Mapa przedstawia zjednoczenie Włoch od 1859 do 1870 roku. Królestwo Sardynii zajmowało obszar Piemontu, Sabaudii i Sardynii. W 1859 roku podczas wojny z Austrią wojska Francuskie wraz z oddziałami Sardynii wkroczyły do Turynu, Mediolanu i dotarły Az pod Solferino. W 1859 po wygranej wojnie z Austrią, Lombardia została przyłączona do Królestwa Sardynii. W 1860 roku Sardyńska Sabaudia oraz obszar wokół Monako został przyłączony do Francji. W 1860 roku do Królestwa Sardynii został przyłączony region Wenecji. W 1861 roku Królestwo Sardynii stało się Królestwem Włoch W 1866 roku do Królestwa Włoch przyłączono Księstwo Parmy, Księstwo Modeny, Wielkie Księstwo Toskanii, północną część Państwa Kościelnego oraz Królestwo Obojga Sycylii. W 1870 roku do Królestwa Włoch przyłączono południową część Państwa Kościelnego. W 1871 roku Rzym stał się stolicą Królestwa Włoch. Tereny przyłączone do Królestwa Sardynii w:

1859 r.: Gdy Austria wypowiada wojnę Piemontowi, z pomocą militarną przychodzi mu Francja. Armia austriacka ponosi klęski w bitwach pod Magentą i Solferino. Dochodzi do zjednoczenia północnych i środkowych Włoch.

1860 r.: W maju 1860 r. wyprawa tysiąca (nazywana też wyprawą „czerwonych koszul”) na czele z Giuseppe Garibaldim wyrusza na podbój Sycylii i południowej części kontynentu. W tym roku dochodzi do podporządkowania Królestwa Neapolu oraz zajęcia Państwa Kościelnego.

1866 r.: W 1861 r. dochodzi do utworzenia Królestwa Włoch, a jego królem zostaje Wiktor Emanuel II. Pięć lat później wybucha wojna prusko-austriacka. Włochy dołączają do niej po stronie Prus. Gdy Austria ponosi w tej wojnie klęskę, Wenecja zostaje włączona do Włoch.

1870 r.: Gdy w lipcu 1870 r. wybucha wojna francusko-pruska, znajdujący się w Rzymie francuski garnizon zostaje odwołany do kraju, a w mieście wybuchają prowłoskie demonstracje. Król Wiktor Emanuel II próbuje porozumieć się z papieżem Piusem IX, ale ten ostatni odrzuca królewskie propozycje. We wrześniu 1870 r. włoskie wojska wkraczają do Państwa Kościelnego i zdobywają Rzym, który 26 stycznia 1871 r. oficjalnie zostaje ogłoszony stolicą zjednoczonych Włoch. Państwo Kościelne zostaje zlikwidowane, papież otrzymuje na swoją siedzibę wydzieloną część Rzymu i ogłasza się „więźniem Watykanu”. Ten spór między Zjednoczonym Królestwem Włoch a Stolicą Apostolską - tzw. kwestię rzymską - zakończy dopiero podpisanie w 1929 r. traktatów laterańskich między faszystowskimi Włochami a papiestwem.