Wróć do informacji o e-podręczniku Wydrukuj Pobierz materiał do PDF Pobierz materiał do EPUB Pobierz materiał do MOBI Zaloguj się, aby dodać do ulubionych Zaloguj się, aby skopiować i edytować materiał Zaloguj się, aby udostępnić materiał Zaloguj się, aby dodać całą stronę do teczki

Kolebka kultury

Cywilizacja europejska ma swe korzenie między innymi w dorobku antycznych Greków. To oni w pierwszym tysiącleciu przed naszą erą stworzyli kulturę stanowiącą podstawę dziedzictwa rozwijanego przez stulecia i żywego do dzisiaj. Uformowali wyobraźnię Europejczyków przez bogatą mitologię, literaturę, teatr i sztukę. Wytyczyli kierunki myślenia dzięki filozofii i stworzeniu podstaw nauki.

bg‑cyan
Zapoznaj się z opisem obrazów z galerii i posągów bogów greckich. Jak starożytni artyści przedstawiali swoich bogów? Co taki sposób prezentacji może mówić o relacji między światami bogów i ludzi?
Zapoznaj się z opisem obrazów z galerii i posągów bogów greckich. Jak starożytni artyści przedstawiali swoich bogów? Co taki sposób prezentacji może mówić o relacji między światami bogów i ludzi?

Potęga mitu

Przeczytaj fragmenty rozmowy z amerykańskim religioznawcą, pisarzem i myślicielem Josephem Campbellem. Badacz ten znacząco wpłynął na sposób odbioru i rozumienia mitów, postulując czytanie mitologii przede wszystkim jako świadectwa wspólnoty duchowej i kulturowej całej ludzkości. Podczas lektury zwróć uwagę na przywoływane przez rozmówców różne określenia i funkcje mitumitmitu.

Joseph Campbell Potęga mitu (fragmenty)

Moyers: Dlaczego mit? Dlaczego mają nas obchodzić mity? Jaki jest ich związek z moim życiem?
Campbell: W pierwszej chwili miałbym ochotę odpowiedzieć na to: „Daj spokój, człowieku, żyj sobie tak jak dotąd, to wcale niezłe życie, mitologia nie jest ci potrzebna”. Nie wierzę, żeby można było interesować się jakąś sprawą tylko dlatego, że w powszechnej opinii jest ona ważna. Wierzę natomiast, że coś może nas w taki czy inny sposób porwać. Sam jednak możesz się przekonać, że mitologia, jeśli ktoś przedstawi ci ją we właściwy sposób, jest w stanie cię porwać. A jeżeli do tego dojdzie, to czego możesz od niej oczekiwać?
Jednym z naszych obecnych problemów jest to, że niezbyt dobrze zaznajomieni jesteśmy z literaturą dotyczącą spraw ducha. [...] Literatura grecka, łacińska i biblijna stanowiły kiedyś część przeciętnej edukacji. Kiedy je z niej usunięto, zagubiona została cała zachodnia tradycja informacji mitologicznej. W przeszłości zwykle było tak, że te historie tkwiły w umysłach ludzi. Kiedy nosisz w umyśle taką bądź inną historię, spostrzegasz jej związek z tym, co przytrafia ci się w życiu. Daje ci ona pewną perspektywę, w której umieszczasz to, co ci się przydarza. Ze stratą takiej historii utraciliśmy coś istotnego, bo nie mamy na jej miejsce żadnej porównywalnej z nią literatury. Te fragmenty informacji z dawnych czasów, związane ze sprawami, które pomagały ludziom żyć, budowały cywilizacje i przez całe tysiąclecia kształtowały religie, mają też ścisły związek z głębokimi problemami wewnętrznymi, z duchowymi tajemnicami i progami, jakie musimy forsować, i jeśli nie masz na tej drodze żadnych drogowskazów, musisz wypracować je sobie sam. Kiedy jednak ten temat jakoś cię pochwyci, kontakt z tą bądź inną tradycją rodzi w tobie odczucie, iż poznajesz coś tak istotnego, głębokiego i ożywczego, że nie chcesz już z tego zrezygnować.
Moyers: A więc opowiadamy historie po to, by jakoś uładzić sobie świat, wprowadzić harmonię między naszym życiem i rzeczywistością?
Campbell: Tak, myślę, że tak. [...] Główne motywymotywmotywy mitów są te same i zawsze były te same. Jeśli chcesz stworzyć własną mitologię, sprawą zasadniczą jest to, z jaką społecznością się wiążesz. Każda mitologia ukształtowała się w obrębie pewnej społeczności, w zamkniętym polu. Następnie one zderzają się ze sobą, wchodzą z sobą w kontakt i stapiają się, i w ten sposób otrzymujesz mitologię bardziej złożoną.
[...] Ale czymże jest mit? Słownikowa definicja mitu to „opowieści o bogach”. Więc zadajesz następne pytanie: Czym jest bóg? Bóg jest personifikacją sił kierujących nami albo systemu wartości, które funkcjonują w ludzkim życiu i we wszechświecie; bogowie to moce twojego ciała i natury. Mity są metaforami duchowych mocy człowieka, a te same moce, które przenikają nasze życie, przenikają też życie wszechświata. Ale są też mity i bogowie powiązani z poszczególnymi społecznościami lub bóstwami opiekuńczymi danej społeczności. Innymi słowy, istnieją dwa całkowicie różne porządki mitologiczne. Jeden wiąże cię z twoją własną naturą i ze światem przyrody, którego jesteś częścią. Druga mitologia jest ściśle socjologiczna, wiąże cię z określoną społecznością. Bo przecież nie jesteś po prostu człowiekiem naturalnym, ale członkiem konkretnej grupy. W dziejach mitologii europejskiej widać przeplatanie się tych dwu systemów. [...]
Moyers: Czytając twoje książki [...] uświadomiłem sobie, że wszystko to, co ludzie mają wspólnego, jest objawione w mitach. Mity to opowieści o naszych trwających wieki poszukiwaniach prawdy, sensu, znaczeń. Wszyscy odczuwamy potrzebę opowiedzenia i zrozumienia naszej historii. [...] Więc mity to klucze?
Campbell: Mity są kluczami do duchowych możliwości ludzkiego życia.
Moyers: Do tego, co jesteśmy zdolni poznać i czego doświadczyć w nas samych?
Campbell: Tak.
[...]
Moyers: W jaki sposób dochodzisz do tego doświadczenia?
Campbell: Czytając mity. Uczą one, że możesz zwrócić się do wewnątrz, i w pewnym momencie zaczynasz chwytać przesłanie symboli. [...] Każdy człowiek musi znaleźć taki aspekt mitu, który będzie związany z jego własnym życiem.

camp Źródło: Joseph Campbell, Potęga mitu (fragmenty), tłum. I. Kania.

Polecenia

REEhFjokEUyu41
Sformułuj w postaci rozwiniętego zdania pojedynczego temat podjęty przez rozmówców. Ustal, jaki główny problem poruszają oni w swojej rozmowie. Obaj rozmówcy określili mit jako: drogowskaz, klucz, metaforę. Wyjaśnij zwięźle, jak rozumiesz znaczenie każdego z tych określeń. Nazwij dwa wymiary mitu, o których mówi autor. Wyjaśnij, z czym są one związane, z czego wynikają i czego dotyczą. Na czym polega „potęga mitu”? Zapisz w punktach argumenty uzasadniające tytułową przenośnię. Rozmowa rozpoczyna się od pytania bardzo ważnego dla współczesnego czytelnika: „Dlaczego mają nas obchodzić mity?”. Odpowiedz na to pytanie, wykorzystaj w tym celu tekst oraz własne przemyślenia. Przeczytaj ostatnie zdanie tekstu. Powiedz, który ze znanych ci mitów jest dla ciebie szczególnie ważny. Co istotnego dla siebie w nim odnajdujesz? Czego cię nauczył? Co ci uświadomił? Co pozwolił zrozumieć? Ułóż na ten temat spójną, rozwiniętą wypowiedź.
Polecenie 1

Zapoznaj się z mapą myśli prezentującą typologię mitów ze względu na temat. Przygotuj listę własnych przykładów do poszczególnych kategorii.

RF2hqDkll92Nk1
Mapa myśli. Lista elementów:
  • Nazwa kategorii: Podział mitów ze względu na temat
    • Elementy należące do kategorii Podział mitów ze względu na temat
    • Nazwa kategorii: kosmogoniczne (o powstaniu świata)
      • Elementy należące do kategorii kosmogoniczne (o powstaniu świata)
      • Nazwa kategorii: mit o Uranosie i Gai
      • Koniec elementów należących do kategorii kosmogoniczne (o powstaniu świata)
    • Nazwa kategorii: antropogeniczne (o pochodzeniu człowieka)
      • Elementy należące do kategorii antropogeniczne (o pochodzeniu człowieka)
      • Nazwa kategorii: mit o Prometeszu
      • Koniec elementów należących do kategorii antropogeniczne (o pochodzeniu człowieka)
    • Nazwa kategorii: teogoniczne (o bogach)
      • Elementy należące do kategorii teogoniczne (o bogach)
      • Nazwa kategorii: mit o Demeter i Korze
      • Koniec elementów należących do kategorii teogoniczne (o bogach)
    • Nazwa kategorii: genealogiczne (o rodach)
      • Elementy należące do kategorii genealogiczne (o rodach)
      • Nazwa kategorii: mit o rodzie Labdakidów
      • Koniec elementów należących do kategorii genealogiczne (o rodach)
      Koniec elementów należących do kategorii Podział mitów ze względu na temat
Ważne!

Pojęcie mitu
Termin „mit” ma różne znaczenia. Słowo to pochodzi z języka greckiego (gr. mýthos – mowa, opowieść) i nazywa opowieści wyrażające wierzenia religijne oraz światopogląd danej zbiorowości. Mityczne historie przekazywane były najpierw ustnie, z czasem zaczęto je zapisywać.
Mit ma charakter fabularny, lecz nie sama historia jest w nim najważniejsza. Jego istota tkwi w uniwersalnym przesłaniu – dlatego potoczne przeciwstawienie go prawdzie nie ma sensu. Mit ma charakter przenośny, posługuje się symbolem, metaforą, alegorią i domaga się odczytania na głębokim poziomie znaczeń. Wierzenia religijne starożytnych Greków przeminęły, mity jednak pozostały i są nadal dla literatury i sztuki zarówno źródłem motywów, jak i inspiracją do poszukiwania znaczeń otaczającego nas świata.

Mity narodowe i mity kultury popularnej

Pojęcia mitu używać można także w szerszym znaczeniu. Łączy się ono wówczas z najważniejszymi dla określonej zbiorowości wydarzeniami i przeżyciami: historycznymi, narodowymi, społecznymi. Mówi się, że każdy czas ma swoje mity. Sytuują się one poza opozycją prawda–fałsz, ich celem jest kształtowanie zbiorowej wyobraźni, tożsamości, poczucia wspólnoty. Przykładem mogą być mity narodowe, czyli utrwalone w społecznej pamięci opowieści interpretujące przeszłość (np. mity powstań, w których mniej ważne są szczegóły wiedzy historycznej, istotniejsze jest wspomnienie heroicznych wydarzeń). Takie mity często znajdują wyraz w dziełach literackich, filmowych, w pomnikach itd. Istnieją też mity kultury popularnej, funkcjonujące w piosenkach, serialach telewizyjnych czy reklamach (np. mit Marylin Monroe lub mit Dzikiego Zachodu).

Słownik

archetyp
archetyp

(gr. archétypon – pierwowzór) pojęcie wprowadzone przez Carla Gustava Junga, czerpiącego z psychoanalizy Zygmunta Freuda, oznaczające obecny od zarania dziejów wzorzec zachowania, istniejący w nieświadomości zbiorowej, a odnoszący się do uniwersalnych zjawisk, np. cierpienia, śmierci, macierzyństwa, miłości

mit
mit

(gr. mýthos – opowieść, narracja) obecna w kulturze od wielu wieków opowieść tłumacząca – w sposób wyobrażeniony – genezę, zasady funkcjonowania i porządku świata. Początkowo mity były przekazywane ustnie, a następnie zostały spisane i w tej formie przetrwały do dzisiaj. Pod względem tematyki mity dzielimy na: teogoniczne (o bogach), kosmogoniczne (o początku świata), genealogiczne (o rodach) i antropogeniczne (o pochodzeniu człowieka)

motyw
motyw

(łac. motivum) element kompozycyjny, myśl, zasada formalna lub treściowa dająca się wyróżnić w dziele sztuki; w utworze literackim jest to obiegowy schemat tematyczny obecny w tradycji kulturalnej, mitach, legendach, bajkach czy podaniach; w muzyce – rytmicznie dająca się wyodrębnić grupa dźwięków; w sztukach plastycznych – element kompozycyjny, część składowa całości

topos
topos

(gr. tópos – miejsce) termin określający tzw. loci communes, czyli „miejsca wspólne” w kulturze – wciąż powracające motywy i tematy, wskazujące na ciągłość tradycji danej kultury, a przez swą powtarzalność ułatwiające odczytanie tekstu kultury. Do nauki wprowadził to pojęcie Arystoteles (w kontekście dialektyki), a do badań nad sztuką – niemiecki literaturoznawca Ernst Robert Curtius