Ilustracja interaktywna przedstawia trzy prostokąty, jeden pod drugim. Prostokąt pierwszy to hasło uzasadnienie bezpośrednie: 1. Poprzez doświadczenie Czuję, że gotująca się woda jest bardzo gorąca, zatem nie będę się kąpał w wodzie w stanie wrzenia. 2. Poprzez konwencję językową To jest słoń, zatem ten długi organ z przodu to trąba. 3. Poprzez powołanie się na autorytet poznawczy w danej dziedzinie Zmień krótkie spodenki na spodnie, bo pan od historii mówił, że nie można wchodzić do katedry w stroju plażowym. Prostokąt drugi to hasło uzasadnienie pośrednie: 4. Niezawodne (na przykład sylogizm i wnioskowanie dedukcyjne) w których prawdziwe przesłanki gwarantują prawdziwe wnioski. 5. Zawodne (na przykład indukcyjne lub przez analogię) – w których prawdziwość wniosku jest tylko prawdopodobna. Prostokąt trzeci to hasło Argumenty niemerytoryczne (erystyczne) czyli sofizmaty. 6. Konstruowane są tak, by za wszelką cenę pokonać stanowisko współrozmówcy. Lekceważą one kwestię prawdziwości głoszonych sądów, jak też poprawności formalnej przeprowadzanych wnioskowań. Stanowią paradoksalną imitację rozumowania, bo z jednej strony starają się czerpać z autorytetu procesów rozumowych, a z drugiej – stanowią ich zaprzeczenie.