Zapoznaj się z mapą interaktywną, a następnie wykonaj kolejne polecenia.
R9IVNk4Msp3Zn1
Mapa przedstawia wyprawy Normanów od ósmego do jedenastego wieku.
Królestwo Danii zajmowało obszar całego półwyspu Duńskiego i południowe wybrzeże Szwecji. Królestwo Szwecji i Norwegii znajdowały się w południowej części półwyspu Skandynawskiego.
Normanowie z Danii opanowali i zasiedlili Sycylię i południową część półwyspu Apenińskiego. Normanowie z Norwegii opanowali i zasiedlili zachodnią Anglię, Islandię, północne wybrzeże Szkocji, południową Irlandię i północny fragment Francji oraz mieli pod kontrolą całą Irlandię, Bretanię i wybrzeże morza Białego. Normanowie ze Szwecji opanowali i zasiedlili Nowogród i kijów oraz mieli pod swoją kontrolą teren Rusi od jeziora Ładoga do Kijowa i południowe wybrzeże Finlandii.
Normanowie z Królestwa Danii wpłynęli na Odrę, Niemen, dotarli do Niemiec, Anglii, Hiszpanii i Włoch.
Normanowie ze Szwecji dotarli na Łotwę, do Finlandii, do Rusi i wpłynęli na morze Czarne i Kaspijskie.
Normanowie z Norwegii dotarli do Anglii, Irlandii, Islandii, Grenlandii, Ameryki Północnej, Morza Białego i Francji.
Królestwo Danii: Do negatywnych skutków ekspansji normańskiej można zaliczyć przyspieszenie rozpadu monarchii karolińskiej i zahamowanie rozwoju ekonomicznego niektórych krajów na zachodzie Europy.
Królestwo Norwegii: W pierwotnych wspólnotach Normanów funkcjonował system demokracji plemiennej, a najważniejsze decyzje podejmował wiec, czyli zgromadzenie wolnych mężczyzn danego plemienia. Wraz z powstawaniem państw skandynawskich wiece przekształciły się w parlament, w którym zasiadali nie tylko przedstawiciele arystokracji, ale także wolni chłopi. Pierwsze zapiski świadczące o zwoływaniu zgromadzeń parlamentarnych, początkowo wyłącznie w obliczu zagrożenia, pochodzą już z lat 30. XI wieku i odnoszą się do Islandii. Owe zgromadzenia stały się najprawdopodobniej zalążkiem późniejszych europejskich parlamentów stanowych i demokracji przedstawicielskiej.
Królestwo Szwecji: Normanowie wpłynęli na rozwój wymiany handlowej, ale również intelektualnej między Europą, Bizancjum i Arabami. Pełnili oni funkcję swoistego łącznika gospodarczego i kulturowego w kontaktach pomiędzy różnymi regionami kontynentu europejskiego, ale i azjatyckiego. Stali się pośrednikami w handlu między Północą o Południem.
Obszary opanowane i zasiedlone przez Normanów z terenów dzisiejszej:
Danii: Skutki wypraw Danów: - opanowanie południowej Italii i Sycylii, zjednoczonych w 1130 r. w ramach Królestwa Sycylii. - założenie Księstwa Antiochii (Boemund z Tarentu, 1098 r.).
Norwegii: Skutki wypraw Norwegów: - rozwój terytorialny państwa norweskiego – opanowanie Wysp Owczych, Szetlandów (ok. 700 r.), Orkadów, Hebrydów (VIII/IX w.), wyspy Man, części wybrzeży Szkocji i Irlandii (IX w.), całej Islandii (ok. 874-930); - powstanie Księstwa Normandii (wódz Rollon - pierwszy książę Normandii), od 911 r. lenna królów francuskich; - założenie osady na Grenlandii (981 r.); - zdobycie Anglii (Wilhelm I Zdobywca, 1066 r.)
Szwecji: Skutki wypraw Szwedów i Waregów: - Szwedzi i Waregowie opanowali Nowogród Wielki (Ruryk, 862 r.), a następnie Kijów (Oleg, 882 r.); - mieli udział w powstaniu Rusi Kijowskiej. - Goci zapoczątkowali rozwój silnych, samodzielnych ośrodków handlowych (Wolin,Truso - port u ujścia Wisły, Wiskiauty - osada na terenie dzisiejszego Obwodu Kalinigradzkiego).
Obszary kontrolowane przez Normanów:
z Danii
z Norwegii
ze Szwecji
Kierunki wypraw Normanów:
z Królestwa Danii: Danowie (Duńczycy) wyruszyli w kierunku wybrzeża, a następnie terenów położonych w głębi dzisiejszych Niemiec, Holandii, Anglii, Francji i Hiszpanii. Wyprawiali się także w rejony południowej Italii, Sycylii oraz wschodniej część basenu Morza Śródziemnego.
z Królestwa Norwegii: Normanowie wyruszyli na wyprawy z terenów dzisiejszych państw: Szwecji, Danii i Norwegii. Pierwszy najazd wojowników ze Skandynawii nastąpił w roku 793, a jego celem była wyspa Lindisfarne u wybrzeży Anglii i znajdujący się tam klasztor. Norwegowie wyprawiali się na tereny obecnej Francji, Wysp Brytyjskich i Irlandii, ale dotarli też na Wyspy Owcze, Islandię i Grenlandię, dopłynęli nawet do Ameryki Północnej - ślady ich osad odkryto na wschodnim wybrzeżu Kanady.
z Królestwa Szwecji: Swionowie (Szwedzi, Waregowie, Goci). Szwedzi i Waregowie prowadzili swoje wyprawy w kierunku Zatoki Fińskiej i Ryskiej, Nowogrodu Wielkiego i Kijowa, aby dotrzeć do Morza Czarnego, a następnie do Bizancjum (jest to tzw. droga od Waregów do Greków). Wyprawiali się także przez Morze Kaspijskie do Iranu i Azji Środkowej. Goci zaatakowali południowe wybrzeża Bałtyku (ziemie pruskie i słowiańskie).
Mapa przedstawia wyprawy Normanów od ósmego do jedenastego wieku.
Królestwo Danii zajmowało obszar całego półwyspu Duńskiego i południowe wybrzeże Szwecji. Królestwo Szwecji i Norwegii znajdowały się w południowej części półwyspu Skandynawskiego.
Normanowie z Danii opanowali i zasiedlili Sycylię i południową część półwyspu Apenińskiego. Normanowie z Norwegii opanowali i zasiedlili zachodnią Anglię, Islandię, północne wybrzeże Szkocji, południową Irlandię i północny fragment Francji oraz mieli pod kontrolą całą Irlandię, Bretanię i wybrzeże morza Białego. Normanowie ze Szwecji opanowali i zasiedlili Nowogród i kijów oraz mieli pod swoją kontrolą teren Rusi od jeziora Ładoga do Kijowa i południowe wybrzeże Finlandii.
Normanowie z Królestwa Danii wpłynęli na Odrę, Niemen, dotarli do Niemiec, Anglii, Hiszpanii i Włoch.
Normanowie ze Szwecji dotarli na Łotwę, do Finlandii, do Rusi i wpłynęli na morze Czarne i Kaspijskie.
Normanowie z Norwegii dotarli do Anglii, Irlandii, Islandii, Grenlandii, Ameryki Północnej, Morza Białego i Francji.
Królestwo Danii: Do negatywnych skutków ekspansji normańskiej można zaliczyć przyspieszenie rozpadu monarchii karolińskiej i zahamowanie rozwoju ekonomicznego niektórych krajów na zachodzie Europy.
Królestwo Norwegii: W pierwotnych wspólnotach Normanów funkcjonował system demokracji plemiennej, a najważniejsze decyzje podejmował wiec, czyli zgromadzenie wolnych mężczyzn danego plemienia. Wraz z powstawaniem państw skandynawskich wiece przekształciły się w parlament, w którym zasiadali nie tylko przedstawiciele arystokracji, ale także wolni chłopi. Pierwsze zapiski świadczące o zwoływaniu zgromadzeń parlamentarnych, początkowo wyłącznie w obliczu zagrożenia, pochodzą już z lat 30. XI wieku i odnoszą się do Islandii. Owe zgromadzenia stały się najprawdopodobniej zalążkiem późniejszych europejskich parlamentów stanowych i demokracji przedstawicielskiej.
Królestwo Szwecji: Normanowie wpłynęli na rozwój wymiany handlowej, ale również intelektualnej między Europą, Bizancjum i Arabami. Pełnili oni funkcję swoistego łącznika gospodarczego i kulturowego w kontaktach pomiędzy różnymi regionami kontynentu europejskiego, ale i azjatyckiego. Stali się pośrednikami w handlu między Północą o Południem.
Obszary opanowane i zasiedlone przez Normanów z terenów dzisiejszej:
Danii: Skutki wypraw Danów: - opanowanie południowej Italii i Sycylii, zjednoczonych w 1130 r. w ramach Królestwa Sycylii. - założenie Księstwa Antiochii (Boemund z Tarentu, 1098 r.).
Norwegii: Skutki wypraw Norwegów: - rozwój terytorialny państwa norweskiego – opanowanie Wysp Owczych, Szetlandów (ok. 700 r.), Orkadów, Hebrydów (VIII/IX w.), wyspy Man, części wybrzeży Szkocji i Irlandii (IX w.), całej Islandii (ok. 874-930); - powstanie Księstwa Normandii (wódz Rollon - pierwszy książę Normandii), od 911 r. lenna królów francuskich; - założenie osady na Grenlandii (981 r.); - zdobycie Anglii (Wilhelm I Zdobywca, 1066 r.)
Szwecji: Skutki wypraw Szwedów i Waregów: - Szwedzi i Waregowie opanowali Nowogród Wielki (Ruryk, 862 r.), a następnie Kijów (Oleg, 882 r.); - mieli udział w powstaniu Rusi Kijowskiej. - Goci zapoczątkowali rozwój silnych, samodzielnych ośrodków handlowych (Wolin,Truso - port u ujścia Wisły, Wiskiauty - osada na terenie dzisiejszego Obwodu Kalinigradzkiego).
Obszary kontrolowane przez Normanów:
z Danii
z Norwegii
ze Szwecji
Kierunki wypraw Normanów:
z Królestwa Danii: Danowie (Duńczycy) wyruszyli w kierunku wybrzeża, a następnie terenów położonych w głębi dzisiejszych Niemiec, Holandii, Anglii, Francji i Hiszpanii. Wyprawiali się także w rejony południowej Italii, Sycylii oraz wschodniej część basenu Morza Śródziemnego.
z Królestwa Norwegii: Normanowie wyruszyli na wyprawy z terenów dzisiejszych państw: Szwecji, Danii i Norwegii. Pierwszy najazd wojowników ze Skandynawii nastąpił w roku 793, a jego celem była wyspa Lindisfarne u wybrzeży Anglii i znajdujący się tam klasztor. Norwegowie wyprawiali się na tereny obecnej Francji, Wysp Brytyjskich i Irlandii, ale dotarli też na Wyspy Owcze, Islandię i Grenlandię, dopłynęli nawet do Ameryki Północnej - ślady ich osad odkryto na wschodnim wybrzeżu Kanady.
z Królestwa Szwecji: Swionowie (Szwedzi, Waregowie, Goci). Szwedzi i Waregowie prowadzili swoje wyprawy w kierunku Zatoki Fińskiej i Ryskiej, Nowogrodu Wielkiego i Kijowa, aby dotrzeć do Morza Czarnego, a następnie do Bizancjum (jest to tzw. droga od Waregów do Greków). Wyprawiali się także przez Morze Kaspijskie do Iranu i Azji Środkowej. Goci zaatakowali południowe wybrzeża Bałtyku (ziemie pruskie i słowiańskie).
Źródło: Contentplus.sp. z o.o., licencja: CC BY-SA 3.0.
Polecenie 2
Wymień trzy społeczne i trzy kulturowe skutki wypraw Normanów w VIII‑XI wieku.