1919 Rysunek przedstawia niewielki dokument drukowany wypełniony pismem odręcznym z dwoma podpisami. Zdjęcie czarno-białe. Utworzenie w Bawarii Niemieckiej Partii Robotniczej (DAP) Partia została założona w styczniu 1919 r., jej liderami zostali robotnik (ślusarz) Anton Drexler oraz dziennikarz Karl Harrer. Stawiali oni sobie za cel walkę z coraz popularniejszymi wpływami komunistycznymi wśród niemieckich robotników. 1920 Zdjęcie przedstawia grupę mężczyzn w garniturach i beretach lub kapeluszach stojących przed budynkiem. Większość z nich nosi na lewym ramieniu opaskę ze znakiem w kształcie równoramiennego krzyża, o ramionach zagiętych pod kątem prostym. Na drzwiach budynku również wisi ten znak. Ilustracja czarno-biała. Przekształcenie DAP w Narodowosocjalistyczną Niemiecką Partię Robotniczą (NSDAP) Głoszone przez członków NSDAP hasła antykapitalistyczne i antyżydowskie trafiały do tej części niemieckiego społeczeństwa niezadowolonej z otaczającej ich rzeczywistości. 1920 Swastyka jako symbol nazistów W roku 1891 Ernst Ludwig Krause jako pierwszy przeniósł swastykę z kręgów ezoterycznych do literatury niemieckiego nacjonalizmu rasowego, gloryfikując ją jako znak germańskiego odrodzenia i symbol wszystkiego, co nordyckie. Określił ją mianem skamieliny przewodniej Aryjczyków. Alfred Schuler, który próbował napisać rozprawę na temat swastyki, około roku 1890 zdefiniował ją jak "symbol tego, co instynktowne, rasowe i orgiastyczne"; ta ryzykowna interpretacja nie przyjęła się w nazistowskiej wizji świata. Później, w studium O swastyce (1921), Joerg Lechler doszukuje się początków symbolu na terenie Europy Środkowej i Północnej.
Po przeanalizowaniu różnych projektów flagi nazistowskiej zdecydowano się na czarną swastykę (mimo pozornej sprzeczności z nazistowską interpretacją znaku jako koła solarnego, kolor ten jest niezwykle czytelny, dobitny i w pewien sposób groźny) w białym kole, symbolizującym światło i czystość, a to wszystko na czerwonym tle. Białe koło uwydatniało także optycznie wrażenie dynamizmu i charakterystycznego skrętu swastyki, sugerując tym samym jej pierwszorzędne miejsce w światopoglądzie nazistowskim, podkreślone jeszcze przez jej położenie: trzymała się wyłącznie na zgięciu jednego z ramion. Wreszcie kombinacja czerni, czerwieni i bieli to były kolory niemieckiego nacjonalizmu. Ukończywszy projekt, Hitler opisał go tymi słowy: "Czerwony jest społeczny, biały narodowy, a swastyka jest antysemicka".[...]
Od czasu oficjalnej aprobaty ze strony nazistów swastyka stała się motywem powszechnym w całej Trzeciej Rzeszy. Podczas masowych imprez uczestnicy formowali żywe swastyki jako wirujące koła ognia, składające się z setek zwolenników reżimu niosących pochodnie i powoli obracających się w kręgu tak, aby sunące płomienie imitowały koło solarne. Podczas odbywających się w dzień zgrupowania młodzieży w Weimarze grupa gimnastyków w czarnych strojach utworzyła figurę swastyki w ruchu, w kole dziewcząt ubranych na biało. Masowo obnoszona podczas wszelkich świąt i oficjalnych ceremonii, obowiązkowo wywieszana w oknach i na balkonach prywatnych domów w dni ustalone przez władze, wykorzystywana jako motyw dekoracyjny w architekturze lub na medalach i mundurach, swastyka wkrótce zaczęła być w pełni kojarzona z nazizmem, do tego stopnia, że nawet dziś jest od niego nieodłączna. Wykorzystywano ją propagandowo na wszelkiego rodzaju przedmiotach, od paczek papierosów, poprzez papierki od cukierków, bombonierki, porcelanę, aż po kiełbaski[...]

Rosa Sala Rose, Krytyczny słownik mitów i symboli nazizmu, Warszawa 2006, 227-234. 1921 Zdjęcie przedstawia mężczyzn maszerujących w pomarańczowych mundurach. Na lewym ramieniu mają opaski ze znakiem w kształcie równoramiennego krzyża, o ramionach zagiętych pod kątem prostym. Dwóch z nich trzyma sztandary z tym samym znakiem. Ludzie obserwujący wydarzenie trzymają prawą rękę w górze. Adolf Hitler przejmuje kierownictwo w NSDAP Przyjmuje również tutuł Führera - wodza. Powstają Oddziały Szturmowe NSDAP (czyli SA), bojówki, których pierwotnym zadaniem była ochrona partyjnych zgromadzeń. Od koloru umundurowania jej członków nazywano brunatnymi koszulami. 8.11.1923 - 9.11.1923 Ilustracja przedstawia tłum ludzi stoi na placu przed budynkiem posiadającym trzy kopuły. W tle również inne budynki. Zdjęcie jest czarno-białe. Pucz w Monachium Nieudana próba zorganizowania faszystowskiego zamachu stanu, po której Adolf Hitler został skazany na pięć lat twierdzy (odsiedział w wyjątkowo dobrych warunkach kilkanaście miesięcy, opisując w tym czasie w dziele Mein Kampf zasady programowe niemieckiego faszyzmu). Zdelegalizowanie NSDAP. 1925 Odbudowa NSDAP połączona z rozbudową formacji paramilitarnych SS i SA Panujący na świecie wielki kryzys gospodarczy przyczynia się do gwałtownego wzrostu popularności faszyzmu w Niemczech. 7.1925 Rysunek przedstawia z góry ręce podające narzędzia do pracy. Na białym rękawie opaska ze swastyką. Z dołu inne ręce wyciągnięte po wspomniane narzędzia. Na czerwonym tle białe napisy „Arbeit und Brot” oraz „durch Liste 1”. Wydanie Mein Kampf. Adolf Hitler o propagandzie Już w 1918 r. było dla nas jasne, że głównym celem nowego ruchu musi być obudzenie poczucia narodowościowego w masach. Z taktycznego punktu widzenia wynika cały szereg warunków:
1. Aby pozyskać masy dla narodowego ruchu żadna ofiara nie jest zbyt wielka. Ale ruch, którego celem jest pozyskanie niemieckiego robotnika dla niemieckiego narodu, musi zrozumieć, że ekonomiczne ofiary nie są jej podstawowym czynnikiem tak długo, jak długo utrzymanie i niezależność istnienia narodowej gospodarki nie jest przez niezagrożona.
2. Unarodowienie mas nigdy nie może być skutecznie osiągnięte za pomocą półśrodków albo łagodnego stwierdzenia typu: "obiektywny punkt widzenia". W tym celu potrzebna jest zdecydowana, wręcz fanatyczna koncentracja na przedmiocie swojego celu. Masy nie składają się z profesorów i dyplomatów. Człowiek, który pragnie pozyskać zwolenników, musi znać klucz, którym otworzy ich serca. To nie oznacza słabości, ale zdecydowanie i siłę.
3. Pozyskanie ludzkich dusz może się zakończyć powodzeniem tylko wtedy, gdy podczas prowadzenia walki o polityczne cele równocześnie zniszczymy tych, którzy się temu sprzeciwiają. Masy są częścią przyrody i nie muszą rozumieć wzajemnego uścisku dłoni między ludźmi, którzy są w opozycji do siebie. Oni pragną zobaczyć zwycięstwo mocniejszego i zniszczenie słabszego.
4. Włączenie tej części narodu, wyodrębnionej jako klasa, do społeczeństwa lub państwa, będzie skuteczne nie przez poniżenie wyższych klas, ale podniesienie niższych. Z tym, że klasa biorąca udział w tym procesie nigdy nie może być wyższą klasą, ale tą, która walczy o prawo równości. Dzisiejsze mieszczaństwo nie zostało włączone do państwa wskutek pomocy szlachty, ale przez swoją działalność prowadzoną pod własnym przywództwem.
[...]
Propaganda, zarówno w treści, jak i formie, musi być tak ukształtowana, by pozyskać masy. Jedynym kryterium jej poprawności jest osiągnięcie sukcesu w praktyce. Na dużym ludowym zgromadzeniu najskuteczniejszym mówcą nie jest ten, kto jest najbardziej bliski wykształconej części słuchaczy, ale ten, który zdobywa serca tłumu.

^{Indeks górny Adolf Hitler, Mein Kampf (Moja walka). Tekst wraz z komentarzem historycznym, Wrocław 2005, s.96-98}. 1932 Spotkanie Adolfa Hitlera z przemysłowcami w Düsseldorfie NSDAP najsilniejszą partią w Reichstagu. 30.1.1933 Fotografia przedstawia dwie osoby podające sobie ręce. Po lewej mężczyzna z wąsikiem i ciemnymi włosami. Ubrany jest w czarny garnitur. Po prawej mężczyzna w czapce wojskowej oraz w mundurze z wieloma odznaczeniami. Posiada wąsy. W tle stoi inny mężczyzna w mundurze wojskowym oraz hełmie oraz inni ludzie w tłumie. Zdjęcie czarno-białe. Adolf Hitler zostaje mianowany kanclerzem Rzeszy Początek oficjalnych rządów NSDAP i budowy totalitarnego państwa niemieckiego. 2.1933 Systematyczna budowa scentralizowanego państwa - Rzeszy: stopniowa likwidacja opozycji i zawieszanie praw obywatelskich. 7.10.1933 Obrazek przedstawia jasną grafikę na niebieskim tle. Na samej górze uproszczony rysunek fabryki z kominem oraz symbol swastyki. Na dole napisy „Arbeit und Brot” oraz „durch den Nationalsozialismus Liste 1”. Mowa Hitlera wygłoszona w Bueckeburgu, 7 X 1933 r. Narodowy socjalizm w swoich poglądach i decyzjach nie uwzględnia punktu widzenia ani jednostki, ani ludzkości. Świadomie za centralny punkt myślenia przyjmuje "naród". Ten "naród" jest dla niego uwarunkowaną jednością krwi, istotą, w której widzi budulec ludzkiego społeczeństwa. Jednostka jest czymś przejściowym, naród jest wieczny. Podczas gdy liberalny światopogląd w swoim ubóstwianiu jednostki musi doprowadzić do zniszczenia narodu, to narodowy socjalizm pragnie zachować naród, w razie potrzeby nawet kosztem jednostki. Niezbędne jest, aby jednostka powoli doszła do przekonania, że jej własne "ja" nie ma żadnego znaczenia w porównaniu z istnieniem całego narodu... A przede wszystkim musi zrozumieć, że wolność myśli i woli narodu powinna być wyżej ceniona od wolności myśli i woli jednostki.

Niemcy w opinii własnej i świata, Poznań 1994, s. 317. 1934 Ilustracja przedstawia czarne pismo na białym tle. Wypisanych jest tu ponad dwadzieścia nazwisk. „Noc długich noży"- rozprawa z wewnętrzną opozycją i przywódcami SA - Po śmierci prezydenta Paula Hindenburga Adolf Hitler przejął władzę prezydencką, ogłosił się Führerem oraz naczelnym dowódcą sił zbrojnych