Polecenie 1

Zapoznaj się z informacjami zamieszczonymi na osi czasu. Wydarzenia historyczne podziel na odnoszące się do sfery cesarskiej oraz do sfery kościelnej. Zastanów się, które z nich mogłyby należeć do obu tych obszarów.

RfNc00jzZCMUv
(Uzupełnij).
Rg2yo5wpPEPNH1
Oś czasu: 800 Koronacja króla Franków Karola Wielkiego na cesarza Akt koronacji Karola Wielkiego na cesarza rzymskiego przez papieża Leona III był równoznaczny z aktem odnowienia cesarstwa rzymskiego na Zachodzie. Miał również świadczyć o jedności chrześcijańskiej świata zachodniego. Imperium władcy Franków, którego czyny były opiewane w pieśniach i legendach i którego imię stało się źródłosłowem słowiańskiego określenia władcy, nie oparło się wewnętrznym podziałom i kryzysom, jednak trudno nie podkreślić kulturotwórczego znaczenia panowania Karola Wielkiego dla całej zachodniej i środkowej Europy. Na zdjęciu widoczna jest rzeźba przedstawiająca mężczyznę siedzącego na koniu. Mężczyzna jest umięśniony, ma krótkie kręcone włosy i na głowie wieniec. Ubrany jest w tunikę i płaszcz, który spływa mu z ramienia. Prawą rękę ma uniesioną i wskazuje palcem do góry, lewą trzyma wodze konia. Koń stoi na tylnych nogach, z uniesioną głową i rozwianą grzywą oraz ogonem. W tle widoczny jest fałdowany materiał przypominający kotarę, fragment kolumny oraz malowidło z drzewem i architekturą. Całość wykonana jest w jasnym kamieniu. Podpis: Agostino Cornacchini [czytaj: agostino kornaczini], konny pomnik Karola Wielkiego w Bazylice św. Piotra w Watykanie. 901 - 1000 Powstanie sztuki romańskiej Romanizm powstał w Europie zachodniej w X w. Był to pierwszy wyrazisty styl w architekturze i sztuce okresu średniowiecza. Czerpał ze wzorów karolińskich, ottońskich i bizantyjskich. Stosowany głównie w budownictwie sakralnym, opierał się na przejrzystym układzie brył. Wśród cech charakterystycznych dla stylu romańskiego są: mury o grubych ścianach i niewielkich otworach okiennych, sklepienia kolebkowe lub krzyżowe, charakter obronny, elementy rzeźby architektonicznej (tympanony, kolumny) i malarstwa ściennego. Na zdjęciu widoczne są dwie strony starej księgi z rysunkami wykonanymi głównie czerwonym i zielonym tuszem. Na lewej stronie, w górnej części, znajduje się postać siedząca na tronie, otoczona aureolą, trzymająca krzyż i kulę. Poniżej widać kilka postaci, z których jedna klęczy i trzyma klucz, a inna trzyma tabliczkę z napisem. Obok unosi się postać z uniesioną ręką, a nad nią anioł z banderolą. W dolnej części strony przedstawiona jest leżąca postać i druga stojąca, która wskazuje na nią. Na prawej stronie, w górnej części, znajduje się postać z koroną i aureolą, siedząca na tronie z berłem i kulą, w tle budowla z wieżami. Poniżej widoczne są dwie postacie stojące w arkadach, jedna z mitrą i pastorałem, druga z laską. Obok znajdują się drzewa o fantazyjnych kształtach. Całość otoczona jest ramkami z prostych linii i wzorów. Podpis:Rupert z Deutz, Explanatio in Cantica Canticorum, około 1160‑1170. 962 Koronacja Ottona I na cesarza Otton I Wielki, król niemiecki, odwołując się do tradycji frankijskiej i czerpiąc ze wzrozu Karola Wielkiego, dążył do scalenia państwa niemieckiego, tłumił wewnętrzne bunty i dawał odpór wrogom, jednocześnie zyskując przychylność papiestwa. W 962 r. został koronowany przez papieża na cesarza rzymskiego. Na obrazie widoczna jest duża grupa ludzi zgromadzonych na brzegu rzeki lub morza, obok przycumowanego statku o wysokim maszcie i rozpiętym żaglu. Po lewej stronie obrazu znajduje się tłum postaci – mężczyzn, kobiet i dzieci, niektórzy na koniach, inni idą pieszo, część niesie sztandary. Na pierwszym planie po lewej stronie stoi starszy mężczyzna z brodą, w długiej szacie z kapturem, który trzyma zwojowany dokument i jest zwrócony w stronę grupy postaci po prawej stronie. Po prawej stronie obrazu znajdują się dostojnie ubrani mężczyźni w koronach i szatach ozdobionych złotymi elementami, z pastorałami w rękach, oraz kobieta w długiej sukni i płaszczu, stojąca na podeście pokrytym dywanem. W tle widać zielony krajobraz z drzewami i wodą, a na wodzie kolejny żaglowiec. Podpis: Hugo Vogel, Przybycie Ottona Wielkiego i jego żony Edith w pobliże Magdeburga we wrześniu 937 roku. 1001 - 1100 Powstanie metody scholastycznej Mianem scholastyki określamy uniwersalny projekt myślowy w rozwoju filozofii średniowiecznej, którego głównymi celami było badanie problemu zgodności prawd wiary z rozumem naturalnym oraz wypracowanie jednolitej metody badań służącej objaśnianiu pism świętych. Był to wielki, poważny projekt racjonalizacji wiary i fundament europejskiej myśli filozoficznej. Na zdjęciu widoczna jest duża, otwarta księga leżąca na ozdobnym stojaku. Strona po lewej stronie przedstawia rysunek prostokątnej budowli z poziomymi pasami w kolorze pomarańczowym i zielonym, przypominającymi układ architektoniczny. Strona po prawej stronie zawiera rysunek postaci z dużą głową, zieloną twarzą, czerwonymi rogami, szeroko otwartymi oczami i uniesionymi rękami. Postać ma krótkie nogi i pazury u stóp oraz rąk. Wokół księgi stoją osoby w ciemnych i jasnych ubraniach, widoczne od pasa w dół lub z rękami złożonymi na brzuchu. W tle widać fragmenty wystawy. Podpis: Codex Gigas – największy na świecie istniejący średniowieczny manuskrypt. Podpis: Codex Gigas – największy na świecie istniejący średniowieczny manuskrypt. 1020 Publikacja przez biskupa Fulberta z Chartres wskazówek do postępowania rycerzy Dokument autorstwa biskupa Fulberta z Chartres nie był w owym czasie jednym kodeksem określającym relacje między wasalem a seniorem, jednak oddaje on w sposób wierny zasady feudalne w ówczesnej Europie. Według tego dokumentu wasal, przysięgając wierność seniorowi, godził się strzec swego pana, nie dopuszczając do żadnej krzywdy fizycznej, żadnej szkody materialnej, jak również żadnego uszczerbku na jego honorze. Wskazówki biskupa Fulberta świadczą o wzmocnieniu systemu feudalnego w Europie., Na zdjęciu widoczna jest jasna rzeźba przedstawiająca postać mężczyzny w długiej szacie i wysokiej mitrze na głowie. Postać ma brodę i opuszczoną głowę, patrząc w dół. Lewą ręką trzyma zwój z wyrzeźbionym na nim wizerunkiem budowli z wieżami i łukami. Prawa ręka oparta jest na biodrze. Tło rzeźby wypełnione jest bogato zdobionymi elementami architektonicznymi o ażurowych wzorach i dekoracjach roślinnych. Po prawej stronie widoczny jest fragment innej rzeźby przedstawiającej postać w mitrze, trzymającą ją obiema rękami. Podpis: Wieża chóralna Katedry Notre‑Dame [czytaj: notr dam] w Chartres [czytaj: szartr]. Posąg Fulberta, biskupa Chartres [czytaj: szartr] 1075 Powstanie dokumentu Dictatus Papae Dictatus Papae, sporządzony przez papieża Grzegorza VII, głosił uniwersalizm papieski, czyli zwierzchność papieża nad całym światem chrześcijańskim., Na ilustracji widoczny jest mężczyzna w długiej szacie, siedzący na krześle z ozdobnym oparciem zakończonym kulistymi elementami. Mężczyzna ma krótkie, przerzedzone włosy i skupione spojrzenie. Spoczywa na lewym łokciu opartym o stół, a lewą dłoń trzyma przy ustach. Na stole leży tkanina z geometrycznymi i roślinnymi wzorami. W tle widoczne są pionowe pasy dekoracyjne. Podpis: Grzegorz VII. Ilustracja z książki Germania: dwa tysiące lat niemieckiej historii, 1882 1085 Założenie uniwersytetu w Bolonii Uniwersytet boloński to najstarszy uniwersytet na świecie. Wcześniej, nawet od IV w. n.e. w Bolonii działały szkoły prawa rzymskiego. Początek uniwersytetu wiąże się z odnalezieniem tekstu Kodeksu i Pandenktów cesarza Justyniana I Wielkiego (VI w. n.e.). Za twórcę bolońskiej szkoły prawniczej uchodzi rzymski prawnik Irnerius., Na ilustracji widoczny jest okrągły znak z napisem wzdłuż krawędzi: „ALMA MATER STUDIORUM UNIVERSITA DI BOLOGNA A.D. 1088”. Wewnątrz okręgu znajduje się kompozycja architektoniczna przypominająca budowle z wieżami. W górnych częściach wież po lewej stronie widać dwie postacie, a po prawej również dwie postacie stojące naprzeciw siebie. W dolnych częściach wież znajdują się po lewej dwie siedzące postacie, na środku jedna siedząca postać, a po prawej siedząca postać z dwiema stojącymi obok niej. Nad środkową wieżą umieszczone są dwa herby. Podpis: Logo uniwersytetu bolońskiego 1150 Powstanie gotyku we Francji Styl gotycki był drugim wyrazistym stylem występującym w architekturze i sztuce w okresie średniowiecza. Ukształtował się we Francji przed połową XII w., skąd rozprzestrzenił się w innych krajach Eropy Zachodniej: Anglii, Hiszpanii, Niemczech, Skandynawii i w Europie Środkowej. Był to głównie styl sakralny, najpełniej reprezentowany w budownictwie kościelnym, zakonnym, ale także świeckim. Na zdjęciu widoczna jest duża gotycka katedra z wysokimi wieżami i bogato zdobioną fasadą. W centralnej części budowli znajduje się duże okrągłe okno w formie rozety z misternym wzorem. Poniżej rozety umieszczony jest duży portal wejściowy z rzeźbieniami. Po prawej stronie budynku widać rząd przypór z łukami i ozdobnymi detalami. Dach katedry jest spadzisty i pokryty ciemnym materiałem. Na pierwszym planie widoczne są drzewa oraz teren z kamieniami i konstrukcjami przypominającymi rusztowania lub ogrodzenia. Całość przedstawiona jest w czerni i bieli. Podpis: Za najstarszą gotycką budowlę we Francji uważa się bazylikę w Saint‑Denis [czytaj: są deni] pod Paryżem.
Polecenie 2

Na linii chronologicznej zaznaczono powstanie dwóch różnych stylów w sztuce. Zapisz je. Skorzystaj z dostępnych źródeł i wypisz cechy, którymi się charakteryzowały.

R1U7ror9uUlgw
(Uzupełnij).