Z opisanych w galerii relacji słowno‑obrazowych wybierz przykład zależności bezpośredniej i omów, na czym ona polega.
Z opisanych w galerii relacji słowno‑obrazowych wybierz przykład zależności bezpośredniej i omów, na czym ona polega.
Z opisanych w galerii relacji słowno‑obrazowych wybierz przykład zależności bezpośredniej i omów, na czym ona polega.
Z prezentowanych w galerii relacji słowno‑obrazowych wybierz przykład zależności bezpośredniej i omów, na czym ona polega.
Re2Ta4McEOVus
(Uzupełnij).
R10ouxegL79Nf1
Pionowa oś czasu
Pionowa oś czasu
Źródło: Englishsquare.pl sp. z o.o., licencja: CC BY-SA 3.0.
1
Polecenie 2
Podaj cechy ekfrazy w wierszu Wacława Hordysza Bóg Ojciec.
Podaj cechy ekfrazy w wierszu Wacława Hordysza Bóg Ojciec.
Podaj cechy ekfrazy w wierszu Wacława Hordysza Bóg Ojciec.
Wskaż cechy ekfrazy w wierszu Wacława Hordysza Bóg Ojciec.
RvsQIZZOOJ4Uy
(Uzupełnij).
Zwróć uwagę na elementy identyfikujące dzieło pierwotne: tytuł, opisywane motywy, kolorystykę.
R1BvvB54g3QtL1
Ćwiczenie 1
Na podstawie wiadomości zamieszczonych w sekcji „Przeczytaj” oceń prawdziwość stwierdzeń, zaznaczając Prawda lub Fałsz. Powstanie toposu ut pictura poesis wiąże się z piśmiennictwem Horacego. Możliwe odpowiedzi: Prawda, Fałsz. Opis tarczy Achillesa w Iliadzie uznaje się za jedną z najwcześniejszych ekfraz poetyckich. Możliwe odpowiedzi: Prawda, Fałsz. Pojęcia „poezja konkretna” i „poezja wizualna” są antonimami. Możliwe odpowiedzi: Prawda, Fałsz. Średniowieczna Biblia pauperum była opracowywana dla osób ubogich materialnie. Możliwe odpowiedzi: Prawda, Fałsz. Romantyczna idea „syntezy sztuk” powróciła pod koniec XIX wieku. Możliwe odpowiedzi: Prawda, Fałsz. Wiek XX przyniósł radykalne odcięcie słowa od obrazu. Możliwe odpowiedzi: Prawda, Fałsz
Na podstawie wiadomości zamieszczonych w sekcji „Przeczytaj” oceń prawdziwość stwierdzeń, zaznaczając Prawda lub Fałsz. Powstanie toposu ut pictura poesis wiąże się z piśmiennictwem Horacego. Możliwe odpowiedzi: Prawda, Fałsz. Opis tarczy Achillesa w Iliadzie uznaje się za jedną z najwcześniejszych ekfraz poetyckich. Możliwe odpowiedzi: Prawda, Fałsz. Pojęcia „poezja konkretna” i „poezja wizualna” są antonimami. Możliwe odpowiedzi: Prawda, Fałsz. Średniowieczna Biblia pauperum była opracowywana dla osób ubogich materialnie. Możliwe odpowiedzi: Prawda, Fałsz. Romantyczna idea „syntezy sztuk” powróciła pod koniec XIX wieku. Możliwe odpowiedzi: Prawda, Fałsz. Wiek XX przyniósł radykalne odcięcie słowa od obrazu. Możliwe odpowiedzi: Prawda, Fałsz
11
Ćwiczenie 2
Odwołując się do wiadomości zaczerpniętych z lekcji, omów wiersz Zofii Gordziałkowskiej jako ekfrazę obrazu Arnolda Böcklina.
R1byHGenAvqXv
(Uzupełnij).
11
Zofia GordziałkowskaNereida
R6vfCqIgsl0HP1
Ilustracja przedstawia morski pejzaż. Na skale wystającej z wody leży naga kobieta. Ma długie, ciemne włosy i głęboko osadzone oczy. Prawą rękę podkłada pod głowę. Lewą ręką dusi ogromnego węża morskiego. Obok kobiety siedzi odwrócony tyłem mężczyzna z rybim ogonem. Ma ciemne, krótkie włosy i długą brodę. Pije wino z dużego dzbana. Morze jest wzburzone, a niebo ciemne i zachmurzone.
Arnold Böcklin, Nereida i Tryton, 1874
Źródło: Wikimedia Commons, domena publiczna.
Jakże się tam wszechwładnie rozigrało morze! Bezdenna wody głębia ciężkie fale toczy, I srebrne piętrząc grzywy wśród modrej roztoczy Grzmi pieśnią! – drży nią echo – całe drży przestworze.
Więc siadł Tryton – wziął muszlę, nadął pierś kosmatą – Lśniącą łuskę bioder łechcą bryzgi słone, Gra... tony radosne lecą i szalone! Lubi morze! I lubi bujne życia lato!
I to ciało kobiece przeźroczo różowe, Wpół omdlałe jeszcze rozkosznymi sploty – Lubi świeże jej usta, połysk włosów złoty, I lubi śnieżnych ramion namiętną okowę.
Czuje ją blisko siebie, zmysłowo nęcącą, Lekki, nagi dotyk, włos mu rudy jeży; – Raz jeszcze z morzem w akord wspaniały uderzy I znów będzie pić warg jej lubieżne gorąco.
I gra... a do Nereidy ze wzburzonej toni, Gibkie gadu cielsko zbliża się zuchwale; Na pierś białą jej patrzy i na ust korale, A ona go pieszczotą miękkiej nęci dłoni.
zofia Źródło: Zofia Gordziałkowska, Nereida, [w:] tejże, Böcklin w poezji, Warszawa 1911, s. 28–30.
Zwróć uwagę na następujące typy odwołań: tytuł, motywy, odniesienia do chwytów malarskich (kolor), opis, stworzenie historii wokół dzieła malarskiego.
Zofia Gordziałkowska, opisując obraz Arnolda Böcklina, dokonuje jego fabularyzacji – tworzy całą historię, która mogłaby się rozegrać przed momentem, który został utrwalony przez malarza. Najpierw tworzy tło pejzażowe – opisuje morze, wskazując na jego potęgę, żywiołowość, rozedrganie kolorystyczne. W tak zarysowanym pejzażu umieszcza pierwszoplanowe postaci: Trytona i Nereidę. Dostrzega takie szczegóły, jak muszla, na której gra morski stwór, śnieżne ramiona kobiety (Nereidy). Opisywana sytuacja staje się bardzo zmysłowa. Postaci czują swoją bliskość, dotyk, zmysłowość. Opis obrazu staje się pretekstem do pokazania intymnej sytuacji między dwojgiem ludzi.
1
Ćwiczenie 3
Zapoznaj się z wierszem Kazimierza Przerwy‑Tetmajera W Zatoce Neapolitańskiej, a następnie podaj występujące w nim środki językowe, które mogą sugerować nawiązania do poszczególnych kierunków i technik malarskich.
Zapoznaj się z wierszem Kazimierza Przerwy‑Tetmajera W Zatoce Neapolitańskiej, a następnie podaj występujące w nim środki językowe, które mogą sugerować nawiązania do poszczególnych kierunków i technik malarskich.
Zapoznaj się z wierszem Kazimierza Przerwy‑Tetmajera W Zatoce Neapolitańskiej, a następnie podaj występujące w nim środki językowe, które mogą sugerować nawiązania do poszczególnych kierunków i technik malarskich.
Przeczytaj wiersz Kazimierza Przerwy‑Tetmajera W Zatoce Neapolitańskiej, a następnie wskaż w nim środki językowe, które mogą sugerować nawiązania do poszczególnych kierunków i technik malarskich.
R19r10Ul7tVuz
(Uzupełnij).
1
Kazimierz Przerwa-TetmajerW Zatoce Neapolitańskiej
Srebrno‑modra, jak metal błyszcząca, nieskończonych wód powierzchnia leży; słońce wsparło się o wodę blaskiem i zasnęło w błękitnej bezbrzeży.
Jaka dziwna, jaka dziwna cisza, jaki dziwny spokój w tej naturze... Wszystko tonie: woda, ziemia, niebo, w przezroczystym, świetlistym lazurze.
W jeden lazur świat się zmienia cały, cisza ziemi z senną nieba głuszą; w jeden lazur świat zmieniony zda się być swą własną zadumaną duszą.
tetmajer Źródło: Kazimierz Przerwa-Tetmajer, W Zatoce Neapolitańskiej, [w:] tegoż, Poezje, t. 2, Warszawa 1924, s. 36.
Zwróć uwagę na charakter ukształtowania kolorystycznego oraz świetlnego.
W wierszu Tetmajera dominuje kolor niebieski w różnych odcieniach: błękitnym, lazurowym, modrym. Poeta sugeruje zmienność barw poprzez wprowadzenie przymiotnika złożonego „srebrno‑modry”. Opisywany krajobraz to daleka płaszczyzna wody, która zlewa się z horyzontem, tworzą jedną przestrzeń. Wszystkie te efekty sprawiają, że możemy mówić o impresjonistycznym widzeniu i opisie natury.
Praca domowa
Wymyśl nowy tytuł do wiersza Kazimierza Przerwy‑Tetmajera W Zatoce Neapolitańskiej. Weź pod uwagę tematykę utworu oraz jego nastrój.
Wymyśl nowy tytuł do wiersza Kazimierza Przerwy‑Tetmajera W Zatoce Neapolitańskiej. Weź pod uwagę tematykę utworu oraz jego nastrój.
Wymyśl nowy tytuł do wiersza Kazimierza Przerwy‑Tetmajera W Zatoce Neapolitańskiej. Weź pod uwagę tematykę utworu oraz jego nastrój.
Zaprojektuj inicjał do wiersza Kazimierza Przerwy‑Tetmajera W Zatoce Neapolitańskiej. Weź pod uwagę tematykę utworu oraz jego nastrój.
Słownik pojęć z galerii
arabeskowy
arabeskowy
(wł. arabesco) – określenie od: arabeska, ornamentu roślinnego w formie stylizowanej wici roślinnej
Jacques Callot
Jacques Callot
(1592–1635), francuski rysownik i grafik, współcześnie znany przede wszystkim jako autor serii osiemnastu akwafort zatytułowanych Wielkie nieszczęścia wojny, poświęconych Wojnie trzydziestoletniej
