Królestwo Polskie powstało na mocy postanowień kongresu wiedeńskiego z ziem Księstwa Warszawskiego, pomniejszonych o większość Wielkopolski przyznanej Prusom i Krakowa wraz z przyległymi ziemiami, z których utworzono nadzorowaną przez wszystkich trzech zaborców Rzeczpospolitą Krakowską.

R1al56dPM5Du9

Obraz przedstawia mężczyzn w eleganckich strojach, którzy są zgromadzeni w bogato zdobionej sali pałacowej. Część siedzi przy stole z dokumentami, większość stoi.

Ustrój Królestwa Polskiego regulowała Konstytucja nadana mu przez cara Rosji i króla Polski, Aleksandra I Romanowa.

Ustrój polityczny Królestwa Polskiego, opracowany przez samego Aleksandra we współpracy z księciem Czartoryskim, różnił się zasadniczo od ustroju Rosji. Konstytucja potwierdzała równość obywateli wobec prawa i wolności konstytucyjne.

RDP1jREork5UC

Ilustracja przedstawia mężczyznę w średnim wieku, łysiejącego, z przerzedzonymi włosami po bokach głowy. Mężczyzna ma długi, prosty nos. Mężczyzna ubrany jest w mundur z wysokim kołnierzem typu stójka. Na ramionach srebrne, zdobione naramienniki. Na piersiach ordery, przez ramię przepasana granatowa szarfa.

Królestwo Polskie zostało połączone z Rosją unią personalną. Pierwszym królem został Aleksander I, a po jego śmierci w 1829 roku – Mikołaj I.

Władca Królestwa Polskiego posiadał pełnię władzy wykonawczej, jednak jego decyzje wymagały kontrasygnaty właściwego ministra.

RyAdqGcaXefgg

Obraz przedstawia mężczyznę w średnim wieku, łysiejącego, z przerzedzonymi włosami po bokach głowy. Mężczyzna ma długi, prosty nos i duże oczy. Mężczyzna ubrany jest w mundur z wysokim kołnierzem typu stójka. Na ramionach srebrne, zdobione naramienniki. Na piersi ordery. W ręku trzyma wysoką czapkę. Do stroju przy przypiętą szablę.

Najwyższym organem władzy ustawodawczej w Królestwie Kongresowym był sejm. Zgodnie z polską tradycją parlamentarną składał się z dwóch izb: senatorskiej i poselskiej.

W senacie zasiadali przedstawiciele Kościoła katolickiego, wojewodowie i kasztelanowie w liczbie nie przekraczającej połowy posłów. Prawo do zasiadania w senacie posiadali również członkowie rodziny królewskiej.

Izba poselska składała się ze 128 posłów, w tym 77 wybieranych na sejmikach i 51 deputowanych gminnych.

Król w Warszawie bywał rzadko. Stąd duża rola jego namiestnika.

Namiestnik przewodniczył Radzie Stanu, przedstawiał królowi kandydatów na stanowiska ministrów i wyższych urzędników państwowych oraz senatorów. Jego decyzje wymagały kontrasygnaty odpowiedniego ministra.

Centralnym organem administracji była Rada Stanu, która dzieliła się na Radę Administracyjną i Zgromadzenie Ogólne.

W skład Rady Administracyjnej wchodzili ministrowie oraz członkowie powoływani przez monarchę. Po śmierci gen Zajączka, gdy nastąpił faktyczny kres funkcji namiestnika, Rada Administracyjna stała się najwyższym organem rządowym.

Kompetencje Rady Stanu:

• przygotowywanie projektów ustaw sejmowych i dekretów królewskich

• decydowała o stawianiu przed sądem urzędników publicznych za przestępstwa urzędnicze

• pełniła rolę sądu kompetencyjnego i administracyjnego