Grafika interaktywna przedstawia freski z Kaplicy Sykstyńskiej. Oto sceny przedstawione na fresku. 1. Fresk przedstawia dwie kobiety. Kobieta po lewej stronie niesie na głowie tacę z odciętą głową brodatego mężczyzny. Mężczyzna ma zamknięte oczy. Druga kobieta po prawej stronie, odwrócona tyłem do obserwatora, nakrywa odciętą głowę tkaniną. Judyta z głową Holofernesa. Judyta była młodą wdową, która podstępem uwiodła i zabiła wodza wrogich wojsk zagrażających Izraelowi. Dzięki niej skończyło się wyczerpujące oblężenie Betulii. 2. Fresk przedstawia dwóch mężczyzn. Jeden leży na brzuchu, jest dużo większy od mężczyzny, który stoi nad nim w rozkroku i trzyma leżącego za włosy, ciągnąc jego głowę do góry. Stojący mężczyzna w prawej uniesionej dłoni trzyma krótki, ostry miecz. Walka Dawida z Goliatem. Dawid, młody i niezbyt postawny pasterz z Betlejem, dzięki sprytowi i wstawiennictwu Boga pokonał olbrzyma Goliata, który miał nad nim fizyczną przewagę. 3. Na obrazie są liczne postaci – kobiety i mężczyźni. Po prawej stronie są nadzy ludzie zaatakowani przez węże. Próbują się bronić – są przedstawieni w różnych pozach. Na środku fresku jest wąż owinięty wokół pala. Mojżesz sporządza miedzianego węża. Za brak wdzięczności Bóg zesłał na Hebrajczyków węże, które kąsały ich na śmierć. Mojżesz za Bożym nakazem sporządził miedzianego węża i umieścił go na wysokim palu. Ten, kto spojrzał na węża, był uzdrowiony. 4. Fresk przedstawia starszego, nagiego mężczyznę. Jest w pozycji półleżącej, śpi. Przed nim stoi trzech młodych mężczyzn. Dwóch z nich trzyma w rękach tkaninę. Jeden z nich nachyla się z tkaniną nad śpiącym mężczyzną. Pijaństwo Noego. Po potopie Noe wypił wino ze swojej winnicy i stracił nad sobą panowanie. Jego syn Cham znalazł ojca pijanego i nagiego. Zawołał swoich braci, naśmiewając się z rodzica. Sem i Jafet nie chcieli oglądać nagiego ojca, więc przykryli go suknią. 5. Obraz przedstawia dzieci, kobiety i mężczyzn. Wszyscy są nadzy. Dzieci trzymają się kurczowo matek, kobiety mężczyzn. Jedna z kobiet weszła na drzewo. W tle jest woda. Potop. Michał Anioł pokazał grozę niszczycielskiej siły zesłanego przez Boga potopu. Arka Noego odpływa, podczas gdy pozostali na lądzie ludzie próbują uciec przed nadchodzącym kataklizmem. 6. Po lewej stronie obrazu przedstawiony jest moment, w którym Adam i Ewa popełniają grzech pierworodny, spożywając owoc z zakazanego drzewa. Owoc podaje z drzewa postać mężczyzny. Sylwetki Adama i Ewy są nagie i dobrze zbudowane. Adam przypomina olimpijskiego atletę, został namalowany z profilu w postawie sportowej. Ciężar jego ciała opiera się na jednej – wysuniętej do przodu – nodze, widać dobrze zarysowane biodro i mięśnie ręki, którą mężczyzna trzyma się gałęzi zakazanego drzewa. Ewa została przedstawiona w pozycji leżącej. Łokciem jednej ręki opiera się o podłoże, drugą dłonią leniwie sięga w stronę węża, który podaje jej owoc. Krajobraz Edenu jest ubogi: to skała, drzewo i fragment zielonej trawy. W prawej części fresku została przedstawiona scena późniejsza: wygnanie pierwszych ludzi z raju. Widać groźnego anioła odzianego w czerwoną szatę, który kieruje w stronę Adama i Ewy miecz. Ostrze styka się z karkiem mężczyzny próbującego je od siebie odsunąć. Ludzie wygnani z raju są skuleni. Na ich twarzach maluje się smutek i przerażenie. Ewa lękliwie spogląda za siebie. Adam i Ewa. Scena przedstawia dwa starotestamentowe wydarzenia: zerwanie owocu z Drzewa Poznania Złego i Dobrego oraz wygnanie z Raju. 7. Na pierwszym planie są postacie – Adama, Ewy i Boga. Stwórca widnieje po prawej stronie fresku. Przedstawiono go w szarej szacie, jest mężczyzną w podeszłym wieku z długimi włosami i brodą. Wzrok Stworzyciela skupiony jest na Adamie i Ewie. Bóg wyciąga rękę w stronę Ewy, która kłaniając się podnosi dłonie do Pana niemal stykając się z nim. Ewa jest po lewej stronie Adama. Jej twarz wyraża pokorę. Bóg emanuje ciepłem i spokojem. Mężczyzna leży na prawym boku tuż obok groty. Nieopodal groty płynie rzeka. Stworzenie Ewy. Bóg stwarza Ewę z żebra Adama podczas jego snu. Na fresku Michała Anioła dosłownie wychodzi z boku śpiącego towarzysza. 8. Na obrazie Bóg jest przedstawiony jako starszy człowiek z brodą. Spoczywa na rozłożystej purpurowej szacie, razem z kilkoma cherubinami. Jego lewe ramię obejmuje kobietę, prawdopodobnie Ewę, która dopiero czeka w niebie na bycie stworzoną. Adam przedstawiony jest na tle ogrodów i wód Edenu. Prawe ramię Boga wysuwa się, aby przekazać iskrę życia do palca Adama. Palce Boga i Adama znajdują się w bardzo niewielkiej odległości od siebie. Stworzenie Adama. Akt kreacji człowieka jest pełen dynamizmu. Bóg nachyla się ku swojemu dziełu: pierwszemu człowiekowi. Adam został uwieczniony w klasycznej pozie półleżącej. Jego idealnie proporcjonalne, muskularne ciało przypomina rzeźbiarskie dzieła Michała Anioła. 9. Na fresku, w centralnym miejscu, dwukrotnie znajduje się postać Boga. Najpierw widzimy go – po prawej stronie obrazu – z wyciągniętą przed siebie, uniesioną prawą ręką, stwarzającego Słońce i Księżyc, po lewej stronie jest odwrócony i odchodzący. Bóg ma rozwiane siwe, długie włosy i brodę. Scena jest dynamiczna. Towarzyszą mu anioły dzieci. W czterech rogach obrazu przedstawiono dorosłe postaci aniołów. To mężczyźni. Mają silne, muskularne sylwetki. Bóg stwarza słońce i planety. We wszystkich scenach stwarzania świata akt ten został przedstawiony zgodnie z renesansową interpretacją Księgi Rodzaju. Bóg jest zawsze otoczony przez aniołów i ma ludzką postać starszego mężczyzny z brodą. 10. Na fresku Bóg, przedstawiony z długimi włosami i długą brodą, w burzliwym pośpiechu, lecąc, tworzy gwiazdy i dzieli przestrzeń ruchem szeroko rozłożonych ramion. Bóg oddziela światło od ciemności. Akt stworzenia jest dynamiczny: przedstawiony w ludzkiej postaci Bóg zdaje się unosić, wznosząc ręce nad swoim dziełem. Jest to zarówno gest kreacji, jak i błogosławieństwa. 11. Fresk przedstawia siedzącego starszego mężczyznę z długą brodą. Jest zamyślony. Ma opuszczoną głowę. Podpiera dłonią podbródek, zakrywając dłonią usta. W tle stoją dwie kobiety. Prorocy i Sybille. U podstawy centralnych ilustracji z Księgi Rodzaju Michał Anioł umieścił postaci dwunastu Widzących, to jest Proroków i Sybilli, siedzących na tronach. 12. Fresk przedstawia trzy osoby: kobietę, mężczyznę i dziecko. Siedząca na ziemi kobieta, ma wyprostowane nogi, założone jedna na drugą. Obok niej, po prawej stronie, siedzi starszy mężczyzna z siwą, długą brodą. Przytula się do niego stojące, nagie dziecko. Starotestamentowi królowie. Ezechiasz król Judy (jako dziecko) z matką i ojcem Achazem.