Mapa przedstawia Polskę podczas wielkiego najazdu mongolskiego w 1241 roku. Na mapie oznaczono ziemie Henryków śląskich. Ziemię odziedziczone przez Henryka Pierwszego Brodatego w 1201 roku księstwo Wrocławskie z miastami Lubusz, Krosno, Głogów, Wrocław, Nysa. Ziemię opanowane w latach 1232 – 1234 to ziemia krakowska z miastami Skała, Kraków, Danków dalej Kalisz i Wielkopolska. Ziemię uzależnione w latach 1230 – 1239 to ziemia Sandomierska Z miastami Chmielnik, Wiślica, Tursko, Sandomierz, Lublin oraz Księstwo Opolsko-Raciborskie Z miastami Opole, Racibórz, Cieszyn. Ziemie we władaniu czasowym tą ziemię Księstwa Halicko-Włodzimierskiego z miastem Przemyśl i Brześć. Ziemię opanowane przez Henryka Pobożnego wy 1239 roku tą ziemie północnej Wielkopolski Z miastami Gniezno i Ujście oraz zachodni fragment Księstwa Wrocławskiego z miastem Żagań. Granica państwa Henryków śląskich przebiegała przez Wielkopolskę, Ziemię Sieradzką, Ziemię Sandomierską, Księstwo Halicko-Włodzimierskie i Królestwo Węgierskie. Ziemia Konrada Mazowieckiego odziedziczone w tysiąc dwieście drugim roku to Mazowsze, z miastami Suwałki, Wizna, Drohiczyn, Ziemia Dobrzyńską z miastami Płock, Dobrzyń, Brześć. Ziemię przyłączone w latach 1229 – 1239 to Ziemia Łęczycka oraz Ziemia Sieradzka. Pomorze Gdańskie od 1227 roku niezależne od Piastów z miastami Gdańsk, Malbork, Kwidzyn. Ziemię Władysława Odonica w 1239 roku obejmowały północną cześć Wielkopolski z miastem Nakło. Na mapie oznaczono ważniejsze bitwy. Miały one miejsce pod Legnica w 1241 roku, pod Żarnowem w 1228 roku, pod Skałą 1228 roku. Ważniejsze traktaty, które podpisaną na ziemi Łęczyckiej w 1228 roku pod Żarnowem. Przywileje rycerskie oznaczono na mapie pod Kaliszem w 1228 roku. Na mapie oznaczono również kierunki najazdów i działań Mongołów w 1241 roku. Wojska ruszyły pod miasto Włodzimierz w Księstwie Halicko-Włodzimierskim. To miała miejsce koncentracja wojsk mongolskich przed wyprawą na ziemie polskie. Dalej Wojska ruszyły pod Lublin następnie pod Sandomierz następnie ruszyły w trzech kierunkach. Po pierwsze na Tursko, gdzie odbyła się w 1241 roku bitwa. Po drugie na Wiślicę, dalej na Kraków, gdzie odbyła się bitwa w 1228 roku. Dalej pod Skałę i Racibórz. Stamtąd Wojska ruszyły na Opole gdzie w 1241 roku miała miejsce bitwa. Z Opola wojska ruszyły na Wrocław, dalej pod Legnica gniew 1241 roku miała miejsce bitwa. Spod Legnicy wojska ruszyły na Nysę, a stamtąd poza granice Polski, Do Królestwa Czeskiego pod miasta Ołomuniec i Brno. Z Królestwa Czeskiego wojska ruszyły do Królestwa Węgierskiego. Drugi kierunek wojsk mongolskich, które ruszyły spod Sandomierza to chmielnik, gdzie w 1241 roku odbyła się bitwa. Stamtąd wojska dołączyły do wojsk, które obrały pierwszy kierunek najazdu pod Skałą. Trzeci kierunek jaki obrały Wojska mongolskie spod Sandomierza to Mięczybórz, tu miała miejsce bitwa w 1228 roku. Dalej Wojska ruszyły do Łęczycy, Konina, Lądu, Wrocławia. Na mapie oznaczono również kierunki podbojów krzyżackich. Miały one miejsce na terenach Pomorza Gdańskiego, które od 1227 roku było niezależne od Piastów. Podboje krzyżackie rozpoczęły się z miasta Kwidzyn na Elbląg i z Torunia na Kwidzyn. Państwo Zakonu Krzyżackiego w razy z ziemią Chełmińską znajdują się na północnych terenach Polski. Na mapie oznaczono również Marchię Brandenburską, graniczy ona z Pomorzem Zachodnim. Tereny Pomorza Zachodniego stanowiły lenna brandenburskie.