W celu zrozumienia tego materiału potrzebna jest wiedza o podstawowych aspektach arkuszy kalkulacyjnych i ich zastosowaniach, dodatkowe informacje znajdziesz pod następującymi linkami:

Nie zawsze jest możliwe ograniczenie się do podstawowych funkcji podczas tworzenia arkuszy kalkulacyjnych. Często konieczne jest opracowanie bardziej zaawansowanych formuł, zwłaszcza w przypadku bardziej złożonych zadań. Przed dodaniem dowolnej funkcji warto najpierw dokładnie zastanowić się nad problemem, który próbujemy rozwiązać. Warto spróbować rozłożyć ten problem na poszczególne przypadki, a następnie korzystać z  dostępnych funkcji w programie, aby stworzyć formułę, która obsłuży każdy z tych przypadków.

Ważne!

Używanie funkcji jako jednego z argumentów w formule, która korzysta z funkcji, nosi nazwę zagnieżdżania.

Projektując formułę zagnieżdżającą pewne funkcje, nie wystarczy zastosować pojedynczej funkcji, która sprawdzając określony warunek, daje możliwość wprowadzenia do komórki jednej z dwóch wartości. Należy wprowadzić dodatkową funkcję wewnątrz użytej funkcji, która pozwoli wprowadzić do komórki kolejne wartości. Chcąc wprowadzić więcej różnych wartości, należy wstawić wewnątrz kolejne funkcje. W formule można zagnieździć maksymalnie 64 poziomy funkcji.

Przykład 1

R11ir2zNwWto1
Przykład "Znak liczby" - tabela
Źródło: GroMar, licencja: CC BY 3.0.

Podana jest tabela zawierająca kolumny Liczba oraz Znak liczby. Pierwsza z nich zawiera pewne liczby dodatnie, ujemne oraz zero. W drugiej z nich ma znaleźć się:

  • znak „+”, jeśli liczba w komórce po lewo jest dodatnia,

  • znak „-”, jeśli liczba w komórce po lewo jest ujemna,

  • znak „0”, jeśli liczba w komórce po lewo ma wartość zero.

Ciekawostka

W matematyce, ujemny znaczy z definicji mniejszy niż zero, natomiast dodatni znaczy większy niż zero. Liczba zero nie spełnia żadnego z tych warunków, dlatego nie jest ona ani dodatnia, ani ujemna.

Powyższa lista zawiera wszystkie możliwe przypadki jakie mogą wystąpić - liczba może być dodatnia, ujemna lub ma wartość zero. Chcąc wstawić odpowiedni znak, skorzystaj z funkcji JEŻELI. Sprawdź za jej pomocą jeden z przypadków, a następnie zagnieźdź kolejną funkcję JEŻELI, sprawdź za jej pomocą pozostałe dwa przypadki. Końcowa formuła wstawiona w komórce B2 będzie miała postać:

=JEŻELI(A2 > 0; "+"; JEŻELI(A2 < 0; "-"; "0"))

R1AKul1vXJUqE
Przykład "Znak liczby" - tabela po zastosowaniu i skopiowaniu końcowej formuły
Źródło: GroMar, licencja: CC BY 3.0.

Przykład 2

RyWo6gqLGVZeX
Przykład "Rok przestępny" - tabela
Źródło: GroMar, licencja: CC BY 3.0.
Ciekawostka

Rokiem przestępnym nazywa się taki rok, który ma 366 dni zamiast standardowych 365, aby wyrównać różnicę między rokiem kalendarzowym a astronomicznym, który jest dłuższy o około 6 godzin.

W kalendarzu gregoriańskim, obowiązującym w Polsce, w roku przestępnym miesiąc luty posiada dodatkowy dzień (29 dni zamiast 28). Dodatkowy dzień pozwala zsynchronizować na powrót rok kalendarzowy z  astronomicznym.

Podana jest tabela zawierająca kolumny Rok oraz Rok przestępny. W drugiej z nich należy wypisać słowo TAK - jeżeli rok jest przestępny, NIE - jeżeli nie jest. Rok jest przestępny, jeśli zachodzi co najmniej jedno z poniższych:

  • rok dzieli się przez 4 oraz nie dzieli się przez 100,

  • rok dzieli się przez 400.

W tym przypadku odpowiednie funkcje będą zagnieżdżone w warunku sprawdzającym funkcji JEŻELI. W końcowej formule będą potrzebne funkcje logiczne LUBORAZ w celu sprawdzania dwóch powyższych warunków, jak również funkcja matematyczna MOD (reszta z dzielenia) do sprawdzania podzielności. Chcąc sprawdzić, czy liczba jest podzielna przez pewien dzielnik, należy wynik operacji modulo tej liczby i dzielnika przyrównać do zera. Końcowa formuła w komórce B2 będzie miała następującą postać:

=JEŻELI(LUB(ORAZ( MOD(A2; 4) = 0; MOD(A2; 100) <> 0 ); MOD(A2; 400) = 0); "TAK"; "NIE")

R1ArfdXlbwLkb
Przykład "Rok przestępny" - tabela po zastosowaniu i skopiowaniu końcowej formuły
Źródło: GroMar, licencja: CC BY 3.0.

Aby udoskonalić swoje umiejętności projektowania formuł wykorzystujących zagnieżdżone funkcje wykonaj poniższe ćwiczenia.

1
Ćwiczenie 1

Pobierz arkusz z załącznika. W kolumnie A jest zapisywana temperatura każdego dnia o godzinie 7:00. W kolumnie B jest zapisywana temperatura o godzinie 19:00. Kolumna C powinna zawierać wartość o wyższej temperaturze w danym dniu. W przypadku, gdy temperatury rano i wieczorem będą sobie równe, w kolumnie C powinna się znaleźć informacja, że były one sobie równe. Zaprojektuj w komórce C2 formułę, która porówna temperatury rano i wieczorem. W komórce C2 powinna zostać wypisana wyższa wartość temperatury lub słowo „równe”. Wykonaj samodzielnie to zadanie, wykorzystując znane ci funkcje.

RyZus5kRwJpa4

Załącznik zawiera arkusz "Obserwacje dziennych temperatur" w formacie XLSX. Jest on potrzebny do wykonania ćwiczenia.

Arkusz "Obserwacje dziennych temperatur" - plik XLSX
Źródło: GroMar, licencja: CC BY 3.0.
Plik XLSX o rozmiarze 8.80 KB w języku polskim
R1WuJ8Jl5Bybo

Załącznik zawiera arkusz "Obserwacje dziennych temperatur" w formacie ODS. Jest on potrzebny do wykonania ćwiczenia.

Arkusz "Obserwacje dziennych temperatur" - plik ODS
Źródło: GroMar, licencja: CC BY 3.0.
Plik ODS o rozmiarze 3.35 KB w języku polskim
RgCq4BeoxvKUl
Arkusz "Obserwacje dziennych temperatur"
Źródło: GroMar, licencja: CC BY 3.0.
2
Ćwiczenie 2

Pobierz arkusz z załącznika. W arkuszu powinny znajdować się kolumny Przedmiot, Ocena roczna oraz Słownie. Poniżej wypisanych ocen, w komórce B14 oblicz średnią ocen ucznia. Następnie w komórce C2 zaprojektuj formułę zmieniającą wartość liczbową oceny na wartość słowną i skopiuj ją do pozostałych komórek w kolumnie Słownie.

R1AtbDVYNNAEi

Załącznik zawiera arkusz "Oceny" w formacie XLSX. Jest on potrzebny do wykonania ćwiczenia.

Arkusz "Oceny" - plik XLSX
Źródło: GroMar, licencja: CC BY 3.0.
Plik XLSX o rozmiarze 9.50 KB w języku polskim
R15O0cBNfUh2v

Załącznik zawiera arkusz "Oceny" w formacie ODS. Jest on potrzebny do wykonania ćwiczenia.

Arkusz "Oceny" - plik ODS
Źródło: GroMar, licencja: CC BY 3.0.
Plik ODS o rozmiarze 3.62 KB w języku polskim
RIXQNCtZOVOl3
Arkusz "Oceny"
Źródło: GroMar, licencja: CC BY 3.0.
2
Ćwiczenie 3

Pobierz arkusz z załącznika. W tabeli prezentującej parki narodowe w Polsce uzupełnij kolumnę Wielkość, w której zostanie wypisana słownie wielkość parku: „mały” – o powierzchni większej niż 0, ale mniejszej niż 50 kmIndeks górny 2, „średni” – o powierzchni większej lub równej 50 kmIndeks górny 2 i mniejszej niż 100 kmIndeks górny 2, zaś „duży” – o powierzchni większej lub równej 100 kmIndeks górny 2. W przypadku wartości ujemnej powinien zostać wypisany „błąd”. Jeśli powierzchnia wynosi 0, powinien zostać wypisany „brak”. Zastosuj odpowiednie zagnieżdżone funkcje, aby wypełnić tabelę.

RJDhPExvm5iQm

Załącznik zawiera arkusz "Parki narodowe w Polsce" w formacie XLSX. Jest on potrzebny do wykonania ćwiczenia.

Arkusz "Parki narodowe w Polsce" - plik XLSX
Źródło: GroMar, licencja: CC BY 3.0.
Plik XLSX o rozmiarze 9.73 KB w języku polskim
RbTuALWFax7gy

Załącznik zawiera arkusz "Parki narodowe w Polsce" w formacie ODS. Jest on potrzebny do wykonania ćwiczenia.

Arkusz "Parki narodowe w Polsce" - plik ODS
Źródło: GroMar, licencja: CC BY 3.0.
Plik ODS o rozmiarze 4.56 KB w języku polskim
R1SpY3oQsy8Kg
Arkusz "Parki narodowe w Polsce"
Źródło: Anna Koludo, Katarzyna Koludo-Durkiewicz, licencja: CC BY 3.0.
Zapamiętaj!

Projektowana formuła może zawierać funkcje zagnieżdżone jedna w drugiej. Oznacza to, że argumentem funkcji w formule może być inna funkcja. Przykładem jest funkcja JEŻELI, która po zagnieżdżeniu kolejnej funkcji JEŻELI może wprowadzać do komórki nie tylko jedną z dwóch wartości, ale jedną z wielu wartości (np. ocena w sześciostopniowej skali ocen).

W poniższym notesie zapisuj przydatne informacje lub własne notatki.

Rydx2uexcT6SF
Notes
Notes
Źródło: GroMar, licencja: CC BY 3.0.