Wróć do informacji o e-podręczniku Wydrukuj Pobierz materiał do PDF Pobierz materiał do EPUB Pobierz materiał do MOBI Zaloguj się, aby dodać do ulubionych Zaloguj się, aby skopiować i edytować materiał Zaloguj się, aby udostępnić materiał Zaloguj się, aby dodać całą stronę do teczki

Najpierw przeczytaj w słowniku, co znaczą symbole: kwantyfikator ogólnykwantyfikator szczegółowy.

Przypomnijmy definicję granicy ciągu:

ciągu zbieżnego
Definicja: ciągu zbieżnego

Niech g będzie liczbą rzeczywistą. limn+xn=g wtedy i tylko wtedy, gdy ε>0   N  n>N  xng<ε.

Definicję możemy przeczytać następująco:

Granicą ciągu xn jest liczba rzeczywista g wtedy i tylko wtedy, gdy dla dowolnej liczby dodatniej ε można dobrać taką liczbę naturalną N, że dla dowolnej liczby n większej od N zachodzi nierówność: xn-g<ε.

Można też powiedzieć następująco: w dowolnym otoczeniu liczby g znajdują się prawie wszystkie wyrazy ciąguprawie wszystkie wyrazy ciąguprawie wszystkie wyrazy ciągu xn.

Czy każdy ciąg ma granicę?

Otóż nie. Podamy teraz przykład ciągu, który nie ma granicy.

Przykład 1

Niech dany będzie ciąg: xn=1,gdy n to liczba parzysta-1,gdy n to liczba nieparzysta.

Uzasadnimy, że żadna liczba rzeczywista nie może być granicą tego ciągu.

Zauważmy, że co drugi wyraz tego ciągu jest równy 1, a co drugi jest równy -1.

Gdyby 0 było granicą, to zgodnie z definicją np. w przedziale -12,12, który jest otoczeniem zera, powinny się znajdować prawie wszystkie wyrazy ciągu xn. Tymczasem żaden wyraz ciągu xn nie należy do tego przedziału. Zatem 0 nie jest granicą ciągu xn.

RYDplqatFGdNo

Gdyby dodatnia liczba g była granicą, to np. w przedziale g2,3g2, który jest otoczeniem g, powinny się znajdować prawie wszystkie wyrazy ciągu xn. Tymczasem nieskończenie wiele wyrazów równych -1 jest poza tym przedziałem, gdyż g2>0. Zatem g>0 nie jest granicą ciągu xn.

R5wiNuIk6I8O4

Gdyby ujemna liczba g była granicą, to np. w przedziale 3g2,g2, który jest otoczeniem g, powinny się znajdować prawie wszystkie wyrazy ciągu xn. Tymczasem nieskończenie wiele wyrazów równych 1 jest poza tym przedziałem, gdyż g2<0. Zatem g<0 nie jest granicą ciągu xn.

RJBlyOf0voOi4

Stąd wynika, że ciąg xn nie posiada granicy liczbowej, czyli nie jest zbieżny. Taki ciąg będziemy nazywali ciągiem rozbieżnym.

W tym materiale zajmiemy się szczególnym typem ciągów, które nie są zbieżne.

Zajmiemy się szczególnie ciągami, których granicą jest + lub -. Takie ciągi nazwiemy, odpowiednio, ciągami rozbieżnymi do + lub -.

Podajmy zatem definicję ciągu rozbieżnego do + oraz +. Będzie ona w swojej strukturze podobna do definicji granicy ciągu zbieżnego.

ciągu rozbieżnego do nieskończoności
Definicja: ciągu rozbieżnego do nieskończoności

limn+xn=+ wtedy i tylko wtedy, gdy M  N  n>N  xn>M.

R1LRtISVoNGFq

limn+xn=- wtedy i tylko wtedy, gdy M  N  n>N   xn<M.

RKVGAfYroyZUq
Uwaga!

Możemy definicję ciągu rozbieżnego do + wypowiedzieć także w ten sposób: dla każdej liczby rzeczywistej M prawie wszystkie wyrazy ciągu są większe od M. Mówiąc jeszcze inaczej: dla każdej liczby rzeczywistej M prawie wszystkie wyrazy ciągu należą do przedziału M,+.

Analogicznie:

Możemy definicję ciągu rozbieżnego do - wypowiedzieć także w ten sposób: dla każdej liczby rzeczywistej M prawie wszystkie wyrazy ciągu są mniejsze od M. Mówiąc jeszcze inaczej: dla każdej liczby rzeczywistej M prawie wszystkie wyrazy ciągu należą do przedziału -,M.

Przykład 2

Udowodnimy, że ciąg xn=n jest ciągiem rozbieżnym do +.

Dowód

Wybierzmy dowolną liczbę rzeczywistą M. Dla jakich wartości n, zachodzi nierówność xn>M, czyli nierówność n>M?

Jeżeli M0, to nierówność n>M zachodzi dla wszystkich dodatnich liczb naturalnych n, czyli możemy przyjąć, że N=0, gdyż dla n>0 zachodzi nierówność n>M.

Jeżeli M>0, to nierówność n>M zachodzi dla wszystkich dodatnich liczb naturalnych n>M, czyli możemy przyjąć, że N=M, gdyż dla n>N=M zachodzi nierówność n>M.

Zatem dla dowolnej wartości M dobraliśmy takie N, że dla dowolnej dodatniej liczby naturalnej n>N zachodzi nierówność:xn=n>M, a to oznacza, że limn+xn=+.

Przykład 3

Udowodnimy, że ciąg xn=-n2 jest ciągiem rozbieżnym do -.

Dowód

Wybierzmy dowolną liczbę rzeczywistą M. Dla jakich wartości n, zachodzi nierówność xn<M, czyli nierówność -n2<M?

Jeżeli M>0, to nierówność -n2<M zachodzi dla wszystkich dodatnich liczb naturalnych n, czyli możemy przyjąć, że N=0, gdyż dla n>1 zachodzi nierówność -n2<M.

Jeżeli M0, to nierówność -n2<M zachodzi dla wszystkich dodatnich liczb naturalnych n>-M, czyli możemy przyjąć, że N=-M (jest częścią całkowitą z -M), gdyż dla n>-M zachodzi nierówność -n2<M.

Zatem dla dowolnej wartości M dobraliśmy takie N, że dla dowolnej liczby n>N zachodzi nierówność: -n2<M, co oznacza, że limn+xn=-.

Przykład 4

Udowodnimy, że ciąg xn=n2-3n jest ciągiem rozbieżnym do +.

Dowód

Najpierw zauważmy, że dla dowolnej liczby naturalnej n>3 zachodzi nierówność: n2-3nn.

Jest tak dlatego, gdyż nierówność n2-3nn jest równoważna nierówności nn-40, która zachodzi dla każdej liczby naturalnej n większej od 3.

Mamy udowodnić, że dla każdej liczby rzeczywistej M istnieje liczba naturalna N, że dla dowolnej liczby naturalnej n>N zachodzi nierówność xn>M.

Jeżeli M0, to nierówności n23nn>M zachodzą dla wszystkich dodatnich liczb naturalnych n>3, czyli możemy przyjąć, że N=3.

Jeżeli M>0, to nierówności n2-3nn>M zachodzą dla wszystkich dodatnich liczb naturalnych n spełniających dwa warunki: n>3n>M, czyli możemy przyjąć, że N=max4,M.

Zatem dla dowolnej wartości M dobraliśmy takie N, że dla dowolnej liczby n>N zachodzi nierówność: n2-3n>M, a to oznacza, że ciąg xn=n2-3n jest ciągiem rozbieżnym do +.

Uwaga!

Ostatni przykład pokazuje, jak prowadzimy dowód w przypadku bardziej skomplikowanych wzorów ciągów.

Taki ciąg xn staramy się oszacowań przez ciąg yn o prostym wzorze, dla którego łatwiej sprawdzić, dla jakich wartości n spełniona jest nierówność yn>M. Przy czym pilnujemy, aby nierówność xn>yn zachodziła dla prawie wszystkich liczb naturalnych (czyli by zachodziła od pewnego argumentu).

Słownik

prawie wszystkie wyrazy ciągu
prawie wszystkie wyrazy ciągu

wszystkie wyrazy ciągu z wyjątkiem skończonej liczby wyrazów

kwantyfikator ogólny
kwantyfikator ogólny

symbol ten czytamy: dla każdego

kwantyfikator szczegółowy
kwantyfikator szczegółowy

symbol ten czytamy: istnieje