Dopasuj definicje do pojęć.

Jest wynikiem antagonistycznych sił działających w świecie dramatu. Angażuje on co najmniej dwie postacie i dotyczy ich różnych wizji świata lub postaw wobec jakiejś sytuacji., Pojawia się, kiedy bohater myli się całkowicie w ocenie swojej sytuacji i zmierza ku zgubie, wierząc, że działa dla swego dobra., Słowo greckie oznaczające zgubną dla bohatera zuchwałość i pychę, które popychają go – mimo przestróg – do obrazy bogów i prowokują ich zemstę, a jego zgubę. Jest to cecha działań bohatera tragicznego, gotowego zawsze przyjąć wyzwanie losu., Jest naśladowaniem lub przedstawieniem jakiejś rzeczy czy przedmiotu. Początkowo termin ten oznaczał naśladowanie czegoś przez człowieka za pomocą ruchów ciała lub mowy, przy czym przedmiotem naśladowania mogła być jakaś rzecz, idea, heros czy bóg., W tragedii greckiej fałszywe rozpoznanie i ocena sytuacji przez bohatera obciążanego winą tragiczną i prowadzące do katastrofy. Bohater „nie popada w nieszczęście przez swą podłość i nikczemność, lecz ze względu na jakieś zbłądzenie” (Arystoteles <cite>Poetyka</cite>)., Należy wyraźnie odróżnić od siebie kilka znaczeń: a) jako właściwość gatunkowa tragedii, b) jako kategoria estetyczna, pojawiająca się w różnych formach artystycznych, c) jako kategoria antropologiczna i filozoficzna, określająca pewne aspekty egzystencji ludzkiej. Występują rozumienie tego pojęcia jako najistotniejsza cecha tragedii (Arystoteles)., Kategoria określała współzależność, która powinna zachodzić między szeroko rozumianym stylem (formami wyrażania) utworu a jego tematyką.