Mapa przedstawia Azję w dziewiętnastym wieku. Obszar wpływów brytyjskich obejmował Afganistan. Obszar wpływów Syjam. Obszar wpływów rosyjskich obejmował Mongolię Zewnętrzną. Obszar wpływów japońskich obejmował część Chin na północny wschód od Pekinu. Obszar objęty powstaniem tajpingów to południowo wschodnia część Chin koło Szanghaju. Obszar objęty powstaniem bokserów to północno wschodnia część Chin obejmująca Pekin. Ośrodki wydobycia cyny znajdowały się na południu Chin. Ośrodki wydobycia miedzi to Orenburg, Jekaterynburg, na Filipinach. Ośrodki wydobycia ropy to południowo zachodnia Rosja. Ośrodki wydobycia srebra to Czyta w Rosji, Filipiny i Turkiestan. Ośrodki wydobycia węgla to Tomsk w Rosji, Sachalin, wschodnie Chiny. Ośrodki wydobycia żelaza to południowa Rosja, wschodnie Chiny. Ośrodki wydobycia złota to Filipiny. Ośrodki upraw herbaty to wschodnie i południowe Chiny. Ośrodki upraw jedwabiu to wschodnie Chiny. Ośrodki upraw plam to Indonezja, Malezja. Ośrodki upraw przypraw to wyspa Jawa i Celebes. Ośrodki upraw ryżu to Kambodża, Wietnam, wschodnie Chiny. Obszar objęty powstaniem tajpingów. Powstanie wybuchło w roku 1951 i trwało do 1864. Miało ono charakter ludowy, co oznacza, że głównie brali w nim udział chłopi, buntujący się przeciwko uciskowi feudalnemu. Przyczyną wystąpień były wysokie podatki oraz upadek rodzimej wytwórczości na skutek zwiększenia się obrotów w handlu z Wielką Brytanią po wojnie opiumowej. Powstanie ogarnęło prawie całe centralne Chiny. W 1851 r. zostało proklamowane utworzenie Niebiańskiego Królestwa Wielkiego Pokoju, opartego na idei powszechnej równości i braterstwa oraz na elementach chrześcijaństwa i konfucjanizmu. Tajpingowie utworzyli scentralizowane państwo, w którym zniesiono własność wielkich feudałów, podział na klasy społeczne, zakazano m.in. hazardu, handlu opium i prostytucji. Powstanie zostało krwawo stłumione (20 mln ofiar) przez oddziały cesarskie i popierających ich Europejczyków. Ilustracja przedstawia pieczęć powstańców. W środkowej części jest napis w języku chińskim o kolorze czerwonym. Wokół jest obwódka ozdobiona naturalnymi motywami. Ilustracja przedstawia pieczęć powstańców. W środkowej części jest napis w języku chińskim o kolorze czerwonym. Wokół jest obwódka ozdobiona naturalnymi motywami.
Źródło: Wikimedia Commons, licencja: domena publiczna. Ilustracja przedstawia przywódcę powstańców. Ma on wysoką czapkę zawiązaną pod szyją. Ma na sobie szatę z kwiatowym motywem. _{Hong Xiuquan, przywódca powstańców.
Źródło: Wikimedia Commons, licencja: domena publiczna.} Obszar objęty powstaniem bokserów. W 1899 r. wybuchło powstanie bokserów (nazwa pochodziła od tajnego stowarzyszenia „Pięść w imię sprawiedliwości i pokoju”). Powstańcy wystąpili przeciwko nieudolnym rządom cesarzowej Cixi i urzędnikom z Pekinu oraz wzrastającym wpływom cudzoziemców, w tym misjonarzy. Oliwy do ognia dolały klęski żywiołowe, które w tym czasie nawiedziły Chiny, powodując głód i śmierć wielu milionów ludzi. Powstanie zostało szybko stłumione przez wojska ośmiu mocarstw: Japonii, Rosji, Wielkiej Brytanii, Niemiec, Japonii, Francji, USA, Włoch i Austro-Węgier. W 1901 r. podpisano protokół końcowy, na mocy którego Chiny w ciągu 39 lat miały zapłacić kontrybucję, zakazano także importu do Chin broni, zniszczono twierdze, obsadzono Pekin 20-tysięcznym korpusem. Do Chin napłynęli cudzoziemcy, a samo państwo popadło w zależność od mocarstw zachodnich. Zdjęcie przedstawia żołnierzy. Mają oni na głowie czarne turbany, czarne kurtki z paskiem w pasie. Na plecach mają broń. _{Żołnierze biorący udział w powstaniu po stronie bokserów.
Źródło: Wikimedia Commons, licencja: domena publiczna.} Zdjęcie przedstawia wojska japońskie i brytyjskie. Z lewej strony są biegnące wojska brytyjskie a z prawej japońskie. Biegną na mury i żołnierzy chińskich. _{Wojska japońskie i brytyjskie wkraczają do Pekinu.
Źródło: Wikimedia Commons, licencja: domena publiczna.}