Zdjęcie przedstawia liczne zgromadzenie mężczyzn wokół długiego stołu. To podpisanie traktatu wersalskiego. Sala pałacowa bogato zdobiona. Wysokie kapitele, ich kolumny złocone. Nisze pomiędzy nimi wypełnione dekoracyjnie lustrami. _{Podpisanie traktatu wersalskiego przez przedstawiciela Niemiec, Johannesa Bella. William Orpen, Wikipedia.org, domena publiczna}
Po zakończeniu I wojny światowej i podpisaniu hańbiącego - jak to określała propaganda niemiecka - traktatu wersalskiego Niemcy znalazły się w izolacji politycznej i gospodarczej. W kraju narastała frustracja wywołana postanowieniami układu pokojowego i dążono do ich zmiany. @@@ text=Dalej goto=1 ### _{Delegacja niemiecka oraz sowiecka w Rapallo. Bernhard Hossner, Wikipedia.org, CC BY-SA 3.0}
Skłoniło to Republikę Weimarską do nawiązania kontaktów z Rosją Sowiecką. Oba państwa zostały wykluczone z systemu wersalskiego, łączyła je więc niechęć do Zachodnich aliantów. Stało się to podstawą do podpisania w 1922 roku traktatu w Rapallo między oboma państwami. Na jego mocy zostały wznowione stosunki dyplomatyczne, a Niemcy dodatkowo otrzymali możliwość szkolenia swojej armii na terytorium Rosji. @@@ text=Wstecz goto=0 @@@ text=Dalej goto=2 ### _{Schemat przepływów pożyczek i spłat długów wojennych po przyjęciu planu Dawesa w 1924 r. z banków amerykańskich przez Niemcy, Anglię, Francję z powrotem do Ameryki. Contentplus.pl na podstawie Wikipedia.org, CC BY SA 3.0}
Traktat w Rapallo uświadomił zachodnim mocarstwom niebezpieczeństwo związane z sojuszem sowiecko-niemieckim i w niemałym stopniu zaważył później na zmianie ich stanowiska wobec Niemiec. Stany Zjednoczone zdecydowały się udzielić Republice Weimarskiej wysokiej pożyczki na spłatę zaległych reparacji. Z Zagłębia Ruhry zostały wycofane wojska francuskie i belgijskie. @@@ text=Wstecz goto=1 @@@ text=Dalej goto=3 ### _{Zdjęcie grupowe z obrad w Locarno. E.Steinemann, Wikipedia.org, CC BY-SA 4.0}
Oba państwa - Republika Weimarska i Francja - zdawały sobie też coraz bardziej sprawę z potrzeby uregulowania kwestii wzajemnych kontaktów na drodze specjalnych porozumień. W 1925 roku w Locarno doszło do spotkania, w wyniku którego podpisano układ. @@@ text=Wstecz goto=2 @@@ text=Dalej goto=4 ### _{Gustav Stresemann, Austen Chamberlain i Aristide Briand w Locarno. Wikipedia.org, domena publiczna}
W spotkaniu tym Niemcy reprezentowali minister spraw zagranicznych Gustav Stresemann oraz ówczesny kanclerz Hans Luther. Uczestniczyli w nim również: minister spraw zagranicznych Francji – Aristide Briand, Wielkiej Brytanii – Joseph Austen Chamberlain, Włoch – Benito Mussolini oraz Belgii – Emil Vandervelde. Gośćmi byli też polski minister spraw zagranicznych Aleksander Skrzyński oraz przedstawiciel Czechosłowacji Edvard Beneš. Obaj jednak nie brali udziału w obradach przy głównym stole. @@@ text=Wstecz goto=3 @@@ text=Dalej goto=5 ### _{Straty terytorialne Niemiec po I wojnie światowej. 52 Pickup, Wikipedia.org, CC BY-SA 2.5}
Wybrane zapisy traktatu w Locarno: Artykuł 1. Wysokie Strony Umawiające się poręczają oddzielnie i wszystkie łącznie, w sposób ustalony w następujących artykułach, utrzymanie status quo terytorialnego wynikającego z granic pomiędzy Niemcami a Belgią i pomiędzy Niemcami a Francją oraz nietykalność powyższych granic, tak jak one zostały określone przez i w wykonaniu Traktatu Pokoju podpisanego w Wersalu dnia 28 czerwca 1919, jak również dochowania postanowień artykułów 42 i 43 wymienionego Traktatu, dotyczącego strefy zdemilitaryzowanej. @@@ text=Wstecz goto=4 @@@ text=Dalej goto=6 ### _{Francuskie wojska okupacyjne opuszczające Moguncję w 1930 r. Bundesarchiv, Wikipedia.org, CC BY-SA 3.0}
Wybrane zapisy traktatu w Locarno (cd.): Artykuł 3 [...] Niemcy i Belgia oraz Niemcy i Francja zobowiązują się załatwić na drodze pokojowej i w sposób następujący wszystkie jakiego bądź rodzaju sprawy, które by je poróżniły i które nie mogłyby być rozstrzygnięte zwykłym trybem dyplomatycznym [...] @@@ text=Wstecz goto=5 @@@ text=Dalej goto=7 ### _{VII Sesja Zgromadzenia Ligi Narodów, widok na salę plenarną w dniu otwarcia sesji. Stanisław Londyński, nac.gov.pl, domena publiczna}
Pokłosiem układów reńskich było przyjęcie Niemiec do Ligi Narodów, a następnie ewakuacja Nadrenii. W wyniku tych działań Europa wkroczyła w epokę odprężenia w stosunkach międzynarodowych. Traktat ten spotkał się jednak w Niemczech z dużą krytyką ze strony kręgów nacjonalistycznych, które uznały, że oznaczał on pogodzenie się z warunkami traktatu wersalskiego. @@@ text=Wstecz goto=5 @@@ text=Rozpocznij od nowa goto=R