Ilustracja przedstawia mapę Ameryki Łacińskiej w epoce kolonizacji. Środkową i dolną cześć mapy zajmuje Ameryka Południowa, natomiast górną część Ameryka Środkowa. Po lewej stronie jest Ocean Spokojny, po prawej Ocean Atlantycki. Państwo Majów do 10 wieku znajdowało się w Ameryce Środkowej w rejonach miejscowości Uxmal oraz Chichen Itza. Państwo Azteków było na terenach Ameryki Środkowej w okolicach Meksyku. Państwo Inków znajdowało się w zachodniej granicy Ameryki Południowej, przebiegało wzdłuż miast Lima, Machu Picchu, Cuzco i Potosi. Misja jezuicka wśród ludu Guarani miała miejsce w południowej części Ameryki Południowej w rejonie Asunción. Strefa portugalska według traktatu w Tordeillas w 1494 roku była na wschodzie Ameryki Południowej obok Mines Gerais. Trasa wyprawy Hernána Cortésa do Meksyku w 1519-1521 roku przebiegała od wyspy Kuba do Meksyku przez Zatokę Meksykańską. Trasa wyprawy Frencisca Pizzara do Peru w 1531-1533 roku przebiegała wzdłuż zachodniej granicy Ameryki Południowej. Złoża kruszców znajdowały się obok Meksyku w Ameryce Środkowej oraz na zachodzie Ameryki Południowej obok Potosi. Szlak złotej floty hiszpańskiej prowadził od Oceanu Atlantyckiego w stronę Ameryki Środkowej, gdzie rozgałęział się w trzy strony. Pierwszy wiódł do Ameryki Południowej wzdłuż zachodniej granicy w stronę południową i z powrotem. Druga trasa przebiegała przez Morze Karaibskie, wyspę Kubę w stronę wschodu, aż do Oceanu Atlantyckiego, a ostatnia przebiegała przez Morze Karaibskie przez Zatokę Meksykańską i jak wszystkie inne szlaki złotej floty hiszpańskiej zmierzała w stronę Oceanu Atlantyckiego.