Przeczytaj
Na lekcji pokażemy kilka przykładów ciągów, dla których obliczanie granic powoduje pojawienie symbolu nieoznaczonegosymbolu nieoznaczonego.
Granicy wyrażeń takich postaci nie można obliczyć, mając tylko informację o granicach ciągów, które składają się na całe wyrażenie. Do wyznaczania granic takich ciągów będziemy stosować przekształcenia wzorów ciągów z wykorzystaniem wzorów skróconego mnożenia.
Wykorzystywać także będziemy poniższe twierdzenie, które pozostawiamy bez dowodu.
Jeżeli lub , to .
Twierdzenie odwrotne nie jest prawdziwe. Jako przykład możemy podać ciąg .
Ciąg jest zbieżny do , ale ciąg jest rozbieżny, lecz nie jest rozbieżny ani do ani do .
Obliczymy granicę ciągu .
Rozwiązanie
Ciągi i są ciągami rozbieżnymi do . Zatem przy obliczaniu granicy mamy do czynienia z symbolem nieoznaczonym .
Przekształcimy wzór ciągu rozszerzając ułamek przez wyrażenie . Dlaczego w ten sposób rozszerzamy?
Oczywiście wartość ułamka się nie zmieni, lecz w liczniku wykorzystamy wzór skróconego mnożenia na różnicę kwadratów do zapisania wyrażenia już bez pierwiastków.
.
Ponieważ ciągi i są ciągami rozbieżnymi do , zatem ciąg jest rozbieżny do .
Na podstawie twierdzenia ciąg jest zbieżny do , a zatem
.
Obliczymy granicę ciągu .
Rozwiązanie
Ciągi i są ciągami rozbieżnymi do . Zatem przy obliczaniu granicy mamy do czynienia z symbolem nieoznaczonym .
Przekształcimy wzór ciągu rozszerzając ułamek przez
i wykorzystując wzór skróconego mnożenie na różnicę kwadratów:
.
Zauważmy, że zarówno licznik jak i mianownik zmierza do , czyli pojawia się symbol nieoznaczony .
Wobec tego rozszerzymy ułamek przez wyrażenie :
.
Obliczymy granicę: .
Rozwiązanie
Podobnie jak w poprzednich przykładach, przy obliczaniu granicy mamy do czynienia z symbolem nieoznaczonym . Zatem będziemy przekształcać wzór ciągu do innej postaci.
Wykorzystamy wzór skróconego mnożenia na różnicę sześcianów: . Otrzymujemy wówczas:
.
Ponieważ otrzymaliśmy symbol nieoznaczony , zatem wyłączamy przed nawias wyrażenie i je skracamy:
.
Stąd otrzymujemy odpowiedź:
.
Obliczymy granicę: .
Rozwiązanie
Składniki sumy zmierzają do , ale liczba składników rośnie. W istocie mamy do czynienia z symbolem nieoznaczonym . Konieczne będzie przekształcenie wzoru ciągu.
Podobnie jak w poprzednich przykładach rozszerzymy ułamki i skorzystamy ze wzoru skróconego mnożenia:
.
Zauważmy, że z pierwszego nawiasu redukuje się z z drugiego nawiasu, z drugiego nawiasu redukuje się z z trzeciego nawiasu i tak dalej. Sumę tego typu często nazywamy: sumą teleskopową. Pozostaną tylko dwa wyrażenia: oraz .
Zatem
.
Słownik
wyrażenie algebraiczne, które nie ma sensu liczbowego, będące umownym sposobem zapisu przy obliczaniu granic ciągów, których wprost nie możemy obliczyć; przy obliczaniu granic ciągów najczęściej pojawiają się symbole: