Przeczytaj
Wzór funkcji kwadratowej możemy zapisać w postaci:
ogólnej: , oraz ,
kanonicznej , gdzie , , oraz .
Oprócz postaci ogólnej i kanonicznej, występuje również postać iloczynowapostać iloczynowa wzoru funkcji kwadratowej.
Niektóre wzory funkcji kwadratowejfunkcji kwadratowej możemy zapisać w postaci iloczynowej poprzez wykorzystanie wzorów skróconego mnożenia, czy wyłączania wspólnego czynnika przed nawias.
Zapiszemy w postaci iloczynowej wzór funkcji kwadratowej :
Rozwiązanie:
Korzystając ze wzoru skróconego mnożenia na różnicę kwadratów, wzór funkcji przedstawiamy w postaci iloczynowej:
Rozwiązanie:
Po wyłączeniu wspólnego czynnika przed nawias otrzymujemy wzór funkcji w postaci iloczynowej:
Rozwiązanie:
Korzystając ze wzoru skróconego mnożenia na kwadrat różnicy, wzór funkcji przedstawiamy w postaci iloczynowej:
Występowanie postaci iloczynowej wzoru funkcji kwadratowej zależy od wartości wyróżnika odpowiedniego trójmianu kwadratowego.
Dla mamy:
Jeżeli , to funkcja kwadratowa ma dwa miejsca zerowe: oraz .
Wtedy wzór funkcji kwadratowej zapisujemy w postaci iloczynowejpostaci iloczynowej: .
Dla mamy:
Jeżeli , to funkcja kwadratowa ma jedno miejsce zerowe: .
Wtedy wzór funkcji kwadratowej zapisujemy w postaci iloczynowejpostaci iloczynowej: .
Dla mamy:
Jeżeli , to funkcja kwadratowa nie ma miejsc zerowych.
Jeżeli funkcja kwadratowa nie ma miejsc zerowych, wówczas postać iloczynowapostać iloczynowa wzoru funkcji kwadratowej nie istnieje.
Wyznaczanie miejsc zerowych funkcji kwadratowej określonej wzorem sprowadza się do rozwiązania równania , czyli do wyznaczenia pierwiastków odpowiedniego równania kwadratowego.
Przedstawienie wzoru funkcji kwadratowej w postaci iloczynowej jest równoznaczne z zapisaniem wzoru tej funkcji w postaci iloczynu czynników liniowych.
W celu zamiany wzoru funkcji kwadratowej z postaci ogólnej na postać iloczynową, użyjemy podanych wcześniej zależności.
Zapiszemy wzór funkcji w postaci iloczynowej, jeżeli .
Rozwiązanie:
Współczynniki we wzorze funkcji wynoszą odpowiednio: , , .
Obliczamy wyróżnik:
.
Ponieważ , to funkcja ma dwa miejsca zerowe.
Zatem: oraz i .
Postać iloczynowa wzoru funkcji wynosi .
Z postaci iloczynowej funkcji kwadratowej możemy odczytać jej miejsce zerowe, bez wykonywania obliczeń.
Bez obliczania wartości wyróżnika, podamy jego znak, jeżeli funkcja kwadratowa jest określona wzorem .
Rozwiązanie:
Zauważmy, że wzór funkcji jest zapisany w postaci iloczynowej , zatem miejscami zerowymi funkcji są liczby oraz .
Ponieważ funkcja ma dwa miejsca zerowe, zatem .
Postać iloczynową funkcji kwadratowej możemy w łatwy sposób zamienić na postać ogólną.
Zapiszemy wzór funkcji kwadratowej określonej wzorem w postaci ogólnej.
Rozwiązanie:
Zauważmy, że wystarczy wykonać mnożenie jednomianów, a następnie uporządkować je tak, aby otrzymać postać ogólną wzoru funkcji kwadratowej.
Otrzymujemy, że: .
Wzór na postać iloczynową funkcji kwadratowej możemy wykorzystać do znajdowania brakujących współczynników we wzorze tej funkcji, mając dane np. miejsca zerowe tej funkcji.
Zapiszemy wzór funkcji kwadratowej w postaci iloczynowej wiedząc, że jej miejscami zerowymi są liczby i , jeżeli do paraboli, będącej wykresem funkcji należy punkt o współrzędnych .
Rozwiązanie:
Ponieważ funkcja ma dwa miejsca zerowe, więc wykorzystamy jej wzór w postaci iloczynowej .
Po podstawieniu do wzoru funkcji oraz mamy: . Ponieważ punkt należy do wykresu funkcji, zatem do wyznaczania wartości współczynnika rozwiązujemy równanie:
.
Postać iloczynowa funkcji wyraża się wzorem: .
Wyznaczymy wartości współczynników i we wzorze funkcji kwadratowej określonej wzorem , jeżeli miejscami zerowymi funkcji są liczby oraz .
Rozwiązanie:
W tym celu wykorzystamy wzór funkcji kwadratowej w postaci iloczynowej .
Wtedy , co po przekształceniu sprowadza się do postaci:
, zatem i .
Dla zainteresowanych
Przeanalizuj symulację i sprawdź swoją wiedzę w zakresie wyznaczania postaci iloczynowej funkcji kwadratowej, mając daną jej postać ogólną.

Zasób interaktywny dostępny pod adresem https://zpe.gov.pl/a/D10CMIKrp
Słownik
, gdy , i
, gdy ,
brak postaci iloczynowej, gdy
funkcja określona na zbiorze wzorem , gdzie , , oraz