nienasycony węglowodór o cząsteczkach zawierających jedno podwójne wiązanie między atomami węgla

grupa organicznych związków chemicznych, będących barwnikami roślin zaliczanymi do klasy flawonoidów; ich barwa zależy od pH środowiska (poniżej 7 są one czerwone, a w pH równym lub większym od 7 niebieskie); występują w dużych ilościach m.in. w malinach, czarnych porzeczkach, jeżynach i borówkach;  antocyjany przywabiają zwierzęta przenoszące pyłek i rozsiewające nasiona, a także chronią przed promieniowaniem nadfioletowym

(gr. auxánō „powoduję wzrost”); hormony roślinne (fitohormony) uczestniczące w regulacji wzrostu wydłużeniowego komórek i w ich różnicowaniu

grupa barwników zawierających azot, występują wyłącznie u goździkowych (Caryophyllidae)

grupa hormonów roślinnych; są niezbędnymi czynnikami podziałów komórkowych u roślin, pobudzają różnicowanie się chloroplastów, rozwój pędów, hamują starzenie się organów roślinnych (zwłaszcza liści)

eten, CHIndeks dolny 2₂=CHIndeks dolny 2₂, węglowodór nienasycony z grypy olefin, bezbarwny gaz palny o słabym zapachu; działa narkotyzująco; z powietrzem tworzy mieszaniny wybuchowe; ważny hormon roślinny

(gr. phytón – roślina, hormán – pobudzać) wytwarzane przez rośliny związki chemiczne regulujące ich wzrost i rozwój przez modyfikację przebiegu procesów metabolicznych

grupa organicznych związków chemicznych, będących barwnikami roślin; mają właściwości przeciwutleniające i przeciwzapalne; przykładem flawonoidu jest kwercetyna, wykorzystywana w lecznictwie ze względu na aktywność przeciwalergiczną; do flawonoidów należą m.in. antocyjany, flawony, katechiny

inaczej taniny; charakteryzują się cierpkim smakiem, stosowane są do garbowania i barwienia skóry, a także w lecznictwie do hamowania drobnych krawień i obrzmień ze względu na działanie ściągające; występują m.in. w korze dębu i liściach orzecha włoskiego

hormony roślinne (fitohormony) uczestniczące m.in. w regulacji wzrostu wydłużeniowego komórek i w ich różnicowaniu, a także w rozwoju pyłku i łagiewki pyłkowej

(gr. hýdōr – woda, lýsis – rozłożenie) rozkład związków chemicznych pod wpływem wody. Reakcje hydrolizy w organizmach żywych zachodzą z udziałem enzymów (hydrolaz)

barwniki roślinne występujące w kolorze żółtym, czerwonym, pomarańczowym i różowym o właściwosćiach przewciutleniających; są prekursorami witaminy A - po spożyciu zawierającego je pożywienia w przewodzie pokarmowym powstaje retinal, który następnie przekształcany jest do przekształcany do retinolu

zjawisko występujące u roślin; okres wzmożonego wydzielania dwutlenku węgla na początku dojrzewania owoców i nasion

(ang. abscisic acid) hormon roślinny (fitohormon) hamujący wzrost i kiełkowanie, pobudzający opadanie owoców i liści, przyspieszający starzenie się tkanek; uczestniczy w regulacji spoczynku i morfogenezy oraz reakcji roślin na odwodnienie

organ roślin okrytozalążkowych złożony z owocni i zawartych w niej nasion; rozwija się z zalążni słupka po zapyleniu kwiatu i zapłodnieniu woreczków zalążkowych; owoce mogą być pojedyncze (powstają z 1 zalążni), tworzyć owoce zbiorowe albo stanowić owocostany

rośliny okrytozalążkowe ujmowane są w randze podgromady w obrębie gromady roślin telomowych lub oddzielnej gromady (Magnoliophyta); są zróżnicowane na dwie klasy: dwuliścienne i jednoliścienne; okrytozalążkowe wytwarzają kwiaty; w przemianie pokoleń oba gametofity – żeński i męski – zredukowane są do kilkukomórkowych, a nawet kilkujądrowych utworów, sporofit zaś jest fazą całkowicie dominującą; podstawą wydzielenia okrytozalążkowych w randze podgromady lub gromady jest wykształcenie słupka, w którego zalążni znajdują się zalążki, a w nich gametofity żeńskie zwane woreczkami zalążkowymi; męskimi narządami rozrodczymi są pręciki, w których powstają ziarna pyłku

pojedyncza lub podwójna specjalna warstwa komórek związana z odpadaniem części rośliny (liści, kwiatów, owoców, pędów bocznych), tworząca się u nasady zrzucanego organu (np. ogonka liściowego); w warstwie tej następuje enzymatyczny rozkład składników ścian komórkowych, zwłaszcza blaszki środkowej zbudowanej z pektynianu wapnia i spajającej z sobą komórki, lub też korkowacenie i zamieranie komórek, które odcina organ od dopływu wody i powoduje jego uschnięcie i zrzucenie