Kolebka kultury

Cywilizacja europejska ma swe korzenie między innymi w dorobku antycznych Greków. To oni w pierwszym tysiącleciu przed naszą erą stworzyli kulturę stanowiącą podstawę dziedzictwa rozwijanego przez stulecia i żywego do dzisiaj. Uformowali wyobraźnię Europejczyków przez bogatą mitologię, literaturę, teatr i sztukę. Wytyczyli kierunki myślenia dzięki filozofii i stworzeniu podstaw nauki.

bg‑cyan
Zapoznaj się z opisem obrazów z galerii i posągów bogów greckich. Jak starożytni artyści przedstawiali swoich bogów? Co taki sposób prezentacji może mówić o relacji między światami bogów i ludzi?
Zapoznaj się z opisem obrazów z galerii i posągów bogów greckich. Jak starożytni artyści przedstawiali swoich bogów? Co taki sposób prezentacji może mówić o relacji między światami bogów i ludzi?

Potęga mitu

Przeczytaj fragmenty rozmowy z amerykańskim religioznawcą, pisarzem i myślicielem Josephem Campbellem. Badacz ten znacząco wpłynął na sposób odbioru i rozumienia mitów, postulując czytanie mitologii przede wszystkim jako świadectwa wspólnoty duchowej i kulturowej całej ludzkości. Podczas lektury zwróć uwagę na przywoływane przez rozmówców różne określenia i funkcje mitumitmitu.

Joseph Campbell Potęga mitu (fragmenty)

Moyers: Dlaczego mit? Dlaczego mają nas obchodzić mity? Jaki jest ich związek z moim życiem?
Campbell: W pierwszej chwili miałbym ochotę odpowiedzieć na to: „Daj spokój, człowieku, żyj sobie tak jak dotąd, to wcale niezłe życie, mitologia nie jest ci potrzebna”. Nie wierzę, żeby można było interesować się jakąś sprawą tylko dlatego, że w powszechnej opinii jest ona ważna. Wierzę natomiast, że coś może nas w taki czy inny sposób porwać. Sam jednak możesz się przekonać, że mitologia, jeśli ktoś przedstawi ci ją we właściwy sposób, jest w stanie cię porwać. A jeżeli do tego dojdzie, to czego możesz od niej oczekiwać?
Jednym z naszych obecnych problemów jest to, że niezbyt dobrze zaznajomieni jesteśmy z literaturą dotyczącą spraw ducha. [...] Literatura grecka, łacińska i biblijna stanowiły kiedyś część przeciętnej edukacji. Kiedy je z niej usunięto, zagubiona została cała zachodnia tradycja informacji mitologicznej. W przeszłości zwykle było tak, że te historie tkwiły w umysłach ludzi. Kiedy nosisz w umyśle taką bądź inną historię, spostrzegasz jej związek z tym, co przytrafia ci się w życiu. Daje ci ona pewną perspektywę, w której umieszczasz to, co ci się przydarza. Ze stratą takiej historii utraciliśmy coś istotnego, bo nie mamy na jej miejsce żadnej porównywalnej z nią literatury. Te fragmenty informacji z dawnych czasów, związane ze sprawami, które pomagały ludziom żyć, budowały cywilizacje i przez całe tysiąclecia kształtowały religie, mają też ścisły związek z głębokimi problemami wewnętrznymi, z duchowymi tajemnicami i progami, jakie musimy forsować, i jeśli nie masz na tej drodze żadnych drogowskazów, musisz wypracować je sobie sam. Kiedy jednak ten temat jakoś cię pochwyci, kontakt z tą bądź inną tradycją rodzi w tobie odczucie, iż poznajesz coś tak istotnego, głębokiego i ożywczego, że nie chcesz już z tego zrezygnować.
Moyers: A więc opowiadamy historie po to, by jakoś uładzić sobie świat, wprowadzić harmonię między naszym życiem i rzeczywistością?
Campbell: Tak, myślę, że tak. [...] Główne motywymotywmotywy mitów są te same i zawsze były te same. Jeśli chcesz stworzyć własną mitologię, sprawą zasadniczą jest to, z jaką społecznością się wiążesz. Każda mitologia ukształtowała się w obrębie pewnej społeczności, w zamkniętym polu. Następnie one zderzają się ze sobą, wchodzą z sobą w kontakt i stapiają się, i w ten sposób otrzymujesz mitologię bardziej złożoną.
[...] Ale czymże jest mit? Słownikowa definicja mitu to „opowieści o bogach”. Więc zadajesz następne pytanie: Czym jest bóg? Bóg jest personifikacją sił kierujących nami albo systemu wartości, które funkcjonują w ludzkim życiu i we wszechświecie; bogowie to moce twojego ciała i natury. Mity są metaforami duchowych mocy człowieka, a te same moce, które przenikają nasze życie, przenikają też życie wszechświata. Ale są też mity i bogowie powiązani z poszczególnymi społecznościami lub bóstwami opiekuńczymi danej społeczności. Innymi słowy, istnieją dwa całkowicie różne porządki mitologiczne. Jeden wiąże cię z twoją własną naturą i ze światem przyrody, którego jesteś częścią. Druga mitologia jest ściśle socjologiczna, wiąże cię z określoną społecznością. Bo przecież nie jesteś po prostu człowiekiem naturalnym, ale członkiem konkretnej grupy. W dziejach mitologii europejskiej widać przeplatanie się tych dwu systemów. [...]
Moyers: Czytając twoje książki [...] uświadomiłem sobie, że wszystko to, co ludzie mają wspólnego, jest objawione w mitach. Mity to opowieści o naszych trwających wieki poszukiwaniach prawdy, sensu, znaczeń. Wszyscy odczuwamy potrzebę opowiedzenia i zrozumienia naszej historii. [...] Więc mity to klucze?
Campbell: Mity są kluczami do duchowych możliwości ludzkiego życia.
Moyers: Do tego, co jesteśmy zdolni poznać i czego doświadczyć w nas samych?
Campbell: Tak.
[...]
Moyers: W jaki sposób dochodzisz do tego doświadczenia?
Campbell: Czytając mity. Uczą one, że możesz zwrócić się do wewnątrz, i w pewnym momencie zaczynasz chwytać przesłanie symboli. [...] Każdy człowiek musi znaleźć taki aspekt mitu, który będzie związany z jego własnym życiem.

camp Źródło: Joseph Campbell, Potęga mitu (fragmenty), tłum. I. Kania.

Polecenia

R1KaTdzjDD12R1
Sformułuj w postaci rozwiniętego zdania pojedynczego temat podjęty przez rozmówców. Ustal, jaki główny problem poruszają oni w swojej rozmowie. Obaj rozmówcy określili mit jako: drogowskaz, klucz, metaforę. Wyjaśnij zwięźle, jak rozumiesz znaczenie każdego z tych określeń. Nazwij dwa wymiary mitu, o których mówi autor. Wyjaśnij, z czym są one związane, z czego wynikają i czego dotyczą. Na czym polega „potęga mitu”? Zapisz w punktach argumenty uzasadniające tytułową przenośnię. Rozmowa rozpoczyna się od pytania bardzo ważnego dla współczesnego czytelnika: „Dlaczego mają nas obchodzić mity?”. Odpowiedz na to pytanie, wykorzystaj w tym celu tekst oraz własne przemyślenia. Przeczytaj ostatnie zdanie tekstu. Powiedz, który ze znanych ci mitów jest dla ciebie szczególnie ważny. Co istotnego dla siebie w nim odnajdujesz? Czego cię nauczył? Co ci uświadomił? Co pozwolił zrozumieć? Ułóż na ten temat spójną, rozwiniętą wypowiedź.
Polecenie 1

Zapoznaj się z mapą myśli prezentującą typologię mitów ze względu na temat. Przygotuj listę własnych przykładów do poszczególnych kategorii.

RF2hqDkll92Nk1
Mapa myśli. Lista elementów:
  • Nazwa kategorii: Podział mitów ze względu na temat
    • Elementy należące do kategorii Podział mitów ze względu na temat
    • Nazwa kategorii: kosmogoniczne (o powstaniu świata)
      • Elementy należące do kategorii kosmogoniczne (o powstaniu świata)
      • Nazwa kategorii: mit o Uranosie i Gai
      • Koniec elementów należących do kategorii kosmogoniczne (o powstaniu świata)
    • Nazwa kategorii: antropogeniczne (o pochodzeniu człowieka)
      • Elementy należące do kategorii antropogeniczne (o pochodzeniu człowieka)
      • Nazwa kategorii: mit o Prometeszu
      • Koniec elementów należących do kategorii antropogeniczne (o pochodzeniu człowieka)
    • Nazwa kategorii: teogoniczne (o bogach)
      • Elementy należące do kategorii teogoniczne (o bogach)
      • Nazwa kategorii: mit o Demeter i Korze
      • Koniec elementów należących do kategorii teogoniczne (o bogach)
    • Nazwa kategorii: genealogiczne (o rodach)
      • Elementy należące do kategorii genealogiczne (o rodach)
      • Nazwa kategorii: mit o rodzie Labdakidów
      • Koniec elementów należących do kategorii genealogiczne (o rodach)
      Koniec elementów należących do kategorii Podział mitów ze względu na temat
Mapa myśli
Ważne!

Pojęcie mitu
Termin „mit” ma różne znaczenia. Słowo to pochodzi z języka greckiego (gr. mýthos – mowa, opowieść) i nazywa opowieści wyrażające wierzenia religijne oraz światopogląd danej zbiorowości. Mityczne historie przekazywane były najpierw ustnie, z czasem zaczęto je zapisywać.
Mit ma charakter fabularny, lecz nie sama historia jest w nim najważniejsza. Jego istota tkwi w uniwersalnym przesłaniu – dlatego potoczne przeciwstawienie go prawdzie nie ma sensu. Mit ma charakter przenośny, posługuje się symbolem, metaforą, alegorią i domaga się odczytania na głębokim poziomie znaczeń. Wierzenia religijne starożytnych Greków przeminęły, mity jednak pozostały i są nadal dla literatury i sztuki zarówno źródłem motywów, jak i inspiracją do poszukiwania znaczeń otaczającego nas świata.

Mity narodowe i mity kultury popularnej

Pojęcia mitu używać można także w szerszym znaczeniu. Łączy się ono wówczas z najważniejszymi dla określonej zbiorowości wydarzeniami i przeżyciami: historycznymi, narodowymi, społecznymi. Mówi się, że każdy czas ma swoje mity. Sytuują się one poza opozycją prawda–fałsz, ich celem jest kształtowanie zbiorowej wyobraźni, tożsamości, poczucia wspólnoty. Przykładem mogą być mity narodowe, czyli utrwalone w społecznej pamięci opowieści interpretujące przeszłość (np. mity powstań, w których mniej ważne są szczegóły wiedzy historycznej, istotniejsze jest wspomnienie heroicznych wydarzeń). Takie mity często znajdują wyraz w dziełach literackich, filmowych, w pomnikach itd. Istnieją też mity kultury popularnej, funkcjonujące w piosenkach, serialach telewizyjnych czy reklamach (np. mit Marylin Monroe lub mit Dzikiego Zachodu).

Słownik

archetyp
archetyp

(gr. archétypon – pierwowzór) pojęcie wprowadzone przez Carla Gustava Junga, czerpiącego z psychoanalizy Zygmunta Freuda, oznaczające obecny od zarania dziejów wzorzec zachowania, istniejący w nieświadomości zbiorowej, a odnoszący się do uniwersalnych zjawisk, np. cierpienia, śmierci, macierzyństwa, miłości

mit
mit

(gr. mýthos – opowieść, narracja) obecna w kulturze od wielu wieków opowieść tłumacząca – w sposób wyobrażeniony – genezę, zasady funkcjonowania i porządku świata. Początkowo mity były przekazywane ustnie, a następnie zostały spisane i w tej formie przetrwały do dzisiaj. Pod względem tematyki mity dzielimy na: teogoniczne (o bogach), kosmogoniczne (o początku świata), genealogiczne (o rodach) i antropogeniczne (o pochodzeniu człowieka)

motyw
motyw

(łac. motivum) element kompozycyjny, myśl, zasada formalna lub treściowa dająca się wyróżnić w dziele sztuki; w utworze literackim jest to obiegowy schemat tematyczny obecny w tradycji kulturalnej, mitach, legendach, bajkach czy podaniach; w muzyce – rytmicznie dająca się wyodrębnić grupa dźwięków; w sztukach plastycznych – element kompozycyjny, część składowa całości

topos
topos

(gr. tópos – miejsce) termin określający tzw. loci communes, czyli „miejsca wspólne” w kulturze – wciąż powracające motywy i tematy, wskazujące na ciągłość tradycji danej kultury, a przez swą powtarzalność ułatwiające odczytanie tekstu kultury. Do nauki wprowadził to pojęcie Arystoteles (w kontekście dialektyki), a do badań nad sztuką – niemiecki literaturoznawca Ernst Robert Curtius