Mapa przedstawia wojnę w Korei w latach 1950 – 1950. Na mapie widoczny jest półwysep koreański. W północnej części znajduje się Koreańska Republika Ludowo-Demokratyczna. W południowej części Republika Korei. Półwysep koreański otaczają wody, od zachodu Morze Żółte, od wschodu Morze Japońskie. Od południa półwyspu koreańskiego znajduje się Cieśnina Koreańska, która oddziela Koreę od Japonii. Granica wzdłuż trzydziestego ósmego równoleżnika a od 1948 roku przebiega między miastami Gaesong Koreańskiej Republiki Ludowo-Demokratycznej a miastem Panmundżom Republiki Korei. Działania Wojsk północnokoreańskich od 25 czerwca 1950 roku kierowały się pod miasto Seul, Pyengtaek, dalej w kierunku miast Daejon. Wojska północnokoreańskie utworzyły linie frontu 14 września 1950 roku w linii miast Masan, Daegu i Pohang. To miasta na południowym wschodzie Republiki Korei. Linia frontu 25 października 1950 roku przebiegała na południu Korei Północnej przez miasta Chongu oraz Chosan. Linia frontu 15 stycznia 1951 roku przebiegała przez centralne tereny Republiki Korei przez miasta Pyengtaek i Chungju. Działania wojsk ONZ i południowokoreańskich po 15 stycznia 1951 roku miały miejsce w kierunku od linii frontu do granicy wzdłuż 38 równoleżnika. Tam też ustanowiono rozejm w Panmundżom 29 lipca 1953 roku i ustalono przebieg linii demarkacyjnej. Ważne bitwy miały miejsce pod Seulem, Tedzon, Inczhon i Yalu Jiang. Opisy bitew: Seul. 28 czerwca 1950 r.
Stroną atakującą były oddziały Korei Północnej, które zaatakowały miasto, wykorzystując czołgi T-34. Nieposiadający broni przeciwpancernej żołnierze Korei Południowej musieli się wycofać. Podczas odwrotu dowództwo podjęło pochopną decyzję o wysadzeniu mostu na rzece Han, w wyniku czego duża liczba żołnierzy południowokoreańskich dostała się do niewoli. Tedzon. 7–20 lipca 1950
Tedzon było ważnym węzłem komunikacyjnym, bronionym przez połączone siły Korei Południowej i amerykańskiej 24 Dywizji Piechoty. Bitwa pod Tedzon zakończyła się zwycięstwem oddziałów północnokoreańskich, w wyniku którego amerykańska 24 DP została rozbita, a jej dowódca gen. Dean zginął. Była to najcięższa porażka oddziałów amerykańskich w tej fazie wojny. Inczhon. 15–19 września 1950
15 września flota sił ONZ dotarła do Inczhon. Pod osłoną ognia artyleryjskiego z krążowników i niszczycieli oraz przy wsparciu lotnictwa bombardującego pozycje oddziałów północnokoreańskich amerykańska piechota morska przeprowadziła udany desant. Jeszcze tego samego dnia oddziały ONZ dotarły do Inczhon. Do walk włączyły się oddziały południowokoreańskie, a amerykański desant lotniczy opanował lotnisko Kimpo, co przyspieszyło opanowanie Inczhon. Yalu Jiang. 2. połowa listopada 1950 r.
Bitwa stoczona pomiędzy chińską 13 Grupą Armii a amerykańską 8 Armią i siłami Korei Południowej na południe od rzeki Yalu Jiang. Wojska chińskie zagrodziły drogę maszerującym na północ oddziałom MacArthura i wciągnęły je w pułapkę. W wyniku tego II Korpus południowokoreański został rozbity, a część sił amerykańskich została okrążona. Oddziały chińskie dążyły do całkowitego okrążenia 8 Armii, której główne siły zdołały się jednak wycofać dzięki przewadze technicznej.