Ilustracja interaktywna przedstawia fresk Andrea Pozzo. Jest to apoteoza świętego Ignacego. Fresk jest namalowany na sklepieniu nawy głównej i wygląda jak przedłużenie obiektu, mimo że sufit jest w rzeczywistości całkowicie płaski. Pozzo ukazał sklepienie nieba przepełnione unoszącymi się postaciami. To święty Ignacy wchodzący do raju, przyjmowany przez Chrystusa i Maryję w otoczeniu Towarzystwa Jezusowego. Opis punktów znajdujących się na ilustracji: 1. Święty Ignacy Loyola jest centralną postacią fresku. Unosi się wysoko na podtrzymywanym przez anioły i putta obłoku. Od jego klatki piersiowej odbija się boskie światło pochodzące od znajdującej się nad nim Trójcy Świętej. Rozchodzi się ono w cztery strony świata, do postaci kobiecych – alegorii czterech kontynentów, na których jezuici prowadzili misje krzewienia wiary chrześcijańskiej., 2. Nad Ignacym unosi się Trójca Święta: Chrystus z krzyżem, Bóg Ojciec oraz Duch Święty w postaci gołębicy. Od Boga w trzech osobach biegnie promień wprost do klatki piersiowej świętego., 3. Odbite od piersi Ignacego światło w postaci promienia trafia także do anioła, który trzyma tarczę z godłem zakonu jezuitów, emblematycznym skrótem IHS (łacińska transkrypcja greckiego zapisu imienia Jezus – IHΣΟΥΣ). Ikonografia fresku jest mocno związana z działalnością jezuitów, którzy zgodnie ze statutem zakonu służyli jako pośrednicy między Bogiem a wiernymi (anioł jest alegorią działalności zakonu)., 4. Promień z klatki piersiowej świętego sięga kobiecej postaci będącej tu alegorią Europy. To kontynent, na którym zrodził się rzymski katolicyzm, dlatego postać wydaje się górować nad innymi. Strojna w bogate szaty, trzymając berło, dosiada konia., 5. Kolejny promień dotyka personifikacji Azji – kobiety siedzącej na wielbłądzie., 6. Alegorią Ameryki jest kobieta w pióropuszu, siedząca na gepardzie. Nie towarzyszy jej żaden męczennik – misja jezuicka w Nowym Świecie obyła się bez ofiar. Nad Ameryką wirują dusze nawróconych., 7. Promień pada także na ciemnoskórą kobietę, personifikację Afryki, siedzącą na krokodylu., 8. Przedstawienie apoteozy św. Ignacego otwiera się na niebiosa. Andrea del Pozzo zastosował skróty perspektywiczne, które pozwoliły na uzyskanie iluzjonistycznego efektu przestrzeni architektonicznej niemal dwukrotnie wyższej od realnej. Efekt ten potęgują jakby zawieszone w powietrzu, lewitujące postaci, co do których widz oglądający je z perspektywy posadzki nie ma pewności, czy są rzeźbami, czy dziełem malarskim., 9. Alegorii Azji towarzyszy jezuicki święty, misjonarz, który został męczennikiem w imię propagowania rzymskiego katolicyzmu – święty Franciszek Ksawery ubrany w czarny jezuicki habit., 10. Europie towarzyszy Alojzy Gonzaga, jeden z najmłodszych kanonizowanych Jezuitów., 11. Piotr Klawer to święty jezuita, który towarzyszy personifikacji Afryki. Był opiekunem niewolników, a po kanonizacji stał się patronem misji afrykańskich.

Ilustracja interaktywna przedstawia tak zwaną fałszywą kopułę, namalowaną na kościelnym sklepieniu. Artysta wykonał fresk, który do złudzenia przypomina wnętrze kopuły o kształcie czaszy. Opis punktów znajdujących się na ilustracji: 1. Na skrzyżowaniu transeptu i nawy Andrea del Pozzo przedstawił iluzję kopuły. Zastosowanie skrótów perspektywicznych pozwoliło na zbudowanie pozornej wysokości sklepienia., 2. W iluzyjnej przestrzenii kopuły znalazło się także miejsce dla latarni, elementu architektonicznego w kształcie cylindra, który „doświetla” wnętrze., 3. Na pendentywach iluzjonistycznej kopuły del Pozzo przedstawił postaci ze Starego Testamentu. Tu widoczna jest wspomniana w biblijnej Księdze Sędziów Jael, kobieta, która zabiła Siserę, dowódcę Kananejczyków, by uratować swoje plemię Kenitów., 4. Samson, postać z Księgi Sędziów, obdarzony był niezwykłą mocą, którą wykorzystywał do walki z wrogami Izraela, Filistynami. Siła bohatera tkwiła w jego długich włosach., 5. Na tym żagielku znajduje się wizerunek Judyty – bohaterki Księgi Judyty. Obroniła Izrael przed najazdem Asyryjczyków, zabijając ich wodza Holofernesa., 6. Dawid – król Izraela, który pokonał filistyńskiego olbrzyma Goliata. Dawid ugodził Goliata kamieniem wyrzuconym z procy.