Opis alternatywny dotyczy planszy interaktywnej z trzynastoma narzędziami ręcznymi używanymi w kuźni. Po kliknięciu w każdy numerek pojawia się powiększenie przedmiotu odpowiadającego mu oraz opis i nagranie dźwiękowe tożsame z treścią na planszy oraz opisem alternatywnym.
Numer jeden to kowadła. W tej części wymienione są cztery typy kowadeł. Kowadło jednorożne. Ma dwa otwory: kwadratowy, służący do mocowania narzędzi z trzpieniem, oraz okrągły, służący do przebijania materiału. Okrągłe rogi kowadeł mają postać smukłych stożków. Pomiędzy rogiem a bitnią umieszczony jest niewielki próg, który służy między innymi do wstępnego zaginania materiału. Tylną część kowadła ukształtowano w sposób, który ułatwia wybijanie narzędzi z trzpieniem a także obróbkę materiałów, które zakończono wolutą. Kowadło dwurożne. Rogi okrągłe kowadła mają formę smukłych stożków, w których przesunięto oś symetrii. Z przodu bitni zrobiony został otwór do mocowania narzędzi z trzpieniem kwadratowym. W tylnej części bitnia kowadła zamknięta jest rogiem ostrosłupowym. Dzięki temu powierzchnia robocza się wydłuża, co przydaje się np. w przypadku obróbki dłuższych elementów. W tej części kowadła zrobiono również dwa otwory okrągłe, które mają różną średnicę. Kowadło wyposażono także w stopkę, która służy do spęczania dłuższych prętów; znajduje się ona w dolnej części korpusu. Dwuróg kowalski. Posiada on dwa rogi: jeden z nich ma kształt stożka, drugi jest ostrosłupowy. W podstawie dwurogu zamieszczony został stożkowy trzpień mający kwadratowy przekrój; mocuje się go w otworze dziurownicy kowalskiej lub w drewnianym pniu. Tego typu kowadła używane są w lżejszych pracach kowalskich, w których niezbędna jest precyzja. Kowadło bezrożne mające kształt walca. W jego podstawie zamieszczona została stopka służąca do spęczania materiału. Korpus kowadła jest frezowany od spodu; kowadło całą swoją powierzchnią przystaje do podłoża, a to pozwala na dobre pochłanianie energii uderzeń oraz tłumienie hałasu, który powstaje w trakcie kucia. Kowadła te znajdą zastosowanie w różnych warsztatach mechanicznych.
Numer dwa - kleszcze. Wymienione jest 9 rodzajów kleszczy. Kleszcze do blachy. Ich przeznaczeniem jest chwytanie blach, płaskowników, ceowników, teowników, dwuteowników. Kleszcze szpiczaste to narzędzie służące do przytrzymywania płaskich oraz niewielkich przedmiotów. W wewnętrznej części szczypiec powinny być wyfrezowane wgłębienia, których zadaniem jest zapobieganie wyślizgiwaniu się przedmiotów. Szczypce wklęsłe kwadratowe ukształtowano odpowiednio do konturu chwytanego przedmiotu. Ich zadanie to przytrzymywanie przedmiotów mających kształt kwadratu. Dzięki nim przedmioty nie obracają się, nie wyślizgują i nie przemieszczają się. Kleszcze wklęsłe kwadratowe. Ich zadaniem jest chwytanie prętów kwadratowych oraz okrągłych. Kleszcze wklęsłe okrągłe typu drugiego służą do chwytania prętów okrągłych od czoła i z boku szczęki. Kleszcze wklęsłe okrągłe służą do chwytania prętów okrągłych. Szczypce kabłąkowe służą do chwytania płaskowników, blachy oraz niewielkiej wielkości prętów kwadratowych. Szczypce kabłąkowe służą do chwytania płaskowników, blachy a także małych prętów kwadratowych. Szczypce płaskie służą do chwytania płaskowników a także blachy. Nie mają nacięć od wewnętrznej strony szczęk.
Numer trzy to młotki. Wymienionych jest dziewięć rodzajów młotków. Młot dwuręczny typu angielskiego waży około trzech i pół kilograma. Jego przeznaczeniem jest pobijanie narzędzi takich jak np. przecinaki, przebijaki itp. Służy również do fakturowania grubszych odkuwek. Młotek jednoręczny angielski waży w zakresie od pół do półtorej kilograma. Młotki tego rodzaju są odmianą młotków gałkowych; wyróżniają się tym, że posiadają dwa obuchy okrągłe: płaski i wypukły. Młotek jednoręczny dwurombowy waży półtorej kilograma. Młotek przeznaczony do fakturowania; z obu stron posiada zaokrąglone romby. Trzonek ustawiony został pod kątem czterdziestu pięciu stopni względem korpusu młotka. Młotek jednoręczny gałkowy. Młotki tego typu mogą mieć trzy wagi: jeden kilogram, półtorej kilograma i dwa kilogramy. Polecane są przede wszystkim osobom, które zawodowo zajmują się kowalstwem artystycznym. Młotek ma dwa obuchy: płaski mający kształt zbliżony do kwadratu i wypukły mający kształt okrągły. Młotek jednoręczny kulisty dwustronny. Młotki tego rodzaju mogą mieć następujące wagi: dwieście pięćdziesiąt gram, trzysta siedemdziesiąt pięć gram oraz pół kilograma. Przeznaczeniem młotków jest fakturowanie powierzchni stali. Mogą być również przydatne w podkuwnictwie – posłużą do kucia noska w podkowie. Młotek jednoręczny podłużny typu pierwszego. Młotki tego typu występują w trzech wagach jeden kilogram, półtorej kilograma i dwa kilogramy. Są to młotki kowalskie o rombie, który znajduje się w osi trzonka. Młotek jednoręczny szwedzki. Młotki te produkowane są w pięciu wagach: pół kilograma, siedemset pięćdziesiąt gram, jeden kilogram, jeden i dwadzieścia pięć setnych kilograma oraz półtorej kilograma. Mają one wydzielony obuch oraz romb. Młotek precyzyjny typu pierwszego. Młotki tego typu mają wagę pół kilograma. Przydadzą się przy wykańczaniu detali. Mają dwa obuchy okrągłe: krótki, płaski oraz wydłużony, wypukły. Młotek precyzyjny typu piątego. Młotek o wadze pół kilograma, niski można wykorzystać między innymi do wykańczania powierzchni odkuwek. Posiada dwa obuchy płaskie: jeden mający kształt okrągły oraz drugi mający kształt kwadratowy.
Numer cztery to podstawki. Wymienionych jest 5 rodzajów podstawek. Podstawka kwadratowa służąca do kucia wykańczającego prętów mających przekrój kwadratowy lub okrągły, z trzpieniem do mocowania w kowadle. Podstawka okrągła wykorzystywana jest do robienia zagięć i wyżłobień w metalu. Podstawka kulista. Ma sferyczną powierzchnię roboczą; przeznaczona jest do mocowania w otworze kwadratowym kowadła. Podstawka kulista do wyoblania blachy może być wykorzystywana w płatnerstwie a także w tradycyjnym kowalstwie artystycznym. Podstawka walcowa służąca do zaginania materiału po łuku o małym promieniu. Może mieć też zastosowanie do wyoblania podłużnego oraz do odsadzania materiału. Podstawka wklęsło‑podłużna. Postawka, która służy do wklęsłego formowania płaskowników, może mieć także zastosowanie w przypadku zaginania materiału po łuku.
Numer pięć - rożki. Wymienione są trzy rodzaje rożków. Rożek płaski. Dzięki niemu wykonuje się woluty oraz gnie drobne odkuwki pod dowolnym kątem. Rożek kowalski typu trzeciego. Jest lekko zakrzywiony w połowie długości; przeznaczony jest do wykańczania kutych detali. Rożek kowalski typu pierwszego. Ma smukły kształt, służący do precyzyjnego zaginania materiału po niewielkim promieniu.
Numer sześć - widełki. Wymienione dwa rodzaje. Widełki kowalskie. Część robocza widełek zbudowana jest z dwóch elementów: jednego mającego przekrój prostokątny, drugiego mającego przekrój okrągły. Przeznaczeniem widełek jest wyginanie różnego rodzaju prętów oraz płaskowników; posiadają one trzpień, który jest mocowany w otworze kwadratowym kowadła. Widełki uniwersalne. Służą do wyginania prętów i płaskowników o niewielkiej szerokości.
Numer siedem - Przebijaki. Przebijak do klamek. Służy do wykonywania otworów kwadratowych w kutych klamkach. Przebijak kwadratowy typu trzeciego. To inaczej punktak kowalski mający przekrój kwadratowy, zakończony ostrosłupowym szpicem. Punktak może być wykorzystywany do zaznaczania miejsc pod przyszłe otwory kwadratowe, a także do zdobienia odkuwek z użyciem techniki stempelkowej. Przebijak kwadratowy typu drugiego. Zadaniem tych przebijaków jest wybijanie otworów w zakresie od od dziesięciu milimetrów. Przebijak okrągły. Jego zadaniem jest ostateczne kalibrowanie przebitego otworu. Występuje w średnicach dwanaście, czternaście, szesnaście, osiemnaście, dwadzieścia i dwadzieścia dwa milimetry. Przebijak prostokątny typu pierwszego. Przebijak kowalski o ostrych krawędziach, który służy do wykonywania otworów o prostokątnym kształcie. Przebijak prostokątny typu drugiego. Przebijaki prostokątne mające zaokrąglone krawędzie. Przebijaki są wykorzystywane do wykonywania otworów w narzędziach kowalskich do pobijania. Przebijak przelotowy kwadratowy. Występują takie o wymiarach: dwanaście na dwanaście milimetrów, czternaście na czternaście milimetrów, szesnaście na szesnaście milimetrów, osiemnaście na osiemnaście milimetrów, dwadzieścia na dwadzieścia milimetrów oraz dwadzieścia dwa na dwadzieścia dwa milimetry. Służą do ostatecznego kalibrowania przebitego otworu.
Numer osiem - gwoździownice. Gwoździownica z otworami okrągłymi i kwadratowymi. Jej przeznaczeniem jest zakuwanie łbów gwoździ mających przekrój okrągły lub kwadratowy. Gwoździownica z otworami okrągłymi Przeznaczenie to zakuwanie łbów gwoździ mających przekrój okrągły. Gwoździownica z otworami kwadratowymi służąca do zakuwania łbów gwoździ o przekroju kwadratowym. Gwoździownica służąca do zakuwania łbów gwoździ o przekroju okrągłym lub kwadratowym.
Numer dziewięć - płyty kowalskie. Stojak kowalski zbudowany ze stojaka oraz płyty kowalskiej. Służy do prostowania. Płyta kowalska do prostowania o grubości dwa. Stojak pod płyty służący do prostowania.
Numer dziesięć - przyrządy pomiarowe i pomocnicze. Cyrkiel. Służy do kreślenia okręgów oraz ich łuków na metalu. Kątownik nastawny. Służy do trasowania i transferu wymiarów bądź kątów w zakresie od 0 do 180 stopni. Macka wewnętrzna. Służy do przenoszenia wymiarów wewnętrznych oraz do pomiarów średnicy. Macka zewnętrzna precyzyjna. Służy do przenoszenia wymiarów zewnętrznych. Macka zewnętrzna. Jej przeznaczeniem jest przenoszenie wymiarów zewnętrznych. Przymiar grzbietowy duży. Przymiar kowalski wykonany z grubej, żaroodpornej stali nierdzewnej. Po obu stronach ma wygrawerowane napisy. Jego zadaniem jest sprawdzanie odkuwek w kształcie prętów i płaskowników. Na rękojeści przymiaru wygrawerowana jest jeszcze niewielka linijka, która zakończona została z jednej strony progiem; przydaje się do mierzenia odkuwek o nietuzinkowym kształcie lub wymiarach. Przymiar grzbietowy mały. Służy do sprawdzania odkuwek w kształcie prętów i płaskowników.
Numer jedenaście - żłobniki. Żłobnik łukowy do rowków. Pozwala wykonywać wąskie rowki w kształcie łuku; jest idealny do zdobienia różnych odkuwek np. zawiasów pasowych. Żłobnik podłużny do rowków. Jest to żłobnik kowalski, którego przeznaczeniem jest wykonywanie podłużnych wgłębień o małym promieniu. Taki żłobnik może mieć zastosowanie w tworzeniu rowków, które zdobią odkuwkę bądź przy fakturowaniu jej powierzchni. Żłobnik sprężynowy obustronny służy do wykonywania powierzchni profilowych a także zgięć.
Numer dwanaście - przecinaki i osadzak. Przecinak podcinka. Ma smukłe, zaokrąglone ostrze; przeznaczona jest do cięcia na gorąco. Przecinak kowalski. Ma smukłe, płaskie ostrze; przeznaczony jest do cięcia na gorąco. Przecinak podłużny łukowy służący do wycinania bądź nacinania materiału po łuku okręgu. Może mieć zastosowanie między innymi w tworzeniu ozdobnych zawiasów pasowych. Przecinak podłużny ma podłużne płaskie ostrze; przeznaczony jest do cięcia na gorąco. Przecinak poprzeczny łukowy służący do wycinania lub nacinania materiału po łuku okręgu. Przecinak poprzeczny mający ostrze poprzeczne. Służy do cięcia na gorąco. Przecinak precyzyjny mający krótkie, zaokrąglone ostrze. Przecinak przeznaczony jest do bardzo dokładnego przecinania materiału, między innymi przed przebijaniem otworów.
Numer trzynaście - Gładziki. Młotek nadstawka kwadratowa to młotek profilowy do kucia wykańczającego prętów, mający przekrój okrągły lub kwadratowy. Gładzik kwadratowy typu pierwszego to młotek o kwadratowej powierzchni roboczej, którego przeznaczeniem jest końcowe wygładzanie powierzchni kutego materiału. Gładzik kwadratowy typu drugiego to młotek mający kwadratową powierzchnię roboczą; przeznaczony jest do końcowego wygładzania powierzchni kutego materiału. Gładzik okrągły to młotek mający okrągłą powierzchnię roboczą; przeznaczony jest do końcowego wygładzania powierzchni kutego materiału. Gładzik prostokątny to młotek mający prostokątną powierzchnię roboczą; przeznaczony jest do końcowego wygładzania powierzchni kutego materiału.
Opis alternatywny dotyczy planszy interaktywnej z siedmioma narzędziami mechanicznymi używanymi w kuźni. Po kliknięciu w każdy numerek pojawia się powiększenie przedmiotu odpowiadającego mu oraz opis i nagranie dźwiękowe tożsame z treścią na planszy oraz opisem alternatywnym.
Numer jeden - walcarka kuźnicza. Dzisiejsze walcarki kuźnicze służą przeważnie do wykonywania jednego sposobu walcowania: poprzecznego lub wzdłużnego. Możemy wyróżnić trzy rodzaje takich walcarek. Jeden wzdłużne walcarki kuźnicze, których używa się do kształtowania przedkuwek lub odkuwek. Dwa walcarki poprzeczno‑klinowe, które posiadają wiele zalet, np. dokładność walcowania, możliwość walcowania wyrobów z pręta i trwałość narzędzi. Trzy walcarki skośne, które charakteryzują się dużą wydajnością.
Numer dwa - prasa mechaniczna. To urządzenie, którego używa się do mechanicznego przenoszenia energii z silnika na konkretne narzędzie. Robi się to w celu obróbki np. metali lub innych materiałów, jak tektura lub tworzywa sztuczne. Energia w takiej prasie przenoszone jest przy pomocy koła zamachowego i sprzęgła lub za pośrednictwem napędu bezpośredniego.
Numer trzy - prasa mechaniczna mimośrodowa sto sześćdziesiąt ton nacisku. Typ prasy, w którym obecny jest tak zwany mechanizm mimośrodowy, którego zasada działania polega na tym, że przekształca on ruch kołowy na ruch liniowy. Ruch posuwisto‑zwrotny suwaka jest generowany poprzez mimośród i korbowód z ruchu obrotowego koła zamachowego i wału. Tę prasę wykorzystuje się przeważnie przy obróbce plastycznej – wykrawanie, gięcie czy ciągnienie. Siła nacisku takiej prasy wynosi sto sześćdziesiąt ton.
Numer cztery - prasa mechaniczna mimośrodowa pięćdziesiąt ton nacisku. Siła nacisku tej maszyny wynosi do pięćdziesięciu ton.
Numer pięć - prasa mechaniczna mimośrodowa dziesięć ton nacisku. Siła nacisku tej maszyny wynosi do dziesięciu ton.
Numer sześć - serwo prasa hydrauliczna. Prasa, która w przypadku zwiększenia prędkości jest słabsza od mechanicznej prasy i odwrotnie - jest mocniejsza, kiedy pracuje wolniej.
Numer siedem - prasa hydrauliczna górnocylindrowa. Jest to narzędzie uciskowe, które opiera się na prawie Pascala. Wykorzystywane jest wewnętrzne ciśnienie cieczy, która znajduje się w zamkniętym układzie hydraulicznym. Służy do obróbki różnych tworzyw. Ciśnienie, które jest pod wpływem siły nacisku, rozchodzi się równomiernie we wszystkich kierunkach.
Narzędzia i urządzenia kowalskie1203070Brawo! Znasz materiał z zakresu narzędzi oraz urządzeń stosowanych przy pracy kowala.Niestety, nie udało się. Przeanalizuj materiał z narzędzi oraz urządzeń stosowanych przy pracy kowala.
Test
Narzędzia i urządzenia kowalskie
Liczba pytań:
20
Limit czasu:
30 min
Pozostało prób:
1/1
Twój ostatni wynik:
-
Narzędzia i urządzenia kowalskie
Pytanie
1/20
Pozostało czasu
0:00
Twój ostatni wynik
-
Ćwiczenie 3. - Narzędzia mechaniczne i ręczne
Grupuj elementy
Ćwiczenie 3. - Narzędzia mechaniczne i ręczne
RM3JNIbZZndK5
Ćwiczenie 8. - Narzędzia kowalskie
Uzupełnij tekst Uzupełnij tekst Uzupełnij tekst
Ćwiczenie 8. - Narzędzia kowalskie
Jakie narzędzie przedstawia poniższa grafika? Wpisz odpowiedź w wyznaczone do tego pole.
RLsatcx8cUYLL
R1ddCjT7gdDX5
RsQd5Zj8VjKQE
Jakie narzędzie przedstawia poniższa grafika? Wpisz odpowiedź w wyznaczone do tego pole.
RaOLTDKXeOW3E
R19d4N0fIrsjd
RfCdGjJaXsju3
Jakie narzędzie przedstawia poniższa grafika? Wpisz odpowiedź w wyznaczone do tego pole.