Wróć do informacji o e-podręczniku Wydrukuj Pobierz materiał do PDF Pobierz materiał do EPUB Pobierz materiał do MOBI Zaloguj się, aby dodać do ulubionych Zaloguj się, aby skopiować i edytować materiał Zaloguj się, aby udostępnić materiał Zaloguj się, aby dodać całą stronę do teczki

W tym materiale wykorzystamy definicję kąta między prostą i płaszczyzną. Przeanalizujemy zadania dotyczące kątów, jakie możemy wykreślić w stożku pomiędzy jego płaszczyzną podstawy a odpowiednim odcinkiem.

Zapoznaj się z apletem Geogebry, który przedstawia najbardziej charakterystyczne kąty w stożku.

Rlq4k5eWu4oIC
W aplecie zamieszczono stożek prosty. Wysokość tego stożka wychodząca z wierzchołka S, mająca długość H, upuszczona została na spodek wysokości oznaczony literą O. Na krawędzi podstawy zaznaczono punkt A, do którego poprowadzono promień oznaczony literą r. Poniżej interaktywnej ilustracji znajduje się komentarz do apletu i 2 suwaki, czyli 2 poziome odcinki, na których ponadto znajdują się punkty. Punktem można manewrować po całej długości odcinka, zmieniając tym samym wartość parametru przypisanego do odpowiedniego suwaka. Jeden suwak dotyczy wysokości naszego stożka H, a drugi promienia r. W przypadku wysokości naszego stożka można wybrać wartości od 0, do 8. Wartości zmieniają się co 0,1. Jeśli chodzi natomiast o promień to zakres wartości zawiera się między 0,5 a pięć. Wartości zmieniają się co 0,1, Suwaki działają niezależnie, wybór wartości dla H nie wpływa w żaden sposób na wybór wartości dla r. Ponadto wierzchołek A jest punktem, dzięki któremu możemy także zmieniać długość promienia, wydłużać go bądź skracać. Poniżej suwaków znajdują się do wyboru 3 charakterystyczne kąty w stożku. Kąt między tworzącą a wysokością, kąt między tworzącą a płaszczyzną podstawy oraz kąt rozwarcia stożka. Po wybraniu pierwszej opcji, kolorem pomarańczowym zaznaczony zostaje kąt OSA. Po wybraniu drugiej opcji, kolorem czerwonym kąt OAS. Natomiast po wybraniu trzeciej opcji, kolorem zielonym zaznaczono kąt zawarty między tworzącymi, leżącymi naprzeciw siebie.

Zwróć uwagę, że do zaznaczenia kątów pomiędzy tworzącymi stożka a płaszczyzną podstawy wystarczy wykreślić przekrój osiowy stożkaprzekrój osiowy stożkaprzekrój osiowy stożka. Spostrzeżenie to pomoże nam zaplanować strategię rozwiązania zadania.

Przykład 1

Pole powierzchni przekroju osiowego stożka wynosi 80 cm2. Kąt między tworzącą stożka a płaszczyzną podstawy stożkakąt pomiędzy prostą i płaszczyznąKąt między tworzącą stożka a płaszczyzną podstawy stożka ma miarę α. Obliczmy objętość stożka.

Rozwiązanie

Wykreślmy przekrój osiowy stożka i przyjmijmy oznaczenia jak na rysunku.

RZwtntA003Cbi

H=OS - długość wysokości stożka
l=BS - długość tworzącej stożka
2r=AB - długość średnicy podstawy stożka
ABS=α - miara kąta nachylenia tworzącej stożka do płaszczyzny podstawy stożka

Z warunków zadania mamy układ zależności: 12·2r·H=80 i Hr=tgα.

Stąd H=r·tgα, zatem r·r·tgα=80.

Stąd wynika, że r=80tgα=45tgαH=45tgα·tgα=45tgα.

Objętość stożka obliczamy ze wzoru V=13πr2H, zatem V=13π·80tgα·45tgα=3205tgα3tgαπ cm3.

Przykład 2

Trójkąt równoramienny o bokach długości a, a, a3 jest przekrojem osiowym stożka. Wyznaczmy miarę kąta nachylenia tworzącej stożka do płaszczyzny podstawy stożka.

Rozwiązanie

Wykreślmy przekrój osiowy stożka i przyjmijmy oznaczenia.

Rest6PKL81MI1

AB=a3 - długość średnicy podstawy stożka
BS=a - długość tworzącej stożka
ABS=α - miara kąta pomiędzy tworzącą stożka i płaszczyzną podstawy stożka

Zauważmy, że cosα=OBBS=12a3a=32, stąd mamy α=30°.

Przykład 3

Długość tworzącej stożka jest o 4 cm dłuższa od długości średnicy podstawy stożka. Tworząca stożka tworzy z płaszczyzną podstawy stożka kąt α, taki, że sinα=558. Obliczmy pole powierzchni bocznej stożka.

Rozwiązanie

Wykreślamy przekrój osiowy stożka i przyjmujemy oznaczenia.

RW0mHLgBsU4RD

BS=l - długość tworzącej stożka
BO=r - długość promienia podstawy stożka
ABS=α - kąt pomiędzy tworzącą stożka i płaszczyzną podstawy stożka

Z warunków zadania mamy układ zależności: l=2r+4cosα=rl.

Korzystając z zależności sin2α+cos2α=1, wyznaczymy wartość cosα.

Mamy zatem 5582+cos2α=1. Wiedząc, że kąt α jest kątem ostrym otrzymujemy cosα=38.

Podstawiając do naszego układu warunków otrzymujemy zależność: 38=r2r+4, stąd 32r+4=8r, a stąd wynika, że r=6l=16.

Pole powierzchni bocznej stożka wynosi Pb=πrl=π·6·16=96π cm2.

Przykład 4

Na wspólnej podstawie zbudowano dwa stożki (jeden wewnątrz drugiego). Kąt pomiędzy tworzącą „niższego” stożka i płaszczyzną podstawy ma miarę α, a kąt pomiędzy tworzącą „wyższego” stożka i płaszczyzną podstawy ma miarę β. Różnica wysokości stożków jest równa a. Wyznaczmy objętość bryły zawartej pomiędzy powierzchniami bocznymi tych stożków.

Rozwiązanie

Wykreślmy przekrój osiowy tak zbudowanych stożków i przyjmijmy oznaczenia.

Ra50kDzU8fwst

OS1 - długość wysokości „niższego” stożka
OS2 - długość wysokości „wyższego” stożka
OB=r - długość promienia podstawy stożka

Objętość części zawartej pomiędzy powierzchniami bocznymi stożka obliczymy jako różnicę objętości odpowiednio stożka „wyższego” i „niższego”. Mamy zatem:
V=13πr2·OS2-13πr2·OS1=13πr2·OS2-OS1=13πr2·a

Wystarczy zatem wyznaczyć długość promienia podstawy stożka.

Zauważmy, że z trójkąta OBS1 mamy zależność tgα=OS1r, stąd OS1=r·tgα i z trójkąta OBS2 mamy zależność tgβ=OS2r, stąd OS2=r·tgβ.

Z warunków zadania wiemy, że a=OS2-OS1, zatem a=r·tgβ-r·tgα.

Stąd a=rtgβ-tgα, zatem r=atgβ-tgα.

Szukana objętość wyraża się zatem wzorem V=13π·atgβ-tgα2·a=a3π3tgβ-tgα2.

Przykład 5

Stosunek pola powierzchni całkowitej stożka do pola powierzchni bocznej stożka jest równy 3+22. Wyznaczmy miarę kąta nachylenia tworzącej stożka do płaszczyzny podstawy.

Rozwiązanie

Wykreślmy przekrój osiowy stożka i przyjmijmy oznaczenia.

RLuEAbzGMrSNV

BS=l - długość tworzącej stożka
BO=r - długość promienia podstawy stożka
ABS=α - miara kąta pomiędzy tworzącą stożka i płaszczyzną podstawy stożka

Z warunków zadania mamy: PcPb=πrr+lπrl=r+lr=rl+1.

Zauważmy, że rl=cosα, zatem rl+1=3+22, stąd rl=3+22-1.

Stąd wynika, że cosα=32, zatem α=30°.

Słownik

przekrój osiowy stożka
przekrój osiowy stożka

przekrój stożka płaszczyzną zawierającą oś obrotu stożka; przekrój osiowy stożka jest trójkątem równoramiennym

kąt pomiędzy prostą i płaszczyzną
kąt pomiędzy prostą i płaszczyzną

kąt między prostą a jej rzutem prostopadłym na płaszczyznę