Wróć do informacji o e-podręczniku Wydrukuj Pobierz materiał do PDF Pobierz materiał do EPUB Pobierz materiał do MOBI Zaloguj się, aby dodać do ulubionych Zaloguj się, aby skopiować i edytować materiał Zaloguj się, aby udostępnić materiał Zaloguj się, aby dodać całą stronę do teczki

Walec opisany na stożku

Wyobraźmy sobie walec opisany na stożku. Zastanówmy się: jakie warunki muszą być spełnione, aby walec opisać na stożku? W jaki sposób wykreślić walec opisany na stożku na kartce papieru?

R1XqXKSK28XNA
Na aplecie przedstawiono walec o wysokości równej H i promieniu długości r. Wartości parametrów H i r można zmieniać za pomocą suwaka znajdującego się poniżej. Wartość H w przedziale od jednej drugiej do ośmiu oraz wartość r od jednej drugiej do pięciu. Walec jest opisany na stożku, którego wartości H i r, pokrywają się z tymi przyjętymi dla walca. Zaznaczono środek okręgu O, podstawy stożka oraz walca i wierzchołek S stożka. Zwiększanie wartości H powoduje wydłużenie stożka oraz walca, analogicznie dzieje się dla zmniejszania wartości H, wówczas stożek oraz walec są co raz niższe. Poruszanie promieniem rozszerza lub zwęża obie bryły.

Zapamiętaj

Walec jest opisany na stożku wtedy i tylko wtedy, gdy podstawa stożka jest jedną z podstaw walca, a wierzchołek stożka jest środkiem drugiej podstawy walca.

Zadania dotyczące walca opisanego na stożku można sprowadzić do prostych zadań geometrii płaskiej. Na rysunku poniżej przedstawiono przekrój osiowy walcaprzekrój osiowy walcaprzekrój osiowy walca opisanego na stożku. Przekrój ten pomoże nam w planowaniu strategii rozwiązania wielu zadań geometrii przestrzennej.

R7DYH67s8wlDC

Zauważmy, że długość promienia podstawy walca opisanego na stożku, jest równa długości promienia podstawy stożka i podobnie długość wysokości walca jest równa długości wysokości tego stożka.

Do rozwiązania zadań dotyczących walca opisanego na stożku wykorzystamy znane nam twierdzenia geometrii płaskiej: twierdzenie Pitagorasa oraz twierdzenie cosinusów, wykorzystamy także zależność dla cosinusa kąta podwojonegocosinus kąta podwojonegocosinusa kąta podwojonego.

Przykład 1

W walec o promieniu podstawy długości 10 cm i wysokości 24 cm wpisano stożek. Obliczmy pole powierzchni bocznej stożka.

Rozwiązanie

1) Wykonujemy rysunek przedstawiający tę sytuację. Wygodnie jest narysować przekrój osiowyprzekrój osiowy stożkaprzekrój osiowy odpowiednio ułożonych brył. Rysunek powinien być czytelny.

RECSRtpsi91VY

2) Przyjmujemy oznaczenia.

OB=r długość promienia podstawy walca i stożka,
OS=H długość wysokości walca i stożka.

3) Pole powierzchni bocznej stożka obliczymy ze wzoru Pb=πrl, gdzie l oznacza długość tworzącej stożka, w tym przypadku to długość odcinka BS.

4) Z trójkąta OBS i twierdzenia Pitagorasa mamy H2+r2=l2, zatem 242+102=l2, stąd l=26 cm.

5) Pole boczne stożka wynosi Pb=π1026=260π cm2.

Przykład 2

W walec wpisano stożek. Tworząca stożka ma długość 17 cm a średnica podstawy walca ma długość 30 cm. Wyznaczmy cosinus kąta rozwarcia stożka. Uzasadnimy, że jest to kąt rozwarty.

Rozwiązanie

1) Wykonujemy czytelny rysunek. Wystarczy narysować przekrój osiowy tych brył.

RdvV8dLCp9Yyu

2) Przyjmijmy oznaczenia:
AB=2r długość średnicy podstawy walca i podstawy stożka,
BS=AS=l długość tworzącej stożka.

Zadanie możemy rozwiązać dwoma sposobami:

I sposób:

Z trójkąta ABStwierdzenia cosinusówtwierdzenie cosinusówtwierdzenia cosinusów wyznaczymy kąt rozwarcia stożka α.

Mamy zatem 2r2=l2+l2-2l2cosα, po podstawieniu otrzymujemy odpowiednio 900=289+289-2·289·cosα. Stąd cosα=-322578=-161289.

Ponieważ cosα<0, to kąt rozwarcia stożka α jest kątem rozwartym.

II sposób:

Poprowadźmy wysokość stożka SO, gdzie punkt O jest środkiem podstawy stożka.

R9T9KhATlC3Go

Zauważmy, że kąt α=2β i ze wzoru na cosinus kąta podwojonego mamy cos2β=1-2sin2β oraz trójkąta OBS mamy sinβ=1517. Wynika stąd, że cosα=cos2β=1-2sin2β=1-2·15172=-161289.

Ponieważ cosα<0, to kąt rozwarcia stożka α jest kątem rozwartym.

Przykład 3

W walec wpisano stożek. Kąt rozwarcia stożka jest kątem prostym, zaś wysokość walca ma długość 12 cm. Obliczmy różnicę pomiędzy polem powierzchni całkowitej walca i polem powierzchni całkowitej stożka.

Rozwiązanie

Rysujemy przekrój osiowy bryły.

R1BKp9LOr59sA

Przyjmujemy oznaczenia.

OB=r długość podstawy stożka i walca,

OS=H długość wysokości walca i stożka,

BS=l długość tworzącej stożka,

ASB=90 miara kąta rozwarcia stożka.

Zauważmy, że trójkąt OBS jest trójkątem równoramiennym, zatem OS=OB=12BS=122.

Pole powierzchni całkowitej walca obliczymy ze wzoru Pcw=2πrr+H, stąd Pcw=2π·12·12+12=576π.

Pole powierzchni całkowitej stożka obliczymy ze wzoru Pcs=πrr+l, Pcs=π1212+122=144π+1442π.

Różnica pomiędzy polem powierzchni całkowitej walca a polem powierzchni całkowitej stożka wynosi PcwPcs=576π144π1442π=4321442π cm2.

Przykład 4

W walec wpisano stożek o wysokości długości H. Pole powierzchni bocznej stożka jest równe polu powierzchni bocznej walca. Wyznaczmy objętość walca.

Rozwiązanie

Rysujemy przekrój osiowy bryły.

R1196DK2YlcZ6

Przyjmujemy oznaczenia.

OB=r długość podstawy stożka i walca,

OS=H długość wysokości walca i stożka,

BS=l długość tworzącej stożka.

Pole powierzchni bocznej walca wyrażamy wzorem Pbw=2πrH oraz pole powierzchni bocznej stożka wzorem Pbs=πrl.

Z warunków zadania otrzymujemy zależność 2πrH=πrl, stąd mamy 2H=l.

Objętość walca obliczymy ze wzoru Vw=πr2H. Zauważmy, że z twierdzenia Pitagorasa dla trójkąta OBS mamy H2+r2=l2.

Zatem z układu warunków 2 H = l H2+r2=l2 otrzymujemy H2+r2=4H2, a stąd r2=3H2.

Objętość walca zatem jest równa Vw=π·3H2·H=3πH3.

Przykład 5

W walec wpisano stożek. Pole powierzchni bocznej stożka jest równe polu powierzchni bocznej walca. Wyznaczmy miarę kąta rozwarcia stożka.

Rozwiązanie

Rysujemy przekrój osiowy bryły.

RZibotljyUF94

Przyjmujemy oznaczenia.

OB=r długość podstawy stożka i walca,

OS=H długość wysokości walca i stożka,

BS=l długość tworzącej stożka.

Kąt rozwarcia stożka, który mamy wyznaczyć to ASB. Przyjmijmy, że ASB=α.

Wyznaczymy miarę kąta rozwarcia stożka dwoma metodami.

I metoda

Z warunków zadania otrzymujemy zależność 2πrH=πrl, stąd mamy 2H=l.

Zauważmy, że z twierdzenia Pitagorasatwierdzenie Pitagorasatwierdzenia Pitagorasa, mamy H2+r2=l2, zatem H2+r2=4H2, a stąd r2=3H2.

Określmy cosα stosując twierdzenie cosinusówtwierdzenie cosinusówtwierdzenie cosinusów dla trójkąta ABS. Mamy zatem 2r2=l2+l2-2l2cosα. Podstawiając odpowiednio otrzymujemy zależność 4·3H2=2·4H2-2·4H2cosα, stąd 12H2=8H2-8H2cosα, zatem cosα=-48=-12, stąd α=120°.

II metoda

Przyjmijmy OSB=β=12α. W trójkącie prostokątnym OBS mamy zależność cosβ=Hl.

Z warunków zadania otrzymujemy zależność 2πrH=πrl, stąd mamy 2H=l.

Zatem cosβ=H2H=12. Otrzymujemy β=60°, a stąd α=120°.

Kąt rozwarcia stożka α jest kątem rozwartym o mierze α=120°.

Słownik

przekrój osiowy stożka
przekrój osiowy stożka

przekrój stożka płaszczyzną zawierającą oś obrotu stożka. Przekrój osiowy stożka jest trójkątem równoramiennym

przekrój osiowy walca
przekrój osiowy walca

przekrój walca płaszczyzną zawierającą oś obrotu walca. Przekrój osiowy walca jest prostokątem

twierdzenie cosinusów
twierdzenie cosinusów

w dowolnym trójkącie, kwadrat długości dowolnego boku jest równy sumie kwadratów długości pozostałych boków pomniejszonej o podwojony iloczyn długości tych boków i cosinusa kąta zawartego między nimi

c2=a2+b2-2abcosγ

twierdzenie Pitagorasa
twierdzenie Pitagorasa

jeśli trójkąt jest prostokątny, to suma kwadratów długości przyprostokątnych jest równa kwadratowi długości przeciwprostokątnej

a2+b2=c2

cosinus kąta podwojonego
cosinus kąta podwojonego

zależność opisująca cosinus miary kąta podwojonego

cos2α=cos2α-sin2α=2cos2α-1=1-2sin2α