Wróć do informacji o e-podręczniku Wydrukuj Pobierz materiał do PDF Pobierz materiał do EPUB Pobierz materiał do MOBI Zaloguj się, aby dodać do ulubionych Zaloguj się, aby skopiować i edytować materiał Zaloguj się, aby udostępnić materiał Zaloguj się, aby dodać całą stronę do teczki

Przypomnijmy na początek wzory skróconego mnożenia, które mogą być przydatne przy rozkładaniu wielomianów na czynniki.

Wszystkie wzory zapiszemy tak, że po lewej stronie będzie suma (różnica), a po prawej iloczyn (potęga).

  • a2+2ab+b2=a+b2

  • a2-2ab+b2=a-b2

  • a2-b2=a+ba-b

  • a2+b2+c2+2ab+2bc+2ca=a+b+c2

  • a3+3a2b+3ab2+b3=a+b3

  • a3-3a2b+3ab2-b3=a-b3

  • a3+b3=a+ba2-ab+b2

  • a3-b3=a-ba2+ab+b2

  • an-bn=a-ban-1+an-2b+an-3b2++abn-2+bn-1

  • dla n nieparzystych
    an+bn=a+ban-1-an-2b+an-3b2--abn-2+bn-1

Jeżeli znasz symbol Newtona lub trójkąt Pascala, możesz też uogólnić wzór na kwadrat lub sześcian sumy do postaci zwanej dwumianem Newtona:

  • n0an+n1an-1b+n2an-2b2++nn-1abn-1+nnbn=a+bn

Przykład 1

Pokażmy po jednym przykładzie zastosowań do rozkładania wielomianu na czynniki dla każdego z powyższych wzorów:

  • x2+2x+1=x+12

  • x2-6x+9=x-32

  • x2-15=x-15x+15

  • x4+2x3+3x2+2x+1=
    =x4+x2+1+2x3+2x2+2x=
    =x2+x+12

  • x3+3x2+3x+1=x+13

  • x3-6x2+12x-8=x-23

  • x3+2=x+23x2-23x+43

  • 8x3-27=2x-34x2+6x+9

  • x26-1=x-1x25+x24+x23++x+1

  • x25+1=x+1x24-x23+x22--x+1

W dwóch ostatnich przypadkach jeden z uzyskanych czynników jest wielomianem stopnia większego niż 2, czyli nie jest wielomianem nierozkładalnym.

  • x4+4x3+6x2+4x+1=x+14

Przykład 2

Sprowadź do postaci iloczynowej wielomian Wx=x6-64.

  • Wx=x6-26.

  • Możemy teraz użyć wzoru skróconego mnożenia na różnicę sześcianów lub na różnicę kwadratów. Warto zawsze wybrać optymalną w danej sytuacji metodę.
    Zaprezentujemy tu obie metody.

R17wGKcCrRkqc
Tytuł nagłówka Treść, Tytuł nagłówka opis WCAG
  • Obie metody prowadzą oczywiście do tego samego rozwiązania
    Wx=x+2x-2x2-2x+4x2+2x+4.
    Warto zawsze wybrać tę, która jest dla nas prostsza i szybsza (wydaje się, że w powyższym przykładzie rozumowanie było trochę łatwiejsze przy użyciu na początek wzoru na różnicę kwadratów).

Przykład 3

Sprowadź do postaci iloczynowej wielomian
Wx=27x5-54x4+36x3-8x2.

  • Wyłączmy wspólny czynnik przed nawias:
    Wx=x227x3-54x2+36x-8.

  • Zauważmy, że w nawiasie możemy użyć wzoru skróconego mnożenia na sześcian różnicy:
    Wx=x23x-23.

Przykład 4

Sprowadź do postaci iloczynu wielomian
Wx=x4-x2+2x+2.

  • Pogrupujmy odpowiednio wyrazy wielomianu dążąc do użycia wzorów skróconego mnożenia:
    Wx=x4-2x2+1+x2+2x+1
    Wx=x2-12+x+12
    Wx=x-12x+12+x+12

  • Wyłączmy wspólny czynnik przed nawias:
    Wx=x+12x-12+1
    Wx=x+12x2-2x+2
    (uzyskane czynniki są nierozkładalne)

Przypomnijmy, że zgodnie z zasadniczym twierdzeniem teorii wielomianówzasadnicze twierdzenie teorii wielomianówzasadniczym twierdzeniem teorii wielomianów każdy wielomian stopnia większego od 2 można zapisać w postaci iloczynu wielomianów pierwszego stopnia i nierozkładalnych wielomianów drugiego stopnia. W ostatnim przykładzie pokażemy rozkłady kilku wielomianów stopnia 4, które nie mają pierwiastków rzeczywistych, czyli na mocy twierdzenia Bézoutatwierdzenie Bézoutatwierdzenia Bézouta w ich rozkładzie nie występują wielomiany pierwszego stopnia.

Przykład 5

Zapisz podany wielomian w postaci iloczynu wielomianów nierozkładalnych zmiennej rzeczywistej:

RoV3VlC7ZTkyr
F(x)=x4+x2+1
  • F(x)=x4+2x2+1-x2
  • F(x)=x2+12-x2
  • Skorzystajmy ze wzoru na różnicę kwadratów:
    F(x)=x2+1-xx2+1+x
  • Uzyskane wielomiany drugiego stopnia są nierozkładalne. Po uporządkowaniu możemy zapisać
    F(x)=x2-x+1x2+x+1
, G(x)=x4+1
  • Dążymy do zastosowania wzoru skróconego mnożenia na różnicę kwadratów
    G(x)=x4+2x2+1-2x2
  • G(x)=x2+12-2x2
  • Po zastosowaniu wzoru skróconego mnożenia i uporządkowaniu otrzymujemy iloczyn dwóch wielomianów nierozkładalnych drugiego stopnia:
    G(x)=x-2x+1x+2x+1
, H(x)=x4-x2+1
  • Postąpimy podobnie jak poprzednio:
    H(x)=x4+2x2+1-3x2
  • H(x)=x2+12-3x2
  • H(x)=x2-3x+1x2+3x+1

Słownik

twierdzenie Bézouta
twierdzenie Bézouta

liczba a jest pierwiastkiem wielomianu Wx wtedy i tylko wtedy, gdy wielomian Wx dzieli się przez dwumian x-a bez reszty

zasadnicze twierdzenie teorii wielomianów
zasadnicze twierdzenie teorii wielomianów
  • jedyne wielomiany nierozkładalne stopnia dodatniego o współczynnikach rzeczywistych to wszystkie wielomiany pierwszego stopnia oraz wielomiany drugiego stopnia z ujemnym wyróżnikiem Δ

  • każdy wielomian stopnia większego od 2 można zapisać w postaci iloczynu wielomianów nierozkładalnych i niezerowej stałej

  • zapis w postaci iloczynu jest jednoznaczny z dokładnością do przemnożenia czynników przez stałą niezerową