Na ilustracji znajduje się widok na Rzym. W oddali widać ulice z gęstą zabudową miejską, rozświetlone słońcem. Na pierwszym planie, w centrum, znajduje się kaktus. Roślina wraz z cementową donicą zajmuje całą wysokość kadru, stanowi wyraźną dominację nad całością i jest bardzo ciemna.
Przykład zastosowania perspektywy kulisowej, Rzym, 2016 r., fot.: krata
Źródło: zbiory prywatne, licencja: CC BY 3.0.
Polecenie 1
R1JLVX611LXTE
Sprawdź swoją wiedzę. Zastanów się, które pojęcia, spośród podanych poniżej, znasz, a które są Ci nieznane. Dopasuj je do odpowiednich miejsc. Uwaga! Podczas pracy z materiałem zwróć szczególną uwagę na te pojęcia/terminy, które znalazły się w rubryce NIE WIEM.
Sprawdź swoją wiedzę. Zastanów się, które pojęcia, spośród podanych poniżej, znasz, a które są Ci nieznane. Dopasuj je do odpowiednich miejsc. Uwaga! Podczas pracy z materiałem zwróć szczególną uwagę na te pojęcia/terminy, które znalazły się w rubryce NIE WIEM.
Ilustracja przedstawia prehistoryczne malowidło z jaskini Lascaux, będące przykładem sztuki europejskiej. Na jasnym, beżowym tle ściany ukazana została grupa zwierząt. Sylwetki namalowano szeroką plamą barwną oraz czarnym konturem o różnej grubości. W dole kompozycji znajdują się małe, czarne, biegnące konie o pękatych brzuchach. W centrum przedstawiony został brązowy, duży koń. Największym elementem sceny jest duża głowa byka o potężnych rogach, namalowana czarnym konturem, która znajduje się jakby w tle za biegnącym stadem. Syntetyczne malowidło wiernie oddaje charakterystyczne cechy przedstawionych zwierząt.
Malowidło z jaskini Lascaux[czytaj: lasko], Francja
Źródło: wikipedia.org, domena publiczna.
Już człowiek jaskiniowy starał się pokazać swoje otoczenie. Przedstawiane zwierzęta malowane były w taki sposób, że jedno częściowo zasłaniało drugie. Dzięki temu odnosi się wrażenie, że pierwsze zwierzę znajduje się bliżej nas - na tym polega perspektywa kulisowaperspektywa kulisowaperspektywa kulisowa - najprostszy sposób ukazania tego, co jest bliżej, a co dalej.
Dla zainteresowanych
Najwięcej jaskiń, w których odkryto malarstwo prehistoryczne, znajduje się na obszarze dzisiejszej Francji i Hiszpanii. Do najbardziej znanych należą: jaskinia w Altamirze, odkryta w XIX w., jaskinia w Lascaux [czytaj: lasko], odkryta w 1940 r., jaskinia Chauveta [czytaj: szofta], odkryta w 1994 r..
R1NFNE8K9VLA51
Ilustracja interaktywna przedstawia oświetlone okno, na którym zostały przymocowane arkusze brystolu. Papier zasłania dwie trzecie lewej szyby. Na prawym skrzydle brystol odczepił się i wisi, przyczepiony do ramy okna tylko w jednym punkcie. Lewe skrzydło zasłonięte jest czarną, szeroką taśmą, przyklejoną do ściany na zewnątrz okna.
Okno
Źródło: online-skills, licencja: CC BY 3.0.
Perspektywa kulisowaperspektywa kulisowaPerspektywa kulisowa sprawia, że poprzez częściowe zasłanianie elementów dalszych przez elementy bliższe mamy wrażenie głębi.
Na ilustracji obok wnęka okienna jest zabezpieczona czarną listwą. Listwa jest bliżej, a okna za nią - dalej.
W przestrzeni perspektywa kulisowaperspektywa kulisowaperspektywa kulisowa występuje niemal zawsze: każdy obiekt znajdujący się w pewnej odległości może być zasłonięty przez obiekty, które są bliżej. Aby stworzyć iluzję przestrzeni na płaszczyźnie - stosuje się perspektywę kulisowąperspektywa kulisowaperspektywę kulisową.
Perspektywa kulisowaperspektywa kulisowaPerspektywa kulisowa ma również zastosowanie w sztuce. Bardzo dobrze widać to w teatrze. Scena teatralna - to umowna rzeczywistość wykreowana przez scenografa, jej częścią są kulisykulisykulisy. W malarstwie, rysunku, grafice - w celu stworzenia iluzji trójwymiarowości artyści stosują różne sposoby, między innymi - właśnie perspektywę kulisowąperspektywa kulisowaperspektywę kulisową.
To część teatru za sceną, niewidoczna dla widzów. Za kulisamikulisykulisami teatru znajdują się dodatkowe pomieszczenia, w których przechowuje się materiały potrzebne do przygotowania scenografii, wykonania charakteryzacji. Być może od nazwy kulis, które są dalej, za sceną - wzięła się nazwa perspektywy kulisowejperspektywa kulisowaperspektywy kulisowej.
R95XOFXJPZQ9Z
Ilustracja przedstawia projekt dekoracji plastycznej do spektaklu „Otello”. Ukazuje pracę malarską, która jest tłem oraz zawieszone na sznurkach elementy przestrzenne. Architektura wykonana jest z lekkich materiałów i pomalowana. Projekt przedstawia zabudowę architektoniczną oraz pływającą na morzu żaglówkę. Niektóre elementy ukazują ruiny.
Marcel Jambon[czytaj: marsel żą‑bą], scenografia do spektaklu "Otello", 1895 r.
Źródło: online-skills, licencja: CC BY 3.0.
Na ilustracji powyżej znajduje się wizualizacja sceny do spektaklu „Otello”. Projekt, w formie przestrzennego modelu, wykonał scenograf Marcel Jambon [czytaj: marsel żą‑bą]. Elementy scenografii ustawione po bokach sceny, częściowo przysłaniają namalowany w tle morski pejzaż: zastosowana jest tutaj perspektywa kulisowaperspektywa kulisowaperspektywa kulisowa. Na scenie o głębokości kilku metrów została stworzona iluzja przestrzeni aż po horyzont.
W scenografiiscenografiascenografii poniżej, oprócz perspektywy kulisowej mamy do czynienia jeszcze z innymi elementami, które budują iluzję przestrzeni. Spróbuj je odnaleźć i nazwać. Możesz je porównać z opisem pod ilustracją.
RNulgDWykTVul
Scena z opery „Rigoletto" przedstawia tłum mężczyzn w dworskich strojach na dziedzińcu pałacowym. Wszyscy zwróceni są w stronę głównej postaci idącej przez środek placu. Za nimi ciemna ściana z łukami, przez które widać oświetlone ściany pałacu i niebo w oddali.
Scena z opery „Rigoletto" [czytaj: rigoletto], Verdiego, Los Angeles [czytaj: los andże‑lis], USA,
Źródło: onopera.com, licencja: CC BY 3.0.
perspektywa zbieżnaperspektywa zbieżnaperspektywa zbieżna, której podporządkowują się ściany pałacu po dwóch stronach sceny;
perspektywa barwnaperspektywa barwnaperspektywa barwna, ciepłe kolory ziemi i ścian przybliżają rozgrywającą się scenę, daleko widać granatowe niebo;
ciemna ściana z arkadami oddziela plan bliski od dalszego. Jednocześnie spełnia założenia perspektywy kulisoweperspektywa kulisowaperspektywy kulisowej - częściowo zasłania obiekty znajdujące się dalej.
Obraz przedstawia martwą naturę. Na stole leżą rozrzucone brzoskwinie, bułki a pośrodku nóż. Za nimi duża pajda chleba postawiona na sztorc, obok rozkrojony melon i ledwie widoczna, pękata butla. Wszystko delikatnie oświetlone.
Giacomo Antonio Ceruti [czytaj: dżiakomo antonio czeruti], „Martwa natura", II połowa XVIII w., Muzeum Narodowe, Kraków
Źródło: mnk.pl, licencja: CC BY 3.0.
Artyści nowożytni, odwołując się do dzieł dawnych mistrzów, studiowania natury i własnej obserwacji, coraz częściej wprowadzali sposoby dające iluzję trójwymiarowej rzeczywistości na płaszczyźnie.
Zgodnie z zasadą perspektywy kulisowejperspektywa kulisowaperspektywy kulisowej, obiekty dalsze są częściowo zasłonięte przez obiekty znajdujące się bliżej. W tej wieloplanowej kompozycji pt.: „Przysłowia niderlandzkie” perspektywa kulisowaperspektywa kulisowaperspektywa kulisowa jest zastosowana wiele razy.
RXF4CT613EP49
Obraz przedstawia codzienne życie w niderlandzkim miasteczku. Widać mężczyzn, kobiety i zwierzęta domowe na ulicy, podwórkach i w oknach domów. Wszystko utrzymane w zabawnym tonie, pokazującym ludzkie przywary. Iluzję przestrzeni uzyskano za pomocą perspektywy kulisowej.
Peter Bruegel Starszy[czytaj: piter breghol], „Przysłowia niderlandzkie", 1559, Gemäldegalerie [czytaj: gemelde‑galeri], Berlin, Niemcy
Źródło: commons.wikimedia.org, domena publiczna.
Ćwiczenie 1
Zapoznaj się z reprodukcją obrazu Julie Mehretu [czytaj: dżuli mełre‑tiu] i rozwiąż ćwiczenie.
R1X2CE6K47DEK
Ilustracja przedstawia obraz Julie Mehretu „Pół się unosi a pół opada”. Ukazuje abstrakcję. Na beżowym tle z delikatnymi, cienkimi kreskami, znajdują się czarne, nieregularne plamy, narysowane prawdopodobnie węglem. Na nich narysowane są białe łuki oraz proste linie w kolorach: czerwonym, pomarańczowym, niebieskim. Linie pomarańczowe nie są przecięte innymi, natomiast linie niebieskie są, pozostają jakby pod innymi liniami. Kompozycja obrazu jest otwarta i dynamiczna.
Julie Mehretu [czytaj: dżuli mełre‑tiu], „Pół się unosi a pół opada”
Źródło: online-skills, licencja: CC BY 3.0.
R5NXG1XFAX3KB
Wyjaśnij, na czym polega zasada wykorzystania perspektywy przez zakrycie linią.
Źródło: online-skills, licencja: CC BY 3.0.
Zwróć uwagę na elementy obrazu: czy są w jednej linii obok siebie, czy część z nich zasłania pozostałe elementy.
jest zastosowana perspektywa kulisowa.
Ćwiczenie 1
R1VDX2QJE7ORR
Wybierz właściwą odpowiedź do zdania: Pojęcie perspektywy kulisowej ma związek z:
Źródło: ORE, licencja: CC BY 3.0.
Podpowiedzią jest nazwa „perspektywa kulisowa”, która odnosi się do miejsca, którego nazwa ma z nią związek.
kulisami w teatrze
R19PSZD92C77Q
Ilustracja przedstawia obraz pt.: "Pisząca list", którego autorem jest Jan Vermeer. Tytułowa scena dzieje się we wnętrzu, przy otwartym oknie, którego fragment jest umieszczony z lewej strony. Na obrazie są dwie kobiety: jedna - z prawej strony, siedzi pochylona nad stołem i pisze list. Druga kobieta - stoi przy oknie na tle dużych rozmiarów obrazu, wiszącego na ścianie na wprost. Obie kobiety ubrane są w długie suknie. Z lewej strony jest długa kotara, dotyka posadzki, która jest ułożona ukośnie z kwadratów, naprzemiennie czarnych i białych.
Jan Vermeer [czytaj: jan wer‑mir], „Pisząca list", 1671, olej na płótnie, National Gallery of Ireland czytaj: naszional galeriy of ajlent] w Dublinie, Irlandia
Źródło: commons.wikimedia.org, domena publiczna.
Ćwiczenie 2
R167PNGT2N9EM
Odpowiedz na pytanie. Który z podanych środków wyrazu pozwala przedstawić trójwymiarową przestrzeń na płaszczyźnie w taki sposób, żeby widz miał wrażenie głębi? 1. kompozycja, 2. faktura, 3. perspektywa.
Źródło: online-skills, licencja: CC BY 3.0.
To środek wyrazu, który umożliwia tworzenie iluzji ż na płaszczyźnie: obiekty, które są bliżej są większe, a obiekty, które są dalej - mniejsze.
perspektywa
Polecenie 2
R1576MVBRAU8S
To zadanie polega na eksperymentowaniu z formą i kolorem.
Etapy działań: 1. Na bazie załączonego pejzażu oraz dostępnych narzędzi programu graficznego, narysuj własną kompozycję z uwzględnieniem perspektywy kulisowej. 2. Może to być kompozycja przedstawiająca (np.: ludzie, zwierzęta, domy, drzewa, kwiaty) lub abstrakcyjna (figury geometryczne i inne dowolne formy). 3. Możesz wydrukować swoją pracę i zaaranżować wystawę w szkole. 4. Możesz również zaaranżować wystawę online.
To zadanie polega na eksperymentowaniu z formą i kolorem.
Etapy działań: 1. Na bazie załączonego pejzażu oraz dostępnych narzędzi programu graficznego, narysuj własną kompozycję z uwzględnieniem perspektywy kulisowej. 2. Może to być kompozycja przedstawiająca (np.: ludzie, zwierzęta, domy, drzewa, kwiaty) lub abstrakcyjna (figury geometryczne i inne dowolne formy). 3. Możesz wydrukować swoją pracę i zaaranżować wystawę w szkole. 4. Możesz również zaaranżować wystawę online.
Źródło: ORE, licencja: CC BY 3.0.
Polecenie 3
Ćwiczenie 3
RXVG98PDFX7GH
Jakie są cechy charakterystyczne perspektywy kulisowej? Zaznacz właściwe odpowiedzi.
Źródło: online-skills, licencja: CC BY 3.0.
Zwróć uwagę, że perspektywa kulisowa jest sposobem na odzwierciedlenie przestrzeni - nie tylko na płaszczyźnie. W ćwiczeniu są dwie odpowiedzi poprawne.
umożliwia tworzenie iluzji przestrzeni na płaszczyźnie; obiekt bliższy może zasłaniać obiekt dalszy.
kształt przestrzenny przedmiotu; dotyczy rzeźby, architektury oraz wszystkich form w naturze charakteryzujących się trójwymiarowością; określa m.in. ich wielkość i relacje przestrzenne (konstrukcję)
kulisy
kulisy
część teatru za sceną
perspektywa
perspektywa
sposób ukazania przestrzeni na płaszczyźnie zależny od punktu widzenia, a także umiejętność ukazywania trójwymiarowych przedmiotów na płaszczyźnie, zgodnie z prawami widzenia
przestrzeń
przestrzeń
trójwymiarowy (3D) obszar, otoczenie. Jest nieograniczona, ale często wyznacza się jej umowne granice, np. przestrzeń pomieszczenia, przestrzeń publiczna
scenografia
scenografia
projekt i wykonanie wszystkiego, co znajduje się na scenie, czyli: kostiumy, dekoracje, rekwizyty, oświetlenie i całościowe ukształtowanie przestrzeni
światłocień
światłocień
rozłożenie i przenikanie się miejsc ciemnych i jasnych w rysunku, grafice i malarstwie w celu imitowania oświetlenia mającego podkreślić trójwymiarowość przedstawianych obiektów
zwana też perspektywą linearną, geometryczną; jej istotą jest podporządkowanie elementów kompozycji zasadzie geometrycznej; linie przeprowadzone przez wszystkie poziome elementy obrazu spotykają się w tzw. punkcie zbiegu (patrz: punkt zbiegu), piony zostają zachowane
perspektywa barwna
perspektywa barwna
sposób oddania przestrzeni w malarstwie i uzyskanie głębi wykorzystujące odczuwanie temperatury barw – ciepłe występują ku przodowi a zimne cofają się w głąb
perspektywa kulisowa
elementy znajdujące się bliżej zasłaniają częściowo elementy znajdujące się dalej