Obraz interaktywny przedstawia wnętrze kaplicy ozdobionej filarami. Pośrodku na kamiennym podeście stoi kobieca postać. Jest to Matka Boża. Ubrana jest w obszerne szaty. Ma okrytą głowę. Wokół stoją w dramatycznych pozach liczne postaci. Matka Boża trzyma ręce na wysokości piersi. Na Jej głowę opada smuga światła. Opis punktów znajdujących się na ilustracji: 1. Tytuł wiersza Łacińskie veni (przyjdź), Creator Spiritus (Duch Stwórca), nawiązanie do tradycji hymnów średniowiecznych w liturgii katolickiej, śpiewanych na uroczystość Zesłania Ducha Świętego., 2. U Miłosza: „Przyjdź, Duchu Święty, zginając (...) trawy, ukazując się (...) nad głową językiem płomienia”,
w Dziejach Apostolskich: „z nieba szum, jakoby przypadającego wiatru (...) i ukazały im się języki na kształt ognia”;
wpisane w biblijny obraz objawienie Ducha Świętego: „zginając (albo nie zginając) trawy, ukazując się (albo nie) nad głową językiem płomienia”, może sugerować pragnienie podmiotu lirycznego, by znakowa manifestacja Ducha Świętego dokonała się w jakikolwiek sposób (zgodny, bądź nie, z biblijnym przekazem)., 3. Wiatr (u Miłosza – zginanie trawy można kojarzyć z wiatrem)., 4. Języki ognia w opisie biblijnym znak obecności Ducha Świętego dotyka „ich”, „ukazały się im (...) języki na kształt ognia”, u Miłosza – objawienie ma dotyczyć jednostkowego podmiotu lirycznego, któremu ma się ukazać jeden „język ognia”., 5. W porównaniu z architekstem biblijnym – przeniesienie objawienia w czasie i przestrzeni.
W Biblii: „dom, kędy siedzieli”,
u Miłosza: wielkie przestrzenie, „w dolinie orzechowych gajów”, w okolicach „Sierra Nevada”, w czasie „sianokosów” lub „kiedy śniegi”...,, 6. Dopowiedzenie owego pragnienia podmiotu lirycznego, by znakowa manifestacja Ducha Świętego dokonała się w jakikolwiek sposób w słowach „Jestem człowiek tylko, więc potrzebuję widzialnych znaków”, wskazuje na emocjonalne zabarwienie prośby.