Wróć do informacji o e-podręczniku Wydrukuj Pobierz materiał do PDF Pobierz materiał do EPUB Pobierz materiał do MOBI Zaloguj się, aby dodać do ulubionych Zaloguj się, aby skopiować i edytować materiał Zaloguj się, aby udostępnić materiał Zaloguj się, aby dodać całą stronę do teczki

Stożek opisany na kuli

Wyobraźmy sobie kulę wpisaną w stożek. Zastanówmy się: jakie warunki muszą być spełnione, aby stożek opisać na kuli? W jaki sposób wykreślić stożek opisany na kuli na kartce papieru? W odpowiedzi na te pytania pomoże nam aplet.

R1RZMBEGEtjbc
Aplet przedstawia stożek oraz wpisaną w niego kulę. Aplet daje możliwość zmiany wymiarów stożka za pomocą jego górnego wierzchołka. Aplet daje również możliwość zmiany widoczności stożka oraz kuli. Ustawiając wypełnienie stożka jako maksymalne nie widać tego co jest wewnątrz bryły, ustawiając wypełnienie na najniższe na rysunku pozostaje trójkątny przekrój stożka, oraz okrąg wyznaczający jego podstawę. Wewnątrz stożka pojawia się kula, której wypełnieniem również można manewrować od całkowicie wypełnionej do przeźroczystej. Ustawiając wypełnienie kuli jako minimalne wewnątrz pojawiają się promienie kuli, które są pod kątem prostym do boków trójkąta, który jest przekrojem stożka. Ustawiając wysokość stożka jako H=7,45, otrzymujemy promień: r=7,93 oraz objętość kuli Vk=129,88 i objętość stożka Vs=491,02. Ustawiając wysokość stożka jako H=15, otrzymujemy promień: r=4,12 oraz objętość kuli Vk=129,88 i objętość stożka Vs=266,76. Ustawiając wysokość stożka jako H=6,75, otrzymujemy promień: r=12 oraz objętość kuli Vk=129,88 i objętość stożka Vs=1016,87.
Ważne!

Stożek jest opisany na kuli wtedy i tylko wtedy, gdy kula jest styczna do podstawy stożka i każdej jego tworzącej.

Zadania dotyczące kuli wpisanej w stożek można sprowadzić do prostych zadań geometrii płaskiej. Na rysunku poniżej przedstawiono przekrój osiowy stożkaprzekrój osiowy stożkaprzekrój osiowy stożka opisanego na kuli. Przekrój osiowy tych brył jest kołem wpisanym w trójkąt równoramienny. Spostrzeżenie to pomoże nam w uproszczeniu planowania strategii rozwiązania wielu zadań geometrii przestrzennej.

Rz7JDw9FdeHUa

Dla przejrzystości rysunku, przekrój osiowy kuliprzekrój osiowy kuliprzekrój osiowy kuli wystarczy wykreślić jako okrąg. Tak wykreślony rysunek jest punktem startowym w planowaniu kolejnych kroków. Ważnym elementem rozwiązania zadania jest analiza własności otrzymanych figur oraz związków miarowych zachodzących między nimi. Do rozwiązania zadań dotyczących stożka opisanego na kuli wykorzystamy znane nam twierdzenia geometrii płaskiej.

Rozważmy przekrój osiowy stożka opisanego na kuli. Przyjmijmy oznaczenia jak na rysunku. Określimy najważniejsze związki miarowe zachodzące pomiędzy figurami tworzącymi przekrój osiowy tych brył.

RWIduu7bvXS1C

H=CS - długość wysokości stożka

l=BS - długość tworzącej stożka

r=CB - długość podstawy stożka

R=OC=OD - długość promienia kuli

α=ASB - miara kąta rozwarcia stożka

β=ABS - miara kąta zawartego pomiędzy tworzącą stożka i płaszczyzną podstawy stożka

Zauważmy, że:

  1. odcinek OB zawarty jest w dwusiecznej kąta β;

  2. odcinek OS zawarty jest w dwusiecznej kąta α;

  3. promień kuli OD jest prostopadły do tworzącej BS;

  4. DSO jest podobny do CSB na podstawie cechy kąt, kąt, kąt.

Ważne wskazówki do rozwiązywania zadań

Wykonuj rysunek przedstawiający sytuację opisaną w zadaniu. Wygodnie jest narysować przekrój osiowy odpowiednio ułożonych brył. Rysunek powinien być czytelny.

Przyjmuj oznaczenia. Oznaczenia pomogą w prowadzeniu toku rozumowania. Należy pamiętać o wprowadzeniu różnej wielkości liter dla oznaczenia długości promienia podstawy stożka i długości promienia kuli.

Przykład 1

W stożek o kącie rozwarcia 60° i tworzącej długości 12cm wpisano kulę. Oblicz objętość kuli.

Rozwiązanie

Rysunek ilustrujący zadanie:

RBZ7j03zWQ4Ql

R=OK - długość promienia kuli

r=KB - długość promienia podstawy stożka

Następnie zapisujemy wzór na objętość kuli: VK=43πR3.

Zauważmy, że przekrojem osiowym stożka o kącie rozwarcia 60° jest trójkąt równoboczny.

Wynika stąd, że długość promienia kuli opisana jest zależnością R=13H, gdzie H to długość wysokości stożka.

Wykorzystujemy wzór na długość wysokości w trójkącie równobocznym do obliczenia długości promienia kuli:

R=13·a32, zatem

R=13·1232, stąd

R=23.

Ostatecznie objętość kuli wpisanej w ten stożek ma wartość

VK=43π233

VK=43π·8·33

VK=323π [cm3].

Przykład 2

W stożek o kącie rozwarcia 120° wpisano kulę. Odległość środka kuli od wierzchołka stożka jest równa 10cm. Oblicz pole powierzchni kuli.

Rozwiązanie

Wystarczy narysować przekrój osiowy kuli wpisanej w stożek.

R11SAMbgvhh2q

Przyjmujemy oznaczenia na rysunku:

R=CO - promień wpisanej kuli;

OS=10 - odległość środka kuli od wierzchołka stożka;

ASB=120° - miara kąta rozwarcia stożka.

Zauważmy, że trójkąt SCO jest trójkątem prostokątnym o kątach ostrych: CSO=60°COS=30°.

Wykorzystując zależności między długościami boków trójkąta prostokątnego o kątach ostrych 30°60° otrzymujemy, że długość promienia kuli jest równa R=53cm.

Obliczamy pole powierzchni kuli PK=4πR2.

Stąd ostatecznie otrzymujemy:

PK=4π532=300π [cm2].

Przykład 3

Na kuli o promieniu długości 7cm opisano stożek o wysokości długości 32cm. Oblicz pole powierzchni bocznej stożka.

Rozwiązanie

Wykonujemy rysunek przedstawiający tę sytuację.

RfIVXUnuLnIgE

Do rozwiązania zadania potrzebujemy długości następujących odcinków:

H=DS - długość wysokości stożka;

r=DB - długość promienia podstawy stożka;

l=BS - długość tworzącej stożka.

Na rysunku od razu dokonano podziału wysokości stożka na dwie części. Pierwszy odcinek DO, który odpowiada długości promienia kuli ma długość 7 cm a odcinek OS, który stanowi różnicę wysokości i promienia kuli ma długość 25 cm.

Zapisujemy wzór na pole powierzchni bocznej stożka:

Pb=πrl.

Długości potrzebnych odcinków wyznaczymy, pracując na trójkątach podobnych DBSKOS.

Uzupełniamy rysunek.

R16uYE0m4eESB

Możemy wykreślić te dwa trójkąty obok rysunku głównego.

RlqBM5kx3pUzz
Ilustracja przedstawia trójkąt A B S, w który wpisano okręgu o środku O. Bok SB ma długość L. Z wierzchołka S opuszczono wysokość na bok AB, jej spodek podpisano literą D i ma ona długość trzydzieści dwa. Na wysokości SD leży środek okręgu O. Na boku BS zaznaczono punkt K. Odcinek OK jest pod kątem prostym do boku BS i ma długość siedem. Odcinek OD również ma długość siedem. Odcinek BD podpisano literą r. Z trójkąta A B S wyróżniono jego następujące części, pierwsza to trójkąt prostokątny D B S, którego jedna przyprostokątna DB ma długość r, a druga przyprostokątna ma długość trzydzieści dwa. Przeciwprostokątną BS ma długość l. Druga cześć to trójkąt S O K, która również jest trójkątem prostokątnym, jej prostokątna OK ma długość 7, a przeciwprostokątna ma długość 25, dłuższą przyprostokątną podpisano literą x.

Wyznaczamy długość odcinka x=KS, korzystając z twierdzenia Pitagorasa:

x2+72=252

x=24.

Wyznaczamy długości odcinków lr, układając odpowiednie proporcje:

3224=l25, zatem

l=1003 oraz

3224=r7, zatem

r=283.

Obliczamy pole powierzchni bocznej stożka:

Pb=π·283·1003=2800π9 [cm2].

Przykład 4

W stożek wpisano kulę. Stosunek objętości stożka do objętości kuli jest równy 16. Kąt między tworzącą stożka a płaszczyzną podstawy ma miarę α. Wyznacz stosunek długości promienia podstawy stożka do długości promienia kuli.

Rozwiązanie

Rozwiązanie zadania zaczynamy od wykonania czytelnego rysunku i przyjęcia oznaczeń. Wystarczy naszkicować odpowiedni przekrój osiowy.

R13uh8OXJRrjl

Zapisujemy warunek podany w zadaniu:

VSVK=13πr2H43πR3,

gdzie odpowiednio:

H=CS - długość wysokości stożka;

r=CB- długość promienia podstawy stożka;

R=OC=OD - długość promienia kuli.

Przyjmujemy odpowiednie oznaczenia na rysunku.

R1I8KbwUvCQG1

Po przekształceniu wyrażenia opisującego stosunek, otrzymujemy

VSVK=r2H4R3, stąd

r2H4R3=16

r2H=64R3.

Zauważmy, że w trójkącie CBS prawdziwa jest zależność

Hr=tgα.

Wynika stąd, że

H=rtgα.

Podstawiając wyznaczone H do równania r2H=64R3, otrzymujemy

r2·rtgα=64R3, stąd

r3tgα=64R3.

Zatem stosunek długości promienia podstawy stożka do długości promienia kuli wynosi

rR=4tgα3.

Przykład 5

Na dwóch kulach o promieniach 4cm2cm zewnętrznie stycznych opisano stożek. Oblicz wartość cos2α, gdzie 2α oznacza kąt rozwarcia stożka.

Rozwiązanie

Wykreślamy przekrój osiowy tych brył.

RciLbJeyI4SQh

Wykreślamy potrzebne odcinki i zaznaczamy wielkości podane w zadaniu. Pamiętamy o poprowadzeniu na rysunku w odpowiedni sposób promieni obu kul. Przyjmujemy oznaczenia, które pomogą rozwiązać zadanie.

R1SGXDVPVVPwn

Miara kąta rozwarcia stożka to ASB=2α.

Zauważmy, że

FKS=GLS=90° oraz

ASB=2DSB, zatem

DSB=α.

Zauważmy, że długość odcinka FG wynosi

FG=6,

ponieważ ona jest sumą długości promieni kul.

Do wyznaczenia funkcji trygonometrycznej kąta α potrzebujemy długości odcinków GS albo SL albo KS. Do wyznaczenia długości tych odcinków wykorzystamy podobieństwo trójkątów FKS oraz GLS.

Wykreślamy trójkąty podobne FKS oraz GLS.

R4bsvCey9pe83

Wyznaczmy cosinusa kąta ASB.

Zauważmy, że

cos2α=1-2sin2α.

Zatem najwygodniej będzie wyznaczyć funkcję sinusa kąta GSL. Układamy proporcję wynikającą z podobieństwa trójkątów FKSGSL:

y2=y+64

4y=2y+12

y=6.

Wynika stąd, że

sinα=26, zatem

sinα=13.

Stąd mamy, że

cos2α=1-2·132

cos2α=79.

Słownik

przekrój osiowy stożka
przekrój osiowy stożka

przekrój płaszczyzną zawierającą oś obrotu stożka, przekrój ten jest trójkątem równoramiennym

przekrój osiowy kuli
przekrój osiowy kuli

przekrój płaszczyzną przechodzącą przez środek kuli, przekrój ten nazywamy kołem wielkim