Przeczytaj
Podczas dowodzenia tożsamości z wykorzystaniem wyrażeń wymiernych, trzeba zwrócić uwagę na dziedzinę takiego wyrażenia. Wiadomo, że wyrażenie wymierne jest zapisane w postaci ilorazu dwóch wielomianów, dlatego należy pamiętać, że miejsca zerowe wielomianu wystepującego w mianowniku nie należą do dziedziny (nie wolno dzielić przez zero). Z tego powodu w poleceniach będą pojawiać się stwierdzenia wpływające na dziedzinę danego wyrażenia. Na przykład: liczby wsytępujące w mianowniku są parami różne lub wyrażenie jest liczbą dodatnią.
Ważnym narzędziem podczas rozwiązywania tego typu zadań będą wzory skróconego mnożenia oraz znajomość zasad wykonywania działań na ułamkach.
Udowodnijmy, że jeżeli liczby rzeczywiste , i są parami różne, to prawdziwa jest równość
.
Dowód
Zacznijmy przekształcać prawą stronę równości, stosując wzór skróconego mnożenia na kwadrat sumy trzech wyrażeńwzór skróconego mnożenia na kwadrat sumy trzech wyrażeń.
Obliczmy teraz sumę trzech ostatnich ułamków, sprowadzając je do wspólnego mianownika.
Zatem
.
Wykazaliśmy, że prawa strona równości jest równa lewej, więc tożsamość została udowodniona. Przy podanych założeniach wszystkie działania były możliwe do wykonania.
Wykażemy, że jeżeli liczby x, y są różne od zera i jest liczbą całkowitą, to również jest liczbą całkowitą.
Dowód
Oznaczmy .
Zauważmy, że
,
czyli
.
Podnieśmy obustronnie do kwadratu ostatnią równość.
.
Zatem
,
co jest liczbą całkowitą, ponieważ z założenia .
Używając wzorów skróconego mnożenia, można uogólnić ostatni przykład i wykazać, że jeżeli jest liczbą całkowitą, to również dla każdej liczby całkowitej dodatniej wartość wyrażenia jest liczbą całkowitą.
Wykażemy, że jeżeli dla liczb rzeczywistych , , różnych od zachodzi równość
,
to
.
Dowód
Sprowadźmy ułamki po lewej stronie pierwszej równości do wspólnego mianownika i obliczmy ich sumę.
Możemy pomnożyć wyrażenie obustronnie przez , a następnie przenieść wszystko na lewą stronę.
Uzyskaliśmy zapis, w którym po prawej stronie - podobnie jak w tezie - znajduje się .
Spróbujmy tak pogrupować wyrazy po lewej stronie, aby możliwe było wyłączenie przed nawias czynnika .
Wyrażenia w drugim nawiasie łatwo pogrupować tak, by uzyskać tezę.
.
Wykażemy, że jeżeli dla liczb rzeczywistych , , różnych od zachodzi równość
,
to prawdziwa jest również również równość
.
Dowód
Założenia w przykładzie 3 i 4 się pokrywają. Wiemy zatem, że zachodzi teza wykazana w przykładzie 3, który potraktujemy jako lemat.
Wiemy, że prawdziwa jest równość
.
Oznacza to, że przynajmniej jeden z nawiasów w powyższym iloczynie przyjmuje wartość , czyli wśród liczb , , jest para liczb przeciwnych. Bez straty ogólności możemy przyjąć, że liczbami przeciwnymi są i . Przekształćmy lewą stronę tezy wykorzystując podstawienie . Zauważmy, że .
Zauważmy, że ostatni przykład można uogólnić, podstawiając w wykładnikach potęgi dowolną liczbę naturalną nieparzystą w miejsce . Dowód będzie wyglądać podobnie.
Wykażemy, że dla parami różnych liczb dodatnich , i zachodzi równość
.
Dowód
W dowodzie tożsamości wykorzystamy wzór skróconego mnożenia na różnicę kwadratów, zapisując licznik każdego z ułamków w postaci iloczynu.
Zacznijmy od lewej strony równości.
W podobny sposób przekształcimy prawą stronę.
Zauważmy, że co oznacza, że analizowana tożsamość jest prawdziwa.
Słownik
kwadrat sumy:
kwadrat różnicy:
różnica kwadratów:
sześcian sumy:
sześcian różnicy:
suma sześcianów:
różnica sześcianów: