Mapa przedstawia Europę po kongresie wiedeńskim. Obszary przyznane dna kongresie wiedeńskim Królestwu Pruskiemu to tereny zachodniej Polski (Wielkie Księstwo Poznańskie), wschodnich Niemiec (Saksonia, Nadrenia i Westfalia), Kaliningradu. Obszary przyznane na kongresie wiedeńskim dotyczy również Cesarstwa Austriackiego który zajmował teren dzisiejszej Austrii, Słowacji, Chorwacji (w tym Lombardii Wenecji, Saliny Wielickiej. Teren przyznany : Cesarstwu Rosyjskiemu teren centralnej Polski oraz część Litwy, Rzeczpospolita Krakowska dzisiejszy Kraków, pozostałe kraje Niemieckie dzisiejsze południe Niemiec częściowo północny- wschód i nieznaczny po północno- zachodnie stronie. Lenna imperium osmańskiego : Serbia, Mołdawia. Traktat wiedeński został podpisany w 1815 roku.
Obszary przyznane na kongresie wiedeńskim Królestwu Pruskiemu:
Nadrenia i Westfalia. Regiony przyłączone do Prus w wyniku kongresu wiedeńskiego, znajdujące się w zachodniej części Związku Niemieckiego. Przed kongresem wiedeńskim należały do Związku Reńskiego utworzonego przez Napoleona w 1805 roku. Na pierwszą połowę XIX wieku przypadają początki wydobycia węgla i rozwoju Zagłębia Ruhry oraz powstawanie fabryk i rozwój produkcji przemysłowej w tym regionie. Jeśli chodzi o rolnictwo, to w przeciwieństwie do innych rejonów Związku Niemieckiego w Nadrenii i Westfalii wykształciła się grupa średnio zamożnych chłopów (w innych częściach Związku istniało duże rozwarstwienie na wielkich posiadaczy ziemskich i biedotę chłopską).
Saksonia. Królestwo Saksonii powstało w 1806 roku, kiedy jego władca przyłączył się do Napoleona i przystąpił do tzw. Związku Reńskiego. Król Saksonii został również władcą Księstwa Warszawskiego. Karą za poparcie Francji było odebranie Saksonii większości terytorium. Północną część kraju otrzymały Prusy. Królestwo Saksonii jako członek związku niemieckiego pozostało jednak na mapie Europy, zaś na tronie utrzymała się rodzima dynastia Wettinów. Obszar przejęty przez Prusy zajmował ok. 25,5 tys. km kw i był zamieszkiwany przez 1,2 mln mieszkańców. Region ze stolicą w Magdeburgu był dobrze rozwinięty pod względem rolnictwa – w XVIII i XIX wieku rozwinęła się uprawa ziemniaków oraz buraków cukrowych. Poza tym, był jednym z centrów produkcji tekstylnej.
Wielkie Księstwo Poznańskie. Odrębne księstwo pozostające pod władzą Prus, wydzielone z zachodniej części Księstwa Warszawskiego (sojuszniczego państwa Napoleona). Zajmowało prawie 30 tys. km kw. i było zamieszkiwane przez ok. 779 tys. ludzi. Wielkie Księstwo Poznańskie stanowiło zaplecze surowcowe oraz żywnościowe Prus. W tym rejonie najszybciej doszło do reformy rolnej i przekazania rolnikom uprawianej przez nich ziemi. Przed włączeniem do Prus w rejonie tym rozwijał się przemysł sukienniczy, jednak nie wytrzymał on konkurencji ze strony Saksonii i Śląska.
Obszary przyznane na kongresie wiedeńskim Cesarstwu Austriackiemu:
Lombardia. Region w północnych Włoszech, największym miastem w tym regionie i jego stolicą jest Mediolan. W trakcie wojen napoleońskich z ziem Lombardii oraz Wenecji utworzono Królestwo Włoch, którego władcą ogłosił się sam Napoleon. Postanowieniem kongresu wiedeńskiego wraz z Wenecją Lombardia znalazła się pod władaniem Austrii. Powierzchnia Lombardii wynosi ok. 24 tys. km kw. Był to region o wysokim potencjale gospodarczym, zwłaszcza jeśli chodzi o handel. Od XVIII wieku nastąpił silny rozwój przemysłu na tym obszarze. Wenecja. Miasto oraz regiony je otaczające. Podobnie, jak Lombardia należała do Królestwa Włoch stworzonego przez Napoleona, a następnie dostała się pod panowanie Austrii. Miasto o długiej tradycji jednej z europejskich stolic handlu. Przez Wenecję przebiegały szlaki handlowe wiodące z Azji. Saliny wielickie. Okręg wydobycia soli kamiennej, przede wszystkim kopalnia soli w Wieliczce. Przed kongresem pozostawały we wspólnym zarządzaniu Księstwa Warszawskiego oraz Austrii, po kongresie przekazane na wyłączność Austrii. Był to obszar o dużym znaczeniu gospodarczym, o czym mogą świadczyć inwestycje w nowoczesne metody wydobycia soli, jakie poczynili Austriacy po jego przejęciu.
Obszary przyznane na kongresie wiedeńskim Cesarstwu Rosyjskiemu: Królestwo Polskie – państwo utworzone na mocy postanowień kongresu wiedeńskiego z ziem Księstwa Warszawskiego, potocznie nazywane Kongresówką. Posiadało ono konstytucję, zaś królem polskim był car Rosji. Zajmowało powierzchnię niemal 130 tys. km kw., zamieszkiwane było przez 3,2 mln ludzi. Większymi ośrodkami miejskimi były Warszawa, Łódź, Kalisz, czy Lublin. Do 1830 roku nastąpił znaczny rozwój gospodarczy m.in. rozwinął się przemysł metalurgiczny (hutnictwo), górniczy oraz włókienniczy.
Na mapie oznaczono obszar wokół miasta Krakowa i opisano jako Rzeczpospolita Krakowska. Na mapie oznaczono obszar pozostałych krajów niemieckich, które obejmowały obszary z miastami Frankfurt, Drezno, Monachium i północne tereny Polski i Niemiec. Na mapie oznaczono lenna imperium osmańskiego, to obszary Księstwa Mołdawskiego, Księstwa Wołoskiego. Granice Związku Niemieckiego w 1815 r. przebiegały wzdłuż miast Gdańsk, Poznań, Wiedeń, Wenecja, Mediolan, Berno, Frankfurt, Amsterdam i Hamburg.