Prezentacja multimedialna
Wyobraźmy sobie, że piszemy aplikację kalkulatora. Aplikacja ma posiadać menu, w którym wybieramy, jakie operacje chcemy wykonać, np.:
dodawanie,
odejmowanie,
mnożenie,
dzielenie.
Operację wybieramy poprzez wpisanie jej numeru.
Sprawdźmy, jaki typ powinna mieć zmienna przechowująca numer operacji.
Im więcej będziesz programować, tym szybciej zobaczysz, że często podczas przetwarzania danych jednego typu (np. napisów lub pojedynczych znaków), będą potrzebne dane innego typu (np. liczby całkowite).
Jest to system kodowania znaków. Służy do przypisywania każdemu znakowi w komputerze (litera, cyfra, znak interpunkcyjny, spacja itp.) odpowiedniego identyfikatora liczbowego. Dzięki temu jesteśmy w stanie wpisywać znaki do komputera za pomocą klawiatury.
Przykład fragmentu tablicy kodów ASCII dla małych liter:
Litera: | Kod ASCII: |
---|---|
a | |
b | |
c | |
d | |
e | |
f | |
g | |
h | |
i | |
j | |
k | |
l | |
m | |
n | |
o | |
p | |
q | |
r | |
s | |
t | |
u | |
v | |
w | |
x | |
y | |
z |