Brytania

Pod koniec VIII w. najazdy na Brytanię rozpoczęli NormanowieNormanowieNormanowie duńscy. W drugiej połowie IX w. ich napór przybrał bardziej zorganizowaną formę, co doprowadziło do opanowania przez nich znacznej części środkowej i wschodniej Brytanii (obszar ten nosił nazwę Danelag).

RxgS7I0zGp8cd1
Mapa przedstawiająca wyprawy Normanów między IX a XI wiekiem. Opisz tereny, jakie dla Normanów były trudnodostępne.
Źródło: Krystian Chariza i zespół, licencja: CC BY-SA 3.0.

Podczas walk z wikingami utrwaliła się dominacja państwa zachodniosaskiego, czyli Wesseksu, który był jednym z siedmiu królestw germańskich. Jego władca, Alfred Wielki, zjednoczył obszary niepodbite przez Normanów, dając tym samym początek Królestwu Anglii. Obejmowało ono anglosaską część wyspy.

R1SU44LXIDEb6
Mapa Brytanii we wczesnym średniowieczu. Wymień królestwa należące do heptarchii anglosaskiej. Jak na przestrzeni wieków zmieniała się hegemonia poszczególnych królestw?
Źródło: Contentplus.sp. z o.o. na podstawie Stentor, licencja: CC BY-SA 3.0.

Zagrożenie skandynawskie doprowadziło również do zjednoczenia Szkocji: w połowie IX w. Kenneth Mac Alpin został królem miejscowego ludu PiktówPiktowiePiktów oraz osiadłych tu CeltówCeltowieCeltów z Irlandii, zwanych Szkotami lub Iroszkotami.

RD7CZOCpOQBRW
Kenneth Mac Alpin, pierwszy król Szkotów i Piktów (843‑63).
Oceń, czy strój władcy jest zgodny z realiami epoki.
Źródło: Jacob de Wet II (1641/1642–1697), ok. 1684-1686, olej na płótnie, Wikimedia Commons, domena publiczna.

Na przełomie X i XI w. napady normańskie na Brytanię zmieniły swój charakter. Władcy państw założonych przez Normanów zaczęli dążyć do opanowania Królestwa Anglii. W latach 1014–1016 król Danii Kanut Wielki zdobył koronę angielską i panował na wyspie do swojej śmierci w 1035 r. Po rychłym zgonie synów Kanuta władzę w Anglii objął Edward Wyznawca z dynastii anglosaskiej, pochodzącej od Alfreda Wielkiego.

R1O5nGF5MAJhX1
Karta z Domesday Book. Domesday Book to rejestr gruntowy z 1086 roku, sporządzony na żądanie Wilhelma Zdobywcy w podbitej przez niego Anglii. Księga zawierała spis posiadłości ziemskich, należących do króla oraz duchownych i świeckich feudałów. Podawała liczbę wasali każdego barona, rozmiary ich posiadłości, przybliżone dochody w gotówce, rodzaj gleby, liczbę chłopów, wysokość danin, powierzchnię lasów, pastwisk, liczbę młynów, bydła i przybliżone dochody z poszczególnych posiadłości. Według tych danych określono liczbę ludności Anglii w latach 80. XI wieku na ok. 1,1 mln ludzi.
Źródło: Wikipedia.org, domena publiczna.

Kiedy w 1066 r. król Anglii Edward umarł, wystąpiło aż trzech kandydatów do korony angielskiej: anglosaski możny Harold, król Norwegii Harald o przydomku Hardråde – „surowy władca”, oraz książę Normandii Wilhelm Bastard. Harold pokonał Haralda, a następnie 14 października 1066 r. w bitwie pod Hastings sam uległ Wilhelmowi, który – zwany odtąd Zdobywcą – został królem Anglii. Normański władca wprowadził na wyspie rządy silnej ręki. Kazał sporządzić Domesday Book – księgę zawierającą spis stanu majątkowego angielskich poddanych Wilhelma i służącą jako instrument do naliczania podatków. Za panowania Wilhelma Zdobywcy i jego synów AnglosasiAnglosasiAnglosasi zostali odsunięci w cień, wykształciła się zaś nowa, normańska elita polityczna Anglii.

Ciekawostka

Tkanina z Bayeux jest zabytkiem niezwykłym. Na tym pasie płótna o szerokości pół metra i długości ponad 70 metrów wyhaftowano czyny Wilhelma Zdobywcy i jego przyrodniego brata, Odona, biskupa Bayeux w Normandii. Tkanina powstała na przełomie XI i XII w., prawdopodobnie właśnie na zamówienie Odona, i służyła jako ozdoba jego katedry.

Skandynawia

W drugiej połowie IX w. król Harald Pięknowłosy zjednoczył Normanów mieszkających na zachodzie Półwyspu Skandynawskiego i stworzył Norwegię. Jego przeciwnicy musieli opuścić ojczyznę – osiedlili się na Islandii. W 995 r. król Norwegii Olaf Tryggvason przyjął chrzest. W 1000 r. analogiczną decyzję podjął wiec Islandczyków.

Około 900 r. król Gorm Stary zjednoczył Danię. Duńczycy zaczęli podejmować najazdy na ziemie wschodnich Franków. Syn Gorma, Harald Sinozęby, został pokonany przez cesarza Ottona I i zmuszony do przyjęcia chrztu w 965 roku. Wczesnośredniowieczne królestwo duńskie przeżyło okres swej największej potęgi za panowania Kanuta Wielkiego, który połączył w swoim ręku władanie nad Danią, Anglią oraz Norwegią. Jedność trzech królestw nie przetrwała jednak śmierci Kanuta w 1035 roku.

R10550puJGchr
Kanut Wielki (966/967–1035), od 1016 r. król Anglii, od 1018 r. król Danii, a od 1028 r. – Norwegii; przedstawiony wraz z żona Emmą, ofiaruje drogocenny krzyż Chrystusowi, Marii i św. Piotrowi; rycina z manuskryptu anglosaskiego z 1030 r.
Jak myślisz, w jakim celu powstała powyższa ilustracja?
Źródło: Wikimedia Commons, domena publiczna.

W IX w. na południu środkowej części Półwyspu Skandynawskiego ważnym ośrodkiem politycznym była Uppsala, stare centrum kultu pogańskiego. W X w. król Eryk Zwycięski stworzył Królestwo Szwecji, a jego syn Olaf Skötkonung, cioteczny brat Bolesława Chrobrego panujący w latach 995–1022, wprowadził chrześcijaństwo.

Ciekawostka

Skandynawowie – najeźdźcy o wielu imionach

Rc0frFGhHv03f1
Goście zza morza.
Źródło: Nicholas Roerich (1874–1947), 1901, Wikimedia Commons, domena publiczna.

Germańskie plemiona Skandynawii, które w IX–XI w. stworzyły cztery istniejące do dzisiaj państwa: Norwegię, Danię, Szwecję i Islandię, już wcześniej znane były ludom rozmaitych części Europy. W Europie Zachodniej nazywano ich Normanami, czyli ludźmi północy. Najeźdźców określano także mianem wikingów (staroskandynawskie víkingr) pochodzącym przypuszczalnie od staronordyjskiego słowa vik – odnoga morska, zatoka. Wikingowie byli szczególnie związani z żeglowaniem i stąd zapewne wzięło się określenie „ludzie zatok”. Wreszcie trzecia nazwa Skandynawów – Waregowie – funkcjonowała na Rusi. Wywodzi się ona być może ze staronordyjskiego słowa váringr lub vaeringr, oznaczającego człowieka obcego, wchodzącego w skład zaprzysiężonego oddziału wojskowego.

R1bDsgaADZXLo
Nagranie filmowe dotyczące Skandynawii.
Polecenie 1

W jaki sposób religia chrześcijańska została wprowadzona w poszczególnych krajach Skandynawii?

RZECkAXrh0qbU
Wymyśl pytanie na kartkówkę związane z tematem materiału.

Słownik

Normanowie
Normanowie

(fr. Normans/Normanz, starofrankoński Northman, staronordycki Norðmaðr, łac. Normannus człowiek północy, wiking) ogólna nazwa nadana w zachodniej Europie Skandynawom podejmującym od końca VIII do XI w. dalekosiężne wyprawy o charakterze rabunkowym, handlowym, osadniczym i zdobywczym

Piktowie
Piktowie

(łac. Picti) lud mieszkający w starożytności i wczesnym średniowieczu na obszarze dzisiejszej Szkocji

Celtowie
Celtowie

grupa ludów indoeuropejskich wydzielona na podstawie kryteriów językowych; za kolebkę przyszłych Celtów uważa się region kurhanów w południowych Niemczech, między Lasem Czeskim a Renem

Anglosasi
Anglosasi

łączne określenie ludów germańskich, które V–VI w. zajęły większość ziem byłej rzymskiej Brytanii, a także społeczeństwa wykształconego w wyniku tego podboju

Słowa kluczowe

Kanut Wielki, Wilhelm Zdobywca, bitwa pod Hastings, Brytania, Skandynawia, Normanowie, Europa wczesnego średniowiecza

Bibliografia

M. Morris, Podbój normański, Wydawnictwo Astra, 2016.

A. R. Brown, Historia Normanów, Marabut, 1996.

N. J. Higham, Podbój Anglii przez Normanów, 2001.

J. Soszyński, Hastings 1066, Wydawnictwo Bellona, 2003.