Infografika
Polecenie 1
Zapoznaj się z infografikami z zadaniami dotyczącymi funkcji. Na ich podstawie rozwiążesz polecenia ,,.
Ilustracja pierwsza przedstawia przykład pierwszy o treści: przedstawmy w postaci wzoru, tabeli, grafu i wykresy funkcję określoną opisem słownym: „ jednocyfrowym liczbom nieparzystym przyporządkowano ich dwukrotność”. Rozwiązanie jest następujące: Wzór funkcji opisanej słownie można zapisać w postaci , dla należących do zbioru zawierającego cyfry nieparzyste, czyli , , , , , co zapisujemy jako: , Tabelę wartości funkcji tworzymy obliczając wartości funkcji dla kolejnych argumentów . Zatem mamy: , , , , . Tabela posiada dwa wiersze i sześć kolumn. W pierwszej kolumnie pierwszego wiersza znajduje się litera x, w drugiej kolumnie tego wiersza znajduje się liczba 1, w trzeciej: 3, w czwartej: 5, w piątej: 7, w szóstej: dziewięć. W pierwszej kolumnie drugiego wiersza znajduje się zapis: , w drugiej kolumnie tego wiersza znajduje się liczba: 2, w trzeciej: 6, w czwartej: 10, w piątek 14 i w szóstej: 18.
Ilustracja pierwsza przedstawia przykład pierwszy o treści: przedstawmy w postaci wzoru, tabeli, grafu i wykresy funkcję określoną opisem słownym: „ jednocyfrowym liczbom nieparzystym przyporządkowano ich dwukrotność”. Rozwiązanie jest następujące: Wzór funkcji opisanej słownie można zapisać w postaci , dla należących do zbioru zawierającego cyfry nieparzyste, czyli , , , , , co zapisujemy jako: , Tabelę wartości funkcji tworzymy obliczając wartości funkcji dla kolejnych argumentów . Zatem mamy: , , , , . Tabela posiada dwa wiersze i sześć kolumn. W pierwszej kolumnie pierwszego wiersza znajduje się litera x, w drugiej kolumnie tego wiersza znajduje się liczba 1, w trzeciej: 3, w czwartej: 5, w piątej: 7, w szóstej: dziewięć. W pierwszej kolumnie drugiego wiersza znajduje się zapis: , w drugiej kolumnie tego wiersza znajduje się liczba: 2, w trzeciej: 6, w czwartej: 10, w piątek 14 i w szóstej: 18.Ilustracja druga przedstawia graf oraz wykres. Na podstawie stworzonej wcześniej tabeli możemy utworzyć graf oraz wykres funkcji f. Graf składa się z dwóch części. W pierwszej z nich występują argumenty funkcji f, które łączą się za pomocą strzałek z wartościami tej samej funkcji znajdującymi się w drugiej części grafu. Mamy zatem dwa zbiory: zbiór X i zbiór Y. W zbiorze x znajdują się następujące liczby: 1, 3, 5, 7 oraz dziewięć. W zbiorze Y znajdują się następujące liczby: 2, 6, 10, 14, osiemnaście. Elementy zbiorów ą ze sobą połączone strzałkami, nad którymi znajduje się litera f. Liczba 1 jest połączona z liczbą 2, liczba 3 jest połączona z liczbą 6, liczba 5 jest połączona z liczbą 10, liczba 7 jest połączona z liczbą 14, liczba 9 jest połączona z liczbą osiemnaście. Obok grafu znajduje się wykres. Wykres funkcji składa się z punktów leżących w pierwszej ćwiartce, ponieważ argumenty i wartości funkcji są dodatnie. Mamy układ współrzędnych z poziomą osią x od minus 3 do 9 i pionową osią y d zera do osiemnaście. W układzie zaznaczono wykres funkcji f składający się następujących punków: nawias jeden średnik dwa zamknięcie nawiasu, nawias trzy średnik sześć zamknięcie nawiasu, nawias pięć średnik dziesięć zamknięcie nawiasu, nawias siedem średnik czternaście zamknięcie nawiasu, nawias dziewięć średnik osiemnaście zamknięcie nawiasu. Z każdego punktu przerywanymi liniami poprowadzono dwie półproste, pionową i poziomą, które łączą punkty z osiami współrzędnych.
Ilustracja druga przedstawia graf oraz wykres. Na podstawie stworzonej wcześniej tabeli możemy utworzyć graf oraz wykres funkcji f. Graf składa się z dwóch części. W pierwszej z nich występują argumenty funkcji f, które łączą się za pomocą strzałek z wartościami tej samej funkcji znajdującymi się w drugiej części grafu. Mamy zatem dwa zbiory: zbiór X i zbiór Y. W zbiorze x znajdują się następujące liczby: 1, 3, 5, 7 oraz dziewięć. W zbiorze Y znajdują się następujące liczby: 2, 6, 10, 14, osiemnaście. Elementy zbiorów ą ze sobą połączone strzałkami, nad którymi znajduje się litera f. Liczba 1 jest połączona z liczbą 2, liczba 3 jest połączona z liczbą 6, liczba 5 jest połączona z liczbą 10, liczba 7 jest połączona z liczbą 14, liczba 9 jest połączona z liczbą osiemnaście. Obok grafu znajduje się wykres. Wykres funkcji składa się z punktów leżących w pierwszej ćwiartce, ponieważ argumenty i wartości funkcji są dodatnie. Mamy układ współrzędnych z poziomą osią x od minus 3 do 9 i pionową osią y d zera do osiemnaście. W układzie zaznaczono wykres funkcji f składający się następujących punków: nawias jeden średnik dwa zamknięcie nawiasu, nawias trzy średnik sześć zamknięcie nawiasu, nawias pięć średnik dziesięć zamknięcie nawiasu, nawias siedem średnik czternaście zamknięcie nawiasu, nawias dziewięć średnik osiemnaście zamknięcie nawiasu. Z każdego punktu przerywanymi liniami poprowadzono dwie półproste, pionową i poziomą, które łączą punkty z osiami współrzędnych.Ilustracja trzecia zawiera zadanie drugie o treści:Funkcja określona jest dla wszystkich x wzorem: . Obliczmy . Rozwiązanie jest następujące: Na początku obliczamy każdy składnik sumy pod pierwiastkiem, czyli wartość funkcji dla argumentów oraz . Otrzymujemy następujące wartości: oraz . Następnie podstawiamy obliczone wartości pod pierwiastek, aby obliczyć wartość szukanego wyrażenia. Wynikiem końcowym jest . Obliczenia wyglądają następująco: , gdzie liczba pięć znajdująca się w mianowniku liczby została skrócona z liczbą 25, zatem mamy: . , gdzie liczba pięć znajdująca się w mianowniku liczby została skrócona z liczbą 25, zatem mamy:. Ostatecznie mamy: .
Ilustracja trzecia zawiera zadanie drugie o treści:Funkcja określona jest dla wszystkich x wzorem: . Obliczmy . Rozwiązanie jest następujące: Na początku obliczamy każdy składnik sumy pod pierwiastkiem, czyli wartość funkcji dla argumentów oraz . Otrzymujemy następujące wartości: oraz . Następnie podstawiamy obliczone wartości pod pierwiastek, aby obliczyć wartość szukanego wyrażenia. Wynikiem końcowym jest . Obliczenia wyglądają następująco: , gdzie liczba pięć znajdująca się w mianowniku liczby została skrócona z liczbą 25, zatem mamy: . , gdzie liczba pięć znajdująca się w mianowniku liczby została skrócona z liczbą 25, zatem mamy:. Ostatecznie mamy: .Ilustracja czwarta zawiera zadanie trzecie: Z prostokątnego arkusza tektury o bokach i wycinamy jednakowe kwadraty tak, aby po odpowiednim sklejeniu dostać otwarte pudełko. Wyznacz wzór funkcji opisującej pole powierzchni bocznej pudełka w zależności od długości boków wyciętych kwadratów, a następnie oblicz to pole dla długości boku kwadratu równej . Pod treścią zadania znajduje się rysunek przedstawiający prostokąt, którego poziomy bok ma długość 70, a pionowy bok ma długość 30, z prostokąta wycięto cztery y o boku długości x, które znajdują się w narożnikach prostokąta. Najpierw Wyznaczamy wzór funkcji opisującej dane pole, zauważając, że dwie mniejsze ściany boczne mają wymiary na oraz dwie większe ściany na . Wówczas otrzymujemy wzór funkcji . Pamiętamy, że dziedziną podanej funkcji jest przedział otwarty od zera do piętnastu, gdyż długości odcinków są dodatnie, a odrzucamy z przedziału, ponieważ taka wartość stanowiłaby trywialny przypadek., co zapisujemy następującym równaniem: . Pole powierzchni bocznej pudełka dla długości boku wycinanego kwadratu równej wynosi . Obliczenia wyglądają następująco: .
Ilustracja czwarta zawiera zadanie trzecie: Z prostokątnego arkusza tektury o bokach i wycinamy jednakowe kwadraty tak, aby po odpowiednim sklejeniu dostać otwarte pudełko. Wyznacz wzór funkcji opisującej pole powierzchni bocznej pudełka w zależności od długości boków wyciętych kwadratów, a następnie oblicz to pole dla długości boku kwadratu równej . Pod treścią zadania znajduje się rysunek przedstawiający prostokąt, którego poziomy bok ma długość 70, a pionowy bok ma długość 30, z prostokąta wycięto cztery y o boku długości x, które znajdują się w narożnikach prostokąta. Najpierw Wyznaczamy wzór funkcji opisującej dane pole, zauważając, że dwie mniejsze ściany boczne mają wymiary na oraz dwie większe ściany na . Wówczas otrzymujemy wzór funkcji . Pamiętamy, że dziedziną podanej funkcji jest przedział otwarty od zera do piętnastu, gdyż długości odcinków są dodatnie, a odrzucamy z przedziału, ponieważ taka wartość stanowiłaby trywialny przypadek., co zapisujemy następującym równaniem: . Pole powierzchni bocznej pudełka dla długości boku wycinanego kwadratu równej wynosi . Obliczenia wyglądają następująco: .Polecenie 2
Dziedziną funkcji danej wzorem jest zbiór . Przedstaw funkcję w postaci grafu.
Ilustracja przedstawia graf z dwoma zbiorami. W pierwszym zbiorze znajdują się liczby: 1, 2 i trzy. W drugim zbiorze znajdują się liczby 0, minus 3 i minus osiem. Liczba jeden jest połączona strzałką z liczbą 0, liczba 2 z liczbą minus 3, a liczba 3 z liczbą minus osiem.

Polecenie 3
Na podstawie danych z poniższej tabeli narysuj wykres funkcji zmiennej .
Ilustracja przedstawia tabelę z dwoma wierszami i sześcioma kolumnami. W pierwszej kolumnie pierwszego wiersza znajduje się litera: x, w drugiej kolumnie tego wiersza mamy liczbę: minus 1, w trzeciej: zero, w czwartej: jeden, w piątej: dwa i w szóstej trzy. W pierwszej kolumnie drugiego wiersza mamy zapis: , w drugiej kolumnie zapisano liczbę: minus 4, w trzeciej: 3, w czwartej: 2, w piątej: 1 i w szóstej: jeden.

Ilustracja przedstawia układ współrzędnych z poziomą osią x od minus 5 do 5 i pionową osią y od minus 4 do cztery. W układzie zaznaczono pięć punktów o następujących współrzędnych: nawias minus jeden średnik minus cztery zamknięcie nawiasu, nawias zero średnik trzy zamknięcie nawiasu, nawias jeden średnik dwa zamknięcie nawiasu, nawias dwa średnik jeden zamknięcie nawiasu, nawias trzy średnik jeden zamknięcie nawiasu.

Polecenie 4
Funkcja określona jest dla wszystkich rzeczywistych różnych od zera wzorem: . Oblicz .