Mapa Europy przedstawia zaznaczone obszary rozprzestrzeniania się dżumy w latach 1346 do 1350. Najciemniejszym kolorem oznaczono obszar, gdzie zaraza rozprzestrzeniła się do końca 1347 roku. Obszary te to Krym, terytorium dzisiejszej Turcji, wówczas Imperium Osmańskie, południowy kraniec Italii oraz wyspy takie jak Sycylia, Sardynia oraz Korsyka oraz południowa Francja z Marsylią. Miasta szczególnie dotknięte zarazą na tym obszarze to Mesyna na Sycylii oraz Marsylia. Zaraza do końca 1348 roku objęła: północne oraz zachodnie wybrzeże Morza Czarnego, Półwysep Bałkański, znaczną większość półwyspu Apenińskiego oraz Iberyjskiego, większość Francji, południową Anglię oraz sułtanaty w północnej Afryce: sułtanat Maroka, sułtanat Tlemsen oraz Sułtanat Tunisu. Obszar dotknięty epidemią do końca 1349 roku to środkowa Europa, znaczna część Królestwa Węgierskiego, Mołdawia, dzisiejsza Szwajcaria, południowe oraz zachodnie Niemcy oraz część terytorium Belgii, Holandia, większość Wielkiej Brytanii oraz Irlandii, Danii oraz Norwegii. Teren, gdzie zaraza dotarła do końca 1350 roku to tereny dzisiejszej Ukrainy z Lwowem, północna oraz wschodnia część Niemiec, dzisiejsza północna Polska, południowa Szwecja oraz Szkocja i północna Irlandia. Obszary nie dotknięte epidemią to pogranicze hiszpańsko-francuskie, północna Italia w okolicach Mediolanu, okolice Norymbergii w Niemczech, okolice Brugii w Belgii oraz większość Królestwa Polskiego, Królestwa Szwecji oraz Wielkiego Księstwa Litewskiego. Pozostałe miasta, szczególnie dotknięte zarazą to między innymi: Wenecja w dzisiejszych Włoszech oraz Genua, Barcelona oraz Walencja w Hiszpanii, ukraiński Kijów, Brugia w Belgii, Durham w Wielkiej Brytanii, Dublin w Irlandii, Bergen w Norwegii oraz polski Gdańsk. Miastem, gdzie miało miejsce ognisko dżumy w 1346 roku to Kaffa na Krymie. Zaznaczono na mapie również strzałkami kierunki rozprzestrzeniania się dżumy. Powędrowała ona z Krymu do Konstantynopola przez Morze Czarne, następnie na Kretę i do Grecji, kolejno do Italii, głównie do Mesyny na Sycylii oraz Morzem Adriatyckim do Wenecji i Genui przez Morze Tyrreńskie. Epidemia dotarła też przez Morze Śródziemne do Marsylii na południu Francji, a z Morza Śródziemnego na Atlantyk, by zaatakować Wyspy Brytyjskie, zarówno ich wschodnie, jak i zachodnie wybrzeże. Z Wielkiej Brytanii dżuma przedostała się przez Morze Północne do Bergen w Norwegii jak i przez Bałtyk między innymi do Danii oraz do Gdańska.