Zwróć uwagę na kierunki wypraw Normanów.

Do państw założonych przez wikingów należały: Normandia, Królestwo Obojga Sycylii (południowa Italia oraz Sycylia), wikingowie podbili też Brytanię.

Wikingowie najdalej dotarli do Królestwa Sycylii, Cesarstwa Bizantyńskiego, Królestwa Asturii oraz na Grenlandię.

Przypomnij sobie, kto najeżdżał Wyspy Brytyjskie, jakie były skutki tych najazdów oraz do jakiej grupy językowej należy jężyk angielski.

Legiony rzymskie opuściły Brytanię w 407 roku. Wkrótce wyspę najechały germańskie plemiona Anglów, Sasów i Jutów . Opanowali oni dużą część wyspy z wyjątkiem jej północnej części (Szkocji) oraz Walii i Kornwalii. W tych dwóch krainach przetrwały plemiona celtyckie, a Celtowie z terenów opanowanych przez Germanów udali się do Bretanii. W 597 r. miała miejsce chrystianizacja Anglosasów. Pod koniec VIII w. najazdy na Brytanię rozpoczęli Normanowie, w drugiej połowie IX w. opanowali znaczną część środkowej i wschodniej Brytanii. W tym czasie utrwaliła się dominacja Wesseksu, jego władca Alfred Wielki zjednoczył obszary niepodbite przez Normanów, dając tym samym początek Królestwu Anglii. Doszło również do zjednoczenia Szkocji. W latach 1014–1016 król Danii Kanut Wielki zdobył koronę angielską, potem władzę w Anglii objął Edward Wyznawca z dynastii anglosaskiej, pochodzącej od Alfreda Wielkiego. Po śmierci Edwarda oraz po zwycięstwie bitwy pod Hastings królem Anglii został Wilhelm Zdobywca, książę Normandii. Przez najazdy ludów germańskich języki celtyckie zostały zepchnięte na margines przez języki germańskie, które przekształciły się w język angielski, po zdobyciu władzy przez Wilhelma Zdobywcę wykształciła się nowa, normańska elita polityczna Anglii.

Przypomnij sobie, co zawierała Domesday Book”.

Księga służyła do naliczania podatków.

Czy chrystianizacja krajów skandynawskich miała miejsce po ich zjednoczeniu czy przed?

W drugiej połowie IX w. król Harald Pięknowłosy zjednoczył Normanów mieszkających na zachodzie Półwyspu Skandynawskiego i stworzył Norwegię. Jego przeciwnicy osiedlili się na Islandii. W 995 r. król Norwegii Olaf Tryggvason przyjął chrzest. W 1000 r. analogiczną decyzję podjął wiec Islandczyków. Około 900 r. król Gorm Stary zjednoczył Danię. Syn Gorma, Harald Sinozęby, został pokonany przez cesarza Ottona I i zmuszony do przyjęcia chrztu w 965 r. Królestwo duńskie przeżyło okres swej największej potęgi w XI wieku, za panowania Kanuta Wielkiego, który połączył w swoim ręku władanie nad Danią, Anglią oraz Norwegią.