Prezentacja multimedialna
Krytyka czystego rozumuUstrój utrzymujący największą wolność człowieka w zgodzie z prawami, które sprawiają, iż wolność każdego człowieka może współistnieć z wolnością innych (nie zaś ustrój dający najwyższą szczęśliwość, gdyż ta już sama z siebie [wtedy] nastąpi), jest przecież co najmniej konieczną ideą, którą trzeba przyjąć za podstawę nie tylko w pierwszym zarysie ustroju, lecz i przy wszelkich prawach.
Źródło: Immanuel Kant, Krytyka czystego rozumu, tłum. Roman Ingarden, Warszawa 1986, s. 25–26.
Krytyka czystego rozumuWolność bowiem, po części pobudzana, po części ograniczana przez prawa etyczne, byłaby sama przyczyną powszechnej szczęśliwości, […] istoty rozumne byłyby więc same pod kierownictwem takich zasad – sprawcami trwałej pomyślności swej własnej, a zarazem innych.
Źródło: Immanuel Kant, Krytyka czystego rozumu, tłum. Roman Ingarden, Warszawa 1986, s. 552.
Kantowskie „państwo celów” jest więc ideą samokształtującej się moralności jednostki, jak i całej ludzkości.
Czym jest „państwo celów”? Jak wyobrażasz sobie swój kraj jako dążący do takiego ideału? Jakie cele powinna sobie wyznaczyć jego polityka?