych ludzi z raju. Widać groźnego anioła odzianego w czerwoną szatę, który kieruje w stronę Adama i Ewy miecz. Ostrze styka się z karkiem mężczyzny próbującego je od siebie odsunąć. Ludzie wygnani z raju są skuleni. Na ich twarzach maluje się smutek i przerażenie. Ewa lękliwie spogląda za siebie.
Adam i Ewa. Scena przedstawia dwa starotestamentowe wydarzenia: zerwanie owocu z Drzewa Poznania Złego i Dobrego oraz wygnanie z Raju. 7. Na pierwszym planie są postacie – Adama, Ewy i Boga. Stwórca widnieje po prawej stronie fresku. Przedstawiono go w szarej szacie, jest mężczyzną w podeszłym wieku z długimi włosami i brodą. Wzrok Stworzyciela skupiony jest na Adamie i Ewie. Bóg wyciąga rękę w stronę Ewy, która kłaniając się podnosi dłonie do Pana niemal stykając się z nim. Ewa jest po lewej stronie Adama. Jej twarz wyraża pokorę. Bóg emanuje ciepłem i spokojem. Mężczyzna leży na prawym boku tuż obok groty. Nieopodal groty płynie rzeka. Stworzenie Ewy. Bóg stwarza Ewę z żebra Adama podczas jego snu. Na fresku Michała Anioła dosłownie wychodzi z boku śpiącego towarzysza. 8. Na obrazie Bóg jest przedstawiony jako starszy człowiek z brodą. Spoczywa na rozłożystej purpurowej szacie, razem z kilkoma cherubinami. Jego lewe ramię obejmuje kobietę, prawdopodobnie Ewę, która dopiero czeka w niebie na bycie stworzoną. Adam przedstawiony jest na tle ogrodów i wód Edenu. Prawe ramię Boga wysuwa się, aby przekazać iskrę życia do palca Adama. Palce Boga i Adama znajdują się w bardzo niewielkiej odległości od siebie. Stworzenie Adama. Akt kreacji człowieka jest pełen dynamizmu. Bóg nachyla się ku swojemu dziełu: pierwszemu człowiekowi. Adam został uwieczniony w klasycznej pozie półleżącej. Jego idealnie proporcjonalne, muskularne ciało przypomina rzeźbiarskie dzieła Michała Anioła. 9. Na fresku, w centralnym miejscu, dwukrotnie znajduje się postać Boga. Najpierw widzimy go – po prawej stronie obrazu – z wyciągniętą przed siebie, uniesioną prawą ręką, stwarzającego Słońce i Księżyc, po lewej stronie jest odwrócony i odchodzący. Bóg ma rozwiane siwe, długie włosy i brodę. Scena jest dynamiczna. Towarzyszą mu anioły dzieci. W czterech rogach obrazu przedstawiono dorosłe postaci aniołów. To mężczyźni. Mają silne, muskularne sylwetki. Bóg stwarza słońce i planety. We wszystkich scenach stwarzania świata akt ten został przedstawiony zgodnie z renesansową interpretacją Księgi Rodzaju. Bóg jest zawsze otoczony przez aniołów i ma ludzką postać starszego mężczyzny z brodą. 10. Na fresku Bóg, przedstawiony z długimi włosami i długą brodą, w burzliwym pośpiechu, lecąc, tworzy gwiazdy i dzieli przestrzeń ruchem szeroko rozłożonych ramion. Bóg oddziela światło od ciemności. Akt stworzenia jest dynamiczny: przedstawiony w ludzkiej postaci Bóg zdaje się unosić, wznosząc ręce nad swoim dziełem. Jest to zarówno gest kreacji, jak i błogosławieństwa. 11. Fresk przedstawia siedzącego starszego mężczyznę z długą brodą. Jest zamyślony. Ma opuszczoną głowę. Podpiera dłonią podbródek, zakrywając dłonią usta. W tle stoją dwie kobiety. Prorocy i Sybille. U podstawy centralnych ilustracji z Księgi Rodzaju Michał Anioł umieścił postaci dwunastu Widzących, to jest Proroków i Sybilli, siedzących na tronach. 12. Fresk przedstawia trzy osoby: kobietę, mężczyznę i dziecko. Siedząca na ziemi kobieta, ma wyprostowane nogi, założone jedna na drugą. Obok niej, po prawej stronie, siedzi starszy mężczyzna z siwą, długą brodą. Przytula się do niego stojące, nagie dziecko. Starotestamentowi królowie. Ezechiasz król Judy (jako dziecko) z matką i ojcem Achazem.
Sklepienie Kaplicy Sykstyńskiej
Źródło: Michał Anioł.
1
RLkl1m0MxusXk
Zdjęcie przedstawia fresk. Na fresku, w centralnym miejscu, dwukrotnie znajduje się postać Boga. Najpierw przedstawiony jest z wyciągniętą przed siebie, uniesioną prawą ręką, stwarza Słońce i Księżyc, po lewej stronie jest odwrócony i odchodzący. Bóg ma rozwiane siwe, długie włosy i brodę. Scena jest dynamiczna. Towarzyszą mu anioły dzieci. W czterech rogach obrazu przedstawiono dorosłe postaci aniołów. To mężczyźni. Mają silne, muskularne sylwetki.
Michał Anioł, Stworzenie słońca i księżyca, Kaplica Sykstyńska, 1481–1483
Źródło: domena publiczna.
R11DyVaAEIhCR
Fresk przedstawiający stworzenie Adama. Nagi Adam leży na wzgórzu i wyciąga dłoń w kierunku wyprostowanego palca Boga. Bóg wyłania się z chmur na tle nieba. Obydwaj stykają się palcami. Bóg otoczony jest cherubinami.
Michał Anioł, Stworzenie Adama, ok. 1511
Źródło: domena publiczna.
RoCoMTwBB2ayp
Zdjęcie przedstawia fragment fresku pod tytułem Stworzenie Adama. Jest to zbliżenie na twarz Boga. Ukazany jest jego lewy profil. Bóg ma długie, falujące, siwe włosy i brodę. Na twarzy ma zmarszczki. Ma lekko rozchylone usta.
Detale twarzy Boga Ojca w fresku Stworzenie Adama
Źródło: domena publiczna.
R1HuBq6B3lCAM
Fotografia sufitu Kaplicy Sykstyńskiej. Cały pokryty jest misternymi freskami. W prostokątnych polach przedstawione są następujące sceny: Bóg oddziela światło od ciemności, Bóg stwarza Słońce i Księżyc, Oddzielenie morza od lądów, Stworzenie Adama, Stworzenie Ewy Grzech Pierworodny – zerwanie owocu i wypędzenie z raju, Ofiara Noego Potop Synowie Noego – Cham wyśmiewa pijanego ojca, dwaj inni synowie okrywają go. Boczne pola sklepienia i lunety Michał Anioł ozdobił dwunastoma postaciami proroków i sybill.
Fragment sklepienia Kaplicy Sykstyńskiej
Źródło: domena publiczna.
RSAW5TGOlEAzc
Fresk przedstawiający Sąd Ostateczny. Zestawiono na nim niebo i piekło. Jest na nim wiele grup postaci stojących lub siedzących na chmurach. W centralnej części obrazu znajduje się Chrystus. Po jego prawej stronie siedzi Matka Boża. Otoczeni są mnóstwem nagich i półnagich postaci. Znajdują się w niebie, gdzie panuje atmosfera radości. Natomiast w dolnej części obrazu, symbolizującej piekło jest ponuro i smutno. Do piekła z nieba spadają grzesznicy.
Michał Anioł, Sąd Ostateczny, ok. 1536–1541
Źródło: domena publiczna.
RgbdtXktcK9eW
Zdjęcie przedstawia fresk. To dwoje nagich ludzi, stojących przy drzewie. Zarówno kobieta jak i mężczyzna zakrywają liśćmi swoje miejsca intymne.
Fresk przedstawiający Adama i Ewę z katakumb Piotra i Marcelina
Źródło: domena publiczna.
R1HJs8zSTJ23v
Fresk, na którym przedstawione są dwie sceny. Ta z lewej strony to moment zerwania owocu z drzewa poznania przez Adama i Ewę. Drzewo oplata demoniczna postać, która w połowie jest wężem, a w połowie człowiekiem. Adam i Ewa są nadzy, wyciągają w kierunku postaci ręce. Scena po prawej stronie fresku to moment wygnania pierwszych ludzi z Raju za grzech zerwania owocu. Są nadzy, skuleni. Anioł, który ich wygnał, trzyma w ręce miecz.
Santa Maria del Carmine, Wygnanie z raju, Kaplica Brancaccich, ok. 1423–1485
Źródło: domena publiczna.
R1RN93rJYO0YQ
Obraz przedstawia Adama i Ewę kuszonych przez węża. Ewa w dłoni trzyma jabłko. Pierwsi ludzie zasłaniają się liśćmi. Zwisający z drzewa wąż szepce coś Ewie do ucha.
Lucas Cranach Starszy, Adam I Ewa, ok. 1510–1512
Źródło: domena publiczna.
RoHHAhAgBg8Mj
Obraz przedstawia dwie postacie: anioła i młodej kobiety. Obie mają na głowach aureole. Pod arkadami, na tarasie domu, na stołku siedzi kobieta. Ma jasne włosy i rozmawia ze skrzydlatym aniołem. Anioł pochyla się przed kobietą. Zarówno anioł, jak i kobieta mają skrzyżowane na wysokości serca ręce. W tle jest zielony ogród.
Fra Angelico, Zwiastowanie, ok. 1437–1446
Źródło: domena publiczna.
R1PuYQWSQTFQX
Obraz przedstawia tłum ludzi, wśród którego wyróżnia się postać Jezusa z aureolą nad głową. Jezus siedzi w centralnej części ogromnego stołu, przy którym biesiadują inni. Ludzie stoją lub siedzą przy zastawionym stole. Służba rozlewa wino z amfor do kielichów i dzbanów. Kilkoro muzyków gra na instrumentach. W tle są budynki i świętujący ludzie.
Paolo Veronese, Gody w Kanie Galilejskiej, ok. 1562–1563
Źródło: domena publiczna.
RFbZAzaNLxsCa
Obraz przedstawia piątkę ludzi składającą ciało Jezusa do grobu. Tło tonie w mroku, najjaśniejszym punktem obrazu jest białe ciało Jezusa i jego szata, którą jest przepasany. Ludzie lamentują, jedna z kobiet unosi ręce ku górze w geście rozpaczy.